Κεϋλάνη-Μπουρκίνα Φάσο-Κούβα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) Κεϋλάνη έχει "προκύψει" ότι-
με
"φόντο" το πρόσφατο πολύνεκρο χτύπημα των "φανατικών"
σε
πολλές εκκλησίες και την συνεπακόλουθη "δια|δογματική ένταση"-
σε
πόλη με πλειοψηφία "Χριστιανών",
οι
κάτοικοι αυτής στράφηκαν ενάντια
στους
"Μουσουλμάνους συμπολίτες τους"-
με
αφορμή κάποια ανάρτηση
στα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ήταν ή θεωρήθηκε προκλητική-
και
τους πετροβόλησαν,επιτέθηκαν στα τζαμιά τους κ.λ.π.
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 13ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mosques attacked in Sri Lanka town after Facebook row,curfew imposed"),
στην
(γνωστή μας) Μπουρκίνα Φάσο-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι οι "Μουσουλμάνοι τρομοκράτες" επιτέθηκαν,"εκ νέου",
σε
εκκλησία και την έκαψαν αφού σκότωσαν
και
6 "Χριστιανούς συμπολίτες τους"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Gunmen kill six in second church attack in Burkina Faso")
έτσι
επιβεβαιώνοντας,καθόλου "εκπληκτικά",ότι
η
"Σύγκρουση των Πολιτισμών"-δηλαδή
η
"παγκοσμιοποιημένη" πάλη για την εξασφάλιση πολιτικών προνομίων
της
οποίας το ιδεολογικό(με την Μαρξιστική έννοια) μανιφέστο διατύπωσε
ο
Huntington την δεκαετία του 1990-πολύ καλά κρατεί.
Στην
"Σοσιαλιστική" Κούβα τώρα "προέκυψε" ότι έγινε πορεία "ομοφυλόφιλων"
στην
Αβάνα,παρά την αντίθεση των "αρχών" που δεν έδωσαν άδεια
και
κατήγγειλαν το γεγονός ως "υπονομευτικό" και "αντεπαναστατικό",
έτσι
"αναγκάζοντας" την αστυνομία του αστικού κράτους να "παρέμβει
ήπια"
και να σταματήσει την πορεία συλλαμβάνοντας
και
κάποιους από τους "ακτιβιστές"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Cuba LGBT activists defy government,hold unprecedented indie pride parade"),
με
το λίαν ενδιαφέρον του "συμβάντος" να είναι αφενός η ανοιχτή αμφισβήτηση
της
απαγόρευσης της πορείας-που "υποδηλώνει" την ενίσχυση της "κοινωνίας
των
πολιτών" στο "Νησί της Επανάστασης" και άρα(χωρίς εισαγωγικά)
και
την ενίσχυση των "εσωτερικών"1 δυνάμεων που επιδιώκουν
την
"αλλαγή καθεστώτος εκεί"
καθώς,
όπως "θα έπρεπε" να είναι γνωστό η "άνθιση" της "κοινωνίας των πολιτών"
έχει
ιστορικά "προκύψει" μόνο σε ένα "περιβάλλον οικονομικού
και
πολιτικού πλουραλισμού",δηλαδή τον ιδιωτικό καπιταλισμό 2-
και
αφετέρου η εξήγηση που δίνουν οι "ακτιβιστές" για την απαγόρευση
της
πορείας η οποία(εξήγηση) δεν έχει να κάνει με τον "ολοκληρωτισμό"
και
τα τέτοια αναμενόμενα αλλά με το ότι το "Κομμουνιστικό" Κόμμα Κούβας
ήθελε
με αυτό τον τρόπο να προσεταιριστεί το "εκεί" διογκούμενο "ακροατήριο"
των
"Ευαγγελιστών"(!!!) οι οποίοι βέβαια είναι "ενάντια στην ομοφυλοφιλία"
που
την θεωρούν "αμαρτία" κ.λ.π.,με το δικό μας σχόλιο σε όλα αυτά
να
είναι πως εάν ισχύει έστω και μερικά αυτή η εξήγηση των "ακτιβιστών"
τότε
η γραφειοκρατική κυρίαρχη τάξη "της" Κούβας έχει προχωρήσει
πολύ
περισσότερο από ότι εκτιμούσαμε στην ενσωμάτωση της σε αυτό
που
αποκαλούμε συμβατικά νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
καθώς
βέβαια οι "Ευαγγελιστές" δεν θα "ανθούσαν εκεί" χωρίς
τις
επανειλημμένες ολέθριες "στροφές" της στην "αγορά"
και
με την σειρά της η "άνθιση τους" κάνει "αναγκαίο" τον "εξευμενισμό" τους
ως
"ακροατηρίου"-που σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε
να
προσεταιριστεί ο Τραμπ καθώς "εκ νέου" κλιμακώνει την πίεση-
ο
οποίος "εξευμενισμός" ωθεί σε "ακόμα πιο" δεξιές προσαρμογές κ.λ.π.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
βέβαια οι κατηγορίες του "Κομμουνιστικών αρχών εκεί"
κατά
των "ακτιβιστών" για "πρακτορείο" το πιθανότερο είναι
ότι
δεν έχουν βάση και κυρίως είναι άσχετες με το θέμα
διότι
η από τα Δεξιά απειλή που αυτοί αποτελούν τρέφεται
από
και είναι αποτέλεσμα
της
στρατηγικής γραμμής που ακολουθεί η γραφειοκρατία
για
πλήρη και "κανονική" ενσωμάτωση στην "αγοραία κανονικότητα".
2)Και
ακριβώς για αυτό μία δυνητική
"βίαιη"
εργατική επανάσταση
θα
σαρώσει και την "κοινωνία των πολιτών"
ως
"θεσμική πραγματικότητα"-
που
δεν σημαίνει βέβαια
ότι
λ.χ. στην "συγκεκριμένη" περίπτωση στην Κούβα
η
"βίαιη" επιβολή της εργατικής εξουσίας θα σάρωνε και
τους
"ομοφυλόφιλους ως τέτοιους"
(οι
περισσότεροι εκ των οποίων είναι εργάτες)
που
αντίθετα
θα
απελευθερώνονταν από την καταπίεση που υφίστανται,
αν
και όχι "φυσικά" καθώς τα "ζητήματα" που "σχετίζονται"
με
αυτούς(όπως λ.χ. και με τις "γυναίκες") δεν έχουν να κάνουν
με
"προκαταλήψεις" και τα τέτοια αλλά με πολιτικά προνόμια
τα
οποία "ακόμα και" σε ένα εργατικό κράτος(γνωρίζουμε ότι)
θα
είναι ένα από τα(περιλάλητα) "διακυβεύματα".
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) Κεϋλάνη έχει "προκύψει" ότι-
με
"φόντο" το πρόσφατο πολύνεκρο χτύπημα των "φανατικών"
σε
πολλές εκκλησίες και την συνεπακόλουθη "δια|δογματική ένταση"-
σε
πόλη με πλειοψηφία "Χριστιανών",
οι
κάτοικοι αυτής στράφηκαν ενάντια
στους
"Μουσουλμάνους συμπολίτες τους"-
με
αφορμή κάποια ανάρτηση
στα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ήταν ή θεωρήθηκε προκλητική-
και
τους πετροβόλησαν,επιτέθηκαν στα τζαμιά τους κ.λ.π.
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 13ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mosques attacked in Sri Lanka town after Facebook row,curfew imposed"),
στην
(γνωστή μας) Μπουρκίνα Φάσο-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι οι "Μουσουλμάνοι τρομοκράτες" επιτέθηκαν,"εκ νέου",
σε
εκκλησία και την έκαψαν αφού σκότωσαν
και
6 "Χριστιανούς συμπολίτες τους"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Gunmen kill six in second church attack in Burkina Faso")
έτσι
επιβεβαιώνοντας,καθόλου "εκπληκτικά",ότι
η
"Σύγκρουση των Πολιτισμών"-δηλαδή
η
"παγκοσμιοποιημένη" πάλη για την εξασφάλιση πολιτικών προνομίων
της
οποίας το ιδεολογικό(με την Μαρξιστική έννοια) μανιφέστο διατύπωσε
ο
Huntington την δεκαετία του 1990-πολύ καλά κρατεί.
Στην
"Σοσιαλιστική" Κούβα τώρα "προέκυψε" ότι έγινε πορεία "ομοφυλόφιλων"
στην
Αβάνα,παρά την αντίθεση των "αρχών" που δεν έδωσαν άδεια
και
κατήγγειλαν το γεγονός ως "υπονομευτικό" και "αντεπαναστατικό",
έτσι
"αναγκάζοντας" την αστυνομία του αστικού κράτους να "παρέμβει
ήπια"
και να σταματήσει την πορεία συλλαμβάνοντας
και
κάποιους από τους "ακτιβιστές"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Cuba LGBT activists defy government,hold unprecedented indie pride parade"),
με
το λίαν ενδιαφέρον του "συμβάντος" να είναι αφενός η ανοιχτή αμφισβήτηση
της
απαγόρευσης της πορείας-που "υποδηλώνει" την ενίσχυση της "κοινωνίας
των
πολιτών" στο "Νησί της Επανάστασης" και άρα(χωρίς εισαγωγικά)
και
την ενίσχυση των "εσωτερικών"1 δυνάμεων που επιδιώκουν
την
"αλλαγή καθεστώτος εκεί"
καθώς,
όπως "θα έπρεπε" να είναι γνωστό η "άνθιση" της "κοινωνίας των πολιτών"
έχει
ιστορικά "προκύψει" μόνο σε ένα "περιβάλλον οικονομικού
και
πολιτικού πλουραλισμού",δηλαδή τον ιδιωτικό καπιταλισμό 2-
και
αφετέρου η εξήγηση που δίνουν οι "ακτιβιστές" για την απαγόρευση
της
πορείας η οποία(εξήγηση) δεν έχει να κάνει με τον "ολοκληρωτισμό"
και
τα τέτοια αναμενόμενα αλλά με το ότι το "Κομμουνιστικό" Κόμμα Κούβας
ήθελε
με αυτό τον τρόπο να προσεταιριστεί το "εκεί" διογκούμενο "ακροατήριο"
των
"Ευαγγελιστών"(!!!) οι οποίοι βέβαια είναι "ενάντια στην ομοφυλοφιλία"
που
την θεωρούν "αμαρτία" κ.λ.π.,με το δικό μας σχόλιο σε όλα αυτά
να
είναι πως εάν ισχύει έστω και μερικά αυτή η εξήγηση των "ακτιβιστών"
τότε
η γραφειοκρατική κυρίαρχη τάξη "της" Κούβας έχει προχωρήσει
πολύ
περισσότερο από ότι εκτιμούσαμε στην ενσωμάτωση της σε αυτό
που
αποκαλούμε συμβατικά νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση
καθώς
βέβαια οι "Ευαγγελιστές" δεν θα "ανθούσαν εκεί" χωρίς
τις
επανειλημμένες ολέθριες "στροφές" της στην "αγορά"
και
με την σειρά της η "άνθιση τους" κάνει "αναγκαίο" τον "εξευμενισμό" τους
ως
"ακροατηρίου"-που σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε
να
προσεταιριστεί ο Τραμπ καθώς "εκ νέου" κλιμακώνει την πίεση-
ο
οποίος "εξευμενισμός" ωθεί σε "ακόμα πιο" δεξιές προσαρμογές κ.λ.π.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
βέβαια οι κατηγορίες του "Κομμουνιστικών αρχών εκεί"
κατά
των "ακτιβιστών" για "πρακτορείο" το πιθανότερο είναι
ότι
δεν έχουν βάση και κυρίως είναι άσχετες με το θέμα
διότι
η από τα Δεξιά απειλή που αυτοί αποτελούν τρέφεται
από
και είναι αποτέλεσμα
της
στρατηγικής γραμμής που ακολουθεί η γραφειοκρατία
για
πλήρη και "κανονική" ενσωμάτωση στην "αγοραία κανονικότητα".
2)Και
ακριβώς για αυτό μία δυνητική
"βίαιη"
εργατική επανάσταση
θα
σαρώσει και την "κοινωνία των πολιτών"
ως
"θεσμική πραγματικότητα"-
που
δεν σημαίνει βέβαια
ότι
λ.χ. στην "συγκεκριμένη" περίπτωση στην Κούβα
η
"βίαιη" επιβολή της εργατικής εξουσίας θα σάρωνε και
τους
"ομοφυλόφιλους ως τέτοιους"
(οι
περισσότεροι εκ των οποίων είναι εργάτες)
που
αντίθετα
θα
απελευθερώνονταν από την καταπίεση που υφίστανται,
αν
και όχι "φυσικά" καθώς τα "ζητήματα" που "σχετίζονται"
με
αυτούς(όπως λ.χ. και με τις "γυναίκες") δεν έχουν να κάνουν
με
"προκαταλήψεις" και τα τέτοια αλλά με πολιτικά προνόμια
τα
οποία "ακόμα και" σε ένα εργατικό κράτος(γνωρίζουμε ότι)
θα
είναι ένα από τα(περιλάλητα) "διακυβεύματα".
