Χιλή-Νικαράγουα-Βρετανία

Χιλή-Νικαράγουα-Βρετανία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην "δημοκρατική μεταβατική" Χιλή έχουν "προκύψει" επιθέσεις
με
μολότοφ σε-τουλάχιστον-20 αστυνομικά τμήματα της πρωτεύουσας καθώς
και
έτερες "ακρότητες" από "απλούς" νεολαίους που εξαγριώθηκαν 
μετά
τον φόνο "απλού" φιλάθλου από την αστυνομία
του
αστικού κράτους "τους"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Violence erupts again in Santiago after soccer fan run over by police")-
η
οποία(αστυνομία δηλαδή) εξαπέλυσε ως "απάντηση" κτηνώδη καταστολή
κατά
των "από μόνων τους ταραξιών" των οποίων η θεμελιακή αδυναμία είναι
πως
(όπως επισημαίναμε "παλαιότερα")
δεν
μετέτρεψαν την έως τώρα συνεχιζόμενη
(αν
και με φθίνουσα ισχύ) οξύτατη κοινωνική έκρηξη  τους
σε
"κανονική" λαϊκή εξέγερση που να ρίξει καταρχάς έξω|"θεσμικά"
τον
Δεξιό υπέρ|θυσιαστή πρόεδρο "τους"
ώστε
να ανοίξει ο δρόμος για τυχόν "διαρκή" περαιτέρω,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
στην
(γνωστή μας) Νικαράγουα "προέκυψε" ότι
μία
πολυπληθής ομάδα ενόπλων που "σχετίζεται
με"
τους "επενδυτές" οι οποίοι "δραστηριοποιούνται"
στην
παράνομη υλοτομία δολοφόνησε έξι-τουλάχιστον-"ιθαγενείς"
και
απήγαγε δέκα έτερους ώστε να τους πάρει την γη τους,
που
"περιλαμβάνεται σε" εθνικό δρυμό υπό υποτίθεται "επίσημη προστασία"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Armed men kill six indigenous Nicaraguans,kidnap 10
in
nature reserve raid")-η οποία("επίσημη προστασία" δηλαδή)
στην
πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη καθώς οι εν λόγω "ιθαγενείς"
δέχονται
"πιέσεις" από τους προαναφερθέντες "επενδυτές" και τους ενόπλους
"τους"
από το 2014 τουλάχιστον(στο ίδιο)
ενώ
η κυβέρνηση του "Αριστερού" υπέρ|θυσιαστή
(και
πρώην ένοπλου ρεφορμιστή)Ορτέγκα επιδεικνύει επιδεικτική αδιαφορία
για
το "ζήτημα",καθόλου,μα καθόλου,"εκπληκτικά".
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην Βρετανία
όπου
"τελέστηκε" χτες η "επίσημη" έξοδος από την Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|όπου
η
"χώρα μας"1 είναι υπερήφανο μέλος-και έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο
μπήκε
στην "μεταβατική περίοδο" στην διάρκεια της οποίας η "χώρα"
δεν
θα είναι μεν μέλος της "Ένωσης" αλλά δε θα διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος
της
νομοθεσίας αυτής ενώ η κυβέρνηση του πατριώτη θυσιαστή Μπόρις Τζόνσον
θα
"διαπραγματεύεται" μία "Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου" με την "Ευρώπη"
(Βλέπε
BBC της 1ης Φεβρουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Britain exits EU as it steps into transition twilight zone")-
με
το δικό μας σχόλιο στην παραπάνω "εξέλιξη" να είναι
πως
αναμφίβολα πρόκειται
για
μία ενισχυμένη συμβολική 2 επιτυχία των από κάτω 
αλλά
που είναι σαφέστατα "αρνητική",δηλαδή
δεν
έχει την όποια "δυναμική"
που
να είναι "συμβατή" με την στρατηγική επιδίωξη
της
"βίαιης" επαναστατικής παγκόσμιας επιβολής
του
απολύτως τεχνητού Κομμουνισμού(χωρίς εισαγωγικά).
Η
αιτία που συμβαίνει αυτό δεν βρίσκεται μόνο ή καν κυρίως
στο
γεγονός ότι η ίδια η επιδίωξη της "εξόδου" δεν είχε και δεν έχει
"ως
τέτοια" τις οποιεσδήποτε "αντικαπιταλιστικές συνδηλώσεις"
(όπως
εξηγούσαμε "παλαιότερα") αφού οι περισσότερες "χώρες"
του
"πλανήτη μας" δεν βρίσκονται μέσα στην Ε.Ε. και όμως
είναι
πλήρως καπιταλιστικές
αλλά
στο ότι ουδείς "παίκτης" θέλησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά
την
λυσσαλέα αντίδραση στο "Brexit" της πλειοψηφίας
της
Βρετανικής κυρίαρχης τάξης για να του("Brexit") δώσει
και
"διαρκή"3 χαρακτηριστικά σύγκρουσης όχι μόνο με την "Ένωση"
αλλά
και με την μπουρζουαζία στο Ηνωμένο Βασίλειο και τους "θεσμούς της"
όπως
λ.χ. το Κοινοβούλιο-που έχουμε δει αναλυτικά τον βαθύτατα αντιδραστικό
του
ρόλο στην όλη αυτή ιστορία-ή τα "ανεξάρτητα δικαστήρια"-ομοίως.
Για
να γινόταν αυτό δεν "χρειαζόταν" σε καμία περίπτωση
η
καταβύθιση στην πατριωτική δημαγωγία-
του
τύπου του "Αριστερού" George Galloway "μας" λ.χ.-
και
τα παραπλήσια οικτρά
αλλά
"απλώς" μία σταθερή θέση κατά της "Ένωσης"
μαζί
με την απόφαση
να
επιβληθούν με έξω|κοινοβουλευτικά "μέσα"
τα
αστικό|δημοκρατικά δικαιώματα των "απλών" ανθρώπων
που
ψήφισαν "ελεύθερα" υπέρ του Βrexit και τα οποία
η
πλειοψηφία της κυρίαρχης τάξης(μαζί με τους "θεσμούς"
της)
έκανε ότι μπορούσε για να τα ποδοπατήσει.
Και
όμως αυτά τα στοιχειώδη "προαπαιτούμενα" αποδείχτηκαν
ότι
ήταν "υπεράνω των δυνάμεων" σύσσωμης της "Αριστεράς"-
τόσο
"εκεί" όσο και διεθνώς-που
όλες 
οι ποικιλίες της τάχθηκαν με ιστορικό 4
(χωρίς
εισαγωγικά) ενθουσιασμό
στο
"καθήκον" του πως να βοηθήσουν
την
πλειοψηφία των Βρετανών αστών και την 'Ένωση" να παραβιάσουν
τα
αστικό|δημοκρατικά δικαιώματα των από κάτω,
με
την "δικαιολογία"
για
την στάση αυτή να βρίσκεται,εννοείται,
είτε
στον "διεθνισμό" και "αντί|ρατσισμό" κ.λ.π.
είτε|και
στην λατρεία του "Αριστερού" επικεφαλής
του
Εργατικού Κόμματος Τζέρεμυ Κόρμπυν "μας",
έτσι
διευκολύνοντας τα μέγιστα την "ηγεμόνευση"
της
όλη πολιτικής μάχη υπέρ του Brexit
από
ακροδεξιούς δημαγωγούς
του
τύπου Μπόρις Τζόνσον και Φάρατζ,που κατέληξαν
να
παρουσιάζονται ως οι "υπερασπιστές της δημοκρατίας"
(και,
ακόμα χειρότερα,με πολλά ορθά επιχειρήματα δεδομένου
του
"σκηνικού") χωρίς κανένα αντίλογο.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα της "Νέας Λιβύης" έχουν "προκύψει" καταγγελίες από
την
"κυβέρνηση" της Τρίπολης-που έχει κλείσει την "Συμφωνία"
με
τον "Τουρκικό" υπό|ιμπεριαλισμό-πως η "κυβέρνηση" του Χαφτάρ-
που
είναι "σύμμαχος με" τον Ελληνικό υπό|ιμπεριαλισμό-στρατολογεί
ενόπλους
από την πρώην Συρία που "πρόσκεινται στον" τύραννο Άσαντ του Β΄
για
να πολεμήσουν τους "εξεγερμένους" που(γνωρίζουμε ότι) έχουν στρατολογηθεί
από
τους "αντιπάλους τους" και την χαρούμενη Ισλαμοδημοκρατική κομπανία στην Άγκυρα.       
(Βλέπε
το άρθρο του "Middle East Monitor",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Libya GNA: Haftar forces recruited Syrian mercenaries")-
με
τον υπό-ιμπεριαλισμό  "της" Αθήνας να κάνει έτσι μία πολιτική τούμπα
και
να "σχετίζεται" τώρα έμμεσα με τους ενόπλους "του" Συριακού Μπάαθ
που
"πριν" πολεμούσε ως μέρος της στήριξης των "αντικαθεστωτικών"
από
τους "Φίλους της Συρίας" στους οποίους συμμετείχε ή|και συμμετέχει δηλαδή.
2)Που
σημαίνει ότι δεν είναι απλώς(χωρίς εισαγωγικά)
κάποια
χαρτιά που πετάχτηκαν σε κάλπη
αλλά
δεν είναι και μία κυριολεκτική αλλαγή της "κατάστασης",
δηλαδή
πρόκειται για ένα από αυτά τα "υβριδιακά φαινόμενα"
που
τόσο αρέσουν στους μεταμοντέρνους.   
3)Θα
μπορούσε να προβληθεί η "αντίρρηση"
πως
μία τέτοια "διάρκεια" θα ήταν "τεχνητή" και όχι τάχα "φυσική"
και
η απάντηση είναι πως αυτό ισχύει
αλλά
επίσης και εξίσου ισχύει πως
και
στις περιπτώσεις όπου η "διάρκεια" ήταν υποτίθεται "φυσική"-
λ.χ.
στην Ρωσία του 1917-χρειάστηκε
η
απολύτως "τεχνητή  παρέμβαση"
του
κόμματος των Μπολσεβίκων για να πάρει
"βίαια"
και επαναστατικά σάρκα και οστά.
4)Με
την έννοια ότι-μαζί και με τα "συμβάντα" στην Ελλάδα
το
2015 και εξής-επιβεβαιώθηκε περίτρανα
η
θεμελιακή "ταξικότητα"(και πολιτική τοξικότητα προφανώς)
των
"παγκοσμιοποιημένων μεσαίων τάξεων"- 
όταν
βρίσκονται αντιμέτωπες
με
τους "απλούς" εργάτες-με όλους τους δυνατούς τρόπους.
              

Ρωσία-Σχόλιο

Ρωσία-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην "ισχυρή" Ρωσία έχει "προκύψει" ότι η επιτροπή
που
προετοιμάζει την "αναθεώρηση του Συντάγματος"-για
την
οποία βλέπαμε ότι είχε καλέσει ο Πούτιν ώστε να διατηρήσει
την
"ηγεμονία του" στο διηνεκές και που ο "Ναός της Δημοκρατίας
εκεί"
ενέκρινε επί της αρχής σε χρόνο ρεκόρ-"εξετάζει" και
την
"πρόταση" να αποκαλείται ο Ρώσος πρόεδρος από εδώ και
στο
εξής "Υπέρτατος Ηγέτης"!!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Supreme Ruler Putin? Kremlin non-commital
on
proposed new job description")-με το ιστορικό κλειδί
για
αυτή την "πρόταση" να βρίσκεται στο ότι "Υπέρτατος Ηγέτης"
ήταν
και ο τίτλος που χρησιμοποιούσε ο Ναύαρχος Κολτσάκ,
δηλαδή
ένας από τους ιδιαζόντως αιμοσταγείς επικεφαλής των Λευκών
στον
εμφύλιο πόλεμο κατά των Μπολσεβίκων και 
της
"βίαιης" Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917,
ο
οποίος τα τελευταία χρόνια έχει προβληθεί επικοινωνιακά 1
τα
μέγιστα από τους λάτρεις των αρχόντων του Κρεμλίνου
που
θέλουν ο "λαός τους" να έχει "υγιή ιστορικά ινδάλματα"-
ο
επαίσχυντος ιμπεριαλιστικός Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
κήρυξε
"επίσημα" τον "πλανήτη μας" σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
λόγω
του "νέου" ιού για τον οποίο γράφουν τα ΜΜΕ,
με
επίκεντρο την "ισχυρή" Κίνα
(Βλέπε
BBC της 31ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"WHO declares coronavirus global emergency as death toll rises").
Το
λίαν ενδιαφέρον σε αυτή την κίνηση είναι-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
πρώτον είναι μία απόφαση που καθυστέρησε
καθώς
θα μπορούσε να είχε ληφθεί το αργότερο την προηγούμενη εβδομάδα
όπου
πάλι είχε συνεδριάσει το εν λόγω "σώμα" για το "ζήτημα" αυτό,
χωρίς
τελικά να το αποφασίσει.
Το
δεύτερο λίαν ενδιαφέρον της απόφασης-που συνδέεται άρρηκτα
με
το πρώτο-είναι ότι στο "σκεπτικό του" ο Π.Ο.Υ. δίνει την έμφαση
στο
να μην διακοπούν|επηρεαστούν οι "εμπορικές σχέσεις" μεταξύ
της
"επικράτειας των" αρχόντων του Πεκίνου και των λοιπών "χωρών"
και
το τρίτο-και άρρηκτα δεμένο με τα δύο πρώτα σημεία-είναι
πως
στο "σκεπτικό του" το εν λόγω "σώμα" επαινεί(!!!) την "ισχυρή" Κίνα
για
την έως τώρα αντίδραση της στο "φαινόμενο" και "δικαιολογεί"
την
κήρυξη της παγκόσμιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης
μόνο
με την αναφορά σε "χώρες χωρίς υποδομές υγείας"
(στην
"Μαύρη" Αφρική εννοεί) που "μπορεί να μην καταφέρουν να ανταποκριθούν"
ή
για να το πούμε διαφορετικά το θεμελιακό μέλημα του Π.Ο.Υ.
στο
πως "προσέγγισε" και "προσεγγίζει" το "ζήτημα" είναι
η
περιφρούρηση αυτού που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση-
του
οποίου η "Κινεζική οικονομία" είναι ένα λίαν σημαντικό μέρος 2.
Την
ίδια στιγμή η πραγματικότητα είναι ότι-όπως εξηγούσαμε "λίγο παλαιότερα"-
πρώτον
οι τρομερές ανισότητες συνολικά και στον "τομέα υγείας" ειδικότερα
στην
"ισχυρή" Κίνα έχουν συμβάλλει ικανά στο άπλωμα της επιδημίας
(Βλέπε
λ.χ. δειγματοληπτικά το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Utter Chaos": Coronavirus exposes China healthcare weaknesses"),
μαζί
φυσικά με την απροθυμία των "τοπικών" γραφειοκρατών
να
αναφέρουν "κακά νέα" στην "υπέρτατη αρχή" στο Πεκίνο,
που
οδήγησε σε απόκρυψη των στοιχείων
για
το πόσο γρήγορα απλωνόταν το "φαινόμενο",
και
που τώρα πυροδοτούν
"εκεί"
εκκαθαρίσεις και γραφειοκρατική φαγωμάρα
(Βλέπε
λ.χ. το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Health chief in Chinese city near virus epicenter sacked")
και
δεύτερον η λειτουργία αυτού
που
συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
είναι
που χωρίς συζήτηση διευκολύνει το άπλωμα του ιού,
ο
οποίος με την σειρά του γίνεται η "ευκαιρία"  για
μία
διαλεκτική τούμπα-προς τα πάρα πολύ Δεξιά-
του
όλου "τοπίου" καθώς "χάρη" στην συζήτηση του "ζητήματος"
έχει
δοθεί η δυνατότητα σε κάθε λογής ακροδεξιούς και φασίστες
να
εξαπολύουν τον "δέοντα" αντί|Κινεζικό ρατσισμό
(Βλέπε
λ.χ. τα άρθρα του "Market Watch",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"No Chinese allowed": Racism and fear are now spreading
along
with the coronavirus"
και
του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Anti-China sentiment spreads abroad along with coronavirus").
Για
να το πούμε διαφορετικά,επιβεβαιώνεται "εκ νέου"
ότι
όταν η νυν φάση
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού 
κάνει
τις υλικά αναπόφευκτες διαλεκτικές της τούμπες
τότε
το απαστράπτον hip που όλοι οι "διεθνιστές" λατρεύουν
γυρνάει
με την μία 3 σε πολύ|πολύ|πολύ άσχημες ιστορίες 
όπως
και θα αναμενόταν στην "εποχή μας"4
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Με
αποκορύφωμα το γύρισμα μίας υπερπαραγωγής-που,εννοείται
ότι,
παρουσιάζει με μυθικό τρόπο την ζωή του-από τα στούντιο
της
Μόσχας που έχει τίτλο "Ο Ναύαρχος" και που εάν θέλουν
οι
"πολίτες",μπορούν να την βρουν στο Διαδίκτυο.
2)Με
τους "αναλυτές της αγοράς" να "ανησυχούν έντονα"
για
την "επιβραδυντική" επίπτωση που,μάλλον σίγουρα,
θα
έχει το "φαινόμενο" στην "ήδη" σάπια "παγκόσμια ανάπτυξη"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
:"China virus cases surpass SARS as big economic hit looms").
3)Καθώς
βεβαίως το εν λόγω "απαστράπτον hip" είναι μόνο λούστρο
και
τίποτα βαθύτερο που να έχει ριζώσει στο πως λειτουργεί η "κοινωνία".
4)Όπου,
στην "μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου" Ινδία "προέκυψε"
ότι
στην διάρκεια των συνεχιζόμενων(γνωστών μας) "αρνητικών ταραχών"
κατά
του νόμου που πέρασε η ακροδεξιά κυβέρνηση Μόντι-που επιτρέπει
την
παροχή Ινδικής ιθαγένειας σε όντως πρόσφυγες από γύρω "χώρες'
αλλά
που όμως ρητά είναι μη-"Μουσουλμάνοι",με προφανή στόχο
την
αλλαγή των "ταυτοτικών ισορροπιών" και συνεπακόλουθα των εκλογικών-
ένας
ακροδεξιός|φασίστας "Ινδουιστής πολίτης" πυροβόλησε κατά φοιτητών
(από
"Μουσουλμανικό" Πανεπιστήμιο)
που
διαδήλωναν και τραυμάτισε έναν από αυτούς,με αποτέλεσμα να πυροδοτηθούν
στη
συνέχεια "επεισόδια" με την αστυνομία του αστικού κράτους
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"A gunman shoots at New Delhi protesters").                                   

Σομαλία-Μεξικό-Σχόλιο

Σομαλία-Μεξικό-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) κατακτημένη Σομαλία-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι,"εκ νέου",Αμερικανικά μη-επανδρωμένα αεροπλάνα
μαζί
με χερσαίους ενόπλους "των" Η.Π.Α. και ενόπλους
"της"
κυβέρνησης ανδρεικέλων στο Μογκαντίσου κατέστρεψαν στρατόπεδο
των
"φανατικών"-στα νότια της πρώην "χώρας"-
σε
αντί|'τρομοκρατική επιχείρηση" τους
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Somali,U.S. forces destroy al-Shabab camp in southern region"),
στο
"δημοκρατικό μεταβατικό" Μεξικό,"προέκυψε" ότι "οικολόγος ακτιβιστής"
που
φρόντιζε,τρόπον τινά,μία "περιοχή-καταφύγιο" για ένα "υπό προστασία" είδος
από
πεταλούδες βρέθηκε νεκρός,"αίφνης",στον πάτο ενός πηγαδιού,με όλες
τις
ενδείξεις να συγκλίνουν στο ότι ο φόνος του έγινε από ενόπλους
του
καπιταλιστικού κράτους "επιφορτισμένους με την τήρηση της τάξης"-
δηλαδή
αστυνομικούς-που "σχετίζονται με" συμμορίες για παράνομη υλοτομία
που
εμποδίζονταν στο "έργο τους" από την διατήρηση
της
προαναφερθείσας "προστατευόμενης περιοχής"
(Βλέπε
BBC της 30ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mexican activist  who fought to protect monarch butterflies found dead")
ή
για να το πούμε διαφορετικά οι "εμπειρίες" που "αποκομίζουν"
οι
"πολίτες εκεί" υπό την "πρώτη φορά Αριστερή" διαχείριση
του
αστικού κράτους "τους" δεν έχουν τέλος.
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στο Ισραήλ
στο
οποίο μετά την ανακοίνωση του "ειρηνευτικού σχεδίου"
του
ακροδεξιού|φασιστοειδούς "ετερόδοξου" Τραμπ
(που
βλέπαμε χτες) έχει αρχίσει "ανησυχία" και "αναταραχή" 
μεταξύ
των "πολιτών" Αραβικής καταγωγής του κράτους|έθνους εποίκων
διότι
μία από τις 'προβλέψεις" του εν λόγω "σχεδίου" ρητά αφήνει ανοιχτό
το
ενδεχόμενο πως οι περιοχές του Ισραήλ όπου κατοικούν κατά πλειοψηφία
(οι
Αραβικής καταγωγής "πολίτες") μπορούν να παραχωρηθούν-
μετά
από "αμοιβαία συμφωνία"-
στο
υποθετικό "νέο ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος"(!!!)
(Βλέπε
το άρθρο των "Times of Israel",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Arab Israelis fume as Trump plan says their towns could become part of Palestine")
που,
βεβαίως αυτοί δεν θέλουν με τίποτα(να ενσωματωθούν σε αυτό δηλαδή) 1
διότι
με όλο το ότι είναι δεύτερης κατηγορίας "πολίτες" στο κράτος|έθνος εποίκων
και
υφίστανται ρατσιστικές διακρίσεις και "παλαιότερα" ένα μεγάλο μέρος
της
γης τους είχε απαλλοτριωθεί κ.λ.π. τα πολιτικά τους δικαιώματα
είναι
ασύγκριτα μεγαλύτερα από αυτά που θα είχαν είτε υπό την διαχείριση
της
διεφθαρμένης γραφειοκρατίας της "Παλαιστινιακής Αρχής",είτε υπό
την
διαχείριση της "θρησκευτικής" γραφειοκρατίας
που
ελέγχει την Ισλαμορεφορμιστική Χαμάς
είτε
υπό οποιονδήποτε "εθνικό|συμφιλιωτικό συνδυασμό" και των δύο.
Όταν
λοιπόν οι Ισραηλινοί "πολίτες" Αραβικής καταγωγής δεν θέλουν
να
"δοκιμάσουν" την "χαρά της ενότητας"2
με
την Παλαιστινιακή "μερίδα της" Umma
διότι
αυτό θα σήμαινε την συρρίκνωση στο ελάχιστο
των-
δεύτερης κατηγορίας-πολιτικών δικαιωμάτων τους
τότε
αυτό "υποδηλώνει" πως πολύ περισσότερο ισχύει το ίδιο
για
τους "αυθεντικούς Εβραίους" του Ισραήλ,
που,
με την σειρά του,επιβεβαιώνει την εκτίμηση μας
πως
όσο οι Παλαιστίνιοι ειδικότερα
και
οι "Άραβες" γενικότερα
είναι
στην "πολιτική κατάσταση" που γνωρίζουμε 
το
κράτος|έθνος εποίκων θα είναι σε γενικές γραμμές ακλόνητο
στις
συγκριτικές προτιμήσεις των "πολιτών του",
με
ότι αυτό συνεπάγεται
ή
για να το πούμε διαφορετικά
έτσι
επιβεβαιώνεται στο ακέραιο πως μόνο
η
"βίαιη" επαναστατική στρατηγική
με
στρατηγικό στόχο
τον
απολύτως τεχνητό Κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά)
μπορεί
να ανατρέψει αυτό το "τοπίο",
πλην
όμως για να υπάρξει η απόλυτη προϋπόθεση είναι
η
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
που
να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
ο
οποίος στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ενώ
αντίθετα η Ισραηλινή Ακροδεξιά-με όλες τις "mainstream" εκδοχές
της
όπως τον Νετανιάχου  ή| "ακόμα και" τον "αντιπολιτευόμενο" Gantz-
είναι
πολύ περισσότερο "ευνοϊκά διακείμενη" στην "προοπτική" αυτή,
διότι
δυνητικά θα της επιτρέψει να έχει ένα "καθαρό" από Άραβες Ισραήλ
χωρίς
ούτε εθνοκαθάρσεις ούτε διωγμούς ούτε "οτιδήποτε κακό".
2)Οι
Ισραηλινοί "πολίτες" Αραβικής καταγωγής εννοείται
ότι
όλα αυτά τα χρόνια έχουν χρησιμοποιήσει τους αγώνες
της
Παλαιστινιακής "μερίδας της" Umma ως μοχλό
για
να αναβαθμίσουν-στο μέτρο του δυνατού-την δική
τους
θέση μέσα στο κράτος|έθνος εποίκων
αλλά
από εκεί και πέρα έχουν πλήρη συνείδηση
του
πόσο-συγκριτικά-πιο ευνοϊκή είναι η "κατάσταση τους"
(από
τους λοιπούς Παλαιστίνιους)
και,
ακριβώς για αυτό,δεν θέλουν να αλλάξει
προς
το χειρότερο με τίποτα.

         
            

Αφγανιστάν-Δυτική Όχθη|Γάζα

Αφγανιστάν-Δυτική Όχθη|Γάζα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) κατακτημένο Αφγανιστάν έχει "προκύψει"
ότι-
εν αναμονή των "νέων ειρηνευτικών συνομιλιών" με τους Ταλεμπάν
και
ως "κίνητρο|ώθηση" για αυτές-
οι
ιπτάμενοι ένοπλοι "του" Αμερικανικού ιμπεριαλισμού βομβαρδίζουν
με
"χωρίς προηγούμενο" ένταση τις περιοχές που ελέγχει
η
εν λόγω αντιδραστική Βανδέα καθώς φυσικά
και
τυχόν "παράπλευρους πολίτες"  που βρίσκονται σε αυτές
(Βλέπε
το άρθρο των "Military Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"The US is bombing the hell out of the Taliban
as
munitions dropped reaches nearly 10-year high"),
στην
Ουάσιγκτον,ο ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος"
Τραμπ
ανακοίνωσε "επίσημα" το "ειρηνευτικό σχέδιο" του
για
την "σύγκρουση Ισραηλινών|Παλαιστινίων",το οποίο προβλέπει
ότι
το κράτος|έθνος εποίκων θα κρατήσει και θα προσαρτήσει
τους
οικισμούς εποίκων που έχουν "ήδη" φτιαχτεί στην Δυτική Όχθη,
θα
υπάρξει μία τετραετής "παύση" στην οικοδόμηση "επιπλέον" οικισμών
"εκεί"
για να μπορέσουν οι Παλαιστίνιοι "να σκεφτούν και να εξετάσουν το σχέδιο".
Εάν
τώρα το δεχθούν-μετά την "εξέταση"-προβλέπεται για αυτούς
ένα
"ανεξάρτητο κράτος"
με
πρωτεύουσα το κομμάτι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ που
δεν
έχουν προσαρτήσει οι Ισραηλινοί(στο οποίο οι Η.Π.Α. δηλώνουν έτοιμοι
να
ανοίξουν "νέα" πρεσβεία 1) το οποίο θα είναι "εδαφικά συνεχές"-
μέσω
είτε τούνελ είτε υπερυψωμένων περασμάτων τα οποία θα συνδέουν
τις
Παλαιστινιακές ζώνες στην Δυτική Όχθη και την Λωρίδα της Γάζας
που,
όπως φαίνεται,θα επεκταθεί με εδάφη από το Αιγυπτιακό Σινά-
θα
είναι τελείως "αποστρατιωτικοποιημένο" ώστε να μην "απειλεί"
με
όποιον τρόπο το κράτος|έθνος εποίκων και θα είναι "δημοκρατικό",
με
προβλεπόμενα "μέτρα" για "ελεύθερες εκλογές" και "ελευθερία του λόγου".
Από
εκεί και πέρα "προβλέπεται" ότι 
θα
φτιαχτεί και ένα Ειδικό Ταμείο για τους Παλαιστίνιους της Διασποράς
που
εάν θέλουν θα μπορούν να "επιστρέψουν"
με
πληρωμή αποζημίωσης στο "Παλαιστινιακό κράτος"
ή
διαφορετικά να πάρουν "κανονικά" πολιτικά δικαιώματα
στις
"Αδελφικές χώρες" όπου βρίσκονται
(Βλέπε
RT της 29ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Trump unveils his Middlle East plan amid Palestinian rejections").
Το
πρώτο που χρειάζεται να ειπωθεί
για
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα είναι προφανώς ότι
το
"ειρηνευτικό σχέδιο" του Τραμπ είναι ρητά και "επίσημα"
πολύ
άδικο για τους Παλαιστίνιους
και
ακριβώς για αυτό είναι και "πολύ πιο ειλικρινές"
από
προηγούμενα "ειρηνευτικά σχέδια" Αμερικανών προέδρων
τα
οποία εμφανίζονταν "πολύ πιο αμερόληπτα",
χωρίς
προφανώς να είναι στο ελάχιστο στην πραγματικότητα.
Σε
αντίθεση με αυτή την "παράδοση",
ο
Τραμπ ξεκινάει από την αφετηρία
ότι
στην ιστορική Παλαιστίνη έγινε|γίνεται ένας πόλεμος
τον
οποίο οι Παλαιστίνιοι έχασαν και οι Ισραηλινοί κέρδισαν
και
παρουσιάζει τους όρους με τους οποίους οι Παλαιστίνιοι
μπορούν
να έχουν μία ελάχιστη "εξασφάλιση" της πολιτικής ύπαρξης τους
μέσα
σε αυτό το "πλαίσιο",το οποίο δεν τίθεται προς συζήτηση.
(Βλέπε
για τα παραπάνω και την "ετερόδοξη συζήτηση"
του
πρώην διακεκριμένου παράγοντα του "αντιπολεμικού κινήματος"
για
τον πόλεμο του Ιράκ Scott Ritter,στο άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Trump΄s "Deal of the Century" is an "offer they can΄t refuse"
and
that΄s why it will likely work") με την την δική μας εκτίμηση
να
είναι-από την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-πως "απλώς" το "ειρηνευτικό σχέδιο"
του
Τραμπ θέτει τους Παλαιστίνιους μπρος στην ανάγκη να πάρουν
μία
πολιτική απόφαση για το θέλουν να κάνουν στην ζωή τους.
Εάν
αυτό που θέλουν είναι την προσαρμογή
σε
αυτό που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
και
τον τερματισμό ενός πολέμου τον οποίο έτσι όπως τον "διεξάγουν"
οι
γραφειοκρατικές αντί|"ηγεσίες τους" οδηγεί σε μόνιμο κόστος χωρίς κανένα όφελος
τότε
να δεχτούν το "σχέδιο" του "ετερόδοξου" διότι με όλη την χωρίς συζήτηση
αδικία
του αυτό που θα το ακολουθήσει-εάν απορριφθεί δηλαδή-θα είναι χειρότερο
για
την Παλαιστινιακή πλευρά,όπως ακριβώς το "ειρηνευτικό σχέδιο"
του
Κλίντον το 2000 ήταν "πιο ευνοϊκό" για τους Παλαιστίνιους-
στο
εδαφικό επίπεδο χωρίς συζήτηση καθώς δεν είχαν φτιαχτεί "τότε"
ένα
σωρό οικισμοί εποίκων που έχουν φτιαχτεί τώρα-από ότι είναι αυτό του Τραμπ.
Εάν
αντίθετα αποφασίσουν ότι αυτό που θέλουν είναι η κοινωνική τους απελευθέρωση
τότε
θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις γραφειοκρατικές αντί|"ηγεσίες τους"-
που
σε μόνιμη βάση καλλιεργούν την οικτρή αυταπάτη 2
(για
αυτούς που θέλουν να την δέχονται δηλαδή)
ότι
αυτό που χάθηκε στον πόλεμο όπως τον "διεξήγαν"
θα
κερδηθεί με μαγικό τρόπο στην "ειρηνευτική διαδικασία"-
και
να υιοθετήσουν
την
"βίαιη" και επαναστατική στρατηγική προοπτική
με
στρατηγικό στόχο τον απολύτως τεχνητό Κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά).
Για
να γίνει κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο όμως,
η
απόλυτη προϋπόθεση είναι
η
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" 3 απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Έτσι,
ο Τραμπ λέει ότι οι Η.Π.Α. είναι πρόθυμες να αναγνωρίσουν
την
γεωγραφική περιοχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα
και
των δύο "πλάι|πλάι" κρατών,
με
συνεπακόλουθα δύο Αμερικανικές πρεσβείες "εκεί".
2)Στην
καλλιέργεια της οποίας συμβάλλει με όλων των ειδών τους τρόπους
και,
εννοείται,το περιλάλητο "κίνημα αλληλεγγύης" διεθνώς.
3)Όπου,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε" ότι δύο "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) "πολίτες" σκοτώθηκαν από
τα
πυρά των ενόπλων του λίαν αδύναμου αστικού κράτους
"του"-
από κοινού με τα πυρά των "Σιιτικών πολιτοφυλακών"
που
"πρόσκεινται στο" καθεστώς των μουλάδων-
οι
οποίοι συμμετείχαν στις συνεχιζόμενες πολύνεκρες
"από
μόνες τους ταραχές" κατά των "αρχών εκεί",
που
έκλεισαν και ένα τηλεοπτικό σταθμό ο οποίος "τόλμησε"
να
καλύπτει τις διαδηλώσεις
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Renewed violence against Iraq protesters
as
TV station suspended").
   

   
     
 
    

Ιράκ-Συρία-Σχόλιο

Ιράκ-Συρία-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε" ότι οι ένοπλοι του
λίαν
αδύναμου αστικού κράτους "του"-από κοινού με τους ενόπλους
των
"Σιιτικών πολιτοφυλακών" που "πρόσκεινται" στο καθεστώς
των
μουλάδων-σκότωσαν με τα πυρά τους δύο "επιπλέον"(των
όσων
γνωρίζουμε) "πολίτες" που συμμετείχαν στις συνεχιζόμενες πολύνεκρες
"από
μόνες τους ταραχές" κατά των "αρχών εκεί"
(Βλέπε
"Malay Mail online" της 28ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Violence escalates in Iraq as government pushes to end protests"),
στα
της πρώην Συρίας "προέκυψε εκ νέου" ότι "άγνωστα"-και
κατά
πάσα πιθανότητα Ισραηλινά-μη|επανδρωμένα αεροπλάνα έπληξαν
με
τους πυραύλους τους θέσεις των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄όπου "φιλοξενούνταν" οι "επισκέπτες Ιρανοί"
(Βλέπε
το άρθρο της "Jerusalem Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Unidentified aircraft target Iranian militias in East Syria-report")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα του κράτους|έθνους εποίκων στην πρώην "χώρα",
να
γεμίζει ενθουσιασμό,αυτονόητα,
όλους
τους ενόπλους της "δημοκρατικής" αντεπανάστασης
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου και με αφορμή την χθεσινή επέτειο
της
απελευθέρωσης του Άουσβιτς το 1945 από τον "Σοβιετικό" στρατό
και
τις βαθύτατα υποκριτικές τελετές με τις οποίες συνοδεύτηκε
να
σχολιάσουμε από την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού-
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
έπεσε στα χέρια μας το βιβλίο του "ιερού Αριστερού" Enzo Traverso
με τίτλο
"The Jewish Question-History of a Marxist Debate"
(στις
εξίσου "ιερές Αριστερές" εκδόσεις Haymarket 2019)
το
οποίο καθώς είχε γραφτεί αρχικά "πριν" την "εποχή"
της
"μελαγχολίας" έχει μία ορισμένη χρησιμότητα,
για
τα γεγονότα(τα οποία είναι πολύ επίμονα
όπως
έλεγε ο Λένιν) που παραθέτει,τα οποία συμπυκνώνονται
στο
ότι ο "κλασικός φυσικός" Μαρξισμός ουδέποτε κατανόησε
πλήρως
είτε την ισχύ του αντισημιτισμού(το λιγότερο που μπορεί
να
πει κανείς) 1 είτε την ισχύ του Σιωνισμού ως πολιτικού ρεύματος 2
με
πρακτικό αποτέλεσμα να μην μπορεί ποτέ να χαράξει
μία
ξεκάθαρη γραμμή για το "Εβραϊκό Ζήτημα",το οποίο
και
παρέμεινε μέχρι τέλους(την γενοκτονία των "Εβραίων"
της
"Ευρώπης" από τους Ναζί δηλαδή) "αινιγματικό"3.
Η
αιτία για αυτήν αδυναμία βέβαια,δεν βρίσκεται
στο
ότι ο "κλασικός φυσικός" Μαρξισμός "δεν κατάλαβε"
τα
"ζητήματα των Εβραίων" αλλά στο ότι δεν κατάλαβε
(χωρίς
εισαγωγικά) "τα ζητήματα" της ταξικής πάλης
καθώς
θεωρούσε ότι αυτή(η ταξική πάλη) υπάρχει
(για
την εργατική τάξη τουλάχιστον) μόνο ή έστω κυρίως
στην
"θετική" της εκδοχή,παραγνωρίζοντας ότι είναι εξίσου
ή|και
περισσότερο εύκολο(στην πραγματικότητα) η "τέλεση
της"
στην "αρνητική" της εκδοχή
με
την διεκδίκηση πολιτικών δικαιωμάτων-
και
αναπόφευκτα πολιτικών προνομίων σε βάρος "αλλόδοξων"
και
"αλλοεθνών"-που μας οδηγεί στο "έθνος" και όσα συνδέονται
με
αυτό,μέρος των οποίων ήταν οι συνεχείς διωγμοί μέχρι
της
πλήρους γενοκτονίας
για
τους "Εβραίους" και η συνεπακόλουθη υιοθέτηση από αυτούς
του
Σιωνισμού ο οποίος οδήγησε στην εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων
το
1948 και τα λοιπά γνωστά μέχρι τώρα.
Για
να το πούμε διαφορετικά,για να κατανοήσει το "Εβραϊκό Ζήτημα"
ο
"κλασικός φυσικός" Μαρξισμός θα έπρεπε(χωρίς εισαγωγικά)
και
να κατανοήσει το γιατί οι εργάτες πήγαν να πολεμήσουν το 1914
"για
τις άρχουσες τάξεις τους"-ότι δηλαδή πολεμούσαν για τους εαυτούς
τους
καθώς ήταν συγκριτικά πολύ πιο εύκολο και με λιγότερο κόστος
από
το να κάνουν "βίαιη" επανάσταση-που εάν το καταλάβαινε 
δεν
θα ήταν "φυσικός",με ότι αυτό θα συνεπαγόταν,
δηλαδή
μία απροσδιόριστη μεν πλην σίγουρα μεγαλύτερη
δε
πιθανότητα να νικήσει
η
"βίαιη" παγκόσμια επανάσταση- 
τα
χρόνια που και τέτοια "διάθεση" υπήρχε
σε
μερίδες των εργατών
και
επαναστατικό πολιτικό ρεύμα  υπήρχε
με
κέντρο το κόμμα των Μπολσεβίκων
και
τη νίκη του το 1917-
η
οποία ήταν,όπως απέδειξαν οι "εξελίξεις",
η
μόνη εγγύηση για να μην γινόταν το Ολοκαύτωμα.
Των
παραπάνω δοθέντων το πολιτικό δίδαγμα για το σήμερα
είναι
η αναγκαιότητα-προς αποφυγήν κάθε λογής καταστροφών
που
"ανθούν ενδημικά"
στον
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμό-
της
διαθεσιμότητας του συνειδητού παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όταν
λ.χ. το 1891-δηλαδή λίγο μετά που "άρχιζαν"
τα
συστηματικά πογκρόμ κατά των "Εβραίων"
στην
Τσαρική Ρωσία και λίγο πριν την υπόθεση Dreyfus-
στο
συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς στις Βρυξέλλες
υπό
την έμπνευση του Βίκτορ Άντλερ υιοθετείται απόφαση
που
καταδικάζει αντισημιτισμό και "φιλοσημιτισμό"(!!!) χωρίς διάκριση,
(σελ.56)
όταν το 1891 επίσης ο Φραντς Μέρινγκ θεωρεί-γράφοντας
σε
κομματική εφημερίδα-τον αντισημιτισμό ως "λιγότερο επικίνδυνο"
διότι
"αντιτάσσεται στους Εβραίους λεκτικά μόνο"(!!!)
ενώ
ο "φιλοσημιτισμός υποστηρίζει τον καπιταλισμό στην πράξη"(σελ.57),
όταν
το 1898 ο Βίλχελμ Λίμπκνεχτ δηλώνει ευθέως ότι "δεν πιστεύει
στην
αθωότητα του Dreyfus"(σελ.62) είναι σαφές
ότι
υπήρχε "πρόβλημα" και δη μεγάλο.
2)Πολύ
απλά θεωρούσαν τον Σιωνισμό ως μία αντιδραστική ουτοπία
που
δεν είχε καμία πιθανότητα να πραγματοποιηθεί
και
της οποίας ο μόνος ρόλος ήταν υποτίθεται να "αποσπάσει
την
προσοχή των εργατών" από την "αναζήτηση των πραγματικών αιτίων"
της
εκμετάλλευσης και καταπίεσης που υφίσταντο.
3)Και
σήμερα παραμένει "αινιγματικό" βέβαια καθώς οι επίγονοι
που
έχουν πετάξει όλα τα ορθά του "κλασικού φυσικού" Μαρξισμού
και
έχουν κρατήσει όλα τα λάθος-στα οποία και προσθέτουν
τα
"δικά τους" αντιδραστικά ιδεολογήματα-"δεν καταλαβαίνουν"
το
γιατί οι ίδιοι έχουν γίνει-αντικειμενικά και ασχέτως "προθέσεων"-αντισημίτες
ενώ
φαντάζονται ότι είναι υποτίθεται "αντί-Σιωνιστές"       
όπως
πολλάκις έχουμε εξηγήσει.                    

Νιγηρία-Ιράκ-Σχόλιο

Νιγηρία-Ιράκ-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην "δημοκρατική μεταβατική" Νιγηρία-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι οι "αρχές αυτής" στέλνουν σε συστηματική βάση
τους
ενόπλους του αστικού κράτους "της" στις φτωχογειτονιές
της
πρωτεύουσας-που γεμίζουν από μία συνεχή "ροή" πληθυσμού
από
την "αγνή" ύπαιθρο στις μεγάλες πόλεις-
για
να διώχνουν τους "απλούς" κατοίκους από τις παράγκες τους
και
να τις γκρεμίζουν
ώστε
στη συνέχεια να μπορούν ανενόχλητοι οι "επενδυτές"(στην αγορά γης)
να
"εξασφαλίσουν" με την "επιχειρηματικότητα τους"
την
"δέουσα οικιστική ανάπτυξη"
που
"απαιτεί" μία "σύγχρονη χώρα"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mass evictions prompt protests as Nigerian housing crisis mounts"),
στο
πρώην Ιράκ αφενός οι ένοπλοι
των
"Σιιτικών πολιτοφυλακών" που "πρόσκεινται
στο"
καθεστώς των μουλάδων εξαπέλυσαν-ως "άγνωστοι"-
τρεις
ρουκέτες στην Αμερικανική πρεσβεία 
στην
Βαγδάτη που πιθανώς να προκάλεσαν κάποιους τραυματισμούς
(Βλέπε
BBC της 27ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Three rockets hit US embassy in Baghdad"),
με
τα παραπάνω,εννοείται,να έχουν την έννοια
του
"αντί|ιμπεριαλιστικού διαλείμματος"1 στο "κύριο έργο"
της
από κοινού με τους ενόπλους του
λίαν
αδύναμου "Ιρακινού" αστικού κράτους δολοφονίας
των
"από μόνων τους" διαδηλωτών κατά των "αρχών εκεί",
εκ
των οποίων("ταραξιών") πέντε "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) σκοτώθηκαν από τα πυρά τους
μέσα
στις τελευταίες δύο ημέρες
ενώ
πολλοί περισσότεροι τραυματίστηκαν,στην βάση
των
"επίσημων" στοιχείων
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"12 killed in anti-gov΄t demonstrations over past two days in Iraq-statement").   
 Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,και με αφορμή ότι
στο
(γνωστό μας) Χονγκ Κονγκ οι "αρνητικοί" διαδηλωτές
έκαψαν
με βόμβες μολότοφ ένα κτίριο που προοριζόταν
ως
κέντρο καραντίνας "πολιτών" που θα είχαν ασθενήσει
με
τον επικίνδυνο|θανατηφόρο ιό για τον οποίο μιλούν τα ΜΜΕ 2
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Proposed Hong Kong virus quarantine building firebombed during protest") 
να
επανέλθουμε στην συζήτηση για την περιλάλητη "ελεύθερη μετακίνηση"
και
να πούμε πως οι λάτρεις αυτού του "οράματος" προφανώς είχαν "ξεχάσει"
πως
οι "άνθρωποι" ως βιολογικές "οντότητες"
είναι
αναπόσπαστο μέρος της "φύσης" η οποία τους καταπιέζει
με
1002 τρόπους,ένας εκ των οποίων είναι και η διάδοση επιδημιών
μέσω
της εκμετάλλευσης από τους ιούς ή|και τα μικρόβια
όλων
των βελτιώσεων,τόσο τεχνικών όσο και κοινωνικών
στις
δυνατότητες τους για "μετακίνηση".
Της
"φυσικής" σταθεράς αυτής δοθείσης ο μόνος τρόπος
η
"μετακίνηση" να μην οδηγεί αργά ή γρήγορα
σε
"όχι ευχάριστα" παρατράγουδα  όπως αυτά που βλέπουμε τώρα
θα
ήταν σε όλο τον "πλανήτη μας" να υπάρχουν ακριβώς οι ίδιες-
και
πολύ καλές-συνθήκες υγιεινής,να υπάρχουν ακριβώς οι ίδιες-
και
πολύ καλές-δυνατότητες ιατρικής "παρέμβασης" παντού,
η
εξουσία στην "κοινωνία" να ασκείται παντού από τους "απλούς" ανθρώπους
και
όχι το αντίθετο όπως τώρα
κ.λ.π.
δηλαδή να έχει επιβληθεί επαναστατικά και "βίαια"  παγκόσμια
ο
απολύτως τεχνητός Κομμουνισμός(χωρίς εισαγωγικά),
που
όμως,έχει ως απόλυτη προϋπόθεση
την
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
ο
οποίος στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.           
Σημειώσεις:
1)Όπου,
εννοείται ότι,αργά ή γρήγορα,οι "πολιτοφυλακές" κάνοντας
την
"ελεγχόμενη σύγκρουση" τους θα σκοτώσουν κανέναν Αμερικανό,
οπότε
(χωρίς εισαγωγικά) ο Τραμπ του οποίου το "κύρος" θα έχει θιγεί ξανά,
θα
βάλει τους ενόπλους "του" να τις κοπανήσουν(τις "πολιτοφυλακές")
και
τους σπόνσορες τους στο "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς "του" Ιράν,
με
αποτέλεσμα έναν "επιπλέον" κύκλο "συμβάντων" παραπλήσιων
ή|και
χειρότερων από αυτά της δολοφονίας Suleimani.
2)Ο
στόχος του εμπρησμού αυτού ήταν βέβαια να "ωθήσει"
την
"επίσημα" ολιγαρχική κυβέρνηση της πόλης να πάρει περισσότερα "μέτρα"
για
την απαγόρευση εισόδου των "πολιτών" από την "ισχυρή" Κίνα
από
ότι "ήδη" έχει πάρει
με
την απαγόρευση εισόδου από την επαρχία επίκεντρο της εκδήλωσης του ιού
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China virus deaths rise to 80 as Hong Kong
bans
visits from most hit provinces").
Από
εκεί και πέρα για τους εν λόγω "αρνητικούς" διαδηλωτές
η
δυνητική επιδημία από τον ιό αυτό πέραν της πραγματικής απειλής
που
είναι(στην υπόθεση του SARS "πολύ παλιά" το Χονγκ Κονγκ
είχε
τουλάχιστον 200 με 300 νεκρούς υπό "κινηματογραφικές" συνθήκες) είναι
και
ένα "επιπλέον" επιχείρημα υπέρ της απόσχισης από την λοιπή Κίνα,εννοείται.          

Μαλί-Ιράκ-Κίνα

Μαλί-Ιράκ-Κίνα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) κατακτημένο Μαλί-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι η "La Republique" δια των "εκεί" χερσαίων ενόπλων
"της"
καθώς και με μη-επανδρωμένα αεροπλάνα σκότωσε εσχάτως περισσότερους
από
30 "φανατικούς" σε αντί|"τρομοκρατικές επιχειρήσεις"
(Βλέπε
το άρθρο του "The Defense Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Barkhane operation kills more than 30 "terrorists" in Mali"),
στο
πρώην Ιράκ,"προέκυψε" ότι οι ένοπλοι του λίαν αδύναμου αστικού κράτους
"του"-
πλάι|πλάι με τους ενόπλους των "Σιιτικών πολιτοφυλακών" που "πρόσκεινται
στο"
καθεστώς των μουλάδων-επιτέθηκαν στους καταυλισμούς των "από μόνων
τους
ταραξιών" μόλις αποχώρησαν από αυτούς οι οπαδοί του(γνωστού
μας)
πολιτικού τυχοδιώκτη Μουκτάντα Αλ-Σαντρ-ο οποίος κάλεσε
την
"βάση του" να αποσυρθεί από τις διαδηλώσεις κατά των "αρχών"
ώστε
να μπορέσει να ασχοληθεί "απερίσπαστη" με τη "νέα αντί|ιμπεριαλιστική θεματική"
που
βλέπαμε χτες ότι έχει "ανακαλύψει"-και τους έβαλαν φωτιά,
ενώ
την ίδια στιγμή σκότωναν τρεις τουλάχιστον "πολίτες"
με
τα πυρά τους και τραυμάτισαν πολλούς περισσότερους
(Βλέπε
τα άρθρα του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iraqi security forces raid protest camps after Sadr supporters withdraw"
και
του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Three Iraqi protesters killed in Baghdad,South").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα
στην
"ισχυρή" Κίνα,στην οποία "προκύπτει" ότι "πλέον"
ο
αριθμός των "πολιτών" των οποίων η "ελεύθερη μετακίνηση"
έχει
πλήρως μπλοκαριστεί|απαγορευτεί από τις "αρχές" δια των ενόπλων
"τους"
ώστε να μην απλωθεί περαιτέρω ο "νέος" επικίνδυνος|θανατηφόρος ιός
για
τον οποίον γράφουν τα ΜΜΕ ανέρχεται σε 56 εκατομμύρια(!!!),
με
τον "υπέρτατο ηγέτη" Xi να παραδέχεται δημόσια ότι
"η
κατάσταση είναι πολύ σοβαρή"
(Βλέπε
"Sputnik International" της 26ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China coronavirus spread is accelerating,Xi Jinping warns"
και
του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China expands coronavirus outbreak lockdown to 56 million people")
για
τον υποτελή πληθυσμό στην "χώρα του" και διεθνώς σίγουρα
που
είναι εξαιρετικά ευάλωτοι για όλους τους λόγους που εσχάτως εξηγούσαμε
αλλά
σε διαφορετικό επίπεδο και
για
τους άρχοντες του Πεκίνου που,"αίφνης",εμμέσως πλην σαφώς
έχουν
αποκτήσει ένα "νέο πολιτικό πρόβλημα" καθώς από την περιφέρεια
του
Wuhan που είναι το επίκεντρο του "φαινομένου" βγαίνουν δημόσιες τοποθετήσεις
από
δημοσιογράφους σε "επίσημα" ΜΜΕ που "αποκαλύπτουν"
την
τέλεια ανικανότητα των "τοπικών" γραφειοκρατών,την απόκρυψη
από
μέρους τους της ακριβούς "κατάστασης"(στις αναφορές που έκαναν
προς
το Πεκίνο) ώστε να μην φανεί ότι "δεν δίνουν έμφαση στο θετικό",
την
έλλειψη αναγκαίων ιατρικών ειδών στα "τοπικά" νοσοκομεία
όπου
επικρατούν χαοτικές συνθήκες κ.λ.π.
(Βλέπε
το άρθρο του "South China Morning Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Wuhan leaders blamed for spread of China coronavirus
as
hospitals beg for supplies,death toll rises").
Πλην
όμως,τους "τοπικούς" αυτούς γραφειοκράτες τους όρισε
στα
αξιώματα τους 1 η "υπέρτατη αρχή" στο Πεκίνο,οπότε(χωρίς εισαγωγικά)
με
την μία δημιουργείται η "σύνδεση" μεταξύ του "φαινομένου"
με
την μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση του και
της
"σταθερότητας" του καθεστώτος.
Δεν
υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως εάν αυτό το "φαινόμενο"
δεν
συγκρατηθεί έγκαιρα και απλωθεί όχι "απλώς δειγματοληπτικά"-
όπως
έως τώρα-σε πλήθος "χώρες" αλλά "κανονικά" 2 τότε παραπλήσια
"ζητήματα"
ως προς την "σταθερότητα" του πολιτικού εποικοδομήματος 
θα
γενικευτούν για προφανείς(ή που "θα έπρεπε να" είναι) λόγους
ενώ
την ίδια ώρα-όπως και "είθισται" στην "εποχή
μας"3-
απουσιάζει  πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ή
τέλος πάντων η "υπέρτατη αρχή" στο Πεκίνο "ανέχθηκε"
τις
"βέλτιστες πρακτικές" μηχανορραφιών και πισώπλατων μαχαιρωμάτων
που
"χαρακτηρίζουν" την "ανέλιξη" στην γραφειοκρατική ιεραρχία,
μέσω
των οποίων "αναδείχθηκαν" οι "τοπικές ηγεσίες"
για
τις οποίες τώρα γίνεται ο σάλος.
2)Που,
να το επαναλάβουμε,δεν θέλουμε να γίνει
διότι
θα έχει πολύ μεγάλο κόστος για τους "απλούς" ανθρώπους
χωρίς
κανένα ιδιαίτερο όφελος για την στρατηγική προοπτική 
της
"βίαιης" εργατικής επανάστασης.
Από
την μη-"φυσική" Επαναστατική Μαρξιστική πλευρά-
και
όχι "άλλη" βέβαια-
το
"πρόβλημα" δεν είναι ότι τάχα έλειψε ο όλεθρος
που
προκαλεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
ώστε
να "ηλεκτρίσει"-υποτίθεται-τον κόσμο
αλλά
ότι έλειψαν,λείπουν και θα λείπουν
οι
"βίαιοι" επαναστάτες που να εκμεταλλευτούν
(με
την καλή έννοια) τις ευκαιρίες(χωρίς εισαγωγικά)
που
η αποσύνθεση
του
συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
σε
μόνιμη βάση εξασφαλίζει.
3)Όπου,
στον "δημοκρατικό" Λίβανο "προέκυψε" ότι
η
αστυνομία του λίαν αδύναμου καπιταλιστικού κράτους
"του",
εξαπέλυσε,"εκ νέου",κτηνώδη καταστολή κατά
των-
τελείως χύμα στο κύμα-"από μόνων τους" διαδηλωτών
κατά
των "αρχών εκεί"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Lebanese security fire water cannons at protesters").                   

Συρία-Ιράκ

Συρία-Ιράκ
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην πρώην Συρία "προέκυψε" μία μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση
των
"σχεδόν άοπλων εξεγερμένων"-στην τάχα "αποστρατικοποιημένη ζώνη"
του
Ιντλίμπ που είναι το ορμητήριο τους-κατά των ενόπλων "του" τυράννου
Άσαντ
του Β΄που ανάγκασε τους στρατιώτες "του" Συριακού Μπάαθ σε υποχώρηση
με
αρκετές απώλειες σε νεκρούς και τραυματίες
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrian army suffers losses,retreats after Idlib attack: Russia"),
στο
πρώην Ιράκ την ίδια ώρα χοντρικά που έξι τουλάχιστον "πολίτες" σκοτώνονταν
από
τα πυρά των ενόπλων του λίαν αδύναμου "Ιρακινού" αστικού κράτους-
πλάι|
πλάι με τα πυρά των ενόπλων των "Σιιτικών πολιτοφυλακών"1
που
"πρόσκεινται στο" καθεστώς των μουλάδων-καθώς συμμετείχαν
στις
συνεχιζόμενες "από μόνες τους" πολύνεκρες "ταραχές" κατά των "αρχών εκεί"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Six Iraqi protesters killed,54 wounded in clashes with police") γινόταν
και
μία μεγάλη διαδήλωση 2-υπό την "αιγίδα" του(γνωστού
μας)
πολιτικού τυχοδιώκτη Μουκτάντα αλ-Σαντρ και των "Σιιτικών πολιτοφυλακών"-
που
ζητούσε την αποχώρηση των Αμερικανών ενόπλων από την πρώην "χώρα"
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 25ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Huge rally as Iraqis demand US troops pull out") καθώς,"αίφνης"
όλοι
αυτοί "ανακάλυψαν" την "αντί|ιμπεριαλιστική θεματική",τώρα
που
χάρη στις Η.Π.Α. ηττήθηκαν οι "προαιώνιοι δια|δογματικοί εχθροί Σιίτες"
και
στη συνέχεια δολοφονήθηκε από τους ενόπλους "της" Ουάσιγκτον
ο
Suleimani,ο οποίος ήταν και απευθείας πάτρωνας και χρηματοδότης
πολλών-
αν όχι και των περισσότερων-από δαύτους.
Η
"αντί|ιμπεριαλιστική" αυτή ανακίνηση" του "ζητήματος" της αποχώρησης
των
Αμερικανών από την προαναφερθείσα μερίδα των "Σιιτών" έχει κάνει-
στο
μεταξύ-εξαιρετικά ανήσυχους τους "Σουνίτες",οι οποίοι-όπως και εξηγούσαμε-
δεν
βλέπουν "πλέον" με καθόλου καλό μάτι μία "εσπευσμένη" αποχώρηση
των
Αμερικανών διότι εκτιμούν ότι κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο
θα
οδηγούσε στην ανεξέλεγκτη "ηγεμονία" των "προαιώνιων δια|δογματικών εχθρών Σιιτών",
οπότε
(χωρίς εισαγωγικά) οι "Σουνιτικές" αντί|"ηγεσίες" έχουν αρχίσει να "σκέφτονται"
για
το ενδεχόμενο της "ανάγκης" της δημιουργίας ενός "Σουνιτικού" κρατιδίου,
που
να απολαμβάνει τουλάχιστον καθεστώς "αυτονομίας" ή αυτονομίας όπως οι Κούρδοι
(Βλέπε
το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iraqi Sunni leaders spooked by possible US troop pullout")
και
σε αυτή την "σκέψη" τους οι "Σουνίτες" αντί|"ηγέτες" έρχονται
να
συναντηθούν,"αίφνης",και με "σκέψεις" από μερίδες των Αμερικανών ιμπεριαλιστών,
οι
οποίοι εκτιμούν πως μπρος στην πίεση που έχει αρχίσει να ανεβαίνει
από
μερίδες των "Σιιτών" για αποχώρηση των στρατευμάτων "των" Η.Π.Α.,
μία
"απάντηση" από την μεριά τους θα ήταν η δημιουργία ενός "Σουνιτικού" κρατιδίου-
με
αφετηρία την επαρχία του Ανμπάρ μάλιστα-όπου και οι Αμερικανοί στρατιώτες
θα
μπορούσαν να παραμείνουν
(Βλέπε
το άρθρο του "Middle East Eye",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"US seeking to carve out Sunni state as its influence in Iraq wanes").
Χωρίς
να κάνουμε το παραμικρό "σενάριο" για τι ενδέχεται να γίνει 3
να
σχολιάσουμε- από την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού 
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
η διαλεκτική ειρωνεία των παραπάνω είναι εντυπωσιακή 
καθώς
από την "αρχική" εισβολή του Ιράκ τους Αμερικανούς έως και τους τελευταίους μήνες
η
"δογματική κοινότητα" που σε μεγαλύτερο βαθμό έδειξε "ανοχή" στους κατακτητές
ήταν
η "Σιιτική" καθώς οι ένοπλοι "των" Η.Π.Α. τους βοήθησαν-αντικειμενικά-
να
ανατρέψουν και να συντρίψουν-την πρότερη "Σουνιτική ηγεμονία".
Αντίστροφα,
από την "αρχική" εισβολή του Ιράκ έως τώρα η "δογματική κοινότητα"
στην
πρώην "χώρα" που "αντιστάθηκε"4 περισσότερο έμπρακτα(με το όπλο στο χέρι δηλαδή)
στους
κατακτητές ήταν η "Σουνιτική" είτε με την μορφή της "Ιρακινής αντίστασης"
(που
βλέπαμε "πολύ παλαιότερα") είτε με την μορφή του "Χαλιφάτου" του ΙΚ.
Και
τώρα,"αίφνης",αυτές οι "παραδοσιακές σταθερές" μοιάζουν να ανατρέπονται
με
το "μυστικό" για όλα αυτά τα "εκπληκτικά" να βρίσκεται στο ότι 
ούτε
οι "Σουνίτες" ούτε οι "Σιίτες" ενδιαφέρονταν ή ενδιαφέρονται 
να
πολεμήσουν τον ιμπεριαλισμό "ως τέτοιο" αλλά αντίθετα
το
μόνο που τους ενδιέφερε και τους ενδιαφέρει είναι
οι
επιπτώσεις των ιμπεριαλιστικών "πρακτικών"  πάνω
στα
δικά τους "δογματικά" συμφέροντα,δηλαδή στα(γνωστά
μας)
πολιτικά προνόμια|δικαιώματα τους,
με
τα υπόλοιπα να είναι είτε ρητορεία είτε προβολή
πάνω
στις "εξελίξεις εκεί"
ενός
υποτίθεται "αντί|ιμπεριαλιστικού" σχήματος
που
ήταν και είναι παντελώς άσχετο με την πραγματικότητα.
Για
να το πούμε διαφορετικά,ούτε και ο αντί|ιμπεριαλισμός
(χωρίς
εισαγωγικά) "προκύπτει φυσικά" οπουδήποτε
αλλά
χρειάζεται για να υπάρξει τον συνειδητό παράγοντα-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας"5 απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"6
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
μία εξ΄αυτών(των "πολιτοφυλακών" δηλαδή) δέχτηκε επίθεση
από
"άγνωστα"-κατά πάσα πιθανότητα Ισραηλινά-μη|επανδρωμένα αεροπλάνα
στο
στρατόπεδο της στην πρώην "χώρα"
(Βλέπε
το άρθρο των "Times of Israel",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Unidentified aircraft reportedly strike Hezbollah base in Iraq",
με
την ονομασία αυτής της "πολιτοφυλακής" που δέχτηκε
το
χτύπημα από το κράτος|έθνος εποίκων  να "παραπέμπει"
στο
πολύ πιο διάσημο και hip "Λιβανικό πρότυπο" της).
2)Όπου,
ενάντια της,φυσικά,ουδείς πυροβόλησε,
καθώς
πολλοί από αυτούς που "είθισται" να πυροβολούν
τους
διαδηλωτές,συμμετείχαν στην πορεία. 
3)Ήτοι,
όλα αυτά είναι σε επίπεδο "διερευνητικών κινήσεων"-
που
νέα τους επίτηδες αφήνουν
να
"διαρρεύσουν" οι Αμερικανοί(αλλά και
οι
εμπλεκόμενοι "Σουνίτες") στον τύπο ώστε έτσι
να
ασκήσουν πίεση στους "Σιίτες" πως εάν επιμείνουν
στην
"συζήτηση" περί αποχώρησης των Αμερικανών,
μπορεί
να βρεθούν με την μισή "χώρα" μόνο.
4)Από
τα πάρα πολύ Δεξιά προφανώς.             
5)Όπου,
στον "δημοκρατικό" Λίβανο "προέκυψε"
ότι,
"εκ νέου",οπαδοί της Ισλαμορεφορμιστικής
Αμάλ
επιτέθηκαν κατά των-τελείως χύμα στο κύμα-
"από
μόνων τους ταραξιών" που συνεχίζουν να διαδηλώνουν ενάντια
στη
"νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας" με πρωθυπουργό "εκλεκτό"
της
Ισλαμορεφορμιστικής Χεζμπολλάχ,όπως ξέρουμε 
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Pro-Amal supporters shown attacking Lebanese protesters in southern Beirut").
6)Όπου,
η "άμεση προσφορά βοηθείας" από τον υπέρ|θυσιαστή Μητσοτάκη
τον
Β΄στον Ισλαμοδημοκράτη Ερντογκάν-τώρα που έγινε ο σεισμός στην "Τουρκία"-
δείχνει
το μάταιο του "εγχειρήματος"  να την βγουν διάφοροι από τα "Αριστερά"
στον
υπό|ιμπεριαλισμό "της" Αθήνας στην κόντρα του με τον υπό|ιμπεριαλισμό "της" Άγκυρας
για
λόγους που "θα έπρεπε να" είναι προφανείς.
     
       

              

Βραζιλία-Κίνα|Σχόλιο

Βραζιλία-Κίνα|Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(καλά τώρα) Βραζιλία 1-όπου διαχειριζόταν "δημοκρατικά"
επί
τόσα χρόνια το αστικό κράτος το "πλατύ" ΡΤ-και ειδικότερα
στο
Ρίο Ντε Τζανέιρο έχει "προκύψει" ότι-
στην
βάση των "επίσημων" στοιχείων-
το
bodycount για όσους έχει σκοτώσει στις φτωχογειτονιές του
η
αστυνομία του καπιταλιστικού κράτους το 2019 είναι το υψηλότερο
από
το 1998-όπου άρχισε η καταγραφή τέτοιων "δεδομένων"-
με
5 "πολίτες" να σκοτώνονται "επισήμως" την ημέρα 
από
τους ενόπλους "των" "αρχών" 2
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Rio violence: Police killings reach record high in 2019"),
στην
"ισχυρή" Κίνα έχει "προκύψει" πως οι "αρχές αυτής"
για
να εμποδίσουν την περαιτέρω διάδοση του "νέου"
και
επαρκώς επικίνδυνου|θανατηφόρου ιού για τον οποίο μιλούν
τα
ΜΜΕ έχει επιβάλλει απαγόρευση εισόδου και εξόδου σε και
από
τρεις μεγάλες πόλεις-στην επαρχία όπου σημειώθηκαν
τα
πρώτα και τα περισσότερα ως τώρα κρούσματα
του-
με συνολικό πληθυσμό περί τα 18-20 εκατομμύρια "πολίτες",
που
επιβάλλεται από τους ενόπλους του αστικού κράτους "της"
(Βλέπε
BBC της 24ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China locks down cities to curb virus outbreak")-
με
το δικό μας σχόλιο στα παραπάνω-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
να
ξεκινάει από την ευχή ότι όπως και στις "παλαιότερες" περιπτώσεις
του
SARS και της γρίπης των χοίρων|πτηνών κ.λ.π. η "ανθρωπότητα"
να
την γλυτώσει φτηνά από το προαναφερθέν "φαινόμενο"
διότι
 εάν δεν συμβεί αυτό
και
μετατραπεί το "φαινόμενο" σε κινηματογραφικού τύπου πανδημία
τότε
θα είμαστε "ακόμα πιο" λίγο προετοιμασμένοι από ότι "τότε"
για
την ιατρική αντιμετώπιση της
καθώς
στο ενδιάμεσο οι υπέρ|"θυσίες" που έχουν επιβληθεί από τα πάνω
σε
πλήθος από "χώρες"-της "δικής μας" και υπερήφανου μέλους
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης" συμπεριλαμβανομένης-
έχουν
αφήσει τις υποδομές(με όλες τις έννοιες) του "τομέα υγείας"
σε
"ακόμα πιο" αξιοθρήνητη "κατάσταση" από ότι "εκείνα τα χρόνια",
με
ότι αυτό συνεπάγεται.
Πέραν
όμως από τα παραπάνω προφανή(που "θα έπρεπε να" είναι δηλαδή)
το
σημαντικότερο του εν λόγω "φαινομένου" είναι το πως "υποδηλώνει"
μία
διαλεκτική αντιστροφή
της
(σε μεγαλύτερο από ότι σε πρότερες φάσεις του συστήματος
της
εκμετάλλευσης και της καταπίεσης  βαθμό) "ελεύθερης μετακίνησης" των "πολιτών"
που
χαρακτηρίζει αυτό που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
και
η οποία επέτρεψε μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες να διαδοθούν κρούσματα
του
"νέου" ιού από την κεντρική Κίνα έως τις Η.Π.Α.,την "δημοκρατική μεταβατική" Αυστραλία
και
το "δημοκρατικό μεταβατικό" Μεξικό,υποχρεώνοντας(χωρίς εισαγωγικά)
έτσι
τις "αρχές" να την ακυρώσουν(την "ελεύθερη μετακίνηση")
για
να αποφύγουν να τους ξεφύγει πλήρως η ιατρική "κατάσταση" από τα χέρια,
με
τον τρόπο αυτό αναδεικνύοντας σε ένα "επιπλέον" επίπεδο
τα
όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει 
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός,
ο
οποίος όμως-παρόλα αυτά-συνεχίζει ακάθεκτος
την
καταστροφική του πορεία,
όπως
και θα αναμενόταν στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.     
Σημειώσεις:
1)Όπου,
εννοείται ότι,η άσκηση ποινικής δίωξης
για-
 υποτίθεται "ηλεκτρονικά εγκλήματα"-από
την
"δημοκρατικά εκλεγμένη"(όντως) κυβέρνηση
του
φασίστα Μπολσονάρο κατά του συνεργάτη
του
Snowden Glenn Greenwald
(Βλέπε
το άρθρο του "nypost.com",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"American journalist Glenn Greewald charged with cybercrimes in Brazil")
είναι
μία "εκδούλευση" προς την κυβέρνηση των Η.Π.Α
και
ταυτόχρονα-και αντικειμενικά-στρέφεται κατά της "ελευθερίας του τύπου" κ.λ.π.
2)Την
ίδια στιγμή η εγκληματικότητα έχει πέσει στο χαμηλότερο στατιστικό σημείο
της
από το 1991(στο ίδιο)-με τους μεν υπέρμαχους του "πολέμου κατά της ανομίας"
να
λένε ότι οι μαζικές δολοφονίες στις φτωχογειτονιές από την αστυνομία "δούλεψαν"
και
τους "προοδευτικούς" που "αντιτίθενται" να λένε ότι έτεροι παράγοντες
έχουν
παίξει ρόλο στην μείωση της καταγεγραμμένης εγκληματικότητας,
"οπότε"
να δοθούν τα "δέοντα κονδύλια" για ΜΚΟ και τα λοιπά γνωστά.             

Κολομβία-Μεξικό-Συνέχεια

Κολομβία-Μεξικό-Συνέχεια
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) Κολομβία έχουν "προκύψει νέες ταραχές"1
από
μερίδα των "απλών" ανθρώπων "εκεί"-
η
οποία ως "βάση των" συνδικαλιστικών και πολιτικών γραφειοκρατιών
τις
"ωθεί" να κηρύξουν κινητοποιήσεις-κατά των "αρχών",
που
η αστυνομία του αστικού κράτους "αντιμετώπισε"
με
κτηνώδη καταστολή
(Βλέπε
το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Clashes mark return to protests in Colombia"),
στο
"δημοκρατικό μεταβατικό" Μεξικό,"προέκυψε" ότι-
με
βάση τα "επίσημα" στοιχεία-το 2019 ως το πρώτο πλήρες έτος
της
"πρώτη φορά Αριστερής" προεδρικής θητείας του(γνωστού
μας)
Λοπέζ Ομπραντόρ ο αριθμός των δολοφονημένων "πολιτών εκεί"-
στον
"ιδιότυπο" εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των αδηφάγων μερίδων
της
"εθνικής" κυρίαρχης τάξης και του κράτους της
για
το μοίρασμα της λείας από αυτό
που
συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
ο
οποίος αποκαλείται "πόλεμος κατά των ναρκωτικών"-
ανήλθε
σε 34582 έναντι 33743 ομοίως το 2018
(Βλέπε
το άρθρο του "Bloomberg",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mexico murders rise to record in AMLO΄s first year in office").
Την
ίδια ώρα περίπου που καταγραφόταν αυτή η "εμπειρία"
από
την εν λόγω "κυβέρνηση της Αριστεράς",οι "πρώτη φορά" διαχειριστές
του
"Μεξικανικού" καπιταλιστικού κράτους διέταξαν τους ενόπλους
"τους"
να μπλοκάρουν στα νότια σύνορα της "χώρας"-με την χρήση
της
"δέουσας" κτηνώδους καταστολής-ένα "επιπλέον" από
τα
(γνωστά μας) "καραβάνια" των "λαθρομεταναστών"-
που,
τάχα "αίφνης" σχηματίστηκε τώρα 2 και το οποίο
εν
μέσω των μεγαλύτερων δυνατών τυμπανοκρουσιών στόχευε
να
φτάσει στις Η.Π.Α-ώστε να μην εξαγριωθεί
ο
ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος" Τραμπ 3,
με
τον οποίο έχουν κλείσει σχετική συμφωνία όπως γνωρίζουμε
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mexico says halted migrant caravan that entered country illegally").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,να συνεχίσουμε
τα
όσα γράφαμε χτες λέγοντας πως στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-
και
ειδικότερα στην "πολιτισμένη" Βρετανία,
μία
επιτροπή που έχει οριστεί "επίσημα" από
τις
"αρχές" στο Λονδίνο λέει μέσα στα γραπτά συμπεράσματα
της
ότι-με πρόσχημα την απολύτως πραγματική αλλαγή του κλίματος
σε
βάρος των από κάτω
που
προωθεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
θα
πρέπει οι "πολίτες" να μειώσουν την κατανάλωση κρέατος
και
γαλακτοκομικών προϊόντων που κάνουν κατά το ένα πέμπτο
και
εάν αυτό δεν γίνει εθελοντικά,
θα
πρέπει να επιβληθεί μέσω φορολογίας
(Βλέπε
BBC της 23ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "(e) Science News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Cut meat and dairy intake "by a fifth",report urges")-
που
σημαίνει πολύ απλά και πεζά ότι όπως και τα "παλιά χρόνια",
το
κρέας,γάλατα κ.λ.π. θα καταλήξουν να μπορούν
να
τα καταναλώνουν μόνο οι πλούσιοι,
με
τους λοιπούς "πολίτες" να αναγκάζονται να αρκεστούν
στα
κάθε λογής ersatz υπό|προϊόντα που καλούνται(στην
ίδια
έκθεση) να φτιάξουν οι "αρχές".
Την
ίδια περίπου στιγμή που ανακοινώνονταν τα παραπάνω διδακτικά,
η
"μικρή Greta" συναντιόταν "επίσημα" στο Νταβός με τον Πρίγκιπα Κάρολο,
δηλαδή
τον Διάδοχο του Θρόνου στο Ηνωμένο Βασίλειο
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Davos 2020: Prince Charles meets Greta Thunberg")-
όπως
άλλωστε και αρμόζει(χωρίς εισαγωγικά)
στις
ανά τον κόσμο "ανατρεπτικές" και "ριζοσπαστικές|αντικαπιταλιστικές" δυνάμεις.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"4
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.       
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στον "δημοκρατικό" Λίβανο ο "επιτέλους" σχηματισμός
της
"νέας κυβέρνησης εθνικής ενότητας" υπό την πρωθυπουργία
ενός
"εκλεκτού" της Ισλαμορεφορμιστικής Χεζμπολλάχ-
με
ρητή "αποστολή" την "αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης"
δια
της επιβολής "νέων θυσιών" στους "απλούς" ανθρώπους-
έχει
πυροδοτήσει "νέες ταραχές" από τους εντελώς χύμα στο κύμα διαδηλωτές
και
την άσκηση "νέας" κτηνώδους καταστολής σε βάρος τους
από
την αστυνομία του λίαν αδύνατου καπιταλιστικού κράτους "τους"
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Smoke and violence in Beirut as Lebanese protests continue after new government").
2)Όπου,
εννοείται ότι,μόνο τα νήπια μπορούν να προσποιούνται
πως
το "νέο" αυτό "καραβάνι" είναι τάχα "άσχετο" με την δίκη
του
"ετερόδοξου" στην Γερουσία που προωθεί η "Αντίσταση".
Προφανώς,
οι "διοργανωτές του" εκτιμούν ότι υπάρχει ένα ενδεχόμενο να καταδικαστεί ο Τραμπ
και
θέλουν να εκμεταλλευτούν τυχόν "χαλάρωση" της αστυνομοκρατίας στα σύνορα
των
Η.Π.Α. ώστε να περάσουν οι "ροές".
Τα
ίδια φυσικά καταλαβαίνουν και τα "ακροατήρια" του "ετερόδοξου"
μόνο
που αντιστρέφουν τα "πρόσημα" στα παραπάνω,με ότι αυτό συνεπάγεται.
3)Όπου,
στην πρώην Συρία "προέκυπτε" ότι Αμερικανοί στρατιώτες
που
εκτελούν πιστά την εντολή του "ετερόδοξου" να "κρατήσουν το πετρέλαιο"
της
πρώην "χώρας",μπλόκαραν ενόπλους "της" Μόσχας από το να μπουν
σε
ζώνη πετρελαιοπηγών "εκεί"-για "λογαριασμό του συμμάχου" τυράννου
Άσαντ
του Β΄-και τους υποχρέωσαν να γυρίσουν πίσω
(Βλέπε
το άρθρο του "outline.com",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Standoff: U.S. troops block Russian forces from capturing Syrian oilfield").
4)Όπου,
ενώ στο πρώην Ιράκ "προέκυπτε" η δολοφονία "ακτιβίστριας"-
που
"ήταν αναμεμιγμένη" στις πολύνεκρες "από μόνες τους ταραχές εκεί"-
είτε
από τους ενόπλους του λίαν αδύναμου "Ιρακινού" αστικού κράτους,
είτε
από τους(πλάι|πλάι στους προαναφερθέντες) ενόπλους των "Σιιτικών πολιτοφυλακών"
που
"πρόσκεινται στο" καθεστώς των μουλάδων είτε και από τους δύο μαζί
(Βλέπε
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iraq activist shot dead as anti-government protesters block roads"),
στο
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς "του" Ιράν,
ένας
εκ των επικεφαλής των παρακρατικών "πολιτοφυλακών"
Basj
δολοφονήθηκε από "αγνώστους"-δηλαδή
κατά
πάσα πιθανότητα "θρησκευτικά" καταπιεσμένους "Σουνίτες"
που
"σχετίζονται" με τις "υπηρεσίες των" Η.Π.Α.,"της" Σαουδικής Αραβίας κ.λ.π.
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Masked gunmen kill local commander of Iran΄s security forces").   
   
   
        

Λιβύη-"Νέοι Ηγέτες"

Λιβύη-"Νέοι Ηγέτες"
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στα της "Νέας Λιβύης" έχει "προκύψει" αφενός ότι η Ε.Ε.-
δηλαδή
η Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-"σκέφτεται σοβαρά"
να
στείλει "ειρηνευτικές δυνάμεις" στην "απελευθερωμένη χώρα"
για
να "επιβλέψουν" την "εφαρμογή" της "εκεχειρίας"-μεταξύ
των
ενόπλων "των" δύο "κυβερνήσεων της",που,ειρήσθω εν παρόδω,
προφανώς
και δεν τηρείται-η οποία "συμφωνήθηκε" στην αξιοθρήνητη
"Διάσκεψη
για την Ειρήνη" στο Βερολίνο που έχουμε σχολιάσει
(Βλέπε
το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"EU agonizes over troop deployment with Libyan oil flows blocked")-
με
τον Ελληνικό υπό|ιμπεριαλισμό να προσφέρει ενόπλους "του"1
(τόσο
χερσαίους όσο και εν πλω) για να υποστηρίξει με "Ευρωπαϊκό" μανδύα
τις
δικές του επιδιώξεις,που έχουν ως τώρα παραγνωριστεί από τους "Μεγάλους"-
αφετέρου
στην πρώην Συρία "προέκυψε" ότι οι "συμφωνία" στο Βερολίνο 
δεν
σταμάτησε ούτε στιγμή την στρατολόγηση "εξεγερμένων"2
και
λοιπών "αντικαθεστωτικών" από τον "Τουρκικό" υπό|ιμπεριαλισμό
ώστε
να δράσουν ως το "ανεπίσημο" πεζικό του στην "απελευθερωμένη χώρα"
(Βλέπε
το άρθρο των "Asia Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrians enlist in Libya war day after Berlin talks")-"αισίως".
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στα
του
περιλάλητου μαζέματος των "παγκοσμιοποιημένων" καπιταλιστών
στο
(γνωστό μας) Νταβός,στο οποίο,"αίφνης",έκανε την εμφάνιση της
πρώτα
ως "ανατρεπτικός" τάχα διαδηλωτής "απέξω"
και
στη συνέχεια ως-προγραμματισμένη από την αρχή-ομιλήτρια
στους
συγκεντρωμένους prominenti "μέσα"
και
η(γνωστή μας) "μικρή Greta",
η
οποία μάλιστα ρητά και δημόσια παραδέχθηκε
πως
"δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί
για
μη-προβολή των απόψεων της από τα ΜΜΕ"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 22ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του "The Telegraph",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Greta Thunberg and Donald Trump descend on Davos as WEF kicks off"
και
του "Channel News Asia",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Greta Thunberg calls on world leaders to listen to young activists")-
που,
είναι το λιγότερο το οποίο θα μπορούσε να πει κανείς
Το
"ζήτημα" το οποίο "ανακύπτει" από τα παραπάνω δεν είναι προφανώς
το
πολιτικό και κοινωνικό ποιόν της "μικρής Greta",
διότι
αυτό είναι-και ήταν από την "αρχή"-απολύτως σαφές,
δηλαδή
ότι επρόκειτο για ένα "τέλειο" επικοινωνιακό προϊόν,
που
έχουν λανσάρει οι "πεφωτισμένες" μερίδες του κεφαλαίου
ώστε
να συσπειρώσουν από πίσω τους τις "παγκοσμιοποιημένες μεσαίες τάξεις"3
και
έτσι-με πρόσχημα την απολύτως υπαρκτή αλλαγή του κλίματος
σε
βάρος των από κάτω
που
προωθεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
να
περάσουν όσο πιο εύκολα μπορούν τις "πράσινες θυσίες"
που
"απαιτεί" η συνεχιζόμενη ύπαρξη του συστήματος
της
εκμετάλλευσης  και της καταπίεσης. 
Αντίθετα,
το "ζήτημα" που "ανακύπτει" είναι το γιατί
πλήθος
από "πολιτικές δυνάμεις" της "Αριστεράς" συντάχθηκαν-
γραπτά
και δημόσια-με την "μικρή Greta" και η απάντηση βρίσκεται-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
στο
ότι όλοι αυτοί(όπως έχουμε πολλάκις εξηγήσει)
είναι
κοινωνικά ριζωμένοι στις προαναφερθείσες "μεσαίες τάξεις"
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) δεν μπορούν και δεν θέλουν να αντισταθούν
σε
ένα επικοινωνιακό προϊόν το οποίο "απευθύνεται" σε αυτές ως "target audience"4.
Τούτου
δοθέντος,τα υπόλοιπα έπονταν όπως και θα αναμενόταν στην "εποχή μας" 5
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.       
Σημειώσεις:
1)Όπου,
καθώς ο υπό|ιμπεριαλισμός "της" Αθήνας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί
την
απροθυμία των λοιπών "Ευρωπαίων" να στείλουν ενόπλους "τους"
(που
έχουν πολύ λιγότερους και με πολύ μικρότερη προετοιμασία
από
ότι όντως θα "απαιτούσε" μία,επί της ουσίας,αποικιακή αποστολή
με
πολλούς "τοπικούς παίκτες" αντίθετους) για να πάρει την "εντολή"
των
"Μεγάλων" να στείλει τους "δικούς του" ενόπλους "ανακύπτει"-
υπό
μορφή τέλειας ιστορικής φάρσας-
το
"μοτίβο" του Βενιζέλου να προσφέρει στρατό στους "Μεγάλους Συμμάχους"
για
να εξασφαλίσει τα "εθνικά δίκαια",
μαζί
όμως και με όλες τις "συνδηλώσεις"
για
το που και πως είχε καταλήξει εκείνο το "εγχείρημα" του Ελληνικού αστισμού.
2)Όπου,
ο υπό|ιμπεριαλισμός "της" Άγκυρας προσφέρει ως δέλεαρ
στους
"δημοκράτες" αντεπαναστάτες που θέλει να στρατολογήσει στην πρώην "χώρα"
αφενός
μία ικανή χρηματική αμοιβή(για τα "Συριακά" μέτρα)
και
αφετέρου την παροχή της "Τουρκικής" υπηκοότητας(στο ίδιο). 
3)Στην
πραγματικότητα,η λατρεία της "μικρής Greta"
δεν
είναι παρά η συμβολική μορφή που παίρνει
η
πολύ πραγματική προσφορά στις "μεσαίες τάξεις"
του
ρόλου του διαχειριστή των "πράσινων θυσιών"
σε
βάρος των από κάτω
για
λογαριασμό των "πεφωτισμένων" μερίδων του κεφαλαίου διεθνώς.   
4)Για
να το πούμε διαφορετικά,έως και την δεκαετία του 1950 χοντρικά
καμία
πολιτική μορφή(χωρίς εισαγωγικά) που να είχε στοιχειώδη σχέση
με
το εργατικό κίνημα όπου γης-δηλαδή σαφώς όχι μόνο
οι
"βίαιοι" επαναστάτες εάν και όπου υπήρχαν-
δεν
υπήρχε περίπτωση να δείξει καν "ανοχή" 
σε
"φαινόμενα" τύπου "μικρής Greta"
που
να έχουν επίτηδες στοιχεία καρναβαλιού
και
"Αυλής των Θαυμάτων" κ.λ.π.
Από
την δεκαετία του 1960 και μετά όμως
είναι
ερώτημα(χωρίς εισαγωγικά)
εάν
μπορεί να βρεθεί ένα "κίνημα"
που
να μην κολυμπάει σε τέτοια στοιχεία
(σε
αυτό που ο Γκυ Ντεμπόρ πολύ ορθά-
και
άσχετα από τον εντελώς λάθος αναρχοσυνδικαλισμό
του-
χαρακτήριζε ως "παρωδία της κατάργησης
του
κοινωνικού καταμερισμού εργασίας"),
με
την εξήγηση για αυτό να βρίσκεται,προφανώς,
στις
"κοινωνικές αλλαγές" στο παγκόσμιο σύστημα
που
έφεραν τις "μεσαίες τάξεις"
στο
προσκήνιο ενώ ταυτόχρονα κατάφεραν τέτοια πλήγματα
στην
εργατική τάξη τα χρόνια από "τότε" ως τώρα.
5)Όπου,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε"-στην βάση "επίσημων" στοιχείων-
ότι
χθες και προχθές 7 "επιπλέον"(των όσων γνωρίζαμε) "πολίτες"
σκοτώθηκαν
από τα πυρά των ενόπλων του λίαν αδύναμου αστικού κράτους
"του"-
πλάι|πλάι στα πυρά των ενόπλων των "Σιιτικών πολιτοφυλακών"
που
"πρόσκεινται στο" καθεστώς των μουλάδων-κατά των "από μόνων
τους
ταραξιών",οι οποίοι συνεχίζουν να καταφέρονται κατά των "αρχών εκεί"
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"10 killed in anti-govt. demonstrations over past two days in Iraq-statement").          

Ιράκ-Γαλλία-Σχόλιο

Ιράκ-Γαλλία-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε" ότι,"εκ νέου",οι ένοπλοι
του
λίαν αδύναμου αστικού κράτους "του"-από κοινού με
τους
ενόπλους των "Σιιτικών πολιτοφυλακών" που "πρόσκεινται
στο"
καθεστώς των μουλάδων-σκότωσαν με τα πυρά τους
τρεις
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "πολίτες" που συμμετείχαν
στις
συνεχιζόμενες 1 πολύνεκρες "από μόνες τους ταραχές"
κατά
των "αρχών εκεί" και τραυμάτισαν πολλούς περισσότερους
(Βλέπε
το Λιβανικό "Daily Star" της 21ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Three Iraqi protesters killed and dozens wounded
as
anti-government protests resume"),
στην
Ε.Ε.-δηλαδή τη Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-
και
ειδικότερα στην "πολιτισμένη" Γαλλία έχει "προκύψει"
ότι
οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες που ελέγχουν το συνδικάτο
των
εργαζομένων στο μετρό του Παρισιού ανακοίνωσαν "επίσημα" ότι σταματούν
την
απεργία-ενάντια στην "μεταρρύθμιση" του Ασφαλιστικού από
τον
φιλελεύθερο υπέρ|θυσιαστή Μακρόν-στις περισσότερες από
τις
γραμμές "μετά" από "απόφαση των επί μέρους γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων"
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"French trade union says will suspend strikes on most metro lines in Paris").
Η
παραπάνω "εξέλιξη",ενώ βέβαια δεν σημαίνει το "τέλος" του αγώνα
κατά
των "νέων" υπέρ|θυσιών" που επιβάλλει ο Μακρόν παρόλα αυτά
"δεν
είναι ευχάριστη"  και "υποδηλώνει" το προφανές-σε όποιον ήθελε να δει δηλαδή-
ότι
υπάρχει σοβαρό πολιτικό "ζήτημα" σε αυτή την μεγάλης κλίμακας κινητοποίηση.
Το
"ζήτημα" που υπάρχει-και για το οποίο έχουμε πολλάκις γράψει-έχει να κάνει
με
το γεγονός ότι οι "απλοί" εργάτες μπήκαν σε αυτή την μάχη ενάντια στις υπέρ|"θυσίες"
σαν
να βρίσκονταν στο 1995 και στην "αρχή",τρόπον τινά,των τέτοιου τύπου μεγάλων αγώνων
και
όχι σαν να βρίσκονταν πρακτικά 25 χρόνια μετά όπου έχει συσσωρευτεί μία ολόκληρη πείρα
που
να δείχνει ξεκάθαρα τα όρια(από όλες τις πλευρές) των τέτοιου τύπου κινητοποιήσεων
μπρος
σε μία κυρίαρχη τάξη και το κράτος της που-με όλα τα χαστούκια τα οποία έχει φάει
από
τα κάτω-"αναγκάζεται" από την πίεση του ίδιου
το
σε ιστορική παρακμή και πτώση συστήματος
της
εκμετάλλευσης και καταπίεσης που υπηρετεί
να
έρχεται και επανέρχεται στις ίδιες "θεματικές"
ως
την στιγμή που είτε θα καταφέρει να εξαφανίσει
όλες
τις εναπομείνασες "κοινωνικές κατακτήσεις" των "απλών" ανθρώπων
είτε
θα συντριβεί "βίαια" από το ένοπλο επαναστατημένο προλεταριάτο.
Η
"παραγνώριση" αυτή του δομικού χαρακτήρα της κρίσης της Γαλλικής "κοινωνίας"
από
την πλευρά των "απλών" ανθρώπων προφανώς δεν είναι τυχαία
και
έχει τις ρίζες της τόσο στην πλευρά της "ζήτησης" όσο και σε αυτή της "προσφοράς".
Από
την πλευρά της "ζήτησης" πρώτα είναι προφανές ότι οι από κάτω προτιμούν
σε
μεγάλο βαθμό να υποδύονται ότι "δεν καταλαβαίνουν" πως η "παλαιά κανονικότητα"-
στην
οποία είχαν εξασφαλίσει τα "κοινωνικά δικαιώματα" τους και την οποία έχουν ως "ιδανικό"-
έχει
περάσει ανεπιστρεπτί και ότι το "νέο κανονικό"  ξεκινάει από το κακό για να πάει στο χειρότερο
διότι
εάν έπαυαν να υποδύονται ότι "δεν καταλαβαίνουν" τότε είτε θα έπρεπε να αποδεχθούν
την
μόνιμη υποβάθμιση της θέσης τους σε αδιανόητο βαθμό(που δεν θέλουν να κάνουν)
είτε
να αποφασίσουν να κάνουν ότι
το
"βίαιο" επαναστατικό  απαιτείται από τις πραγματικές συνθήκες της ύπαρξης τους
που
θα τους εξέθετε σε πολύ μεγάλο ρίσκο με εξαιρετικά αβέβαιη έκβαση,
ιδιαίτερα
μάλιστα-και εδώ ερχόμαστε και στην πλευρά της "προσφοράς"-που
δεν
μπορεί να βρεθεί ούτε ίχνος της επαναστατικής καθοδήγησης 2
την
οποία οι εργάτες θα χρειάζονταν εάν ήταν να επιχειρήσουν καν
να
κάνουν ότι όντως "αρμόζει στην περίσταση".
Μπρος
σε αυτή την "κατάσταση" λοιπόν είναι που οι εργάτες "ανέχονται"
την
συνδικαλιστική γραφειοκρατία "τους" να "δίνει την μάχη"
με
τον "παραδοσιακό" τρόπο που την "δίνει",ελπίζοντας πως τουλάχιστον
η
"πίεση" θα αναγκάσει τους από πάνω να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις,
οπότε
(χωρίς εισαγωγικά) και να μετατεθεί για ένα(τελείως ακαθόριστο) "αργότερα"
η
αποφασιστική σύγκρουση των δύο πλευρών για την οποία οι "απλοί" άνθρωποι
απλά
και πεζά δεν είναι στο ελάχιστο προετοιμασμένοι,
με
ότι αυτό συνεπάγεται για τους νυν αγώνες τους 3,
όπως
βλέπαμε στην αρχή αυτής της ανάλυσης.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.   
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.   
Σημειώσεις:
1)Όπου,
η αντοχή των "από μόνων τους ταραχών εκεί" στην πολιτική πίεση
που,
αντικειμενικά "προέκυψε" με την δολοφονία Suleimani και
την
συνεπακόλουθη "εμπλοκή" Η.Π.Α.-"Ιράν" έχει να κάνει
και
με τον δομικό παράγοντα πως οι "Σιιτικές πολιτοφυλακές"
έχουν
ένα υλικό όριο-από τους διαθέσιμους πόρους-στο πόσους
"απλούς"
νεολαίους μπορούν να στρατολογήσουν ώστε να αστυνομεύουν
τους
υπόλοιπους-με το ίδιο ακριβώς να ισχύει και για
το
λίαν αδύναμο "Ιρακινό" καπιταλιστικό κράτος-οπότε
(χωρίς
εισαγωγικά) οι εναπομείναντες από κάτω μένουν στα κρύα του λουτρού-
από
αυτή την "οπτική"-και άρα(χωρίς εισαγωγικά) είναι "διαθέσιμοι"
για
"από μόνες τους ταραχές".
2)Το
ότι,χοντρικά 25 χρόνια μετά και μέσα στην πελώρια ταξική πόλωση
της
Γαλλικής "κοινωνίας"-με όλα τα "συνδεόμενα" με αυτήν "φαινόμενα"
που
γνωρίζουμε-η "κατάσταση" από "βίαιης" επαναστατικής πλευράς
είναι
πολύ χειρότερη από ότι ήταν στην "αρχή", ανήκει στην κατηγορία των "εξελίξεων"
για
τις οποίες ο Θωμάς ο Ακινάτης έλεγε ότι "το πιστεύουμε διότι είναι απίστευτο"
αλλά
που εμείς ως υλιστές έχουμε εξηγήσει μιλώντας για τις "παγκοσμιοποιημένες μεσαίες τάξεις"
οι
οποίες μέσα σε αυτά ακριβώς τα χρόνια "αυτό|συνειδητοποιήθηκαν"
έτσι
επιβάλλοντας στις "πολιτικές δυνάμεις" της(νυν) πρώην άκρας αριστεράς
που
ήταν ριζωμένες σε αυτές("μεσαίες τάξεις" δηλαδή)
να
κάνουν μία πελώρια στροφή στα Δεξιά με ότι αυτό συνεπαγόταν.
3)Και
ακριβώς επειδή βλέπαμε και βλέπουμε αυτό το "τοπίο",δίναμε
και
δίνουμε την έμφαση σε τυχόν καραμπόλα για να κάνει αυτός
ο
"συγκεκριμένος" αγώνας τυχόν ποιοτικό άλμα προς το καλύτερο,
χωρίς
την οποία(καραμπόλα) δεν πρόκειται να γίνει.   

     

 

   
  

Χονγκ Κονγκ-Έκθεση-Σχόλιο

Χονγκ Κονγκ-Έκθεση-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) Χονγκ Κονγκ "προέκυπταν νέες αρνητικές ταραχές"-
από
μέρους μεγάλης μερίδας των "απλών" ανθρώπων-κατά
της
"επίσημα" ολιγαρχικής κυβέρνησης της πόλης και των πατρόνων
της
αρχόντων του Πεκίνου,που η αστυνομία
του
"τοπικού" αστικού κράτους "αντιμετώπισε" με κτηνώδη καταστολή
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Police fire tear gas to disperse thousands in central Hong Kong"),
η
(γνωστή μας) υπεράνω υποψίας ΜΚΟ "Oxfam" δημοσίευσε
την
ετήσια έκθεση της για την παγκόσμια ανισότητα,όπου "αποκαλύπτεται"
ότι
λ.χ. οι 2000 πλουσιότεροι "πολίτες" του "πλανήτη μας" ελέγχουν
περισσότερο
πλούτο από τα φτωχότερα 4.6 δις. "πολιτών" του "πλανήτη μας"
και
λοιπά παραπλήσια "εκπληκτικά" 
(Βλέπε
"Channel News Asia" της 20ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Global News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"World΄s richest 2000 people control more than poorest 4,6 billion combined: Oxfam")-
με
την δημοσίευση της εν λόγω έκθεσης,εννοείται,να είναι επίτηδες προγραμματισμένη
για
τις παραμονές της έναρξης του ετήσιου μαζέματος των "παγκοσμιοποιημένων" καπιταλιστών
στο
Νταβός και να έχει ως στόχο να τους δώσει μία "ηθική ώθηση" να "αυτό|μεταρρυθμιστούν"
ώστε
πληρώνοντας λίγο να αποφύγουν "οχλήσεις" από τα κάτω
όπως
τις νυν κλιμακούμενες "ταραχές"1 σε  πολλές "χώρες"(στο ίδιο).
Από
την μεριά τους βέβαια,οι εν λόγω καπιταλιστές,αφού ευχαριστήσουν ευγενικά
την
εν λόγω ΜΚΟ(και όλες τις όμοιες της) για τις πολύχρονες άοκνες προσπάθειες της
υπέρ
της διατήρησης του σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού
θα
προτιμήσουν να μην πληρώσουν απολύτως τίποτα σε κανένα
και
να βασιστούν για την διατήρηση της κοινωνικής κυριαρχίας τους  αφενός
στην
κτηνώδη|δολοφονική καταστολή των από κάτω από τα αστικά κράτη "τους"
και
αφετέρου στο πελώριο στρατηγικό κενό
που
υπάρχει στις γραμμές των "απλών" ανθρώπων
όπως
και θα αναμενόταν στην "εποχή μας"2
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"3-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στον "δημοκρατικό" Λίβανο "προέκυψε" ότι,"εκ νέου",
οι-
εντελώς χύμα στο κύμα-"από μόνοι τους ταραξίες"
ήρθαν
σε σύγκρουση με την αστυνομία του
λίαν
αδύναμου καπιταλιστικού κράτους "του"
(στα
πέριξ του "Ναού της Δημοκρατίας εκεί",
στον
οποίο οι διαδηλωτές "εκ νέου" ήθελαν
να
κάνουν ντου)
η
οποία για να τους "αντιμετωπίσει" εξαπέλυσε
βροχή
δακρυγόνων και κανόνια νερού
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"70 more injured in clashes between protesters and police in Lebanon").
2)Όπου,
στην(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή"  Βενεζουέλα
έχει
"προκύψει νέα" μεγάλης κλίμακας διακοπή ηλεκτρικού
και
σύνδεσης στο Διαδίκτυο σε ικανό μέρος της "χώρας"
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Venezuela sees large-scale blackouts,internet shutdown-Monitoring Agency"),
που
προφανώς οφείλεται,όπως και οι "παλαιότερες"(διακοπές ηλεκτρισμού)
στην
εδώ και πολλά χρόνια πλήρη εγκατάλειψη της συντήρησης του δικτύου
από
το Chavismo που διαχειρίζεται "δημοκρατικά"(?) και πρώην τάχα "φιλολαϊκά"
το
καπιταλιστικό κράτος.
3)Όπου,
αξίζει να σχολιαστεί πως αυτό το αξιοθρήνητο μάζεμα στο Βερολίνο
για
τη "Νέα Λιβύη"-στο οποίο τόσο άκομψα προσπάθησε να μπει σφήνα
ο
Ελληνικός υπό|ιμπεριαλισμός(που οι "εταίροι του" είχαν αφήσει στα κρύα
του
λουτρού) με την πρόσκληση του Χαφτάρ "εδώ"-
είναι
από μόνο του μία συμπύκνωση
του
γιατί η "Ευρώπη" χωρίς τις Η.Π.Α.
δεν
είναι σοβαρός παράγοντας της παγκόσμιας πολιτικής.
Δηλαδή,
σε παλαιότερες "εποχές" εάν πραγματικά τους ενδιέφερε τι γίνεται
στην
"απελευθερωμένη χώρα"(Λιβύη) οι "Ευρωπαίοι"
θα
είχαν στείλει στρατό να την καταλάβουν,
θα
έπνιγαν στο αίμα τον υποτελή πληθυσμό της(όπως είχε κάνει
τόσο
η Φιλελεύθερη όσο και η Φασιστική Ιταλία από το 1911 και εξής)
και
θα τελείωνε το "ζήτημα".
Σήμερα,
κάποιοι από τους "παίκτες" έχουν μεν ειδικές δυνάμεις "εκεί"
αλλά
συνολικότερα ούτε κατ΄ιδέαν μπορούν να σκεφτούν μία στρατιωτική "λύση"
διότι
οι ίδιοι οι "Ευρωπαίου" καπιταλιστές έχουν αποδυναμώσει στο έπακρο
τις
στρατιωτικές τους δυνατότητες όλες τις τελευταίες δεκαετίες.
Έτσι,
πέραν των "μοχλών" οικονομικής πίεσης τους οποίους διαθέτουν-
που
είναι ισχυροί μεν
αλλά
από την στιγμή δε που ένα καθεστώς δεν υποτάσσεται
στην
χρήση τους σε βάρος του(υποτελούς πληθυσμού "του" δηλαδή)
η
βραχυπρόθεσμη ισχύ τους
(σε
αντιδιαστολή με την μακροπρόθεσμη φθορά που επιφέρουν
στις
"χώρες"|στόχο) είναι λίαν περιορισμένη-
οι
"Ευρωπαίοι" δεν έχουν τίποτα
στο
χέρι για να εξαναγκάσουν τόσο "παίκτες" όπως τον Ισλαμοδημοκράτη Ερντογκάν
(και
τον "Τουρκικό" υπό|ιμπεριαλισμό που διαχειρίζεται) και τον "ισχυρό" Πούτιν
να
υποταχθούν στις "βουλήσεις τους" όσο και τις "τοπικές" συμμορίες
(ήτοι
τις "κυβερνήσεις" της Τρίπολης και του Χαφτάρ και τους ενόπλους "τους")-
με
το πρακτικό αποτέλεσμα των παραπάνω να είναι μία επίδειξη τέλειας αδυναμίας
μπρος
στην οποία οι "τοπικοί δρώντες"
(του
υπό|ιμπεριαλισμού "της" Αθήνας συμπεριλαμβανομένου) ενθαρρύνονται αντικειμενικά
να
κάνουν ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι ώστε να κερδίσουν εκ των υστέρων
το
"imprimatur" των "Μεγάλων",με ότι αυτό συνεπάγεται
για
ενδεχόμενες "λαμπρές γεωπολιτικές κινήσεις μεγάλης εμβέλειας"
που
μπορεί να "προκύψουν" με συνολικά καταστρεπτικά αποτελέσματα
για
τους "απλούς" ανθρώπους.