Σουηδία-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Σουηδία "προέκυψε" ότι,"αίφνης",
μία
"ανεξάρτητη" εισαγγελέας ζήτησε την κράτηση του Assange-
που,
όπως γνωρίζουμε,"ήδη" εκτίει την ποινή φυλάκισης του
στην
"πολιτισμένη" Βρετανία-ώστε να "μπουν οι βάσεις"
για
την αναβίωση της "πολιτικά ορθής" ψευδούς κατηγορίας
σε
βάρος του περί βιασμού
και
"άρα" να εκδοθεί από το Λονδίνο στα νύχια
των
"αρχών" στην Στοκχόλμη
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 21ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Sweden asks for detention of Wikileaks΄ Assange"),
να
εξετάσουμε-το θεωρητικό ερώτημα του σε τι διαφέρουν
τα
μη-"φυσικά" μεταβατικά αιτήματα στα οποία έχουμε αναφερθεί
από
τα "κλασικά φυσικά"
(λ.χ.
του Τρότσκυ στο "Μεταβατικό Πρόγραμμα") ομοίως?
Η
απάντηση βρίσκεται στο ότι η"κλασική φυσική" μεθοδολογία βασιζόταν
στην
υπόθεση πως από την στιγμή που θα βρισκόταν η δεόντως συγκεκριμένη
(χωρίς
εισαγωγικά) διατύπωση ο "απλός" κόσμος "δεν μπορούσε παρά"
να
την υιοθετήσει(καθώς υποτίθεται ότι η προαναφερθείσα διατύπωση
δεν
ήταν παρά η συμπύκνωση αυτού που οι από κάτω "πραγματικά ήθελαν"
αλλά
"δεν ήξεραν ότι το ήθελαν") και από την στιγμή που το έκανε αυτό
"δεν
μπορούσε παρά" να βαδίσει στην κατεύθυνση της "βίαιης" επανάστασης
"με
σιδερένια αναγκαιότητα".
Από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού-
και
όχι "άλλη" βέβαια-
όλη
αυτή η συλλογιστική προφανώς και δεν ισχύει
καθώς
αυτός δεν ξεκινάει από την αφετηρία ότι ο "απλός" κόσμος
τάχα
"θέλει" το οτιδήποτε "χωρίς όμως να ξέρει ότι" το θέλει 1.
Αντίθετα
η μη-"φυσική" προσέγγιση ξεκινάει από
το
τι όντως επιδιώκουν έμπρακτα οι από κάτω,
εξετάζει
σε ποιο βαθμό αυτό "συνάδει"
με
τις στρατηγικές επιδιώξεις των "βίαιων" επαναστατών
και
στην περίπτωση που όντως "συνάδει"
τότε
προσπαθεί(η μη-"φυσική" προσέγγιση δηλαδή)
να
βρει τρόπους που
και
οι "από μόνες τους" επιδιώξεις των από κάτω να προωθηθούν
και
τα όσα θέλουν οι "βίαιοι" επαναστάτες να προχωρήσουν όσο μπορούν 2
ή
για να το πούμε διαφορετικά
το
μη-"φυσικό" μεταβατικό αίτημα
δεν
είναι η υποτίθεται "αναγκαία συνεπαγωγή"
του
τι κάνουν οι από κάτω
(όπως
θεωρείται στην περίπτωση της "κλασικής φυσικότητας")
αλλά
μία μόνο από τις δυνατές προεκτάσεις της δράσης τους-
με
την διαφορά ότι είναι η μόνη που τείνει
προς
την "βίαιη" επιβολή του μη-"φυσικού" Κομμουνισμού
(χωρίς
εισαγωγικά).
Από
την στιγμή που τα παραπάνω γίνουν κατανοητά
έπονται
και τα υπόλοιπα:
Λ.χ.
μία μη-"φυσική" προσέγγιση στα μεταβατικά αιτήματα
εξαφανίζει
και το όλο "ζήτημα" της απόδοσης χαρακτήρα φετίχ σε αυτά-
όπως
έγινε με το original "Μεταβατικό Πρόγραμμα" καθώς θεωρούνταν
ότι
"αφού το κοινωνικό είναι της εργατικής τάξης παραμένει δεδομένο,
τότε
δεν μπορεί παρά να ανταποκριθεί" στην τελετουργική επανάληψη
των
"ιερών" αιτημάτων,με το ίδιο να ισχύει
και,
εννοείται,για τις φετιχοποιήσεις δεύτερης κατηγορίας
του
(βαθύτατα ρεφορμιστικού) τύπου "φορολογήστε τους πλούσιους"
και
τα λοιπά συναφή "φαινόμενα",
με
όλα αυτά τα όντως ωραία και καλά
όμως
να χρειάζονται για να γίνουν πράξη
την
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" 3 απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Να
ξανά|τονίσουμε πως το γεγονός
ότι
ο "απλός" κόσμος διατυπώνει
τις
πολιτικές του επιδιώξεις-συνήθως-
με
την μορφή του ιδεολογήματος(με την Μαρξιστική έννοια)
δεν
σημαίνει ότι τάχα "άρα δεν ξέρει" τι θέλει
για
τον μη-"φυσικό" Επαναστατικό Μαρξισμό.
2)Που,
"υποδηλώνει",ότι "ακόμα και" τα όντως καλύτερα
"μη-
φυσικά" μεταβατικά αιτήματα δεν μπορούν
και
δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ως πανάκεια
που
τάχα "θα μας πάνε ευθέως" στον Κομμουνισμό.
3)Όπου,
στην(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα
έχει
"προκύψει" επίθεση ενόπλων κατά ομάδας
του
στρατού του αστικού κράτους "της"-
που
διαχειρίζεται "δημοκρατικά"(?)
και
πρώην τάχα "φιλολαϊκά" το Chavismo-
με
απολογισμό τον σκοτωμό 1 στρατηγού
και
κάποιων αξιωματικών και στρατιωτών(!!!)
και
με τους υπεύθυνους να μην είναι οι Δεξιοί "αντιπολιτευόμενοι"
αλλά
να είναι υπέρ|συμμορία(κάπως στο "πρότυπο" αυτών
που
'προκύπτουν" στην-καλά τώρα-Βραζιλία) που μάλιστα έχει έδρα
μέσα
σε μία από τις μεγαλύτερες φυλακές της "χώρας" !!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Business Insider",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"An unprecedented attack that killed a general
is
an ominous sign of growing criminal power in Venezuela").
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Σουηδία "προέκυψε" ότι,"αίφνης",
μία
"ανεξάρτητη" εισαγγελέας ζήτησε την κράτηση του Assange-
που,
όπως γνωρίζουμε,"ήδη" εκτίει την ποινή φυλάκισης του
στην
"πολιτισμένη" Βρετανία-ώστε να "μπουν οι βάσεις"
για
την αναβίωση της "πολιτικά ορθής" ψευδούς κατηγορίας
σε
βάρος του περί βιασμού
και
"άρα" να εκδοθεί από το Λονδίνο στα νύχια
των
"αρχών" στην Στοκχόλμη
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 21ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Sweden asks for detention of Wikileaks΄ Assange"),
να
εξετάσουμε-το θεωρητικό ερώτημα του σε τι διαφέρουν
τα
μη-"φυσικά" μεταβατικά αιτήματα στα οποία έχουμε αναφερθεί
από
τα "κλασικά φυσικά"
(λ.χ.
του Τρότσκυ στο "Μεταβατικό Πρόγραμμα") ομοίως?
Η
απάντηση βρίσκεται στο ότι η"κλασική φυσική" μεθοδολογία βασιζόταν
στην
υπόθεση πως από την στιγμή που θα βρισκόταν η δεόντως συγκεκριμένη
(χωρίς
εισαγωγικά) διατύπωση ο "απλός" κόσμος "δεν μπορούσε παρά"
να
την υιοθετήσει(καθώς υποτίθεται ότι η προαναφερθείσα διατύπωση
δεν
ήταν παρά η συμπύκνωση αυτού που οι από κάτω "πραγματικά ήθελαν"
αλλά
"δεν ήξεραν ότι το ήθελαν") και από την στιγμή που το έκανε αυτό
"δεν
μπορούσε παρά" να βαδίσει στην κατεύθυνση της "βίαιης" επανάστασης
"με
σιδερένια αναγκαιότητα".
Από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού-
και
όχι "άλλη" βέβαια-
όλη
αυτή η συλλογιστική προφανώς και δεν ισχύει
καθώς
αυτός δεν ξεκινάει από την αφετηρία ότι ο "απλός" κόσμος
τάχα
"θέλει" το οτιδήποτε "χωρίς όμως να ξέρει ότι" το θέλει 1.
Αντίθετα
η μη-"φυσική" προσέγγιση ξεκινάει από
το
τι όντως επιδιώκουν έμπρακτα οι από κάτω,
εξετάζει
σε ποιο βαθμό αυτό "συνάδει"
με
τις στρατηγικές επιδιώξεις των "βίαιων" επαναστατών
και
στην περίπτωση που όντως "συνάδει"
τότε
προσπαθεί(η μη-"φυσική" προσέγγιση δηλαδή)
να
βρει τρόπους που
και
οι "από μόνες τους" επιδιώξεις των από κάτω να προωθηθούν
και
τα όσα θέλουν οι "βίαιοι" επαναστάτες να προχωρήσουν όσο μπορούν 2
ή
για να το πούμε διαφορετικά
το
μη-"φυσικό" μεταβατικό αίτημα
δεν
είναι η υποτίθεται "αναγκαία συνεπαγωγή"
του
τι κάνουν οι από κάτω
(όπως
θεωρείται στην περίπτωση της "κλασικής φυσικότητας")
αλλά
μία μόνο από τις δυνατές προεκτάσεις της δράσης τους-
με
την διαφορά ότι είναι η μόνη που τείνει
προς
την "βίαιη" επιβολή του μη-"φυσικού" Κομμουνισμού
(χωρίς
εισαγωγικά).
Από
την στιγμή που τα παραπάνω γίνουν κατανοητά
έπονται
και τα υπόλοιπα:
Λ.χ.
μία μη-"φυσική" προσέγγιση στα μεταβατικά αιτήματα
εξαφανίζει
και το όλο "ζήτημα" της απόδοσης χαρακτήρα φετίχ σε αυτά-
όπως
έγινε με το original "Μεταβατικό Πρόγραμμα" καθώς θεωρούνταν
ότι
"αφού το κοινωνικό είναι της εργατικής τάξης παραμένει δεδομένο,
τότε
δεν μπορεί παρά να ανταποκριθεί" στην τελετουργική επανάληψη
των
"ιερών" αιτημάτων,με το ίδιο να ισχύει
και,
εννοείται,για τις φετιχοποιήσεις δεύτερης κατηγορίας
του
(βαθύτατα ρεφορμιστικού) τύπου "φορολογήστε τους πλούσιους"
και
τα λοιπά συναφή "φαινόμενα",
με
όλα αυτά τα όντως ωραία και καλά
όμως
να χρειάζονται για να γίνουν πράξη
την
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" 3 απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Να
ξανά|τονίσουμε πως το γεγονός
ότι
ο "απλός" κόσμος διατυπώνει
τις
πολιτικές του επιδιώξεις-συνήθως-
με
την μορφή του ιδεολογήματος(με την Μαρξιστική έννοια)
δεν
σημαίνει ότι τάχα "άρα δεν ξέρει" τι θέλει
για
τον μη-"φυσικό" Επαναστατικό Μαρξισμό.
2)Που,
"υποδηλώνει",ότι "ακόμα και" τα όντως καλύτερα
"μη-
φυσικά" μεταβατικά αιτήματα δεν μπορούν
και
δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ως πανάκεια
που
τάχα "θα μας πάνε ευθέως" στον Κομμουνισμό.
3)Όπου,
στην(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα
έχει
"προκύψει" επίθεση ενόπλων κατά ομάδας
του
στρατού του αστικού κράτους "της"-
που
διαχειρίζεται "δημοκρατικά"(?)
και
πρώην τάχα "φιλολαϊκά" το Chavismo-
με
απολογισμό τον σκοτωμό 1 στρατηγού
και
κάποιων αξιωματικών και στρατιωτών(!!!)
και
με τους υπεύθυνους να μην είναι οι Δεξιοί "αντιπολιτευόμενοι"
αλλά
να είναι υπέρ|συμμορία(κάπως στο "πρότυπο" αυτών
που
'προκύπτουν" στην-καλά τώρα-Βραζιλία) που μάλιστα έχει έδρα
μέσα
σε μία από τις μεγαλύτερες φυλακές της "χώρας" !!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Business Insider",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"An unprecedented attack that killed a general
is
an ominous sign of growing criminal power in Venezuela").
