Μπαχρέιν-Λίβανος-Ταϊλάνδη

Μπαχρέιν-Λίβανος-Ταϊλάνδη
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Στο
"αδελφικό" μοναρχικό τυραννικό
Μπαχρέιν
"...Η...αστυνομία..."-του αστικού κράτους-"...έριξε δακρυγόνα
και χρησιμοποίησε βόμβες κρότου|λάμψης για να διαλύσει εκατοντάδες..."-
"αυθόρμητους"-
"...διαδηλωτές...σε ένα...κυρίως Σιιτικό..."-"Σιιτικό" δηλαδή-"...χωριό
κοντά στην πρωτεύουσα..."-όπου-"...οι αρχές..."-"αρχές" δηλαδή-
"...έχουν απαγορεύσει τις διαδηλώσεις...".
(Βλέπε
το άρθρο του "Ma΄an News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Bahrain police,protesters clash").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στον "δημοκρατικό" 
Λίβανο όπου:
Αφενός
στην Τρίπολη στον Βορρά σκοτώθηκαν τουλάχιστον 6 άνθρωποι και τραυματίστηκαν
23 σε ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των γνωστών μας "δογματικά αντίπαλων" συνοικιών
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Casualties rise to 6 killed,23 injured in Lebanon΄s Tripoli clashes").
Αφετέρου
"...Οι..."-"πάρα πολύ προοδευτικές πλέον"-"...Η.Π.Α. και η..."-Ισλαμορεφορμιστική-
"...Χεζμπολλάχ βρίσκονται
σε
έμμεσες συνομιλίες
που
διαχειρίζεται το..."-"πολιτισμένο"-"...Λονδίνο
με θέματα
την πάλη ενάντια στην Αλ-Κάιντα,την περιφερειακή σταθερότητα και άλλα Λιβανικά θέματα...
Οι
συζητήσεις "έχουν στόχο να ληφθούν υπόψη οι αλλαγές στην περιοχή και τον πλανήτη
και να προετοιμάσουν την επερχόμενη επιστροφή του Ιράν στην διεθνή κοινότητα..."-
και
γίνονται-"...στο πλαίσιο των σε εξέλιξη διαπραγματεύσεων μεταξύ της..."-"πολιτισμένης"-
"...Δύσης και της Τεχεράνης...".
(Βλέπε
το άρθρο της "Jerusalem Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Report: London is mediating indirect secret talks between US and Hezbollah").
Η
ουσία της υπόθεσης αυτής είναι πως η "θρησκευτική" γραφειοκρατία που ελέγχει
την "Σιιτική" Ισλαμορεφορμιστική οργάνωση έχει κατανοήσει
πως
με την απόφαση της να εμπλακεί στον "διεθνοποιημένο" αντιδραστικό και από τις 2 μεριές
εμφύλιο πόλεμο στην Συρία υπέρ του τυράννου Άσαντ του Β και κατά
της
"δημοκρατικής" αντεπανάστασης
όχι
απλώς έχει υποστεί αχρείαστες απώλειες και φθορά(παρά τις δεδομένες στρατιωτικές της επιτυχίες)
αλλά
κυρίως έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην όξυνση των "δογματικών παθών" στον ίδιο τον Λίβανο
με αποτέλεσμα
πλήθος "Σουνιτικών" ένοπλων συμμοριών να ακονίζουν(όπως λέγαμε) τα μαχαίρια
για να
της την πέσουν όταν θα δώσει το πράσινο φως η μεγαλοαστική τάξη του Λιβάνου
και το κράτος της
(με
"βοήθεια" από Σαουδική Αραβία και|καλά τώρα|Κατάρ και τα λοιπά γνωστά)
ενώ
βέβαια το Ισραήλ καραδοκεί.
Την
ίδια στιγμή η εν λόγω "θρησκευτική" γραφειοκρατία γνωρίζει πολύ καλά την εξώκοσμη
σαπίλα που χαρακτηρίζει τους "συμμάχους" της είτε στο Συριακό Μπάαθ είτε στο
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν1
και την
συνεπακόλουθη απόλυτη προθυμία τους να την πετάξουν στους λύκους σε πρώτη ευκαιρία
μέσα
στην μάταιη επιδίωξη τους να εξασφαλίσουν κάπως την εύνοια των ιμπεριαλιστών.
Μπρος
λοιπόν σε όλα αυτά ο Νασράλλαχ-σύμφωνος με το κοινωνικό είναι του-δεν βλέπει
άλλη(χωρίς εισαγωγικά) 'διέξοδο" παρά την προσπάθεια να κλείσει κάποια συμφωνία
με την "ήπια ιμπεριαλιστική" Ουάσιγκτον2 που θα επιτρέψει στην "θρησκευτική"
γραφειοκρατία της οποίας ηγείται να εξακολουθήσει να απολαμβάνει κάποια από
τα οφέλη του "κοινοβουλευτικού δρόμου" και της συνεπακόλουθης "δημοκρατικής"
και "εθνικό|ενωτικής"διαχείρισης του αστικού κράτους.
Ας
πάμε τώρα στην "δημοκρατική μεταβατική"Ταϊλάνδη όπου:
Αφού
Δεξιοί "...αντίπαλοι της κυβέρνησης επιτέθηκαν σε αρκετούς ανθρώπους που...
πήγαιναν σε μία συγκέντρωση..."Κόκκινων Πουκαμίσων" που υποστηρίζουν
την κυβέρνηση..."-με αποτέλεσμα ότι-"...1 άνθρωπος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε
και 35 τραυματίστηκαν καθώς αντικυβερνητικοί διαδηλωτές συγκρούστηκαν με
τα "Κόκκινα Πουκάμισα"...
Οι
επικεφαλής των φιλοκυβερνητικών "Κόκκινων Πουκάμισων" διέταξαν δεκάδες χιλιάδες
οπαδούς τους να πάνε στα σπίτια τους..."-!-"...Για να αποφύγουμε περαιτέρω περιπλοκές
για την κυβέρνηση..."(!)-κατά λέξη.
(Βλέπε
το άρθρο του "Al Jazeera" της 1ης Δεκεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Να
προσθέσουμε στα παραπάνω αμίμητα πως η πρωθυπουργός της τάχα "προοδευτικής"
αστικής κυβέρνησης που διαχειρίζεται "δημοκρατικά" το καπιταλιστικό κράτος
δήλωσε(σύμφωνα με το ABC)
πως
"Έχουμε  αποφασίσει να μην χρησιμοποιήσουμε βία..."-ενάντια στους επίδοξους πραξικοπηματίες-
"...ακόμα
και αν αυτό σημαίνει ότι θα χαρακτηριστούμε αδύναμη κυβέρνηση"
ή
για να το πούμε διαφορετικά οι εν λόγω "δημοκρατικά εκλεγμένοι προοδευτικοί"
προτιμούν
να χάσουν τα αξιώματα τους από το να θέσει η "ακραία" και  "βίαιη" κίνηση των μαζών-
που
θα χρειαζόταν για να σαρωθεί  ο αντιδραστικός συρφετός-
σε
αμφισβήτηση το
σε ιστορική παρακμή και πτώση εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό κοινωνικό καθεστώς
(του
οποίου είναι σαρξ εκ της σαρκός)
με
τυχόν "διαρκή" καραμπόλα.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την κίνηση των μαζών
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπως
άλλωστε επιβεβαιώθηκε περίτρανα από τις διαβόητες
"συμφωνίες"-
για τα χημικά όπλα και το πυρηνικό πρόγραμμα αντίστοιχα-
που
έκλεισαν υποκύπτοντας σε εξώφθαλμα Diktat-
τις
οποίες ο Νασράλλαχ και στις 2 περιπτώσεις δημόσια επαίνεσε ως "νίκες".
2)Η
οποία βέβαια άλλο(χωρίς εισαγωγικά) που δεν θέλει
διότι
έτσι θα μπορεί να παίζει  "both ends against the middle"
πατώντας
πότε στους jihadis|"δημοκράτες" ενάντια σε "Σιίτες|αλεβίτες"
και πότε
στους "Σιίτες\Αλεβίτες" ενάντια στους "jihadis|δημοκράτες"
όταν
τα μυαλά τους παρά|παίρνουν αέρα και ξεχνούν τον ρόλο
(χωρίς εισαγωγικά) τους
ως
πεζικού του ιμπεριαλισμού.
 

 


  
  

   

Πακιστάν|Λιβύη-Επισημάνσεις

Πακιστάν|Λιβύη-Επισημάνσεις
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "δημοκρατικό μεταβατικό"
Πακιστάν
"...1 μη-επανδρωμένο αεροπλάνο των..."-"ήπια ιμπεριαλιστικών"-
"...Η.Π.Α. εξαπέλυσε 2 πυραύλους σε έναν καταυλισμό φανατικών..."-
"τρομοκρατών"-"...σκοτώνοντας 2 ύποπτους..."-!-"...και τραυματίζοντας 2 άλλους..."
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 30ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο)
για
τη "Νέα Λιβύη" το Σ.Α. του επαίσχυντου ιμπεριαλιστικού Ο.Η.Ε.
αποφάσισε(ομόφωνα αυτονόητα)
να
στείλει 235 ενόπλους στην άτυχη "χώρα"
με  πρόσχημα
την "προστασία" της αποστολής του Ο.Η.Ε. "εκεί".
(Βλέπε
το άρθρο του "Libya Herald",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"UN troops coming purely to protect UNSMIL premises").
Όπως
είναι προφανές,όποιες και να είναι οι τωρινές "προθέσεις" των ιμπεριαλιστών
για την 
εν λόγω "περιορισμένη" ανάπτυξη στρατευμάτων στη Λιβύη
η
αντικειμενική λογική της κατάστασης
σπρώχνει
και θα σπρώχνει "όλο και πιο" πολύ
προς
την κατεύθυνση της "σταθεροποιητικής" στρατιωτικής επέμβασης
που
θα παίξει τον ρόλο(χωρίς εισαγωγικά) του "εξωτερικού" Βοναπαρτιστή
μέσα
στο αιματηρό χάος που δημιούργησε  η "απελευθέρωση".
Με
τα  παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου αξίζει να κάνουμε  2 επισημάνσεις:
Αφενός
στην "δημοκρατική μεταβατική" Ταϊλάνδη
οι
διαδηλωτές της Δεξιάς("κίτρινα πουκάμισα") συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις
τους για την έξω|θεσμική ανατροπή της υποτίθεται "προοδευτικής" αστικής
κυβέρνησης που διαχειρίζεται "δημοκρατικά" το αστικό κράτος
έκαναν ντου
στο
"εκεί"αντίστοιχο του Πενταγώνου χωρίς να βρουν καμία αντίσταση
(και
για την ακρίβεια τα ΜΜΕ λένε πως τους άνοιξαν "ευγενικά" τις πύλες)
και
κάλεσαν τους στρατηγούς να κάνουν πραξικόπημα.
Η
"απάντηση" των "εθνικών" στρατηγών ήταν μία ανακοίνωση στην οποία
έλεγαν ότι "ο στρατός είναι υπεράνω πολιτικών παθών και δεν παίρνει θέση"
που
στην πράξη ισοδυναμεί με το να εξισώνει την "δημοκρατικά εκλεγμένη" κυβέρνηση
με τους επίδοξους πραξικοπηματίες.
Κατά
τα λοιπά φυσικά η τάχα "προοδευτική " κυβέρνηση εξακολουθεί να επιμένει
σε
"ειρηνική λύση"
ενώ
κρατάει τους "δικούς της" οπαδούς("κόκκινα πουκάμισα")-
τους
οποίους φοβάται κοινωνικά σε απίστευτο βαθμό-
που
κολυμπώντας στις οικτρές αυταπάτες έχουν μαζευτεί για να την υπερασπίσουν
σε
κατάσταση αναμονής "για να μην υπονομευτεί ο διάλογος".
Αφετέρου
στην γνωστή μας Ονδούρα έγιναν "ελεύθερες" προεδρικές εκλογές
τις
οποίες κέρδισε το κόμμα των υποστηρικτών του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 2009
(που
είχε καλύψει άμετρα ο "πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα).
Οι
"αντιπολιτευόμενοι" του "αριστερού Μετώπου Αντίστασης" στο μεταξύ
διαμαρτύρονται
έντονότατα ότι έγινε μαζική νοθεία σε βάρος τους
και ότι
"κανονικά" αυτοί κέρδισαν τις "εθνικές" προεδρικές εκλογές.
Εμείς
εκτιμούμε ότι πολύ πιθανά οι κατηγορίες αυτές να ισχύουν
αλλά
έχουμε να επισημάνουμε ότι όλοι αυτοί αφού ακολούθησαν τον τύπο με το cowboy hat
(δηλαδή
τον "δημοκρατικά εκλεγμένο" τάχα "προοδευτικό" αστό Πρόεδρο Ζελάγια που έπιασε με
τις πυτζάμες ο στρατός του καπιταλιστικού κράτους)
στην
γραμμή του "ειρηνικά|ειρηνικά"-
ενώ
(όπως ξέρουμε) ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους και ήθελε να σαρώσει με τον
πλέον "ακραίο" και "βίαιο" τρόπο τους πραξικοπηματίες1-
επιδεικνύουν
τώρα βαθύτατη πολιτική υποκρισία που "εξανίστανται"
για το ότι
η άρχουσα τάξη και το κράτος της
που
στο ενδιάμεσο έχει δολοφονήσει από δεκάδες έως και εκατοντάδες εργάτες και χωρικούς(με την "ήπια" επανεμφάνιση των "παραδοσιακών" ταγμάτων θανάτου)
κάνει
"και" νοθεία στην τελετή ρίψης χαρτιών στην κάλπη.
Τι
άλλο(χωρίς εισαγωγικά) θα έκανε δηλαδή?
Φυσικά
η εν λόγω βαθύτατη πολιτική υποκρισία έχει πολιτική λογική-
δηλαδή
την συγκάλυψη της τέλειας χρεοκοπίας του "ειρηνικού δρόμου"
τον
οποίο όλοι αυτοί
(συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ρεφορμιστές όλων των αποχρώσεων)
δεν σταματούν να κηρύττουν
στους από κάτω
τους
οποίους κοινωνικά φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"2 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Και
αντικειμενικά είχε πολύ καλές πιθανότητες να το πετύχει.
2)Όπου
στο "μετά την αποχώρηση" Ιράκ,σύμφωνα με το λίαν
συντηρητικό(για τους αριθμούς που δίνει)
"Iraq Body Count"
μέσα
στο Νοέμβριο σκοτώθηκαν
(σε
"δια|δογματικές" ένοπλες συγκρούσεις και βομβιστικές επιθέσεις)
818 άνθρωποι
ενώ
συνολικότερα όλο τον φετινό χρόνο 8000 άνθρωποι.  
    







 

Γάζα|Αίγυπτος-Ειρηνικός Ωκεανός

Γάζα|Αίγυπτος-Ειρηνικός Ωκεανός
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
έως
και ο επαίσχυντος ιμπεριαλιστικός Ο.Η.Ε. αναγκάστηκε
να παραδεχθεί ότι
η
"...Λωρίδα της Γάζας...βιώνει τις τελευταίες βδομάδες
τεράστια έλλειψη καυσίμων
με αποτέλεσμα
να βρίσκονται στο χείλος της απόλυτης κατάρρευσης
όλες οι βασικές υποδομές..."-
και έτσι-
"...δε λειτουργούν νοσοκομεία,υδραγωγεία,υπηρεσίες καθαριότητας
(χρησιμοποιούνται γάιδαροι)
αλλά
ούτε και οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμμάτων
με
αποτέλεσμα ο κίνδυνος ξεσπάσματος επιδημιών να είναι άμεσος..."-
ενώ-
"...Η..."- "θρησκευτική" γραφειοκρατία που ελέγχει την ισλαμορεφορμιστική-"...Χαμάς...υποστήριξε
ότι
η..."-γνωστή μας-"...διάλυση των σηράγγων στα σύνορα με την Αίγυπτο..."-
από
τους "εθνικούς" στρατηγούς που έκαναν το πραξικόπημα κατά του "ατυχούς" Μούρσι
με
την άμετρη βοήθεια της πρώην "κοσμικής" αντιπολίτευσης και νυν "κοσμικής" συμπολίτευσης- 
"...έδωσε
τη χαριστική βολή στην εισαγωγή καυσίμων..."1
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 29ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στην ίδια την "δημοκρατική μεταβατική" Αίγυπτο
αφενός
1 διαδηλωτής δολοφονήθηκε από τους ενόπλους του αστικού κράτους
στην διάρκεια διαμαρτυρίας με αφορμή
την
καταδίκη(από την "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη) πάνω από 20 "γυναικών"
της "Αδελφότητας"
(εκ
των οποίων η νεότερη ήταν μόλις 15 χρονών!)
σε
ποινές φυλάκισης διότι μοίραζαν προκηρύξεις!
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Fury in Egypt over harsh sentences")
και
αφετέρου σε "δογματικές" ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ "Μουσουλμάνων"
και "Χριστιανών" χωρικών σκοτώθηκαν 2 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 10
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"2 killed,10 injured in sectarian clashes in Egypt").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα
στον
Ειρηνικό Ωκεανό όπου:
Η
"ισχυρή" Κίνα έστειλε έναν αριθμό καταδιωκτικών αεροπλάνων
να
περιπολούν την "ζώνη αεράμυνας" που(γνωρίζουμε ότι) έχει κηρύξει-
πάνω
από τις γεμάτες υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο
διαφιλονικούμενες
με την "δημοκρατική" Ιαπωνία και την ομοίως Νότια Κορέα περιοχές-
αφού
την εν λόγω "ζώνη αεράμυνας"
παραβίασαν
Ιαπωνικά και Νοτιοκορεατικά πολεμικά αεροπλάνα
ακολουθώντας
το "καλό παράδειγμα" που(γνωρίζουμε ότι) έδωσαν οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China sends warplanes to newly declared airzone").
Οι
εν λόγω εξελίξεις από τον λυσσαλέο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για το ξανά|μοίρασμα του
πλανήτη(και όχι μόνο) δείχνουν
ότι
υπάρχει αρκετά μεγάλη πιθανότητα να γίνουν αργά ή γρήγορα "εκεί"
από τουλάχιστον
κάποιου είδους "θερμά επεισόδια"
έως
και κάποιου2 είδους μεγαλύτερης κλίμακας σύρραξη.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"3 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση
των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.  
Σημειώσεις:
1)Στο
Διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα "σενάριο" σύμφωνα με το οποίο
ένοπλοι
της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας της "Παλαιστινιακής Αρχής"
(που
ο μοσθός τους πληρώνεται από το Ισραήλ και τις "πάρα πολύ προοδευτικές πλέον" Η.Π.Α.)
έχουν
μαζευτεί στην Αίγυπτο και αναμένουν την κατάλληλη στιγμή
ώστε
με την βοήθεια των στρατηγών "της" να κάνουν ντου στην Λωρίδα της Γάζας
με
το πρόσχημα ότι
θα
"αποκαταστήσουν την τάξη" μετά το "χάος" που υποτίθεται ότι έφερε η Ισλαμορεφορμιστική
κυβέρνηση
ή
για να το πούμε διαφορετικά το "σενάριο" λέει ότι όλα αυτά που είδαμε στο παραπάνω κείμενο
είναι
μέρος μίας κλασικής επιχείρησης αποσταθεροποίησης με κατάληξη την "αλλαγή καθεστώτος".
2)Το
"κάποιου είδους" αναφέρεται στο ότι
αφενός
καμία από τις
2 αντίπαλες ιμπεριαλιστικές μερίδες
δεν μπορεί
με πραγματικούς όρους να ελπίζει ότι συμβατικά θα επικρατήσει στρατιωτικά της άλλης(χωρίς εισαγωγικά) καταφέροντας αποφασιστικό πλήγμα
και
αφετέρου
και από τις 2 μεριές υπάρχουν πυρηνικά όπλα. 
3)Όπου
στη "Νέα Λιβύη"
"...Περισσότεροι από 40 άνθρωποι σκοτώθηκαν...σε μία έκρηξη σε στρατιωτική αποθήκη
στα νότια της..."-"χώρας"-"...όταν ντόπιοι προσπάθησαν να κλέψουν πυρομαχικά..."-
για
να πάρουν το μέταλλο από τα βλήματα-
"...και
4 στρατιώτες..."-του "επίσημου" καπιταλιστικού κράτους-"...σκοτώθηκαν...
στην Βεγγάζη καθώς ξέσπασαν..."-"νέες"-"...συγκρούσεις..."-με τις "ταξιαρχίες|μεραρχίες"
του
"διάχυτου" αστικού κράτους.
(Βλέπε
το Λιβανικό "Daily Star" της 29ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).  
    
         

Τυνησία|Λιβύη|Ερώτημα

Τυνησία|Λιβύη|Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Τυνησία
"...Γενική απεργία πραγματοποιήθηκε...σε τρεις μεγάλες πόλεις..."
(από
την συνδικαλιστική γραφειοκρατία που αναγκάστηκε από την
"αυθόρμητη" πίεση της βάσης "της")-
δηλαδή-
"...Στην Γκάφσα,
όπου βρίσκονται τα στρατηγικής σημασίας ορυχεία φωσφόρου,
στη Σιλιάνα
και στην παραλιακή πόλη Γκαμπές... 
με
βασικό αίτημα την καταπολέμηση της φτώχειας,της καλπάζουσας
ανεργίας και των εντεινόμενων οικονομικών ανισοτήτων..."-
και-
"...Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις τρεις πόλεις,
αλλά
στις δύο πρώτες συνοδεύτηκαν από επεισόδια..."-καθώς-"...Στην Γκάφσα
εκατοντάδες διαδηλωτές επιτέθηκαν στα τοπικά γραφεία του κυβερνώντος...κόμματος "Ενάχντα..."-
που
ακόμα "παραμένει" καθώς δεν έχουν συμφωνηθεί πλήρως με την "αντιπολίτευση"
(φιλελεύθερων και "αριστερών")του "κοσμικού" Λαϊκού Μετώπου(που έχει
τις διακριτικές ευλογίες του "εθνικού" στρατού στο πρότυπο της Αιγύπτου)
οι λεπτομέρειες της κυβέρνησης "εθνικής ενότητας" που θα ακολουθήσει-
"...και
τα πυρπόλησαν,ενώ στην Σιλιάνα έγιναν συγκρούσεις με την αστυνομία..."-
του αστικού κράτους
στη
"Νέα Λιβύη" και ειδικότερα στην
Βεγγάζη
"...Νέες..."-"νέες" δηλαδή-"...συγκρούσεις σημειώθηκαν...ανάμεσα στο στρατό..."-
του "επίσημου" καπιταλιστικού κράτους-"...και σε ακραίους ισλαμιστές ενόπλους
με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον τρεις στρατιώτες και να τραυματιστούν αρκετοί άλλοι.
Οι
μάχες ξέσπασαν ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη τριήμερη γενική απεργία που κήρυξαν..."-
αναγκασμένες από την "πηγαία" πίεση της βάσης-"...όλες οι συνδικαλιστικές ενώσεις,
δημόσιου και ιδιωτικού τομέα,συμπεριλαμβανομένων των συνδικάτων των εργαζομένων
στις πετρελαϊκές  εγκαταστάσεις στην πόλη,
ζητώντας
την άμεση και πλήρη αποχώρηση όλων των παραστρατιωτικών οργανώσεων..."-
των
"ταξιαρχιών"|μεραρχιών" δηλαδή.      
(Βλέπε
τα σχετικά άρθρα του Σταλινικού ρεφορμιστικού "Ριζοσπάστη" της 28ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου προκύπτει το μεθοδολογικό ερώτημα
του κατά πόσο ο κανόνας που έχουμε διατυπώσει
για το ότι
πάντα οι "εκ του φυσικού" ξεσηκωμοί των μαζών,
ακόμα και αν χάνουν,
φέρνουν θετικά αποτελέσματα
συγκριτικά
με την υποταγή των από κάτω χωρίς μάχη,
ισχύει
και στην περίπτωση της "αναταραχής" που έχει γίνει από το 2011 και εξής στον
Αραβικό κόσμο
δεδομένου του αιματηρού χάους που(γνωρίζουμε ότι) έχει προκύψει
ή
για να το πούμε διαφορετικά
μήπως
θα ήταν καλύτερο ο κόσμος να μην είχε κουνηθεί καθόλου?
Η
απάντηση είναι πως ο κανόνας ισχύει και σε αυτή την περίπτωση
και
αυτό μπορούμε να το κατανοήσουμε εάν εξετάσουμε το "εναλλακτικό σενάριο"
του
να μην είχε κουνηθεί φύλλο(για όποιους λόγους) στην "Ευρύτερη περιοχή".
Σε
μία τέτοια περίπτωση φυσικά δεν θα είχαμε το πάγωμα της κατάστασης στο
πως ήταν τα πράγματα ακριβώς "πριν" την "αναταραχή"-
που
ούτως ή άλλως ήταν εξαιρετικά άσχημα και για αυτό άλλωστε ο κόσμος πολύ δίκαια ξεσηκώθηκε-
αλλά
θα είχαμε τη συνέχιση και ένταση στο έπακρο(αφού δεν θα έβρισκαν αντίσταση) των
κυρίαρχων τάσεων,
με
ενίσχυση της στροφής προς την "αγορά" με τα χίλια
(λ.χ.
στην Αίγυπτο το θυσιαστικό πρόγραμμα του Δ.Ν.Τ. που και οι στρατηγοί και ο "ατυχής" Μούρσι ήθελαν να υλοποιήσουν αλλά έως τώρα δεν τόλμησαν θα εφαρμοζόταν πλήρως
και
ανάλογα παραδείγματα μπορούν να βρεθούν και από τις λοιπές "χώρες"),
που
ως φυσική και αναπόφευκτη συνέπεια θα είχε
την
ενίσχυση στο έπακρο της καταστολής των(ούτως ή άλλως τυραννικών) καθεστώτων
και
της αναζήτησης "θρησκευτικών διεξόδων" από τους σε απελπισία βρισκόμενους από
κάτω με όλες τα αναπόφευκτα "δογματικά" δολοφονικά παρατράγουδα.
Θα
μπορούσαμε να συνεχίσουμε "ακόμα πιο" αναλυτικά
αλλά
εκτιμούμε πως η γενική εικόνα είναι σαφής
με
μόνη ανάγκη να προσθέσουμε πως τυχόν μη-λαϊκή κίνηση στις Αραβικές "χώρες"
θα σήμαινε
και την απουσία ή έστω πολύ μικρότερη ισχύ των όσων κινήσεων των μαζών άμεσα
(Ουισκόνσιν λ.χ.) ή έμμεσα εμπνεύστηκαν από αυτήν στον υπόλοιπο κόσμο
με
ότι θα σήμαινε αυτό.
Άρα
λοιπόν είναι εντελώς λάθος η άποψη πως θα ήταν καλύτερα να μην είχε κινηθεί ο κόσμος.
Το
ζήτημα που τίθεται όμως ήταν το να κινηθεί "διαρκώς" ο κόσμος και να νικήσει
μέσω μίας
"βίαιης" εργατικής επανάστασης
όπως
και αντικειμενικά ήταν απολύτως εφικτό
αντί
να υποταχθεί-μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό-στις
κάθε λογής
"δημοκρατικές" αντεπαναστάσεις
που
τον οδήγησαν στην ήττα και στο αιματηρό χάος από το οποίο ξεκινήσαμε
αλλά
για να γινόταν αυτό απόλυτη προϋπόθεση ήταν|είναι η διαθεσιμότητα του
συνειδητού παράγοντα ο οποίος να οδηγήσει την κίνηση των μαζών
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου
που
στην "εποχή μας"1 απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημείωση:  
1)Όπου
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Ταϊλάνδη
γίνονται τις τελευταίες ημέρες μαζικές διαδηλώσεις(από τα "Κίτρινα Πουκάμισα")
της Δεξιάς
που
κινητοποιεί τις "μεσαίες τάξεις"
με
στόχο την έξω|θεσμική ανατροπή
της
υποτίθεται "προοδευτικής" αστικής κυβέρνησης
(και
της αντικατάστασης της από μία "...μη-εκλεγμένη κυβέρνηση...")
που
όπως ξέρουμε πάτησε δημαγωγικά πάνω στον πολύνεκρο αγώνα(του 2009-2010)
της
λαϊκής βάσης των "Κόκκινων Πουκάμισων"-
τα οποία
οδηγήθηκαν  στην ήττα από την αντί-"ηγεσία" τους
παρά
το ότι αντικειμενικά είχαν κάθε δυνατότητα να νικήσουν-
για
να αναλάβει την "δημοκρατική" διαχείριση του αστικού κράτους.
Το
πολύ ενδιαφέρον και διδακτικό είναι ότι ενώ οι Δεξιοί διαδηλωτές
κάνουν ντου σε υπουργεία και γενικότερα κυβερνητικά κτίρια(έως και στην Ασφάλεια!)
ούτε
η αστυνομία ούτε ο στρατός του αστικού κράτους έχουν κουνήσει το δαχτυλάκι τους
έως τώρα
(σε αντίθεση με την σφαγή που είχαν εξαπολύσει κατά των "Κόκκινων Πουκάμισων")
ενώ
η κυβέρνηση που σαφέστατα δεν μπορεί να βασιστεί στους ενόπλους του
καπιταλιστικού κράτους
ούτε
που τολμάει(έως τώρα) να κινητοποιήσει τους "δικούς της" οπαδούς-
καθώς
τους φοβάται κοινωνικά σε απίστευτο βαθμό-
αλλά
αντίθετα επιδιώκει "ειρηνική λύση"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 28ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).  



   
 
            

Δ.Όχθη-Ειρηνικός Ωκεανός-Σκωτία

Δ.Όχθη-Ειρηνικός Ωκεανός-Σκωτία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Στην
Δυτική Όχθη
"...Οι Ισραηλινές δυνάμεις πυροβόλησαν και σκότωσαν
3 Παλαιστίνιους..."-
με πρόσχημα
ότι-
"...ήταν μέλη ενός Σαλαφιστικού jihadi τρομοκρατικού..."-"τρομοκρατικού" δηλαδή-"...δικτύου..."-
που
όμοια τους έχουν(όπως ξέρουμε) αρχίσει να απλώνονται στις
γραμμές των Παλαιστίνιων
για
να καλύψουν το τέλειο κενό που αφήνει η διεφθαρμένη γραφειοκρατία
της Φατάχ(αυτονόητα)
αλλά και
η "θρησκευτική" γραφειοκρατία της Χαμάς-
"...που
επίσης σχεδίαζαν να βάλουν στόχο την Παλαιστινιακή Αρχή..."("Παλαιστινιακή Αρχή" δηλαδή)-
της
οποίας η διατήρηση είναι ζωτικό συμφέρον του Σιωνιστικού κράτους1.
(Βλέπε
"Ma΄an News Agency" της 27ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω "ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά" κατά νου
ας πάμε τώρα στον Ειρηνικό Ωκεανό
όπου:
"...Η πρώτη πρόκληση αμφισβήτησης της ζώνης αεράμυνας..."που κήρυξε η "ισχυρή"
Κίνα(όπως ξέρουμε)-"...ήρθε από την πλευρά των..."-"ήπια ιμπεριαλιστικών"-"...ΗΠΑ,
των οποίων
δύο βομβαρδιστικά Β-52..."-τα οποία δυνητικά μπορούν να φέρουν πυρηνικά όπλα
αλλά
στην συγκεκριμένη(χωρίς εισαγωγικά) περίπτωση επίτηδες δεν είχαν οπλισμό-
"...πέταξαν...
στην επίμαχη περιοχή της Ανατολικής Κινέζικης Θάλασσας..."-
που-
"...περιλαμβάνει σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου...
χωρίς
να υπακούσουν στους νέους κανόνες της ζώνης...
...Η..."-
"δημοκρατική"-"...Ιαπωνία από την πλευρά της κάλεσε τις αεροπορικές εταιρείες της χώρας
να μην υπακούσουν στους κανόνες της αεράμυνας που έθεσε η Κίνα,
λέγοντας
ότι το Τόκυο δεν αναγνωρίζει τη ζώνη.
Την
ίδια στιγμή,η..."-ομοίως-"...Αυστραλία,επίσης σύμμαχος των..."-"πάρα πολύ προοδευτικών
πλέον"-"...Η.Π.Α...ανακοίνωσε ότι κάλεσε τον πρεσβευτή της Κίνας για να του επιδώσει
διάβημα διαμαρτυρίας για τη δημιουργία της Ζώνης Εναερίου Ελέγχου...".
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα "στιγμιότυπα" από τον λυσσαλέο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό2
για το ξανά|μοίρασμα του πλανήτη(και όχι μόνο) κατά νου
ας πάμε
τώρα στην Σκωτία
όπου:
"...ο..."-"δημοκρατικά εκλεγμένος τοπικός "-"...πρωθυπουργός Άλεξ Σάλμοντ...
παρουσίασε..."-
την "Λευκή Βίβλο" με την "επιχειρηματολογία" υπέρ της ανεξαρτησίας της
από το Ηνωμένο Βασίλειο στην οποία προβλέπεται
"...Διατήρηση
της βρετανικής στερλίνας,της βασίλισσας και της ένταξης σε..."-"πολιτισμένο"-"...ΝΑΤΟ
και Ε.Ε...."-δηλαδή
στη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος.
(Βλέπε
τα σχετικά άρθρα του Σταλινικού ρεφορμιστικού "Ριζοσπάστη" της 27ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Η
ουσία της όλης υπόθεσης δηλαδή είναι το πως η "τοπική" αστική τάξη εκμεταλλεύεται
τον
δίκαιο θυμό μίας μερίδας των από κάτω για τις κτηνώδεις "θυσίες" που της επιβάλλονται
ώστε
να τον στρέψει αποπροσανατολιστικά σε "εθνική" κατεύθυνση
(την
στιγμή που οι Σκωτσέζοι δεν υφίστανται ίχνος εθνικής καταπίεσης)
και
ταυτόχρονα να αναβαθμίσει την δική της θέση
ενώ
θα βαθαίνουν οι διαιρέσεις μεταξύ των εργατών.
Τα
ανάλογα(όπως ξέρουμε) σε γενικές γραμμές ισχύουν και για την περίπτωση της Καταλονίας.
Αυτονόητα
ένα ολόκληρο πλήθος κυρίων σε όλη την "Ευρώπη" συντάσσεται ακριβώς με αυτού
του τύπου τις κινήσεις των αστών
καθώς
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας που να οδηγήσει την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
αππόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Το
Υπουργικό Συμβούλιο του οποίου δέχτηκε ενημέρωση
σύμφωνα με την οποία
"...Μετά
τον αφοπλισμό του πάνω από το 50% των χημικών όπλων της Συρίας..."-
του
τυράννου Άσαντ του  Β δηλαδή(καθώς και οι "απελευθερωτές" έχουν χημικά όπλα
και
αυτοί μάλιστα|όπως ξέρουμε| τα έχουν χρησιμοποιήσει) -
"...εάν
στο παρελθόν
οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις θα χρειάζονταν περισσότερο
από μία εβδομάδα για να φτάσουν στη Δαμασκό σε περίπτωση πολέμου,
ο
Ισραηλινός στρατός τώρα θα μπορεί να φτάσει στη Συριακή πρωτεύουσα
σε
λιγότερο από μία ημέρα...".
(Βλέπε
το άρθρο των "Ynet News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Report: Israel΄s geostrategic status in Mideast improves".
2)Όπου
χαρακτηριστικό δείγμα του είναι
και
τα "δρώμενα" στην Ουκρανία
όπου
οι φιλικές προς την "ισχυρή" Ρωσία και την "πολιτισμένη" Ε.Ε.
αντίστοιχα
πολιτικό|οικονομικές συμμορίες
στις οποίες
είναι μοιρασμένη η άρχουσα τάξη και το κράτος της
έχουν
καταφέρει-
μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό-
να
παρασύρουν μερίδες των εξαθλιωμένων μαζών
που
διαδηλώνουν-
με
αφορμή την υπογραφή ή μη της συμφωνίας "ελεύθερου εμπορίου" Ουκρανίας\Ε.Ε.-  
για
το ποιος θα είναι ο καλύτερος θυσιαστής αφέντης τους.   
          
     
  

Τυνησία|Κεντροαφρικανική Δημοκρατία-Λιβύη

Τυνησία|Κεντροαφρικανική Δημοκρατία-Λιβύη
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "δημοκρατική μεταβατική" Τυνησία
ο
στρατός του αστικού κράτους βάλλει με όλμους και πυροβολικό
ενάντια
σε "φανατικούς τρομοκράτες" στα σύνορα με την τυραννική Αλγερία
(Βλέπε
το άρθρο του "tunisia live",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Military resumes artillery strikes near Algerian border"
η
"πολιτισμένη" και "άλλος αέρας" "...Γαλλία συμφώνησε να στείλει
επιπλέον 800 στρατιώτες..."-των 410 που "ήδη"  βρίσκονται "εκεί"-
"... στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία,
είπε
ο πρωθυπουργός της ΚΑΔ..."-μετά από-"...συνομιλίες του στο Παρίσι με
τον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών Λωράν Φαμπιούς..."-
και πρόσθεσε-
"...Η Γαλλία έχει τα στρατιωτικά,οικονομικά και διπλωματικά μέσα
για
αποτελεσματική επέμβαση..."-αναμφίβολα.
"...η
ανάπτυξη..."-των στρατευμάτων του "πολιτισμού"-"...στην σπαρασσόμενη
από συγκρούσεις χώρα..."(με τον πολύ ορυκτό πλούτο)-
που-
"...βρίσκεται σε κατάσταση χάους από όταν εξεγερμένοι..."-"εξεγερμένοι"
δηλαδή(που "πρόσκεινταν" στο Παρίσι)-"...πήραν την εξουσία..."
(από την
προηγούμενη "κυβέρνηση" η οποία είχε κάνει το λάθος να κλείσει συμφωνίες
ξεπουλήματος με το "ισχυρό" Πεκίνο και την "δημοκρατική μεταβατική" Πρετόρια)-
με
αποτέλεσμα ότι-"...Ένοπλες συμμορίες,αποτελούμενες κυρίως από πρώην...εξεγερμένους,
που είναι κυρίως Μουσουλμάνοι..."-"Μουσουλμάνοι" δηλαδή-"...ελέγχουν το μεγαλύτερο
μέρος της...χώρας..."-και-"...συνεχίζουν να εξαπολύουν επιθέσεις σε πολλά χωριά,
προκαλώντας
την εμφάνιση τοπικών ομάδων προστασίας αμάχων..."-'άλλων(χωρίς εισαγωγικά) συμμοριών
δηλαδή-
"...θα
γίνει μετά από μία ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του..."-επαίσχυντου
ιμπεριαλιστικού-"...Ο.Η.Ε...".
(Βλέπε
BBC της 26ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στη "Νέα Λιβύη"
όπου:
"...Αιματηρές συγκρούσεις σημειώνονταν...στη Βεγγάζη...ανάμεσα σε άνδρες του...
στρατού..."-του "επίσημου" καπιταλιστικού κράτους-"...και μαχητές της ακραίας
ισλαμιστικής οργάνωσης "Ανσάρ αλ Σαρία"...
με αφορμή
τον ξυλοδαρμό ενός ενόπλου πολίτη σε φυλάκιο της οργάνωσης.
Το
υπουργείο Υγείας ανέφερε εννέα νεκρούς και περισσότερους από 47 τραυματίες..."-
ως
απολογισμό του εν λόγω "συμβάντος".
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 26ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Το
ερώτημα που προκύπτει με αφορμή τα παραπάνω αξιοσημείωτα είναι το
αν
όλες αυτές οι ατέλειωτες ένοπλες συγκρούσεις για τη λεία που γνωρίζουμε να διεξάγονται
μεταξύ
"ταξιαρχιών|μεραρχιών"
από
την "απελευθέρωση" της "χώρας"
(χάρη
στους "ανθρωπιστικούς" βομβαρδισμούς" του "πολιτισμένου" ΝΑΤΟ
που
επέτρεψαν στο αστικό συνειδητά προδοτικό ΕΜΣ να την κατακτήσει)
και
μετά μπορούν να χαρακτηριστούν ως εμφύλιος πόλεμος?
Η
απάντηση είναι πως μπορούν να χαρακτηριστούν ως"διάχυτος" εμφύλιος πόλεμος
καθώς
οι εμφύλιοι πόλεμοι παίρνουν πάντα τον όποιο χαρακτήρα τους από τα κράτη που
τους διεξάγουν
(εφόσον
εξ ορισμού για  τον Μαρξισμό πόλεμοι οποιουδήποτε είδους γίνονται μόνο από κράτη)
και
σε "διάχυτο"(ή "αποτυχημένο" κατά την "επίσημη" ορολογία) κράτος αντιστοιχεί
και ο ανάλογος εμφύλιος.
Με
το παραπάνω δεδομένο προκύπτει το ερώτημα του γιατί
η
"δημοκρατική" αντεπανάσταση
δεν
κατάφερε να ξανά|στήσει πλήρως το "επίσημο" αστικό κράτος μετά την επικράτηση της?
Η
απάντηση είναι παραπλήσια με αυτήν που είδαμε πρόσφατα για την ανάλογη κατάσταση
στην Συρία-
ότι δηλαδή η συνδυασμένη και άνιση ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Μέση Ανατολή
σήμανε
ότι η κυρίαρχη τάξη στην Λιβύη μπορούσε να συγκροτηθεί ως τάξη μόνο στη βάση του
"ολοκληρωτικού"  κορσέ του "ατυχούς" τυράννου Καντάφι-
και
όταν αυτό εξέλειψε εξέλειψε μαζί του και η δυνατότητα των από πάνω για ταξική συγκρότηση
με
αποτέλεσμα να μην μπορεί συνεπακόλουθα να στηθεί "κανονικά" στα πόδια του και το
"επίσημο" καπιταλιστικό κράτος.
Από
την μεριά των από κάτω τώρα η αδυναμία του Λιβυκού καπιταλισμού επέτρεψε
να ξεκινήσει μία
"αυθόρμητη"
επανάσταση ενάντια στην τυραννία
αλλά
το τέλειο στρατηγικό κενό
και
το γεγονός ότι οι εργάτες συμμετείχαν ως άτομα("πολίτες" δηλαδή)
και
όχι ως τάξη
σήμανε
ότι ο ξεσηκωμός υποτάχθηκε πολύ γρήγορα σε διαταξικές("δημοκρατικές") λογικές
και
μέσω των "Λαϊκών Συμβουλίων" και λοιπών οργάνων ταξικής συνεργασίας
στην
"ηγεμονία" του ΕΜΣ που οδήγησε τα πράγματα εκεί που ξέρουμε.
Άρα
λοιπόν η-για διαφορετικούς λόγους-αδυναμία των 2 βασικών(εχθρικών) τάξεων της "κοινωνίας"
οδήγησε
στο αιματηρό χάος που παρακολουθούμε1.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημείωση:
1)Και
το οποίο φέρνει όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο κάποιου
είδους διεθνούς "σταθεροποιητικής" επέμβασης
που
θα δράσει ως ένα είδος "εξωτερικού" Βοναπαρτισμού
(σε
πρότυπο που "ήδη" έχουμε συζητήσει).   
        
       

Λίβανος|Ειρηνικός Ωκεανός

Λίβανος\Ειρηνικός Ωκεανός
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στον "δημοκρατικό" Λίβανο και ειδικότερα στην
Τρίπολη
"...Μία εύθραστη ηρεμία..."-"ηρεμία" δηλαδή-
"...έσπασε...καθώς σποραδικές..."-ένοπλες-"...επιθέσεις
άφησαν 6 ανθρώπους τραυματίες..."-
με-
"...άγνωστους..."-"Σουνίτες"-"...ενόπλους επάνω σε μοτοσικλέτα..."-
που-"...πυροβόλησαν...ενάντια σε Σιίτες..."-"Σιίτες" δηλαδή-
"...εμπόρους...τραυματίζοντας τους στα πόδια..."-
και-
"...μία ομάδα ανδρών..."-που-"...πέταξε χειροβομβίδες σε..."-
"δογματικά αντίπαλο"-"...καφενείο,τραυματίζοντας 4 ανθρώπους..."
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Six people wounded in Tripoli attacks over weekend")
η
"δημοκρατική" "...Ιαπωνία προειδοποίησε...για τον κίνδυνο
"απρόβλεπτων γεγονότων" και η..."-ομοίως-"...Νότια Κορέα
εξέφρασε την λύπη της
μετά την
μονομερή διακήρυξη μίας ζώνης αντιαεροπορικής άμυνας
από την..."-"ισχυρή"-"...Κίνα
πάνω από..."-
θαλάσσιες και νησιωτικές-"...περιοχές..."-με πολύ υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο(όπως ξέρουμε)-
"...που
διεκδικούν το Τόκυο και η Σεούλ...
Ο
υπουργός Εξωτερικών των..."-"ήπια ιμπεριαλιστικών"-"...Η.Π.Α. Τζων Κέρρυ και ο
υπουργός Άμυνας Τσακ Χέιγκελ είπαν ότι "ανησυχούν βαθιά" για την κίνηση της Κίνας
και ότι
ήταν δεσμευένοι στην υπεράσπιση της Ιαπωνίας...".
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 25ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Έτσι
επιβεβαιώνονται πλήρως τα όσα γράφαμε χτες-με αφορμή την επαίσχυντη
"συμφωνία" για το πυρηνικό πρόγραμμα του "θρησκευτικού" καπιταλιστικού καθεστώτος
του Ιράν-σχετικά με την στάση της "ισχυρής" Κίνας1.
Δηλαδή
σε ζητήματα που
αφενός
δεν είναι ζωτικής σημασίας για την άρχουσα τάξη και το κράτος της
και αφετέρου
δεν έχει την στρατιωτική δυνατότητα να αντιμετωπίσει την "πολιτισμένη" Δυτική
(κυρίως
"πάρα πολύ προοδευτική πλέον" Αμερικανική δηλαδή)
ισχύ
περιορίζεται να υποδηλώνει "απλώς" ότι είναι παρούσα|όν στο "παιχνίδι"
και
από εκεί και πέρα να αποδέχεται ή να ανέχεται
το τετελεσμένο
όποιες
και να είναι οι προτιμήσεις της|του.
Σε
ζητήματα όμως που και ζωτικής σημασίας είναι για τα συμφέροντα της|του
και
έχει(ή εκτιμά πως έχει) την στρατιωτική δυνατότητα να κάνει πολύ περισσότερα
τότε
το όλο πράγμα αλλάζει(χωρίς εισαγωγικά) και η στάση της|του
είναι
πολύ πιο ενεργή ή|και "μυώδης"
όπως
στην συγκεκριμένη(χωρίς εισαγωγικά) περίπτωση
όπου
βρίσκεται αντιμέτωπη|ο με "προαιώνιους εθνικούς εχθρούς"-
στον
λυσσαλέο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για το ξανά|μοίρασμα του πλανήτη
(και όχι μόνο)-  
όπως
τις άρχουσες τάξεις και τα κράτη τους στην Ιαπωνία και τη Νότιο Κορέα.
Μάλιστα
σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πτοείται στο ελάχιστο ούτε από την Αμερικανική
αποδοκιμασία
και
έμμεση πλην σαφή απειλή στρατιωτικής δράσης ενάντια της|του 
καθώς
οι άρχοντες του Πεκίνου(όπως και όλες οι κυρίαρχες τάξεις παγκόσμια δηλαδή)
ακολουθούν
για την προώθηση των συμφερόντων τους σε βάρος των από κάτω
στο
"εσωτερικό" και το "εξωτερικό"
την
(γνωστή μας) αρχή που λέει
ότι
"a .45 beats four aces"
σε
όλες τις περιπτώσεις
και
στην οποία η μόνη δυνατή απάντηση από πλευράς των εργατών
είναι
η ρήση του Μαρξ για την ανάγκη περάσματος
"από
το όπλο της κριτικής στην κριτική των όπλων"
που
για να γίνει όμως προϋποθέτει απόλυτα την διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
ο οποίος
να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημείωση:
1)Και
για την "ισχυρή" Ρωσία φυσικά το ίδιο ακριβώς ισχύει
όπως λ.χ.
δείχνει η σύγκριση της "μυώδους" στάσης της στο θέμα του πολέμου με την Γεωργία το 2008-
όπου
παίζονταν θέματα που εκτιμούσε ως ζωτικής σημασίας-
με
την ¨ανετη" στάση της μπρος στην τρέχουσα απόπειρα κατάκτησης
της
"συμμάχου" πρώην "αδελφικής" Συρίας.



 

        
 

Δ.Όχθη-Ιράν|Ιμπεριαλισμός

Δ.Όχθη-Ιράν|Ιμπεριαλισμός
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Στην
Δυτική Όχθη
"...Ισραηλινοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ ενάντια σε..."-
"αυθόρμητους"-
"...Παλαιστίνιους διαδηλωτές...."-που διαμαρτύρονταν-
"...ενάντια
σε επιθέσεις με πέτρες από Ισραηλινούς εποίκους ενάντια σε
Παλαιστινιακά οχήματα..."-
και-
"...τραυμάτισαν 4 από αυτούς...".
Σχεδόν
ταυτόχρονα-"...3 Παλαιστίνιοι συνελήφθησαν από Ισραηλινές
δυνάμεις κοντά στον φράχτη ασφαλείας..."("ασφαλείας" δηλαδή)-
"...μεταξύ του..."-"επίσημου" εδάφους του Σιωνιστικού κράτους
και-"...της Λωρίδας της Γάζας...".
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Israeli soldiers shoot,wound four Palestinians: medics").
Με
τα  παραπάνω "ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
κατά νου ας πάμε τώρα στην "ουδέτερη" Ελβετία
και
ειδικότερα στην Γενεύη 
όπου:
Το "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του "...Ιράν και 6 μεγάλες..."-
ιμπεριαλιστικές-"...δυνάμεις κατέληξαν σε μία...συμφωνία
που
παγώνει στοιχεία|κλειδιά του Ιρανικού πυρηνικού προγράμματος
σε αντάλλαγμα
για
προσωρινή ανακούφιση από κάποιες οικονομικές κυρώσεις...
Η
συμφωνία...απαιτεί από το Ιράν να σταματήσει ή να αντιστρέψει
μέρη της πυρηνικής υποδομής του...""-
δηλαδή κάτι-
"...που θα είναι η πρώτη τέτοια παύση σε παραπάνω από  μία δεκαετία...".
Οι
"παραχωρήσεις" των ιμπεριαλιστών "...σύμφωνα με πληροφορίες
θα
περιλαμβάνουν το ξεμπλοκάρισμα ενός μικρού μέρους των λογαριασμών
με συνάλλαγμα του Ιράν που είναι παγωμένοι στο εξωτερικό και την
χαλάρωση άλλων εμπορικών κυρώσεων.
Οι
πιο οδυνηρές κυρώσεις,που επηρεάζουν τον πετρελαιοπαραγωγικό και
τραπεζικό τομέα του Ιράν,
θα
παραμείνουν έως το τέλος της πρώτης φάσης της συμφωνίας
και θα
εξαρτώνται από την προθυμία του Ιράν να αποδεχτεί
μόνιμους περιορισμούς
στο
πυρηνικό του πρόγραμμα...".
Από
την πλευρά του ιμπεριαλισμού στις τελικές "διαπραγματεύσεις"
συμμετείχαν
"...οι υπουργοί εξωτερικών της Βρετανίας,Γαλλίας,Γερμανίας,Κίνας,Ρωσίας,
της
Ευρωπαϊκής Ένωσης..."-
δηλαδή
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-
"...και
των..."-"ήπια ιμπεριαλιστικών"-"...Ηνωμένων Πολιτειών...".
(Βλέπε
"Washington Post" της 24ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Ενώ
για τα παραπάνω αξιομνημόνευτα αυτονόητα θα βγει πληθώρα
περισσότερων "στοιχείων" και "αναλύσεων" στην συνέχεια
η
ουσία είναι σαφέστατη:
Ότι
δηλαδή το καθεστώς των μουλλάδων-
κάτω
από το ασφυκτικό βάρος των ιμπεριαλιστικών κυρώσεων
που
(όπως δείχναμε)
του
έχουν κάνει μπίλιες την οικονομία του
και
κάτω από τον συνεχή "μυστικό" πόλεμο με δολοφονίες παραγόντων του
πυρηνικού του προγράμματος και δολιοφθορές σε αυτό
τον
οποίο διεξάγουν οι "προοδευτικές πλέον" Η.Π.Α. και το Ισραήλ
(που
επίσης δείχναμε)-
έχει
βρεθεί αναγκασμένο να κάνει σημαντικότατες παραχωρήσεις
πάνω
στην δυνατότητα του να αποκτήσει αποτρεπτική δύναμη απέναντι σε
ένα "επίσημο" στρατιωτικό ντου
που
εξασφαλιζόταν μέσω του πυρηνικό του προγράμματος
(το
οποίο άρρητο πλην σαφή στόχο είχε την κατασκευή ατομικών όπλων).
Άρα
λοιπόν πρώτα και κύρια η εν λόγω "συμφωνία" είναι μία επιτυχία
του ιμπεριαλισμού γενικά
και
ειδικότερα του 'πολιτισμένου"(με την ευρεία έννοια) Δυτικού ιμπεριαλισμού.
Από
εκεί και πέρα όπως και στην περίπτωση του((γνωστού μας) Diktat για τα χημικά όπλα της Συρίας
έτσι
και το
(ελάχιστα "πιο καλυμμένο" λόγω της μεγαλύτερης συγκριτικής ισχύος της Τεχεράνης)
Diktat
για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν-
που
καθόλου τυχαία γίνονται με συγκριτικά ελάχιστη χρονική απόσταση μεταξύ τους-
πέρασε
με την σύμφωνη γνώμη και συνεργασία της "ισχυρής" Ρωσίας και Κίνας1
που
απέδειξαν εμπράκτως το τι είδους "σύμμαχοι" είναι στα εντελώς σάπια
(και
τάχα "αντί|ιμπεριαλιστικά")
καθεστώτα 
που
μάταια "βασίζονταν" επάνω τους
για
να διευκολύνουν τις κυρίαρχες τάξεις και τα κράτη τους να μπουν επί ίσοις όροις σε αυτό που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
το
οποίο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ
καθώς
στον σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμό
η
αδυναμία δεν επιβραβεύεται αλλά αντίθετα τιμωρείται2.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία"
κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Και
για λόγους πραγματικής αδυναμίας αναμέτρησης με την
κυρίως
Αμερικανική ισχύ
για
ζητήματα που τους είναι επουσιώδη ως προς τα ζωτικά τους συμφέροντα
αλλά
και διότι είναι μέρος του ιμπεριαλιστικού κλαμπ
και
η διατήρηση των προνομίων του(λ.χ. σε σχέση με τα όπλα μαζικής καταστροφής)
είναι
και προς δικό τους όφελος.
2)Η
τιμωρία για την οποία λέμε θα έρθει στους μουλλάδες
και
με "νέες" απαιτήσεις|πιέσεις από μέρους των "πολιτισμένων" Δυτικών
και
με το να εξακολουθεί να κρέμεται πάνω τους η απειλή "επίσημου"
χτυπήματος από το Ισραήλ
(που
είναι ή υποδύεται ότι είναι πολύ δυσαρεστημένο με τις προσπάθειες "συμφωνίας"
με
το σιγοντάρισμα της "αδελφικής" μοναρχικής τυραννικής Σαουδικής Αραβίας)
ή
για να το πούμε διαφορετικά
η
τιμωρία των μουλλάδων είναι
ότι
και υποχώρησαν
και
θα εξακολουθήσουν να είναι αντιμέτωποι με την εκστρατεία για "αλλαγή καθεστώτος"
αλλά
από χειρότερη θέση.
    
   




  
    
      
       

Αίγυπτος-Συρία

Αίγυπτος-Συρία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Στην
"δημοκρατική μεταβατική"
Αίγυπτο
"...Ένα 10χρονο αγόρι πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε..."-από
τις "αρχές"-"...ενώ περπατούσε κοντά στο σημείο όπου
γίνονταν συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών και αντιπάλων
του..."-"ατυχούς" πρώην-"...Προέδρου Μούρσι στην...πόλη του Σουέζ..."-
και-
"...στο Κάιρο ένας 21χρονος άντρας πέθανε
αφού πυροβολήθηκε στο στήθος..."-επίσης από τις "αρχές"-
"...κατά την διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ των 2 στρατοπέδων..."-
ενώ-
"... σε όλη την χώρα επιπλέον 14 άνθρωποι τραυματίστηκαν..."-
και-"...τουλάχιστον 35 άνθρωποι συνελήφθησαν..."-από την
αστυνομία του αστικού  κράτους.
(Βλέπε
"Al-Jazeera" της 23ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Στο
μεταξύ στα περί την πρώην "αδελφική"
Συρία
"...έγινε γνωστό ότι το "Ισλαμικό Κράτος στο..."-"μετά την αποχώρηση"-
"...Ιράκ και στο Λεβάντε" κατέλαβε την πόλη Άτμα,κοντά στα τουρκικά..."-
της "Τουρκίας" δηλαδή-"...σύνορα,από όπου εισέρχονται και όπλα...
μετά
από σύντομη μάχη με τη "μετριοπαθή" αντικαθεστωτική..."-"αντικαθεστωτική"
δηλαδή-"...οργάνωση "Σουκούρ αλ Ισλάμ",της οποίας τον επικεφαλής συνέλαβε.
Η
τελευταία φέρεται να ήταν,τις τελευταίες ημέρες,σε συγκρούσεις με ενόπλους
ταξιαρχιών..."-"μεραρχιών"-"...που πρόσκεινται στον "Ελεύθερο Συριακό Στρατό...".
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 23ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου προκύπττει το θεωρητικό ερώτημα
του γιατί
η
"δημοκρατική" αντεπανάσταση
στην
Συρία είναι τόσο κατακερματισμένη και γιατί οι τόσες και τόσες προσπάθειες
(από
μέρους των "πρόθυμων" ιμπεριαλιστών και των "τοπικών" κολαούζων τους)
ενοποίησης της έχουν αποτύχει?
Η
απάντηση φυσικά βρίσκεται στον αστικό χαρακτήρα της.
Η
έως τώρα ιστορική πορεία του καπιταλισμού στην Συρία απέδειξε ότι
αυτός-
για όλους τους λόγους που έχουν να κάνουν με την συνδυασμένη και
άνιση ανάπτυξη του συνολικότερα στην Μέση Ανατολή-
μπορούσε
να εξασφαλίσει την συγκρότηση μίας κυρίαρχης τάξης μόνο υπό την
"αιγίδα" ενός τυραννικού καθεστώτος όπως αυτό που έφτιαξε το Μπάαθ1
από
την δεκαετία του 1960
μετά
από μία 15ετία περίπου(από την ανεξαρτησία) όπου η "χώρα" άλλαξε Ψ
κυβερνήσεις που οι περισσότερες διαδέχονταν η μία την άλλη(χωρίς εισαγωγικά)
μέσω στρατιωτικών πραξικοπημάτων.
Όλα
αυτά σημαίνουν ότι από την στιγμή που η αρχική "αυθόρμητη αναταραχή"
ενάντια στην τυραννία μίας μερίδας των από κάτω
δεν μπόρεσε-
μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό-
να
τραβήξει με το μέρος της την εργατική τάξη
βάζοντας
την προοπτική
της
"βίαιης" εργατικής επανάστασης
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) έκανε συνεπακόλουθα τη διαλεκτική τούμπα σε "Σουνιτική Άνοιξη"
αυτό
για το οποίο μιλούσαμε ήταν "πλέον" για μία προσπάθεια ανά|συγκρότηση της κυρίαρχης τάξης
αλλά
χωρίς τον "ολοκληρωτικό" οργανωτικό κορσέ του Μπάαθ.
Αποδείχθηκε
ότι ήταν αδύνατο να γίνει
και
αυτό ήταν όλο.
Από
την στιγμή λοιπόν που η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να συγκροτηθεί
και
η εργατική τάξη δεν συμμετέχει
αυτό
που μένει
κοινωνικά δεν μπορεί να στηρίξει2
την
δημιουργία ενοποιημένου αστικού κράτους
με αποτέλεσμα
την
πολύ|διάσπαση του
(σε
"διάχυτο"3 αστικό κράτος)
και
 τις ατέλειωτες φαγομάρες για την λεία μεταξύ των "ταξιαρχιών|μεραρχιών".
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανου μέλους
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Η
οικοδόμηση του "Αραβικού Σοσιαλιστικού" κακέκτυπου
των αείμνηστων καθεστώτων κρατικού καπιταλισμού
δεν ήταν φυσικά παρά η οικονομική βάση αυτής της διαδικασίας
και
αντίστροφα η στροφή των Άσαντ Α και Β προς την "αγορά"
ήταν
και η οικονομική βάση της διαδικασίας από|συγκρότησης
της άρχουσας τάξης που την κορύφωση της βλέπουμε τώρα.
2)Ούτε
οι ξεριζωμένοι και "declasse" αγρότες ούτε οι αστοί και μικροαστοί
των επαρχιακών πόλεων μπορούν να φτιάξουν
ενιαίο καπιταλιστικό κράτος.  
3)Η
περίπτωση της "Νέας Λιβύης" είναι φυσικά παραπλήσια.


            

Πακιστάν|Μαλί-Σ.Αραβία-Πολιτικό ερώτημα

Πακιστάν|Μαλί-Σ.Αραβία-Πολιτικό ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "δημοκρατικό μεταβατικό"
Πακιστάν
"...Ένα πλήγμα από μη|επανδρωμένο αεροπλάνο των..."-
"ήπια ιμπεριαλιστικών"-"...Η.Π.Α...σκότωσε 6 άτομα
συμπεριλαμβανομένου και ενός ανώτερου αρχηγού
του..."-"τρομοκρατικού"-"...δικτύου των Χακανί..."-
λίγο μετά από-
"...την δήλωση του συμβούλου εθνικής ασφάλειας του..."-
"δημοκρατικά εκλεγμένου" Πακιστανού -"...πρωθυπουργού...
ότι οι..."-"πάρα πολύ προοδευτικές πλέον"-"...Η.Π.Α. έχουν
διαβεβαιώσει..."-!-"...το Πακιστάν ότι δεν θα κάνουν επιθέσεις με
μη|επανδρωμένα αεροπλάνα στην διάρκεια των..."-"ειρηνευτικών"-
"...συνομιλιών με τους Ταλιμπάν..."-που βρίσκονται σε εξέλιξη
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 22ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στο
κατακτημένο Μαλί "πολιτισμένες" και "αλλος αέρας"
"...Γαλλικές
ειδικές δυνάμεις σκότωσαν τον υπαρχηγό...της φανατικής..."-
"τρομοκρατικής"-"...οργάνωσης...που είχε  αναλάβει την ευθύνη
για την..."-γνωστή μας-"...επίθεση τον περασμένο Ιανουάριο
σε  ένα εργοστάσιο φυσικού αερίου της..."-τυραννικής-"...Αλγερίας...".
Αυτά
έγιναν σε ένα "πλαίσιο"
όπου:
"...Οι Ισλαμιστικές ομάδες έχουν εντείνει τις επιχειρήσεις τους τους
τελευταίους μήνες..."-όπως λ.χ. την εξαπόλυση-"...3 ρουκετών από
Ισλαμιστές φανατικούς..."-οι οποίες-"...χτύπησαν το Γκάο..."-που-
"...ακολουθήθηκε από μία επίθεση σε θωρακισμένο όχημα στα περίχωρα
του Κιντάλ που τραυμάτισε 3 στρατιώτες..."-υποχρεώνοντας έτσι τους-
"...στρατιώτες της ειρηνευτικής δύναμης..."-δύναμης κατοχής δηλαδή-
"...του..."-επαίσχυντου ιμπεριαλιστικού-"...Ο.Η.Ε. να αυξήσουν τις περιπολίες
τους στην πόλη...".
(Βλέπε
το άρθρο του "France 24",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"French forces kill Islamist chief Belmokhtar΄s No 2").
Στο
μεταξύ "...οι σαουδαραβικές..."-"αδελφικές" μοναρχικές τυραννικές-"...αρχές..."-
"αρχές" δηλαδή-"...επιβεβαίωσαν ότι έξι όλμοι έπληξαν το έδαφος της σε
ερημική περιοχή κοντά στα σύνορα με το Κουβέιτ.
Την
ευθύνη ανέλαβε η ιρακινή σιιτική..."-"σιιτική" δηλαδή-"...παραστρατιωτική οργάνωση
"Στρατός του Μουχτάρ".δηλώνοντας ότι ήθελε να προειδοποιήσει το Ριάντ
"να μην ανακατεύεται στα του..."-"μετά την αποχώρηση"-"...Ιράκ" στηρίζοντας ακραίες..."-
"σουνιτικές"-"...ισλαμιστικές οργανώσεις...".
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 22ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας έρθουμε τώρα
στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
όπου
προκύπτει το πολιτικό ερώτημα του ποια είναι η ορθή στάση απέναντι
στο "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο" που κατάθεσε στο "Ναό της Δημοκρατίας"
η
"δημοκρατικά εκλεγμένη" θυσιαστική κυβέρνηση "μας"
ως
μέρος της βαθύτατα υποκριτικής "αντιφασιστικής στροφής" της.
Η
απάντηση είναι πως η ορθή στάση είναι η χωρίς συζήτηση απόρριψη
διότι
το εν λόγω νομοσχέδιο ενσωματώνει την Απόφαση|Πλαίσιο της "πολιτισμένης" Ε.Ε.
2008|913
που έχει χρησιμεύσει ως βάση σε σειρά μελών της "Ένωσης" για την ποινικοποίηση
του "κομμουνισμού"
με
προφανή στόχο       
την
ποινικοποίηση της πάλης των εργατών για τον κομμουνισμό(χωρίς  εισαγωγικά)
ή
για να το πούμε διαφορετικά μπάζει από την πίσω πόρτα
την
εξίσωση Ναζισμού και "κομμουνισμού"
που
βέβαια βολεύει πάρα πολύ τους φιλελεύθερους
διότι
εξισώνει οποιαδήποτε προσπάθεια "βίαιης" κατάλυσης
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού κοινωνικού καθεστώτος
με
τα αείμνηστα καθεστώτα κρατικού καπιταλισμού-
δια
της ψευδέστατης  "Ο Λένιν οδήγησε στον Στάλιν"1 μεθόδου-
και
στη συνέχεια με τον Ναζισμό.
Φυσικά
όλο αυτό μπορεί να επιχειρηθεί διότι το πολιτικό υπόβαθρο στην "κοινή γνώμη"
έχει φτιαχτεί τις τελευταίες 2 δεκαετίες τουλάχιστον
ξεκινώντας
με τις "δημοκρατικές" πολιτικές αντεπαναστάσεις του 1989-91 στην Αν.Ευρώπη και πρώην Ε.Σ.Σ.Δ.
και
συνεχίζοντας έως και τις μέρες μας
χάρη
στην πλήρη απουσία στην "εποχή μας" του συνειδητού παράγοντα
που
να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημείωση:
1)Ενώ
βέβαια ο 'Εμπερτ και ο Σάϊντεμαν και η Γερμανική Σοσιαλδημοκρατία
(που
καθώς
"απεχθάνονταν την επανάσταση όπως τις αμαρτίες τους"
έπνιξαν
στο αίμα την Γερμανική Επανάσταση|
από
την οποία έλειπε το κόμμα ανάλογο και αντάξιο των Μπολσεβίκων|
με
την βοήθεια των προδρόμων του Ναζισμού "Freikorps" που οργάνωσε το Γενικό Επιτελείο
με το οποίο
είχαν έρθει σε συμφωνία)
είναι
που ευθύνονται για την απομόνωση του εργατικού κράτους που εγκαθίδρυσε
"βίαια" ο Κόκκινος Οκτώβρης
και την
συνεπακόλουθη κοινωνική αντεπανάσταση
που
προέκυψε από τον γραφειοκρατικό εκφυλισμό του.    

   
     

Υεμένη|Κίνα-Ε.Ε.

Υεμένη|Κίνα-Ε.Ε.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην πρώην "Ευρύτερη" και νυν "Μεταβατική"(στην "Δημοκρατία")
Υεμένη
"...'Ενα πλήγμα από μη|επανδρωμένο αεροπλάνο..."-
των
"ήπια ιμπεριαλιστικών" Η.Π.Α.-
"...σκότωσε
3 υπόπτους..."-!-"...για συμμετοχή στην Αλ-Κάιντα..."-
με-
"...1 πύραυλο..."-που-"...χτύπησε το..."-"τρομοκρατικό"-"...αυτοκίνητο τους..."-και
γενικότερα
"...από το 2002...93 χτυπήματα από μη|επανδρωμένα αεροπλάνα στην..."-άτυχη "χώρα"-
"...έχουν σκοτώσει μεταξύ 684 και 891 ανθρώπων,
στις
γραμμές των οποίων περιλαμβάνονται και  64 με 66 άμαχοι..."-
σύμφωνα
με τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς  
(Βλέπε
το άρθρο του AFP,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Yemen drone strike kills three Qaeda suspects")
στην
"ισχυρή"  Κίνα "...Οι αρχές..."-"αρχές" δηλαδή-"...στη νότια επαρχία του
Γκουαντόνγκ...έθεσαν υπό κράτηση τουλάχιστον 10 ανθρώπους μετά
από
συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας..."-του καπιταλιστικού κράτους-
"...και..."-
"αυθόρμητων"-
"...απεργών εργατών σε εργοστάσιο της..."-ιδιωτικής καπιταλιστικής "πολιτισμένης"
πολυεθνικής-"...Nokia στο Ντονγκουάν στην διάρκεια των οποίων 6 άνθρωποι τραυματίστηκαν...
η
απεργία..έγινε για την υπογραφή νέων..."-και προφανώς καλύτερων-"...συμβάσεων..."-
και
στην διάρκεια της-"...Εκατοντάδες εργάτες κρατούσαν λάβαρα που έγραφαν
"Οι
εργάτες δεν είναι αντικείμενα...".
(Βλέπε
το άρθρο στο "Radio Free Asia",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Workers injured,detained amid strike at Nokia factory in China".
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα
στη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος|
για
να δούμε πως σύμφωνα με τα "επίσημα" στοιχεία του  "πολιτισμένου" Eurostat
το
2012
από τα κράτη|μέλη του "πολιτισμένου" κοινωνικού τερατουργήματος
ο
πληθυσμός "...μειώθηκε
σε 11 χώρες:
Βουλγαρία,Εσθονία,Ελλάδα,Ισπανία,Κροατία,Λιθουανία,Ουγγαρία,Πολωνία,
Πορτογαλία και Ρουμανία...".
Συνολικότερα
"...Ο πληθυσμός της Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 1,1 εκατομμύριο τον περασμένο χρόνο..."-
με τους-
"...Μετανάστες να είναι η κύρια πηγή ανάπτυξης του
επίσημου πληθυσμού..."(της "Ένωσης")-
αν και-
"...ο αριθμός των νόμιμων μεταναστών μειώθηκε..."-
χάρη
στους δολοφονικούς ρατσιστικούς φραγμούς-"...για δεύτερο συνεχές έτος...
μετά
από μία κάμψη κατά 1,8 εκατομμύρια..."-το 2011.
(Βλέπε
το άρθρο στο "Ynet News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"EU population booms as migrants pour in".
Με
αφορμή τα παραπάνω να σχολιάσουμε ότι καταρχάς
από θέση αρχής
δεν έχουμε απολύτως κανένα φετίχ με την αύξηση του πληθυσμού του "εθνους μας"
ή|και της "ηπείρου μας"
καθώς
για τον Μαρξισμό το αν κάνουν ή δεν κάνουν οι άνθρωποι παιδιά είναι
και πρέπει να είναι
αυστηρά
ιδιωτική τους υπόθεση
και
πέραν τούτου ουδέν1.
Με
αυτό δεδομένο όμως τα στοιχεία για την μείωση του πληθυσμού σε σειρά  "χωρών"-
μεταξύ
των οποίων και η "δική μας"-
που
πρακτικά όλες τους είναι στην πρωτοπορία των κτηνωδών "θυσιών" που επιβάλλουν
οι
από πάνω και τα κράτη τους
είναι
μία πολύ διδακτική "κοινωνική" στατιστική
και
δείχνει έμπρακτα πως οι από κάτω σε "στοιχειακό"(κατά την ιδιόλεκτο) επίπεδο
"αποτιμούν"(ομοίως) το μέλλον
υπό
την "αγορά".
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"2 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια  αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και ¨βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς  και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η  εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Το
μόνο άλλο(χωρίς  εισαγωγικά) που λέει ο Μαρξισμός
για το θέμα είναι πως
με
όποιο επίπεδο πληθυσμού υπάρχουν επαρκείς πόροι-
χάρη
στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων-
ώστε
να εξασφαλιστεί μία πολύ ικανοποιητική ζωή για όλους
με
την απόλυτη προϋπόθεση όμως
πως
σαρώνονται "βίαια" οι καπιταλιστές και τα κράτη τους
και
εγκαθίσται από τους οπλισμένους εργάτες  μία παγκόσμια σχεδιασμένη οικονομία.
2)Όπου
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Αίγυπτο
"...Στόχος βομβιστικής επίθεσης..."-από "φανατικούς"-
"...με παγιδευμένο αυτοκίνητο έγινε λεωφορείο που
μετέφερε στρατιώτες ...""-οι οποίοι συμμετείχαν σε
αντί|"τρομοκρατικές επιχειρήσεις"-"...στα βόρεια της χερσονήσου του Σινά
με αποτέλεσμα
να σκοτωθούν 11..."-από αυτούς-"...και  να τραυματιστούν 37...""-
αποδεικνύοντας
έτσι πως ο "χαμηλής έντασης"  εμφύλιος πόλεμος
μεταξύ      
"θρησκευτικών" και "κοσμικών" καλά κρατεί.
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 21ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).   

 
   

  

Γάζα|Αίγυπτος-Λίβανος

Γάζα|Αίγυπτος-Λίβανος
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
στην Γάζα
"...Η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία εξαπέλυσε επιδρομές
ενάντια σε..."-4 "τρομοκρατικούς"-"...στόχους στο Χαν Γιουνίς
στη νότια...Λωρίδα..."-με πρόσχημα ότι υπήρξαν-
"...αναφορές..."-!-
"...για ρίψη ρουκετών ενώ στρατιώτες δρούσαν κοντά σε έναν
συνοριακό φράχτη..."(με το "επίσημο" έδαφος του Σιωνιστικού
κράτους)-αλλά-"...χωρίς να  αναφερθούν τραυματισμοί..."-
και
"...στο 3ο τέτοιο επεισόδιο..."-"επεισόδιο" δηλαδή-"...σε λιγότερο
από 10 ημέρες Ισραηλινές...κανονιοφόροι...άνοιξαν πυρ ενάντια
σε 2 Παλαιστίνιους ψαράδες...στα 1,5 μίλια από την ακτή βορειοδυτικά
της Μπέιτ Λαχίγια στην βόρεια Γάζα και στην συνέχεια τους έθεσαν
υπό κράτηση...και κατάσχεσαν τα δίχτυα τους..."
(Βλέπε
τα άρθρα του "Ma an News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Israel targets southern Gaza"
και
"Israeli forces attack,detain 2 fishermen off Gaza coast"
αντίστοιχα)
στην
"δημοκρατική μεταβατική"
Αίγυπτο
"...Τουλάχιστον 1 άνθρωπος σκοτώθηκε..."-και-"...16 τραυματίστηκαν...
 όταν...
τα ΜΑΤ..."-του καπιταλιστικού κράτους-"...έκαναν έφοδο στην Πλατεία Ταχρίρ...
με
την υποστήριξη θωρακισμένων οχημάτων και ρίχνοντας δακρυγόνα...
για
να διαλύσουν..."-"πηγαίους"-"...διαδηλωτές που πετούσαν πέτρες..."-
στην
επέτειο της "αυθόρμητης" πολύνεκρης λαϊκής έκρηξης
που
έριξε(όπως ξέρουμε) την πρώτη "μεταβατική" κυβέρνηση των "εθνικών" στρατιωτικών
με
τίμημα 43 νεκρούς το Νοέμβριο του 2011.
"...για..."-
την εν λόγω διαδήλωση-"...δεν είχαν καλέσει... Ούτε η Αδελφότητα ούτε το κίνημα Τάμαροντ..."-
(Βλέπε
"Times of India" της 20ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Να
προσθέσουμε στα παραπάνω ότι για την ακρίβεια στο Κάιρο έγιναν 3 διαδηλώσεις,
μία
των "Αδελφών",
μία
των υποστηρικτών του στρατιωτικού πραξικοπήματος,
και
μία(η οποία δέχτηκε και την επίθεση  των ενόπλων του αστικού κράτους|όπως είδαμε)
όπου
είχε πάει ο κόσμος που είναι ενάντια στον στρατό και την "Αδελφότητα" εξίσου-
την
οποία όμως κάλεσαν οι "πολιτικές δυνάμεις"
που
αφού έκαναν με πάθος Λαϊκό Μέτωπο και με την "Αδελφότητα" αλλά και με τους στρατηγούς
πετάχθηκαν
στην άκρη και από τους δύο
και τώρα
προσπαθούν να ρεφάρουν με το να κάνουν "αριστερές πράξεις"
ώστε
να αποκτήσουν μία πολιτική επιρροή που να τους επιτρέψει να μπουν ξανά
στο "παιχνίδι" με καλύτερους όρους
ενώ
ταυτόχρονα αυτονόητα φροντίζουν στο μέτρο των δυνάμεων τους να κρατούν τους από κάτω
εντός των "ορίων" του "δημοκρατικού σταδίου".
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στον "δημοκρατικό" Λίβανο
όπου:
"...Τουλάχιστον 23 νεκρούς και περισσότερους από 146 τραυματίες άφησαν πίσω τους
οι δύο..."-"φανατικοί Σουνίτες"-"...καμικάζι που ανατινάχθηκαν...μπροστά στην ιρανική..."-
του "θρησκευτικού" καπιταλιστικού καθεστώτος δηλαδή-"...πρεσβεία στη συνοικία Τζάνα
της νότιας Βηρυττού..."-που είναι προπύργιο της "Σιιτικής" Ισλαμορεφορμιστικής Χεζμπολλάχ
(όπως ξέρουμε).
"...Την ευθύνη ανέλαβε...η ισλαμιστική οργάνωση Ταξιαρχίες "Αμντουλάχ Αζάμ"
που θεωρείται..."-και είναι-"...παρακλάδι της "Αλ Κάιντα" και έχει δράση στο νότιο Λίβανο.
Η
οργάνωση υποστηρίζει ότι θα συνεχίσει τις επιθέσεις "όσο η Χεζμπολλάχ δεν αποσύρει
τους μαχητές της από την Συρία" που..."-η "θρησκευτική" γραφειοκρατία που την ελέγχει
έχει στείλει να-"...πολεμούν στο πλευρό του..."-τυραννικού-"...καθεστώτος..."-του-
"...Άσαντ..."-του Β
και
ενάντια στους ενόπλους
της
"δημοκρατικής" αντεπανάστασης.
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 20ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"1όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.     
Σημείωση:
1)Όπου
στην υφιστάμενη το σύγχρονο ισοδύναμο των 7 πληγών του Φαραώ
Αϊτή
"...διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία..."
(του καπιταλιστικού κράτους)-και"...έστησαν οδοφράγματα με φλεγόμενα λάστιχα...
καθώς
χιλιάδες..."-"εκ του φυσικού"-"...συγκεντρώθηκαν για να απαιτήσουν
την παραίτηση του..."-"δημοκρατικά εκλεγμένου"-"...Προέδρου..."("της")-
που
υποστηρίζεται από τα στρατεύματα κατοχής του επαίσχυντου ιμπεριαλιστικού Ο.Η.Ε.
"...Ένας
αριθμός διαδηλωτών πέταξε πέτρες  στην αστυνομία που απάντησε..."-"απάντησε"
δηλαδή-"...με δακρυγόνα...".
Γενικότερα
"...Η Αϊτή έχει γνωρίσει πρόσφατα μία σειρά από διαδηλώσεων διαμαρτυρίας εν μέσω
διογκούμενου λαϊκού θυμού για το κόστος διαβίωσης και...υψηλό επίπεδο διαφθοράς...".
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Haiti clashes as protesters demand President Martelly resign").

     
   
     

Μπανγκλαντές|Κατάρ

Μπανγκλαντές|Κατάρ
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "δημοκρατικό μεταβατικό"
Μπανγκλαντές
"...Νέες διαδηλώσεις πραγματοποίησαν..."-
"αυθόρμητα"-
"...χιλιάδες εργαζόμενοι στα κάτεργα του φασόν,
απαιτώντας...αύξηση του μισθού τους,
με αποτέλεσμα
140 και πλέον εργοστάσια..."-ιδιωτικής καπιταλιστικής  ιδιοκτησίας-
"...να παραμείνουν κλειστά..."-
και-
"...Ταραχές ξέσπασαν σε όλες τις βιομηχανικές περιοχές γύρω
από την πρωτεύουσα...Ντάκα...
καθώς
οι αστυνομικές δυνάμεις..."-του αστικού κράτους-"...επιτέθηκαν
στους διαδηλωτές,με στόχο να διαλύσουν τις κινητοποιήσεις..."
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 19ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο)
η
γνωστή ΜΚΟ "Διεθνής Αμνηστία" εξέδωσε μία έκθεση
με τίτλο
"The Dark Side of Migration"
και
θέμα τις οικτρές συνθήκες εργασίας που υφίστανται οι "ξένοι"
εργάτες στο(καλά τώρα) Κατάρ
(όπου
"...φτάνουν με ρυθμό 20 εργατών την ώρα..."-!)
στην
προετοιμασία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022.
Έτσι
λοιπόν έχουμε μία κατάσταση για τους εργάτες
που
"...σε κάποιες περιπτώσεις ισοδυναμεί με καταναγκαστική εργασία...
Οι
κατασκευαστικές εταιρείες και οι αρχές..."-"αρχές" δηλαδή-"...του Κατάρ
εξίσου..."-επιδεικνύουν-"...τρομακτική αδιαφορία για τα βασικά ανθρώπινα
δικαιώματα των μεταναστών εργατών...
Η
έκθεση δείχνει...επικίνδυνες συνθήκες εργασίας και "σοκαριστικές συνθήκες" διαβίωσης...".
Μία
μαρτυρία από γιατρό σε νοσοκομείο της Ντόχα μιλάει για το ότι μέσα στο 2012
μεταφέρθηκαν σε αυτό "...περισσότεροι από 1000 άνθρωποι..."-εργάτες δηλαδή-
"...που
είχαν πέσει από μεγάλο ύψος ενώ δούλευαν...10% από αυτούς υπέστησαν πολύ σοβαρές
βλάβες και η συνεπακόλουθη θνησιμότητα ανάμεσα τους ήταν "σημαντική...".
Κατά
τα λοιπά "...ένας μάνατζερ καταγράφηκε να λέει πως η εταιρεία του απασχολεί "ζώα...".
(Βλέπε
το άρθρο του "Hindu",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Migrants face systematic abuse in Qatar,says Amnesty").
Και
αυτό το πράγμα-μαζί με την "αδελφική" μοναρχική τυραννική Σαουδική Αραβία-
είναι από τους
μεγαλύτερους "τοπικούς" σπόνσορες|υπεργολάβους των "πρόθυμων" ιμπεριαλιστών|
της
υποτιθέμενης παντελώς ανύπαρκτης "δημοκρατικής επανάστασης" στην Συρία
για
την οποία τόσους ύμνους έχουν κάνει διάφοροι.
Φυσικά
τα εγκλήματα των μοναρχικών τυραννιών του Κόλπου
δεν αναιρούν
τα εγκλήματα του τυράννου Άσαντ του Β
ούτε
τον κάνουν τάχα "προοδευτικό".
Όμως
το βαθιά σάπιο πολιτικό και κοινωνικό ποιόν του Συριακού Μπάαθ ήταν δεδομένο
πολύ πριν ξεσπάσει η "εκ του  φυσικού αναταραχή" ενάντια του μίας μερίδας των από κάτω  το 2011
(που
όπως γνωρίζουμε έκανε γρήγορα|μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό|
διαλεκτική τούμπα)
και
επίσης δεδομένη ήταν η διέξοδος που ενδεικνυόταν από αυτό-
δηλαδή
η
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση.
Το
"καινούργιο"1 της όλης υπόθεσης λοιπόν ήταν ότι παρουσιάστηκε και παρουσιάζεται
πως  η "διέξοδος" από το καθεστώς της Δαμασκού είναι
η
"δημοκρατική" αντεπανάσταση
που
έχει την ένθερμη υποστήριξη μερικών από τα πλέον αντιδραστικά καθεστώτα του πλανήτη2.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "πηγαία" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και την
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες"ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Που
φυσικά δεν είναι καθόλου "καινούργιο"
αλλά
τόσο παλιό όσο και ο Μενσεβικισμός.
2)Μέσα
στα οποία φυσικά περιλαμβάνονται
και
οι "πάρα πολύ προοδευτικές πλέον" Η.Π.Α.
και η
"πολιτισμένη" Ε.Ε.




      






    
 

Λιβύη|Κίνα-Μεθοδολογικό ερώτημα

Λιβύη|Κίνα-Μεθοδολογικό ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στη "Νέα Λιβύη"
αφενός
δολοφονήθηκε από "αγνώστους" ο επικεφαλής της αντικατασκοπείας για την
πόλη της Αλ-Ουτζαϊλάτ στα δυτικά
(το
γιατί βέβαια μία "κανονική" πόλη χρειάζεται "επικεφαλής
αντικατασκοπείας"|
όπως
στην εν λόγω περίπτωση με τον "ατυχή"|
αυτό
είναι κάτι που μόνο οι οπαδοί της "απελευθέρωσης" μπορούν να το εξηγήσουν)
και
αφετέρου έγινε απαγωγή|πάλι από "αγνώστους"|
του
υπαρχηγού της "εθνικής"  αντικατασκοπείας μόλις επέστρεψε στην Τρίπολη
μετά από ταξίδι του στο εξωτερικό-
αποδεικνύοντας έτσι
πως
η πάλη για το μοίρασμα της λείας μεταξύ "ταξιαρχιών|μεραρχιών" από την κατάκτηση
της άτυχης "χώρας" καλά κρατεί 
(Βλέπε
"Al-Arabiya" της 18ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο) 
στην
"ισχυρή"  Κίνα
"...9
επιτιθέμενοι που κράδαιναν τσεκούρια πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν
κατά την διάρκεια μίας επίθεσης  σε ένα αστυνομικό τμήμα..."-του καπιταλιστικού  κράτους-"...στην...ταραγμένη δυτική επαρχία του Σινκιάνγκ...".
Επίσης
στην διάρκεια της ίδιας επίθεσης "...2 βοηθητικοί αστυνομικοί σκοτώθηκαν..."-
και-"...άλλοι 2 αστυνομικοί τραυματίστηκαν...".
Συνολικότερα
"...Το Σινκιάνγκ,όπου οι..."-εθνικά καταπιεσμένοι-"...Ουιγούροι αποτελούν
μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει γίνει θέατρο αρκετών συγκρούσεων φέτος..."(και όχι μόνο όπως
ξέρουμε)-
με  τους ενόπλους των αρχόντων του Πεκίνου.
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China police station attack leaves 11 dead").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου προκύπτει τώρα το μεθοδολογικό ερώτημα
του τι θα είχε γίνει
εάν
"εναλλακτικά" το 1933
μόλις
η άρχουσα τάξη και το κράτος της έκανε τον Χίτλερ καγκελάριο
οι
εργάτες στην Γερμανία είχαν ξεσηκωθεί
"αυθόρμητα"-
στο πρότυπο της Ισπανίας(που εσχάτως εξετάζαμε από αυτή την σκοπιά) του 1936-
ξεπερνώντας
την Σοσιαλδημοκρατία και το ΚΚΓ και την συνδικαλιστική γραφειοκρατία
που
τους οδήγησαν στην ήττα.
Η
σύντομη απάντηση είναι ότι αφενός σίγουρα θα γινόταν εμφύλιος πόλεμος
και αφετέρου ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος επίσης σίγουρα ή δεν θα είχε
γίνει καθόλου ή σε κάθε περίπτωση δεν θα γινόταν ούτε την στιγμή ούτε με
την μορφή που τον ξέρουμε.
Από
εκεί και πέρα τα πάντα παίζουν.
Ο
εμφύλιος πόλεμος-ενώ στο χύμα θα ήταν πρακτικά αδύνατο να τον κερδίσουν οι εργάτες-
δεν θα ήταν
καθόλου περίπατος για τους αστούς και το κράτος τους και τους Ναζί
καθώς
μιλάμε για την μεγαλύτερη εργατική τάξη της "Ευρώπης"-
που
επιπλέον είχε πολεμική πείρα δεδομένου ότι πολλοί εργάτες είχαν υπηρετήσει
στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο1
ενώ
λόγω των κομματικών πολιτοφυλακών είχαν πρόσβαση σε όπλα
και
ταυτόχρονα λόγω των περιορισμών της συνθήκης των Βερσαλλιών
(που
ακόμα ίσχυαν)
ο
γερμανικός στρατός επιτρεπόταν να έχει μόνο 100000 άνδρες και να μην έχει βαρύ οπλισμό.
Άρα
λοιπόν μιλάμε για έναν εμφύλιο πόλεμο που σίγουρα θα διαρκούσε αρκετό διάστημα
και στο τέλος του
ακόμα και αν ήταν νικηφόρο2 για τους από πάνω η Γερμανία θα έβγαινε μπίλιες
ενώ
οι Ναζί θα ήταν υποταγμένοι στους στρατηγούς για προφανείς λόγους.
Όλο
αυτό σίγουρα θα ήταν πάρα πολύ κακό
αλλά
σε  καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αναπτύξει την τρομακτική δυναμική
που
γνωρίζουμε ότι ανάπτυξε η Ναζιστική Γερμανία στην πραγματική ιστορία.
Όμως
το πράγμα δεν σταματάει σε αυτό το σημείο.
Ένας
τέτοιος "εναλλακτικός" ξεσηκωμός των εργατών στην Γερμανία θα είχε εμπνεύσει
τα μέγιστα τους εργάτες στις υπόλοιπες "χώρες"
πυροδοτώντας
κάθε είδους καραμπόλες3
με
συνέπειες που αυτονόητα δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθούν
αλλά που
όλα τα στοιχεία της πραγματικής ιστορίας που έχουμε στην διάθεση μας
δείχνουν
πως δεν θα ήταν καθόλου ευκαταφρόνητες4.
Άρα
λοιπόν βλέπουμε στην βάση των πλέον συντηρητικών υπολογισμών
πως
επιβεβαιώνεται ότι η υποταγή χωρίς μάχη είναι ότι το χειρότερο.
Από
εκεί και πέρα
φυσικά
το ζήτημα δεν είναι
να
κληθούν να πολεμήσουν οι εργάτες με το σκεπτικό ότι καλύτερα να δώσουν την μάχη
και να την χάσουν παρά να δεχτούν την ήττα χωρίς μάχη
όσο
σωστό και να είναι αυτό.
Το
ζήτημα είναι να κληθούν οι εργάτες στην μάχη για να νικήσουν
μία και καλή
αλλά
για να γίνει αυτό απόλυτη προϋπόθεση είναι η διαθεσιμότητα του συνειδητού
παράγοντα που να οδηγήσει την κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου
ο
οποίος στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώςκαι στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Που
δεν ίσχυε για την Ισπανία διότι η άρχουσα τάξη και
το κράτος ήταν "ουδέτερη|ο" το 1914-18. 
2)Που
δεν είναι καν σίγουρο-με όλο το χύμα των εργατών-
διότι
οι άρχουσες τάξεις και τα κράτη τους στην Γαλλία
και την Πολωνία
ενώ
αυτονόητα θα ήταν υπέρ της συντριβής τους
ταυτόχρονα
πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να αντισταθούν στον πειρασμό
να αποδυναμώσουν
(χωρίς
βέβαια να στηρίξουν στο ελάχιστο τις επαναστατημένες μάζες)
τον
"προαιώνιο εθνικό" εχθρό τους
με
"παράπλευρα" αποτελέσματα που συνολικά δεν μπορούν να εκτιμηθούν.    
3)Αν
ο πολύ σύντομος εμφύλιος πόλεμος στην Βιέννη το 1934-
που
οι εργάτες τον έχασαν "χάρη" στην Σοσιαλδημοκρατική "αντί-ηγεσία" τους-
μπόρεσε
να δημιουργήσει μία  ανάταση στους εργάτες παντού μετά το τρομακτικό σοκ
της συνθηκολόγησης στο Βερολίνο το 1933
μπορούμε
να φανταστούμε πόσο πιο μεγάλη ανάταση θα δημιουργούσε
ένας
τέτοιος "εναλλακτικός" ξεσηκωμός στην Γερμανία.
4)Εδώ
συμπεριλαμβάνεται και η Ε.Σ.Σ.Δ.
όπου
ενώ η κοινωνική αντεπανάσταση αυτονόητα ήταν σε πλήρη άνθιση
παρόλα αυτά
οι Μεγάλες Εκκαθαρίσεις δεν είχαν ακόμη γίνει
και άρα
στα στρατόπεδα συγκέντρωσης παράμενε ζωντανή μία μαγιά επαναστατών
για
τους οποίους η πολιτική ατμόσφαιρα ξαφνικά θα γινόταν πολύ πιο ευνοϊκή
ενώ
η γραφειοκρατική άρχουσα τάξη
θα
έβρισκε πολύ πιο δύσκολα να ταιριάξει τον "σοσιαλισμό σε μία χώρα"
με
τέτοια γεγονότα. 
    
  
  

Λιβύη

Λιβύη
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Στη
"Νέα Λιβύη" και ειδικότερα στην
Τρίπολη
"...Κηρύχτηκε κατάσταση ανάγκης με διάρκεια 48 ωρών..."-
από
τις αστικές συνειδητά προδοτικές "αρχές"1-
"...όταν
μία νέα...'-"νέα" δηλαδή-"...σειρά..."-ένοπλων-"...συγκρούσεων
ξέσπασε...στα ανατολικά της πρωτεύουσας,
όπου
αντίπαλοι ένοπλοι..."-"ταξιαρχίες|μεραρχίες" δηλαδή-"...συγκρούστηκαν
σε σημεία ελέγχου που είχαν στηθεί για να εμποδίσουν περισσότερους
ενόπλους από την..."-καλά τώρα-"...Μισράτα να μπουν στην Τρίπολη..."-
με αποτέλεσμα ότι-
"...Τουλάχιστον 1 άνθρωπος σκοτώθηκε και ντουζίνες τραυματίστηκαν...".
Στο
μεταξύ "...Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πόλης για
να θρηνήσουν αυτούς που σκοτώθηκαν...όταν οι πολιτοφυλακές πυροβόλησαν..."-
όπως ξέρουμε-"...ενάντια σε ένα..."-
"αυθόρμητο"-
"...πλήθος που προέτρεπε στην διάλυση όλων των παράνομων ένοπλων ομάδων..."2-
με
απολογισμό που "επίσημα" έχει φτάσει "...σε περισσότερους από 40 σκοτωμένους..."-
και-"...πάνω από 500 τραυματίες...
Οι
πενθούντες κάλεσαν για την παραίτηση της..."-"δημοκρατικά εκλεγμένης"-"...κυβέρνησης
τους..."-"τους" δηλαδή-"...και για την αποχώρηση των ένοπλων πολιτοφυλακών από την πόλη...".
(Βλέπε
"Al Jazeera" της 17ης Νοεμβρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"3 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημειώσεις:
1)Όπου
φυσικά η κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης  που έκαναν
οι "αρχές" του ΕΜΣ στην Τρίπολη
δεν στρέφεται
ενάντια στις "ταξιαρχίες|μεραρχίες"-
που
είναι σαρξ εκ της σαρκός του
(και
παρά τις εκατέρωθεν "παρεξηγήσεις"|
όπως
την πρόσφατη γνωστή μας απαγωγή του πρωθυπουργού|
που
κατά καιρούς γίνονται)-
αλλά
ενάντια στις μάζες που "εκ του φυσικού" κινητοποιήθηκαν|
και
όχι για πρώτη φορά(από την στιγμή της "απελευθέρωσης")
όπως ξέρουμε.
2)Το
αίτημα αυτό υπό τις τωρινές συνθήκες της Λιβύης
ισοδυναμεί
με την απαίτηση για την διάλυση ενός μεγάλου κομματιού
του αστικού κράτους "εκεί"-
δηλαδή
όλου του "διάχυτου" μέρους του-
και
φυσικά μόνο "βίαια" μπορεί να γίνει πράξη.
Η
πολιτική τραγωδία της υπόθεσης είναι
ότι
μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό
οι
από κάτω δεν προχωρούν παραπέρα
για
να ζητήσουν το "βίαιο" σάρωμα όλου του καπιταλιστικού κράτους
και την
επιβολή της εργατικής εξουσίας
αλλά
γυρνούν πίσω στο παντελώς ουτοπικό αίτημα
ενός
τάχα "καλού επίσημου" αστικού κράτους-
που
αυτονόητα δεν πρόκειται να δουν ποτέ-
το
οποίο τους αφήνει ευάλωτους σε κάθε είδους χειραγώγηση
εάν
εμφανιστεί |με όποιο 'σενάριο"| κάποια δύναμη
που
να υπόσχεται "πυγμή" απέναντι στο ανεξέλεγκτο
των "ταξιαρχιών|μεραρχιών".     
3)Όπου
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Αίγυπτο
"...Δυνάμεις ασφαλείας..."-του καπιταλιστικού κράτους-
"...διέλυσαν μία καθιστική διαμαρτυρία από εργάτες..."-
στην υφαντουργία-"...στο κυβερνείο Γκαρμπίγια...
οι
εργάτες..."-"πηγαία"-"...κοιμόντουσαν πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές..."-!-
"...μπλοκάροντας την ροή...μεταξύ της Τάντα και την Μανσούρα επί
αρκετές ώρες για να απαιτήσουν αποδοχές που τους οφείλονται και
έχουν καθυστερήσει.
Οι
δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν...
ρίχνοντας    
δακρυγόνα και υποχρεώνοντας τους...διαμαρτυρόμενους εργάτες να επιστρέψουν
στον χώρο του εργοστασίου...
Αρκετοί
εργάτες και κληρωτοί..."-του "εθνικού" στρατού-"...τραυματίστηκαν...
Στο
μεταξύ,οι δυνάμεις  ασφαλείας έχουν αναπτυχθεί στις κοντινές σιδηροδρομικές
γραμμές και στο εργοστάσιο για να εμποδίσουν δυνητικές φασαρίες να ξανά|ξεσπάσουν...".
(Βλέπε
το άρθρο της "Al Ahram",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Police forcefully disperse workers blocking tracks in Nile Delta")