Ιράκ
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Αφού
καταρχάς αναφέρουμε ότι σύμφωνα με
το
λίαν συντηρητικό(ως προς τα νούμερα που δίνει) Iraq Body Count
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ τον Ιούνιο του 2014 σκοτώθηκαν
σε
"δια|δογματικές" ένοπλες συγκρούσεις και βομβιστικές επιθεσεις αυτοκτονίας
και
τα λοιπά γνωστά τουλάχιστον 1893 "πολίτες"
να
προχωρήσουμε στο πολιτικό ερώτημα του τι άραγε σημαίνει
η
"...άφιξη των πρώτων εκ των 25 ρωσικών
και
λευκορωσικών μεταχειρισμένων μαχητικών τζετ...
στη
Βαγδάτη,παρουσία Ρώσων στρατιωτικών "εκπαιδευτών και συμβούλων..."-
σε
μία-"...εξέλιξη..."-που-"...προβλήθηκε ιδιαίτερα από τη Μόσχα,
που
θέλησε να δείξει την ταχύτητα με την οποία εξυπηρετεί αιτήματα συμμάχων
της..."
("συμμάχων" της δηλαδή)-καθώς-"...το σχετικό αίτημα διατυπώθηκε μόλις
την
περασμένη Παρασκευή από τον Ιρακινό πρωθυπουργό...Μάλικι) σε αντίθεση
με
τις ΗΠΑ,που..."-επίτηδες-"...καθυστερούν την εκτέλεση παραγγελίας που δόθηκε εδώ
και
καιρό για την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών τύπου "F-16",τα πρώτα
εκ
των οποίων δεν αναμένονται στο Ιράκ πριν από το ερχόμενο φθινόπωρο..."
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 1ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο).
Η
απάντηση είναι πολύ λίγα πράγματα καθώς πέραν του ότι αυτή
η
ενίσχυση του υπό την "Σιιτική" κυβέρνηση Μάλικι στρατό
του
αδύναμου αστικού κράτους είναι απλώς η επίσπευση της παράδοσης μέρους
μίας
(γνωστής μας)παραγγελίας που είχε γίνει πριν καιρό(κατά το Itar-Tass)-
και
πέραν αυτονόητα των επικοινωνιακών πόντων για την 'ισχυρή" Ρωσία-
το
κύριο κίνητρο της είναι να ενισχυθεί η πάλη κατά των "φανατικών Σουνιτών τρομοκρατών"
του
ΙΚΙΛ τους οποίους το Κρεμλίνο φοβάται δεδομένου των υπαρκτών "πλέον" διασυνδέσεων τους
με
τους "φανατικούς" που ενεργοποιούνται μεταξύ των εθνικά καταπιεσμένων λαών του Καυκάσου-
χάρη
στο τέλειο στρατηγικό κενό-και όπου συνεχίζεται αμείλικτος
ο
"χαμηλής έντασης αντί|τρομοκρατικός πόλεμος"(λ.χ. στις αρχές Ιουνίου είχαμε δει
μία
"επίσημη" στατιστική σύμφωνα με την οποία οι Ρωσικές "αρχές" μιλούσαν
για
την "εξουδετέρωση"|ήτοι σκότωμα| από μέρους των ενόπλων τους 106 "τρομοκρατών"
μέσα
στο 2014).
Άπό
εκεί και πέρα το Κρεμλίνο ελάχιστα περισσότερα πράγματα μπορεί
ή
θέλει να κάνει "εκεί" καθώς η περιοχή παραμένει σε κάθε περίπτωση υπό
την
"ομπρέλλα" των "πάρα πολύ προοδευτικών πλέον" Η.Π.Α.,
όπως
άλλωστε αποδεικνύει το γεγονός ότι ο Ομπάμα ανακοίνωσε "επίσημα"
στο
Κογκρέσο ότι αποστέλλει στο Ιράκ 200 "επιπλέον" στρατιώτες
(για
την "προστασία της πρεσβείας") και πλήθος από μη-επανδρωμένα αεροπλάνα
και
ελικόπτερα ως"στήριξη" ανεβάζοντας έτσι σε τουλάχιστον 800 τον αριθμό
των
Αμερικανών στρατιωτών
που
"ενεργοποιούνται αντί|τρομοκρατικά" στην άτυχη "χώρα".
Επίσης
το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι πιθανότατα θα στήσει ένα 2ο κέντρο διοίκησης
(με
το 1ο να έχει στηθεί "ήδη" στην Βαγδάτη) για τους Αμερικανούς στρατιωτικούς "συμβούλους"
στις
"αυτόνομες" ή αυτόνομες Κουρδικές περιοχές στον Βορρά--ώστε να κρατάει ένα μάτι
σε
τυχόν διαδικασίες "επίσημης" απόσχισης και να εξασφαλίσει ότι αν γίνουν θα γίνουν "κομψά"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. sends more troops to Iraq").
Η
ουσία της υπόθεσης λοιπόν είναι ότι η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί την επέλαση
των
"φανατικών Σουνιτών" του ΙΚΙΛ για να εδραιώσει περισσότερο τον έλεγχο της
στην
άτυχη "χώρα" και ευθέως-με την άμεση ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης δηλαδή-
αλλά
και εμμέσως με την μη-παροχή της στήριξης που "χρειάζεται" η σάπια κυβέρνηση Μάλικι
(που
κορυφαίο δείγμα αυτής είναι η έως τώρα μη-τέλεση των "καθιερωμένων" για τις
Η.Π.Α.
"αντί-τρομοκρατικών" αεροπορικών επιδρομών|σε Υεμένη και Πακιστάν και Σομαλία λ.χ.|
και
στο Ιράκ παρόλο που έχει και την πρόσκληση της Βαγδάτης και αναμφίβολα είναι
ένα
απόλυτα "target-rich environment") έως την στιγμή που αυτή αντικατασταθεί
από
κάποια που είναι περισσότερο της αρεσκείας της.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη"
κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημείωση:
1)Όπου
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" ΕΕ. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
ο
"ελεύθερα"|φαρσοειδώς εκλεγμένος πρόεδρος ολιγάρχης Ποροσένκο αυτονόητα ανακοίνωσε
την
λήξη της "εκεχειρίας" στα Ανατολικά και την εξαπόλυση επίθεσης
κατά
των ρωσόφωνων που υπερασπίζονται τον εαυτό τους-
για
"να απελευθερώσουμε τα εδάφη μας" από τους "προαιώνιους Ασιάτες εχθρούς"-
και
έτσι το πυροβολικό των ενόπλων της χούντας του Κιέβου "άρχισε"
να
σφυροκοπά αμείλικτα το Κραματόρσκ
(Βλέπε
BBC και RT της 1ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο).
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Αφού
καταρχάς αναφέρουμε ότι σύμφωνα με
το
λίαν συντηρητικό(ως προς τα νούμερα που δίνει) Iraq Body Count
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ τον Ιούνιο του 2014 σκοτώθηκαν
σε
"δια|δογματικές" ένοπλες συγκρούσεις και βομβιστικές επιθεσεις αυτοκτονίας
και
τα λοιπά γνωστά τουλάχιστον 1893 "πολίτες"
να
προχωρήσουμε στο πολιτικό ερώτημα του τι άραγε σημαίνει
η
"...άφιξη των πρώτων εκ των 25 ρωσικών
και
λευκορωσικών μεταχειρισμένων μαχητικών τζετ...
στη
Βαγδάτη,παρουσία Ρώσων στρατιωτικών "εκπαιδευτών και συμβούλων..."-
σε
μία-"...εξέλιξη..."-που-"...προβλήθηκε ιδιαίτερα από τη Μόσχα,
που
θέλησε να δείξει την ταχύτητα με την οποία εξυπηρετεί αιτήματα συμμάχων
της..."
("συμμάχων" της δηλαδή)-καθώς-"...το σχετικό αίτημα διατυπώθηκε μόλις
την
περασμένη Παρασκευή από τον Ιρακινό πρωθυπουργό...Μάλικι) σε αντίθεση
με
τις ΗΠΑ,που..."-επίτηδες-"...καθυστερούν την εκτέλεση παραγγελίας που δόθηκε εδώ
και
καιρό για την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών τύπου "F-16",τα πρώτα
εκ
των οποίων δεν αναμένονται στο Ιράκ πριν από το ερχόμενο φθινόπωρο..."
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 1ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο).
Η
απάντηση είναι πολύ λίγα πράγματα καθώς πέραν του ότι αυτή
η
ενίσχυση του υπό την "Σιιτική" κυβέρνηση Μάλικι στρατό
του
αδύναμου αστικού κράτους είναι απλώς η επίσπευση της παράδοσης μέρους
μίας
(γνωστής μας)παραγγελίας που είχε γίνει πριν καιρό(κατά το Itar-Tass)-
και
πέραν αυτονόητα των επικοινωνιακών πόντων για την 'ισχυρή" Ρωσία-
το
κύριο κίνητρο της είναι να ενισχυθεί η πάλη κατά των "φανατικών Σουνιτών τρομοκρατών"
του
ΙΚΙΛ τους οποίους το Κρεμλίνο φοβάται δεδομένου των υπαρκτών "πλέον" διασυνδέσεων τους
με
τους "φανατικούς" που ενεργοποιούνται μεταξύ των εθνικά καταπιεσμένων λαών του Καυκάσου-
χάρη
στο τέλειο στρατηγικό κενό-και όπου συνεχίζεται αμείλικτος
ο
"χαμηλής έντασης αντί|τρομοκρατικός πόλεμος"(λ.χ. στις αρχές Ιουνίου είχαμε δει
μία
"επίσημη" στατιστική σύμφωνα με την οποία οι Ρωσικές "αρχές" μιλούσαν
για
την "εξουδετέρωση"|ήτοι σκότωμα| από μέρους των ενόπλων τους 106 "τρομοκρατών"
μέσα
στο 2014).
Άπό
εκεί και πέρα το Κρεμλίνο ελάχιστα περισσότερα πράγματα μπορεί
ή
θέλει να κάνει "εκεί" καθώς η περιοχή παραμένει σε κάθε περίπτωση υπό
την
"ομπρέλλα" των "πάρα πολύ προοδευτικών πλέον" Η.Π.Α.,
όπως
άλλωστε αποδεικνύει το γεγονός ότι ο Ομπάμα ανακοίνωσε "επίσημα"
στο
Κογκρέσο ότι αποστέλλει στο Ιράκ 200 "επιπλέον" στρατιώτες
(για
την "προστασία της πρεσβείας") και πλήθος από μη-επανδρωμένα αεροπλάνα
και
ελικόπτερα ως"στήριξη" ανεβάζοντας έτσι σε τουλάχιστον 800 τον αριθμό
των
Αμερικανών στρατιωτών
που
"ενεργοποιούνται αντί|τρομοκρατικά" στην άτυχη "χώρα".
Επίσης
το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι πιθανότατα θα στήσει ένα 2ο κέντρο διοίκησης
(με
το 1ο να έχει στηθεί "ήδη" στην Βαγδάτη) για τους Αμερικανούς στρατιωτικούς "συμβούλους"
στις
"αυτόνομες" ή αυτόνομες Κουρδικές περιοχές στον Βορρά--ώστε να κρατάει ένα μάτι
σε
τυχόν διαδικασίες "επίσημης" απόσχισης και να εξασφαλίσει ότι αν γίνουν θα γίνουν "κομψά"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. sends more troops to Iraq").
Η
ουσία της υπόθεσης λοιπόν είναι ότι η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί την επέλαση
των
"φανατικών Σουνιτών" του ΙΚΙΛ για να εδραιώσει περισσότερο τον έλεγχο της
στην
άτυχη "χώρα" και ευθέως-με την άμεση ανάπτυξη στρατιωτικής δύναμης δηλαδή-
αλλά
και εμμέσως με την μη-παροχή της στήριξης που "χρειάζεται" η σάπια κυβέρνηση Μάλικι
(που
κορυφαίο δείγμα αυτής είναι η έως τώρα μη-τέλεση των "καθιερωμένων" για τις
Η.Π.Α.
"αντί-τρομοκρατικών" αεροπορικών επιδρομών|σε Υεμένη και Πακιστάν και Σομαλία λ.χ.|
και
στο Ιράκ παρόλο που έχει και την πρόσκληση της Βαγδάτης και αναμφίβολα είναι
ένα
απόλυτα "target-rich environment") έως την στιγμή που αυτή αντικατασταθεί
από
κάποια που είναι περισσότερο της αρεσκείας της.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη"
κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημείωση:
1)Όπου
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" ΕΕ. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
ο
"ελεύθερα"|φαρσοειδώς εκλεγμένος πρόεδρος ολιγάρχης Ποροσένκο αυτονόητα ανακοίνωσε
την
λήξη της "εκεχειρίας" στα Ανατολικά και την εξαπόλυση επίθεσης
κατά
των ρωσόφωνων που υπερασπίζονται τον εαυτό τους-
για
"να απελευθερώσουμε τα εδάφη μας" από τους "προαιώνιους Ασιάτες εχθρούς"-
και
έτσι το πυροβολικό των ενόπλων της χούντας του Κιέβου "άρχισε"
να
σφυροκοπά αμείλικτα το Κραματόρσκ
(Βλέπε
BBC και RT της 1ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο).
