Ινδία-Ιράκ|Συρία-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
σύμφωνα με τα στοιχεία υπεράνω υποψίας ΜΚΟ,μεταξύ
των
46 εκατομμυρίων "επίσημων" δούλων που μπορούν
να
βρεθούν αυτή την στιγμή στις γραμμές
των
υποτελών τάξεων του "πλανήτη μας",
η
μεγαλύτερη συγκέντρωση-ήτοι κάπου
18,4
εκατομμύρια "πολίτες"- βρίσκονται "αίφνης"
στην
"μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου" Ινδία
(Βλέπε
"Arab News" της 1ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο)-
σε
μία περίτρανη απόδειξη των "αρετών" του "Γκάντι"
του
"ειρηνικά|ειρηνικά" και του "δημοκρατικού σταδίου" κ.λ.π.-
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 13 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
11
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Μαϊου).Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1-για
να
δούμε το πολιτικό ερώτημα του αν "εδώ" το τελευταίο διάστημα "προκύπτει"
μία
μεγαλύτερη συχνότητα ή σε κάθε περίπτωση ορατότητα των "επεισοδίων"
με
τους "αντί|εξουσιαστές" και αν ναι ποια η σημασία αυτής της εξέλιξης?
Η
απάντηση είναι πως κατά την εκτίμηση μας όντως υπάρχει
ένα
τέτοιου τύπου uptick και η σημασία αυτού είναι πως η διάθεση στην "κοινωνία"2
από
ορισμένες απόψεις έχει αρχίσει να θυμίζει εκείνη που(εξηγούσαμε
ότι)
υπήρχε στην τελευταία φάση της διαχείρισης του θυσιαστή Σαμαρά
στα
τέλη του 2014,με την διαφορά φυσικά ότι τώρα δεν υπάρχει-όπως υπήρχε "τότε"-
η
οικτρή αυταπάτη της,υποτίθεται,"διευθέτησης" του "προβλήματος" από
τον
"τότε πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ διότι αυτός έχει "πλέον" γίνει υπέρ|θυσιαστικός.
Έτσι
λοιπόν,καθώς η πίεση που υφίστανται οι από κάτω
δεν
μπορεί να εκτονωθεί με την "ελεύθερη" εκλογή
μίας,
τάχα,"φιλολαϊκής" κυβέρνησης στην διαχείριση του αστικού κράτους
"μας",
αυτή παραμένει και συσσωρεύεται,με προφανές αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα
πως
θα γίνει κάποιου είδους,μεγαλύτερη ή μικρότερη κοινωνική έκρηξη,με
το
timing αυτής να καθορίζεται "γενικά" από άπειρους παράγοντες αλλά
και
"πιο συγκεκριμένα" από το αν η "Ευρώπη μας" θα υποστεί το διπλό σοκ-
ήτοι
να ηττηθεί ο "άλλος αέρας" θυσιαστής Ολάντ στην "πολιτισμένη" Γαλλία
από
το(γνωστό μας) κίνημα "εκεί" και να επικρατήσει το "όχι στην Ευρώπη"
στο
"ελεύθερο δημοψήφισμα" για το Brexit στην "πολιτισμένη" Βρετανία-
ή
όχι καθώς αν ναι-με δεδομένη την αποδεδειγμένη3 "Ευρωπαϊκή" ξιπασιά
του
"λαού μας"-το πιθανότερο είναι πως η εκδήλωση αυτής θα επιταχυνθεί και
αν
όχι ομοίως θα επιβραδυνθεί.Από εκεί και πέρα φυσικά ενώ η εκδήλωση
της
(εικαζόμενης κοινωνικής εκρήξεως δηλαδή)είναι.αργά ή γρήγορα,σίγουρη,
αυτό
που είναι εξίσου σίγουρο είναι πως άσχετα με το βαθμό του τραντάγματος
που
αυτή θα προκαλέσει "από μόνη της" στο θυσιαστικό πολιτικό εποικοδόμημα "μας"
θα
ξεδιπλωθεί μέσα σε εξώκοσμο στρατηγικό κενό καθώς-
όπως
και είθισται στην "εποχή μας"-απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
κατακτημένη από τον "Ουκρανικό" στρατό Οδησσό,"προέκυψαν
αίφνης
ταραχές" από την Βιετναμέζικη "κοινότητα" της πόλης-
η
οποία δημιουργήθηκε στην διάρκεια της "Σοβιετικής" στήριξης
στον
αγώνα του Βορείου Βιετνάμ ενάντια στους Αμερικανούς στην διάρκεια
του,
"πλέον" εντελώς περασμένου στην ιστορία, πολέμου "εκεί"-
με
επιθέσεις ενάντια σε δημόσια κτίρια,πετροβολισμούς
κ.λ.π.
ως απάντηση στις επανειλημμένες ρατσιστικές επιθέσεις από την αστυνομία
του
αδύναμου "Ουκρανικού" καπιταλιστικού κράτους και
τον
"τοπικό" δολοφονικό Ναζιστικό εσμό κατά των "Ασιατών" αυτών
που
ζουν στην πόλη με στόχο την λεηλασία τους!!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Odessa΄s Vietnamese riot in protest at "Government Raid" thuggery").
2)Όπου,
τρόπον τινά,η "ορατότητα" ή μη της δραστηριότητας
των
"αντί|εξουσιαστών" μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας πρόχειρος δείκτης
για
την κατάσταση των "no future" μερίδων των από κάτω
που,
πιθανότατα,θα "πρωταγωνιστήσουν" στην πρώτη τουλάχιστον φάση
μίας
ενδεχόμενης κοινωνικής έκρηξης.Το ίδιο
δεν
ισχύει για τα(όντως πολλά) κραξίματα θυσιαστών του ΣΥΡΙΖΑ διότι,
ενώ
αυτά σαφώς υποδηλώνουν δυσαρέσκεια,δεν υποδηλώνουν
την
πολιτική κατεύθυνση αυτής(της δυσαρέσκειας δηλαδή)
καθώς,
με δεδομένο ότι υφιστάμεθα "αριστερούς" θυσιαστές
η
αποδοκιμασία μπορεί να πηγαίνει είτε στο θυσιαστές
είτε
στο "αριστερούς" και μόνο με μία case by case ανάλυση μπορεί
να
βγει μία όποια άκρη από αυτά.
3)Καθώς
(θυμόμαστε ότι) το 2011 ενώ ο "λαός μας" είχε το καλό παράδειγμα
των
νικηφόρων "πηγαίων" πολύνεκρων λαϊκών εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και
την
Τυνησία διαθέσιμο,προτίμησε να μην το ακολουθήσει και αντίθετα
να
ακολουθήσει το "Ευρωπαϊκό" αντί|"παράδειγμα"
των
περιλάλητων "Indignados" στην "πολιτισμένη" Ισπανία,
με
όλες τις συνέπειες σε βάρος του που γνωρίζουμε.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
σύμφωνα με τα στοιχεία υπεράνω υποψίας ΜΚΟ,μεταξύ
των
46 εκατομμυρίων "επίσημων" δούλων που μπορούν
να
βρεθούν αυτή την στιγμή στις γραμμές
των
υποτελών τάξεων του "πλανήτη μας",
η
μεγαλύτερη συγκέντρωση-ήτοι κάπου
18,4
εκατομμύρια "πολίτες"- βρίσκονται "αίφνης"
στην
"μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου" Ινδία
(Βλέπε
"Arab News" της 1ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο)-
σε
μία περίτρανη απόδειξη των "αρετών" του "Γκάντι"
του
"ειρηνικά|ειρηνικά" και του "δημοκρατικού σταδίου" κ.λ.π.-
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 13 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
11
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Μαϊου).Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1-για
να
δούμε το πολιτικό ερώτημα του αν "εδώ" το τελευταίο διάστημα "προκύπτει"
μία
μεγαλύτερη συχνότητα ή σε κάθε περίπτωση ορατότητα των "επεισοδίων"
με
τους "αντί|εξουσιαστές" και αν ναι ποια η σημασία αυτής της εξέλιξης?
Η
απάντηση είναι πως κατά την εκτίμηση μας όντως υπάρχει
ένα
τέτοιου τύπου uptick και η σημασία αυτού είναι πως η διάθεση στην "κοινωνία"2
από
ορισμένες απόψεις έχει αρχίσει να θυμίζει εκείνη που(εξηγούσαμε
ότι)
υπήρχε στην τελευταία φάση της διαχείρισης του θυσιαστή Σαμαρά
στα
τέλη του 2014,με την διαφορά φυσικά ότι τώρα δεν υπάρχει-όπως υπήρχε "τότε"-
η
οικτρή αυταπάτη της,υποτίθεται,"διευθέτησης" του "προβλήματος" από
τον
"τότε πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ διότι αυτός έχει "πλέον" γίνει υπέρ|θυσιαστικός.
Έτσι
λοιπόν,καθώς η πίεση που υφίστανται οι από κάτω
δεν
μπορεί να εκτονωθεί με την "ελεύθερη" εκλογή
μίας,
τάχα,"φιλολαϊκής" κυβέρνησης στην διαχείριση του αστικού κράτους
"μας",
αυτή παραμένει και συσσωρεύεται,με προφανές αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα
πως
θα γίνει κάποιου είδους,μεγαλύτερη ή μικρότερη κοινωνική έκρηξη,με
το
timing αυτής να καθορίζεται "γενικά" από άπειρους παράγοντες αλλά
και
"πιο συγκεκριμένα" από το αν η "Ευρώπη μας" θα υποστεί το διπλό σοκ-
ήτοι
να ηττηθεί ο "άλλος αέρας" θυσιαστής Ολάντ στην "πολιτισμένη" Γαλλία
από
το(γνωστό μας) κίνημα "εκεί" και να επικρατήσει το "όχι στην Ευρώπη"
στο
"ελεύθερο δημοψήφισμα" για το Brexit στην "πολιτισμένη" Βρετανία-
ή
όχι καθώς αν ναι-με δεδομένη την αποδεδειγμένη3 "Ευρωπαϊκή" ξιπασιά
του
"λαού μας"-το πιθανότερο είναι πως η εκδήλωση αυτής θα επιταχυνθεί και
αν
όχι ομοίως θα επιβραδυνθεί.Από εκεί και πέρα φυσικά ενώ η εκδήλωση
της
(εικαζόμενης κοινωνικής εκρήξεως δηλαδή)είναι.αργά ή γρήγορα,σίγουρη,
αυτό
που είναι εξίσου σίγουρο είναι πως άσχετα με το βαθμό του τραντάγματος
που
αυτή θα προκαλέσει "από μόνη της" στο θυσιαστικό πολιτικό εποικοδόμημα "μας"
θα
ξεδιπλωθεί μέσα σε εξώκοσμο στρατηγικό κενό καθώς-
όπως
και είθισται στην "εποχή μας"-απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
κατακτημένη από τον "Ουκρανικό" στρατό Οδησσό,"προέκυψαν
αίφνης
ταραχές" από την Βιετναμέζικη "κοινότητα" της πόλης-
η
οποία δημιουργήθηκε στην διάρκεια της "Σοβιετικής" στήριξης
στον
αγώνα του Βορείου Βιετνάμ ενάντια στους Αμερικανούς στην διάρκεια
του,
"πλέον" εντελώς περασμένου στην ιστορία, πολέμου "εκεί"-
με
επιθέσεις ενάντια σε δημόσια κτίρια,πετροβολισμούς
κ.λ.π.
ως απάντηση στις επανειλημμένες ρατσιστικές επιθέσεις από την αστυνομία
του
αδύναμου "Ουκρανικού" καπιταλιστικού κράτους και
τον
"τοπικό" δολοφονικό Ναζιστικό εσμό κατά των "Ασιατών" αυτών
που
ζουν στην πόλη με στόχο την λεηλασία τους!!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Odessa΄s Vietnamese riot in protest at "Government Raid" thuggery").
2)Όπου,
τρόπον τινά,η "ορατότητα" ή μη της δραστηριότητας
των
"αντί|εξουσιαστών" μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας πρόχειρος δείκτης
για
την κατάσταση των "no future" μερίδων των από κάτω
που,
πιθανότατα,θα "πρωταγωνιστήσουν" στην πρώτη τουλάχιστον φάση
μίας
ενδεχόμενης κοινωνικής έκρηξης.Το ίδιο
δεν
ισχύει για τα(όντως πολλά) κραξίματα θυσιαστών του ΣΥΡΙΖΑ διότι,
ενώ
αυτά σαφώς υποδηλώνουν δυσαρέσκεια,δεν υποδηλώνουν
την
πολιτική κατεύθυνση αυτής(της δυσαρέσκειας δηλαδή)
καθώς,
με δεδομένο ότι υφιστάμεθα "αριστερούς" θυσιαστές
η
αποδοκιμασία μπορεί να πηγαίνει είτε στο θυσιαστές
είτε
στο "αριστερούς" και μόνο με μία case by case ανάλυση μπορεί
να
βγει μία όποια άκρη από αυτά.
3)Καθώς
(θυμόμαστε ότι) το 2011 ενώ ο "λαός μας" είχε το καλό παράδειγμα
των
νικηφόρων "πηγαίων" πολύνεκρων λαϊκών εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και
την
Τυνησία διαθέσιμο,προτίμησε να μην το ακολουθήσει και αντίθετα
να
ακολουθήσει το "Ευρωπαϊκό" αντί|"παράδειγμα"
των
περιλάλητων "Indignados" στην "πολιτισμένη" Ισπανία,
με
όλες τις συνέπειες σε βάρος του που γνωρίζουμε.