Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Γάζα-Συρία/Λίβανος
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο «πολιτικής ενότητας» με τον ρεφορμισμό:
Στην Γάζα
«…5…Ισραηλινές…στρατιωτικές μπουλντόζες μπήκαν
στη νότια…Λωρίδα…»-από το «επίσημο» έδαφος του
Σιωνιστικού κράτους-«…κοντά στο χωριό al-Qarara
ανατολικά του Khan Younis καθώς πολεμικά αεροπλάνα
πετούσαν από πάνω…»-και-«…ανάσκαψαν τα χωράφια,
προκαλώντας βλάβη στα σπαρτά πριν αποχωρήσουν…»-
(«αποχωρήσουν» δηλαδή)-έως την στιγμή που θα «επιστρέψουν».
«…Στο
μεταξύ το Ισραηλινό πολεμικό ναυτικό άνοιξε πυρ εναντίον
καλλιεργούμενης γης στο Beit Lahiya στην βόρεια Λωρίδα…
προκαλώντας πυρκαγιά…».
(Βλέπε
το άρθρο του «Ma΄an News Agency»,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
«Israeli army,navy damage farmland in Gaza Strip»).
Με
τα παραπάνω «ειρηνευτικά διαδικαστικά» και «εθνικά συμφιλιωτικά»
κατά νου ας πάμε τώρα στα περί την πρώην «αδελφική» Συρία
όπου:
«…Την «επί της αρχής» απόφαση της συριακής…»-τυραννικής-«…ηγεσίας
να συμμετάσχει στη Διεθνή…»-«ειρηνευτική»-«…Σύνοδο…»-φάρσα-«…που…»-«ισχυρή»-«…Ρωσία και…»-«πάρα πολύ προοδευτικές πλέον»-«…Η.Π.Α.
προωθούν…επανέλαβε κατά την διάρκεια συνέντευξης του στο τηλεοπτικό
δίκτυο «αλ Μάναρ» της λιβανικής…»-Ισλαμορεφορμιστικής-«…Χεζμπολάχ,
ο Μπάσαρ αλ Άσαντ…»(ο Β)-επιβεβαιώνοντας έτσι την τέλεια σαπίλα του
και την οικτρή αυταπάτη που εξακολουθεί να έχει το Συριακό Μπάαθ ότι
εάν επιδεικνύει «καλή συμπεριφορά» θα καταφέρει να εξευμενίσει την ιμπεριαλιστική «διεθνή κοινότητα» η οποία τελικά να τον προτιμήσει από τους «αντιπάλους» του
στην
«δημοκρατική» αντεπανάσταση. 
 Ως
περαιτέρω ένδειξη αυτών των κοινωνικά καθορισμένων οικτρών αυταπατών
«…Ο
Άσαντ,σε άλλες δηλώσεις του,φέρεται να υποστήριξε ότι έχει,ήδη.φτάσει στη
Συρία ένα πρώτο φορτίο των αντιαεροπορικών συστημάτων «S 300» και ότι,
αναμένονται,εντός των ημερών,και τα άλλα…»-ενώ-«…τόνισε ότι θα υλοποιηθούν
μέχρι την τελευταία τελεία όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες που έχει υπογράψει
η Δαμασκός με τη Ρωσία…».
Όμως,
λίγο μετά την παραπάνω δήλωση δύο Ρωσικές εφημερίδες έγραψαν1 ότι πιθανότατα
η παράδοση των S-300 να καθυστερήσει ως τον επόμενο χρόνο και ότι σε κάθε
περίπτωση επί του παρόντος δεν βρίσκονται στην Συρία,αδειάζοντας έτσι ωμά
τον «σύμμαχο» τους.               
Κατά
τα λοιπά(αναμενόμενα) στα σύνορα Συρίας-«Τουρκίας» με πρόσχημα
ότι
«…πυρά από το συριακό έδαφος έπληξαν την τουρκική μεθόριο…χωρίς
ν΄αναφερθούν θύματα…ο τουρκικός στρατός ανταπέδωσε…»(«ανταπέδωσε»
δηλαδή)-τα πυρά σε βάρος των ενόπλων του καθεστώτος της Δαμασκού
και προς όφελος των ενόπλων της «Σουνιτικής Άνοιξης» βέβαια.
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό «Ριζοσπάστη»2 της 31ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο).     
Την
ίδια ώρα στον «δημοκρατικό» Λίβανο οι μαχητές της Χεζμπολλάχ «…που
έχουν πολεμήσει στην Συρία…»(υπακούοντας στις εντολές της «θρησκευτικής»
γραφειοκρατίας «τους» που συντάσσεται με τον Άσαντ τον Β)-λένε ότι-
«…ο
εξεγερμένος…»-«εξεγερμένος» δηλαδή-«…Ελεύθερος Συριακός Στρατός είναι «εντελώς αδύναμος»,
υποστηρίζοντας ότι το…»-«φανατικό»-«…Μέτωπο Nusra
ηγείται στις μάχες…»(στο Qusair όπου γίνεται και το πολύ κακό)-
και-«…παραδέχονται
ότι για πρώτη φορά η Χεζμπολλάχ αντιμετωπίζει έναν εχθρό του ίδιου
ιδεολογικού…»-με την Μαρξιστική έννοια προφανώς-«…επιπέδου και
το ίδιο τύπο εκπαίδευσης…».
Οι
ίδιοι μαχητές του Ισλαμορεφορμισμού «…επιβεβαίωσαν ότι πολλοί από
τους συντρόφους τους σκοτώθηκαν σε ενέδρες που είναι εντυπωσιακά
όμοιες με τις τακτικές που η Χεζμπολλάχ είχε αρχικά επινοήσει όταν
πολέμησε τον Ισραηλινό στρατό κατά την διάρκεια της κατοχής…»-του
Νοτίου Λιβάνου-«…και αργότερα στην διάρκεια του πολέμου του καλοκαιριού
του 2006…»3.
Η
απάντηση σε αυτό το «αίνιγμα» βρίσκεται στο ότι «…Η Χεζμπολλάχ δίδαξε
στην…»-Ισλαμορεφορμιστική-«…Χαμάς όλες αυτές τις τακτικές για να
πολεμήσει τους Ισραηλινούς…»-αλλά ότι η «θρησκευτική» γραφειοκρατία
που την ελέγχει-«…αποφάσισε να μεταφέρει την εμπειρία…σε ομάδες…»
(jihadis «δημοκρατών» αντεπαναστατών4)-πιστή στα κελεύσματα του(καλά τώρα)
Κατάρ στο οποίο και «πρόσκειται».
Οπότε
πολύ «λογικά» οι «Σιίτες» μαχητές της Χεζμπολλάχ  καταλήγουν στο συμπέρασμα
ότι
«…Μεταφέραμε την εμπειρία μας σε μία Σουνιτική…»-«σουνιτική» δηλαδή-
«…ομάδα…»-δηλαδή-«…την Χαμάς και την χρησιμοποίησαν για να εκπαιδεύσουν
ομάδες που τώρα μας πολεμούν…».
Ως
αποτέλεσμα «…Τα σημάδια της ρήξης μεταξύ των 2 πρώην συμμάχων γίνονται
σιγά-σιγά ορατά και στον Λίβανο.Η ένταση αναδύεται όλο και περισσότερο
μεταξύ των νότιων προαστίων της Βηρυτού,που είναι το κάστρο…»-του
Ισλαμορεφορμισμού-«…και τα στρατόπεδα προσφύγων Sabra,Shatila…»-
τα γνωστά προφανώς-«…και  Burj al Barajneh.
Τον
τελευταίο μήνα η ηρεμία των νότιων προαστίων και των γειτονικών στρατοπέδων
έχει επανειλημμένα παραβιαστεί από ανταλλαγές πυρών μεταξύ Σιιιτών
και Παλαιστίνιων ενόπλων…».
(Βλέπε
το Λιβανικό «Daily Star» της 31ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο).
Και
έτσι μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό φτωχοί και κατατρεγμένοι Λιβανέζοι «Σιίτες» και(«ακόμα πιο») φτωχοί και κατατρεγμένοι «Σουνίτες» Παλαιστίνιοι της Διασποράς5 καταλήγουν
να σκοτώνονται μεταξύ τους προς μεγάλη χαρά των ταξικών εχθρών τους-
όπως λ.χ.
της «Μαρωνίτικης» και «Σουνιτικής» αστικής τάξης στον Λίβανο και του κράτους τους,του Σιωνιστικού κράτους,των «αδελφικών»(αλλά και πρώην «αδελφικών») Αραβικών καθεστώτων,του «θρησκευτικού» καπιταλιστικού καθεστώτος του Ιράν,
της «ισχυρής» Ρωσίας και Κίνας(και λοιπών «ανερχόμενων» δυνάμεων)
και
φυσικά των «ήπια ιμπεριαλιστικών» Η.Π.Α. και
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής «πολιτισμένης Ευρώπης»
(όπου
η «χώρα μας» είναι υπερήφανο μέλος).  
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην «εποχή μας» όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την «αυθόρμητη»
κίνηση των μαζών με «διαρκή» βήματα
στην
«βίαιη» σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται «εκεί» και «εδώ»
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της «διαρκούς» και «βίαιης»
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με το άπλωμα ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η «πολιτική ενότητα» και
«μονιμότερη πολιτική συσπείρωση» με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι «πολύ ριζοσπάστες» ή/και «αντικαπιταλιστές»
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Βλέπε
Λιβανικό «Daily Star» της 31ης Μαίου
στο
Διαδίκτυο.
Όπως
είναι προφανές πρόκειται για «επίσημη» διαρροή
από το Κρεμλίνο που δεν έχει καμία όρεξη να
παίξει τον ρόλο της ασπίδας στον οποίο προσπαθεί
να το εμπλέξει ο Άσαντ ο Β-με ότι αυτό συνεπάγεται
για ενδεχόμενο ανοιχτής αναμέτρησης με το Ισραήλ
(και τα λοιπά που είχαμε δει).
2)Όπου
(στο ίδιο) στην «δημοκρατική μεταβατική» Γουινέα,
στην «Μαύρη» Δυτική Αφρική
«…Σε
διεθνή «πρωτοτυπία» προχώρησε…ο «Πρόεδρος» της…
ανακοινώνοντας ότι η έναρξη και η ολοκλήρωση της προεκλογικής
εκστρατείας…ενόψει των…»-«ελεύθερων»-«…βουλευτικών εκλογών
που…θα πραγματοποιηθούν…θα διαρκέσουν μόλις ένα 24ωρο…»-!
Ταυτόχρονα
βέβαια «…εντείνονται οι συγκρούσεις…»-«πηγαίων»-«…υποστηρικτών
της αντιπολίτευσης…»-«αντιπολίτευσης» δηλαδή-«…και αστυνομίας…»-
του αστικού κράτους-«…που μόνο μέσα στο τελευταίο 10ήμερο είχαν
ως αποτέλεσμα το θάνατο 12 ατόμων…».
3)Εννοείται
ότι τα παραπάνω δεν μειώνουν στο ελάχιστο την θέρμη των
υποστηρικτών του Ισλαμορεφορμισμού να πολεμήσουν τους
«δογματικούς» εχθρούς και «…Οι κάτοικοι του Harriel…»-
στα σύνορα Λιβάνου/Συρίας-«…μιλούν για λίστες αναμονής…»-!-
«…γιατί χιλιάδες…»-!-«…μέλη και υποστηρικτές της Χεζμπολλάχ
περιμένουν να καταταχθούν για να πολεμήσουν στην Συρία…»(στο ίδιο).
4)Κάνουμε
την διάκριση διότι βεβαίως η Χαμάς τους jihadis
που θέλουν να πολεμήσουν το Ισραήλ από την Γάζα
τους διώκει(όπως ξέρουμε) λειτουργώντας ως
αστυνομία του κινήματος  για να μην χαλάσει η
«ανακωχή» με το Σιωνιστικό κράτος για την
οποία «μεσολάβησε» ο «νέος» πρόεδρος Μούρσι.
5)Λαμβάνοντας
βέβαια υπόψη ότι(όπως ξέρουμε) ο μεγαλύτερος κίνδυνος
για τους Παλαιστίνιους της Διασποράς «εκεί»
είναι οι ένοπλοι της Συριακής «αντιπολίτευσης».
                  

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Γάζα-Λιβύη-Αίγυπτος
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο «πολιτικής ενότητας» με τον ρεφορμισμό:
Στην Γάζα
«…7 μπουλντόζες υπό την συνοδεία 4…Ισραηλινών…στρατιωτικών
οχημάτων πέρασαν τα σύνορα…»-με το «επίσημο» έδαφος του
Σιωνιστικού κράτους-«…κοντά στο στρατόπεδο προσφύγων
al-Bureij…διεισδύοντας…στα χωράφια…»-των κατοίκων του-
«…και ισοπεδώνοντας  αγροτικές γαίες…»(ότι καλλιέργεια προεξείχε
από την επιφάνεια του εδάφους προφανώς)-ενώ-«…Ισραηλινά
μη-επανδρωμένα αεροπλάνα πετούσαν λίγο μακρύτερα κατά την
διάρκεια του επεισοδίου…»(«επεισοδίου» δηλαδή)-και-«…οι
Ισραηλινές δυνάμεις εκτόξευαν καπνογόνα…»-για κάλυψη.
«…Ένας…
εκπρόσωπος του στρατού…»(του Σιωνιστικού κράτους)-όταν ρωτήθηκε-
«…είπε ότι υπήρξε «…δραστηριότητα ρουτίνας…»-!-«…κατά μήκος του
φράχτη…»-του αίσχους.
(Βλέπε
το άρθρο του «Ma΄an News Agency»,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
«Israeli military vehicles,bulldozers enter Gaza»).
Με
τα παραπάνω «ειρηνευτικά διαδικαστικά» και «εθνικά συμφιλιωτικά» κατά νου
ας πάμε τώρα στη «Νέα Λιβύη» όπου:
«…Άγνωστοι…»-
«άγνωστοι» δηλαδή-«…επιτιθέμενοι έριξαν 1 εκρηκτικό μηχανισμό σε ένα σημείο
ελέγχου του στρατού…»-του «επίσημου» αστικού κράτους-«…στην ανατολική…
πόλη της Βεγγάζης σκοτώνοντας 3 στρατιώτες και τραυματίζοντας 3 άλλους…
Οι
επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και περιπολίες…»-αστυνομικών του «επίσημου»
καπιταλιστικού κράτους-«…έχουν γίνει συχνές στην πόλη που είναι το πεδίο αγώνων
για την επικράτηση…»-και τα υλικά οφέλη αυτής-«…μεταξύ ένοπλων Ισλαμικών φατριών…»-δηλαδή των «ταξιαρχιών/μεραρχιών».
(Βλέπε
το άρθρο του «Reuters»,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
«Three soldiers killed in Libya΄s Benghazi»).
Στην
«δημοκρατική μεταβατική» Αίγυπτο
«…ο
επικεφαλής της…Αρχής Διαχείρισης της Διώρυγας…του Σουέζ…»-που είναι ναύαρχος (καλοπληρωμένος προφανώς) του «εθνικού» πολεμικού ναυτικού-«…διαβεβαίωνε…»
(«διαβεβαίωνε» δηλαδή)-ότι-«…Η διαχείριση της διώρυγας…δεν…»-«δεν» δηλαδή-
«…πρόκειται να περάσει «σε ξένα χέρια»…».
«…Η
δήλωση…»-αυτή-«…έρχεται…»-καθόλου τυχαία-«…μετά την…»-
«αυθόρμητη»-
«…εισβολή…»-ντου δηλαδή-«…εργαζομένων στην Αρχή και του συνδικάτου μηχανικών σε ημερίδα για τις επενδύσεις στη Διώρυγα με βασικό αίτημα το
Αιγυπτιακό κράτος να διατηρήσει τον έλεγχο της…».
Ταυτόχρονα
βέβαια με τις παραπάνω «διαβεβαιώσεις» «…συνεχίζονται οι συζητήσεις για την
πραγματοποίηση επενδύσεων από ιδιώτες σε…τμήματα της
λειτουργίας της…».
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό «Ριζοσπάστη»1 της 30ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο).  
Όπως
είναι προφανές η «δημοκρατικά εκλεγμένη» κυβέρνηση του «νέου» προέδρου
Μούρσι-με την όλη υπέρ της «αγοράς» αντίληψη που διέπει τους «Αδελφούς»-
κινείται με τρόπο που η λογική του κατάληξη θα είναι
(αν
δεν την ρίξουν έξω/θεσμικά οι μάζες ως αφετηρία για τα «διαρκή» περαιτέρω)
και
η αναίρεση της εθνικοποίησης της Διώρυγας του Σουέζ που έκανε ο Νάσερ το 1956
η
οποία είχε θεωρηθεί(και σε συμβολικό επίπεδο ήταν) ορόσημο για την αποφασιστικότητα του «Τρίτου Κόσμου» να σπάσει τα δεσμά της Δυτικής
αποικιακής κυριαρχίας και να κινηθεί σε «προοδευτικές» κατευθύνσεις.
57
χρόνια μετά λοιπόν έρχεται
η
παντελώς ανύπαρκτη υποτιθέμενη «δημοκρατική επανάσταση»
(για
την οποία μιλούν διάφοροι κύριοι)
και
πάει να σβήσει ότι ελάχιστο έχει απομείνει από όλα αυτά.
Το
γιατί μία τέτοιου τύπου εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη το εξηγούσε «ήδη» ο Ένγκελς
στο «Ουτοπιστικός Σοσιαλισμός και Επιστημονικός Σοσιαλισμός»(εκδόσεις «Θεμέλιο»
1978).
Έλεγε
λοιπόν ότι:«…Αν οι κρίσεις έκαναν φανερή την ανικανότητα της αστικής τάξης να
εξακολουθήσει να διαχειρίζεται τις σύγχρονες παραγωγικές δυνάμεις,η μετατροπή
των μεγάλων οργανισμών της παραγωγής σε…κρατική ιδιοκτησία δείχνει πόσο μπορούμε να κάνουμε και χωρίς την αστική τάξη για το σκοπό αυτό.
Όλες
οι κοινωνικές λειτουργίες του καπιταλιστή γίνονται τώρα από μισθωτούς
υπαλλήλους…
Μα
ούτε…η μετατροπή σε κρατική ιδιοκτησία αφαιρεί το χαρακτήρα του κεφαλαίου
από τις παραγωγικές δυνάμεις…Το σύγχρονο Κράτος,οποιαδήποτε και αν είναι
η μορφή του,ουσιαστικά είναι ένας καπιταλιστικός μηχανισμός,κράτος
των καπιταλιστών,ο συλλογικός καπιταλιστής σαν ιδέα.Όσο περισσότερες
παραγωγικές δυνάμεις παίρνει στην ιδιοκτησία του,τόσο περισσότερο
γίνεται πραγματικά ο συλλογικός καπιταλιστής,τόσο περισσότερο
εκμεταλλεύεται τους πολίτες.Οι εργάτες εξακολουθούν να είναι εργάτες,
προλετάριοι.Η καπιταλιστική σχέση δεν παύει να υπάρχει,μα,αντίθετα,
εξωθείται ως τα άκρα.Όταν,όμως,φτάσει ως τα άκρα,αυτά αντιστρέφονται.
Η
ιδιοκτησία του κράτους στις παραγωγικές δυνάμεις δεν αποτελεί λύση
της σύγκρουσης,ωστόσο κλείνει μέσα της το
τυπικό μέσο,
τον τρόπο για  να πλησιάσουμε στη λύση…»(σελ.105-106)
ή
για να το πούμε διαφορετικά αποτελεί «…Μία
μερική αναγνώριση
του κοινωνικού χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων…»(σελ. 115-116)
που
για να γίνει πλήρης και ουσιαστική χρειάζεται η
«βίαιη»
«…Προλεταριακή επανάσταση…»-η οποία είναι η-«…διάλυση των
αντιφάσεων…»(που είδαμε παραπάνω)-και η οποία-«…ελευθερώνει
τα παραγωγικά μέσα από την προηγούμενη ιδιότητα τους να είναι
κεφάλαιο…»-και άρα(χωρίς εισαγωγικά) τους εργάτες από την εκμετάλλευση-
«…και δίνει πλέρια ελευθερία στον κοινωνικό τους χαρακτήρα
να επιβληθεί…»(σελ.116).
Εάν
όμως την στιγμή που εκρήγνυνται οι αντιφάσεις-και μπαίνουν σε κίνηση
οι μάζες-απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
(ο οποίος   
να τις οδηγήσει
στην
«βίαιη» σοσιαλιστική επανάσταση
και
την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου)
όπως
συνηθίζεται στην «εποχή μας»2 τότε
αναγκαστικά
γίνεται οπισθοδρόμηση στον ιδιωτικό καπιταλισμό διότι το
σε
ιστορική παρακμή και πτώση σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
δεν
μπορεί να πάει «πιο πέρα» καθώς ο κρατικός καπιταλισμός είναι η ανώτερη3 εξελικτική4 μορφή του.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται «εκεί» και «εδώ»-
δηλαδή
στην «χώρα μας»
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής «πολιτισμένης Ευρώπης»-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της «διαρκούς» και «βίαιης»
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η «πολιτική ενότητα» και
«μονιμότερη πολιτική συσπείρωση» με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι «πολύ ριζοσπάστες» ή/και «αντικαπιταλιστές»
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου
(στο ίδιο) στο γνωστό μας Περού
«…Περισσότεροι
από 500 χιλιάδες…»-«πηγαίοι»-«…εργαζόμενοι στο δημόσιο
τομέα…ξεκίνησαν…απεργιακές κινητοποιήσεις…»-τις οποίες
αναγκάστηκε να καλέσει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία
ενώ βέβαια ετοιμάζεται στην πρώτη ευκαιρία να τις ξεπουλήσει-
«…επ΄αόριστον
ενάντια στο…οργανικό νόμο για τους δημόσιους
υπαλλήλους που προωθεί το Κογκρέσο…»(τοπικός «Ναός της Δημοκρατίας»
δηλαδή)-με τις ευλογίες του «προοδευτικού» και τουλάχιστον υπό/«ελπιδοφόρου»
Ollanta Humala που «δημοκρατικά» διαχειρίζεται το αστικό κράτος-
«…καθώς
καταστρατηγεί βασικά εργασιακά δικαιώματα μεταξύ αυτών και το δικαίωμα της
διαπραγμάτευσης των Συλλογικών Συμβάσεων…».     
2)Όπου
στην «δημοκρατική μεταβατική» Βιρμανία
«…για
2η ημέρα…στην βόρεια…πόλη του Lashio
Βουδιστές…»-
«Βουδιστές» δηλαδή-«…νεολαίοι εξοπλισμένοι με ραβδιά περιφέρονταν στους δρόμους σε αναζήτηση Μουσουλμάνων…»-«Μουσουλμάνων» δηλαδή-«…κατοίκων για να
τους επιτεθούν…τουλάχιστον
1 άνθρωπος πέθανε…»-δολοφονήθηκε ρατσιστικά δηλαδή-
«…και Μουσουλμανικής ιδιοκτησίας σπίτια και καταστήματα πυρπολήθηκαν…».
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
«Burma Muslim-Buddhist clashes continue in Shan state»). 
3)Στο
«Κρατικός Καπιταλισμός στη Ρωσία»(εκδόσεις «Εργατική Δημοκρατία»,1991)
ο Κλιφ λέει επί του θέματος:
«…Από
μία σχεδιασμένη οικονομία στην ιδιοκτησία του κράτους δεν μπορεί…»-
θα
έπρεπε να λέει δεν πρέπει αλλά τον μπερδεύει ο αυθορμητισμός
του(όπως φάνηκε με καταστρεπτικό τρόπο και στην διάρκεια των «δημοκρατικών»
πολιτικών αντεπαναστάσεων του 1989/91)-
«…να
υπάρχει ένα πισωγύρισμα
πατώντας στα ίδια βήματα προς μία αναρχούμενη οικονομία,
βασισμένη στην ατομική ιδιοκτησία …Η αντικατάσταση της κρατικής βιομηχανίας
μεγάλης κλίμακας με την ιδιωτική βιομηχανία θα αποτελούσε τεχνικοοικονομικό
πισωγύρισμα.
Κι έτσι για τη μεγάλη μάζα του λαού η ανατροπή του σταλινικού ολοκληρωτισμού
θα μπορούσε να έχει πραγματικό νόημα
μόνο αν
η πολιτική δημοκρατία…»-εννοεί φυσικά την εργατική εξουσία αλλά με πολύ ατυχή διατύπωση(όπως είναι προφανές σήμερα)-
«…μετασχημάτιζε
το γενικό πλούτο σε πραγματική ιδιοκτησία της κοινωνίας,εγκαθιδρύοντας έτσι μία σοσιαλιστική δημοκρατία…»(σελ.208).
4)Που
φυσικά δεν σημαίνει στο ελάχιστο ότι τάχα ο Ένγκελς υπονοούσε κάποια
θεωρία «σταδίων» όπου ο κρατικός καπιταλισμός υποτίθεται οπωσδήποτε
«χρειάζεται» πριν
την                 
«βίαιη» εργατική επανάσταση.                
     
      

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Πακιστάν-Συρία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο «πολιτικής ενότητας» με τον ρεφορμισμό:
Στο
«δημοκρατικό μεταβατικό» Πακιστάν
«…Τουλάχιστον
4 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 4 άλλοι τραυματίστηκαν…όταν
1 μη/επανδρωμένο αεροπλάνο των…»-«πάρα πολύ προοδευτικών
πλέον»-«…Η.Π.Α. εξαπέλυσε 2 πυραύλους ενάντια σε ένα σπίτι
για το οποίο υπάρχουν υποψίες…»-«υποψίες» δηλαδή-«…ότι
είναι κρησφύγετο φανατικών…»-«τρομοκρατών».
Το
εν λόγω «…χτύπημα από μη/επανδρωμένο Αμερικανικό αεροπλάνο
είναι το 13ο του είδους του στο Πακιστάν το 2013…»-με συνολικό
απολογισμό ότι-«…73 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από τέτοια χτυπήματα
στην χώρα φέτος…».
(Βλέπε
«Xinhua»1 της 29ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο).
«…ο
εκπρόσωπος Τύπου του…»-«ήπια ιμπεριαλιστικού»-«…Λευκού Οίκου Jay Carney είπε…»-ότι-
«…Γνωρίζαμε φυσικά…»-δηλαδή το είχαμε συντονίσει από κοινού-«…ότι ο Γερουσιαστής McCain επρόκειτο να κάνει αυτό το ταξίδι…»-μέσω «Τουρκίας» σε κατακτημένα από την «αντιπολίτευση» εδάφη της πρώην «αδελφικής» Συρίας για να συναντηθεί με εξέχοντες παράγοντες των «εξεγερμένων»(όπως γνωρίζουμε)-
«…και
προσδοκούμε να μιλήσουμε με τον Γερουσιαστή McCain μόλις επιστρέψει για να
μάθουμε περισσότερα για το ταξίδι του…».
(Βλέπε
«Al-Arabiya» της 29ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο).   
 Στο
μεταξύ αφού «…η Ε.Ε…»-δηλαδή
η
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική «πολιτισμένη Ευρώπη»
(στην     
οποία η «χώρα μας» είναι υπερήφανο μέλος)-
«…σε
μία συνάντηση στις Βρυξέλλες…αποφάσισε…»-όπως είδαμε-«…να άρει το
εμπάργκο στην παροχή όπλων στους εξεγερμένους της Συρίας…»-
και-
«…Οι Η.Π.Α….είπαν ότι υποστηρίζουν την κίνηση της…ως μία ένδειξη «πλήρους
υποστήριξης…»-όπως λέγαμε-«…προς τους εξεγερμένους…»-ενώ-
«…ο
Patrick Ventrell,εκπρόσωπος τύπου του Αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών…»-
δήλωσε ότι-
«…Η άρση του εμπάργκο στέλνει ένα μήνυμα στο…»-τυραννικό-
«…καθεστώς του Άσαντ…»-του Β-«…ότι η υποστήριξη προς την αντιπολίτευση
δεν θα σταματήσει να αυξάνεται…
ένας
ανώτερος αξιωματούχος στην Μόσχα είπε ότι η…»-«ισχυρή»-«…Ρωσική κυβέρνηση διατηρεί το δικαίωμα να προμηθεύσει την Συρία…»-το καθεστώς της Δαμασκού δηλαδή-«…με εξελιγμένους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300…προσθέτοντας
ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αποτρεπτικός παράγοντας απέναντι σε ξένη
επέμβαση…».
Μπρος
σε αυτό το ενδεχόμενο «…Ο Moshe Yaalon…»-δηλαδή-«…Ο Ισραηλινός Υπουργός
Άμυνας…»-είπε ότι-«…Σε ότι μας αφορά αυτό είναι απειλή….»-και-«…εάν…τα φορτία…»-των εν λόγω πυραύλων εννοεί-«…φτάσουν στην Συρία θα ξέρουμε τι
να κάνουμε…»-υπονοώντας προφανώς την εξαπόλυση κάποιου είδους «προληπτικού»
χτυπήματος παρόμοιο με όσα μας έχει συνηθίσει το Σιωνιστικό κράτος.
(Βλέπε
«Al-Jazeera»2 της 29ης Μαίου,
στο
Διαδίκτυο). 
Το
ερώτημα που προκύπτει είναι αν όντως υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;
Η
απάντηση είναι πως(όπως γνωρίζουμε) ιστορικά το Ισραήλ δεν είχε πρόβλημα να χτυπήσει Βρετανικά πολεμικά αεροπλάνα(Ιανουάριος του 1949),ένα Αμερικανικό πλοίο ηλεκτρονικής κατασκοπίας(στην διάρκεια του πολέμου των 6 ημερών το 1967) και «Σοβιετικά»(από το αείμνηστο καθεστώς κρατικού καπιταλισμού της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. δηλαδή)πολεμικά αεροπλάνα(Αύγουστος του 1970) σε καιρούς που συγκριτικά ήταν
πολύ πιο αδύνατο
οπότε σαφώς και υπάρχει σήμερα ένα τέτοιο ενδεχόμενο
αν και
βέβαια πριν κάνει οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα την συζητήσει με την Ουάσιγκτον.
Το
πραγματικό ερώτημα είναι αν το Κρεμλίνο θα προχωρήσει με την παράδοση των S-300 μπρος στην απειλή του Σιωνιστικού κράτους καθώς σε συμβατικό επίπεδο δεν έχει
την δυνατότητα να την αντιμετωπίσει.
Βεβαίως
η Μόσχα αν θέλει εξαλείφει με πυρηνικά το Ισραήλ από τον χάρτη στα επόμενα 10
λεπτά αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν το προοίμιο πιθανότατα ενός γενικευμένου ατομικού πολέμου και σίγουρα ενός περιφερειακού(καθώς το πυρηνικό οπλοστάσιο του Τελ-Αβίβ
ίσως να μην φτάνει έως την Ρωσία αλλά σίγουρα φτάνει ως τις πρωτεύουσες και τις πετρελαιοπηγές των «αδελφών» Αραβικών «χωρών» και του «θρησκευτικού» καπιταλιστικού καθεστώτος του Ιράν-με ότι αυτό σημαίνει)
τον
οποίο σίγουρα ο Πούτιν δεν έχει καμία όρεξη να ξεκινήσει για χάρη
του «σύμμαχου» Συριακού Μπάαθ.
Έτσι
λοιπόν η Ρωσία βρίσκεται μπρος στο δίλημμα3 είτε να μην προχωρήσει
και να εξαφανιστεί παντελώς το «κύρος» της στην περιοχή(που «ήδη»
έχει πληγεί σοβαρά δεδομένης της ξεδιάντροπης στήριξης
της
«δημοκρατικής» αντεπανάστασης
από
τους «πρόθυμους» ιμπεριαλιστές και λοιπούς «τοπικούς» παίκτες
αλλά και
των Ισραηλινών αεροπορικών χτυπημάτων στην Συρία)
είτε να
προχωρήσει ελπίζοντας ότι κάπως το πράγμα θα «διευθετηθεί» πριν
γίνει κάποια ανεπανόρθωτη κίνηση από τους ανταγωνιστές της στην
λυσσαλέα πάλη για το ιμπεριαλιστικό ξανά/μοίρασμα του πλανήτη
(και όχι μόνο)
που
την υποχρεώσει να αντιδράσει στο πραγματικό επίπεδο με ότι αυτό
συνεπάγεται.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην «εποχή μας» όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την «αυθόρμητη»
κίνηση των μαζών με «διαρκή» βήματα
στην
«βίαιη» σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται «εκεί» και «εδώ»
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της «διαρκούς» και «βίαιης»
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η «πολιτική ενότητα» και
«μονιμότερη πολιτική συσπείρωση» με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι «πολύ ριζοσπάστες» ή/και «αντικαπιταλιστές»
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου
«…ξέσπασε…Μία ανταλλαγή πυρών…μεταξύ συνοριακών
φρουρών…»-του αστικού κράτους-«…από την…»-«δημοκρατική
μεταβατική»-«…Τυνησία και ένοπλων λαθρεμπόρων αλκοόλ από
τη…»-«Νέα»-«…Λιβύη…»(δηλαδή από τις «ταξιαρχίες/μεραρχίες»)-
εντός της «επικράτειας» της Τυνησίας.
«…η…»-
εν λόγω-«…περιοχή έχει γίνει το πεδίο αρκετών αψιμαχιών…τα τελευταία
2 χρόνια…»-καθώς-«…Συμμορίες λαθρεμπόρων και από τις δύο πλευρές
των συνόρων λέγεται ότι εμπλέκονται σε δοσοληψίες που ανθούν…»-με-
«…όπλα,αλκοολούχα ποτά…τσιμέντο και βασικά είδη πρώτης ανάγκης…».
(Βλέπε
το ίδιο αλλά το άρθρο
με τίτλο
«Tunisian border guards exchange gunfire with Libyan smugglers»).
2)Όπου
(στο ίδιο) στην «δημοκρατική μεταβατική» Βιρμανία
«Βουδιστικοί»
«…όχλοι έκαψαν ένα Μουσουλμανικό…»-«Μουσουλμανικό» δηλαδή-
«…ορφανοτροφείο,ένα τζαμί και μαγαζιά…»(στην πόλη Lashio)-
με
πρόσχημα ότι-«…ένας Μουσουλμάνος…λέγεται ότι έβαλε φωτιά σε…
μία Βουδίστρια…μετά από έναν καυγά σε ένα βενζινάδικο…».
«…Η
πρόσφατη δογματική…»-«δογματική» δηλαδή-«…βία στην Βιρμανία
εν μέρει αποδίδεται…»-και-«…στο κίνημα 969…»(που είναι επί της ουσίας
Ναζιστικό)-και το οποίο-
«…ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο από έναν εξτρεμιστή μοναχό
ονόματι Wirathu,που ενθαρρύνει τους Βουδιστές να αποφεύγουν τα
Μουσουλμανικής ιδιοκτησίας μαγαζιά…»-με την ενθουσιώδη κάλυψη
των «αρχών» προφανώς.
3)Που
προέρχεται από το ότι η Ρωσία προσπαθεί να διατηρήσει την
πολιτική επένδυση της στην Συρία φτηνά-διότι δεν μπορεί
διαφορετικά-ενώ λ.χ. οι Η.Π.Α. προσπαθούν μεν να πετύχουν
την «αλλαγή καθεστώτος» φτηνά
αλλά
αν χρειαστεί έχουν διαθέσιμη και την ακριβή συμβατική δύναμη να
στηρίξουν το εγχείρημα τους και ακριβώς για αυτό είναι τόσο
προκλητικές.