Ιράν|Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Στο
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν,"προέκυψε"
ότι
συνεχίστηκαν για 4η ημέρα οι "ταραχές" κατά των "αρχών
εκεί"
και η συνεπακόλουθη κτηνώδης|δολοφονική 1 καταστολή
των
ενόπλων του αστικού κράτους,με την κοινωνική σύνθεση
των
"ταραξιών" να είναι σαφώς διαταξική-
αλλά
με πολύ υπαρκτή την συμμετοχή
από
τους εργάτες και γενικότερα τις λαϊκές τάξεις-και
τις
πολιτικές απόψεις των "ταραξιών" να είναι
τελείως
χύμα στο κύμα καθώς έχουν ακουστεί "έως και" συνθήματα
υπέρ
του "ατυχούς" Σάχη(!!!) που ανετράπη το 1979
(Βλέπε
"Arab News" της 1ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα των Πακιστανικών "Daily Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran warns protesters will "pay the price" as unrest turns deadly"
και
του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran protests: Citizens have right to criticize,not destroy-Rouhani").
Την
ίδια στιγμή βέβαια,ο ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος"
Τραμπ
και γενικότερα οι Ρεπουμπλικάνοι στις Η.Π.Α. δηλώνουν
πολύ
χαρούμενοι για προφανείς λόγους και ομοίως αποφασισμένοι
να
"στηρίξουν τον αγώνα του Ιρανικού λαού για δημοκρατία"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Trump,Republican allies endorse Iranian protests").
Με
την παραπάνω "εικόνα" σαφή,
το
πολιτικό|θεωρητικό ερώτημα που τίθεται
τόσο
στην "χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"2-
όσο
και διεθνώς είναι το ποια είναι η δέουσα στάση απέναντι
σε
κάτι(χωρίς εισαγωγικά) που ενώ σαφώς είναι δίκαιο-
ήτοι
πολύ καλά κάνει ο "απλός" κόσμος "εκεί" και ξεσηκώνεται ενάντια
στους
παπάδες και το καπιταλιστικό κράτος που διαχειρίζονται-εξίσου
σαφώς
έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες να εξελιχθεί
(εάν
η όλη αυτή ιστορία επεκταθεί) σε μία "εμπειρία"
που
ενώ δεν θα είναι ακριβώς ταυτόσημη με το τι έγινε
στη
"Νέα Λιβύη" και την πρώην Συρία-καθώς ο Ιρανικός καπιταλισμός
είναι
πολύ πιο ισχυρός και άρα(χωρίς εισαγωγικά) η "χώρα"
δεν
θα αποσυντεθεί ενώ υπάρχει μία εργατική τάξη που,αν και αφανώς,
όντως
σαλεύει και σε περίπτωση που το πράγμα επεκταθεί
το
πιθανότερο είναι ότι θα μπει σε μεγάλης κλίμακας κίνηση-
θα
είναι επαρκώς κακή και ταυτόχρονα θα "σηματοδοτεί"
μία
νίκη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην "Ευρύτερη Περιοχή"?
Η
απάντηση είναι ότι αυτή την στιγμή και στο σημείο
όπου
έχουν οδηγηθεί "τα πράγματα" το πρώτο και βασικό είναι
να
λέγεται η αλήθεια για το τι συμβαίνει "εκεί" και όχι
να
προωθούνται "αφηγήσεις" ή|και αντί|"αφηγήσεις"
του
τύπου αυτών που προωθήθηκαν και προωθούνται
όλα
αυτά τα χρόνια με τις συνέπειες που "απολαμβάνουμε".
Το
δεύτερο και "ακόμα πιο" βασικό-από την σκοπιά
του
Επαναστατικού Μαρξισμού και όχι "άλλη" βέβαια-είναι
ο
καθορισμός του τι εμείς επιδιώκουμε από αυτή την κατάσταση
η
οποία είναι "αμφίσημη"3 κ.λ.π. δηλαδή ο στόχος
του
ότι από αυτή την ιστορία θέλουμε να βγει
μία
"βίαιη" εργατική κοινωνική επανάσταση και
όχι
μία "δημοκρατική" πολιτική αντεπανάσταση
και,
με δεδομένο τον στόχο,να προωθηθούν στο μέτρο
του
δυνατού οι δυνάμεις και οι "πρακτικές εκεί"
που
"εφάπτονται" της "βίαιης" πορείας για τον κομμουνισμό
(χωρίς
εισαγωγικά) τις οποίες θα μπορούμε να γνωρίζουμε
μόνο
εάν δεν υπάρξει "παρέμβαση"-
που
να συσκοτίζει την "εικόνα"- από
τις
"αφηγήσεις" και αντί|"αφηγήσεις" τις οποίες αναφέραμε
πριν
Προϋπόθεση για όλα αυτά βέβαια είναι η διαθεσιμότητα
του
συνειδητού παράγοντα-ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
όπως και "είθισται" στην "εποχή
μας"4,
απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
επιβεβαιώθηκε ότι όντως σκοτώθηκαν 2 διαδηλωτές
από
τα πυρά των "αρχών εκεί",οι οποίες για να καλύψουν
το
έγκλημα τους ισχυρίζονται ψευδώς ότι τους "ταραξίες"
τους
σκότωσαν "ξένοι πράκτορες".
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της νιοστής και τρία "Συμφωνίας για εκεχειρία" με
τους
"Ουκρανούς" στα Ανατολικά-που,οι αντί|'ηγεσίες των" Ρωσόφωνων
που
υπερασπίζουν τον εαυτό τους,αναμενόμενα,δέχτηκαν υπό την πίεση
του
Πούτιν-οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν,"εκ νέου",με
τα
πυρά τους-4 φορές εντός 24 ωρών-
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Donbass News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four ceasefire violations recorded in DPR in 24 hours").
3)Ήτοι,
να υπενθυμίσουμε ότι "από μόνη της" καμία κατάσταση-
ούτε
καν η πλέον ευνοϊκή με δημιουργία εργατικών συμβουλίων
κ.λ.π.-
δεν οδηγεί "βιαίως" στον κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά)
διότι
(όπως έδειξε και η Γερμανική Επανάσταση το 1918)
η
επιδίωξη του κομμουνισμού είναι πολιτικός στόχος
των
επαναστατών και
όχι
"φυσική τάση" των "απλών" ανθρώπων.
4)Όπου,
στην διάρκεια των νυν "ταραχών" στο Ιράν,
οι
"αρχές εκεί" επέβαλλαν το μπλοκάρισμα
ενός
Διαδικτυακού καναλιού με το πρόσχημα
ότι
"ενθάρρυνε την βία" και,προφανώς,
την
συνεργασία της εταιρείας που το έχει
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Telegram shuts down "violence-inciting" channel
at
Iran΄s request,angers Snowden")-
που,
φυσικά,πρόκειται για λογοκρισία
και
είναι πολύ κακό.
Την
ίδια στιγμή όμως "αποκαλυπτόταν" ότι
η
διεύθυνση του "Facebook" παραδέχθηκε
ότι
σβήνει λογαριασμούς Παλαιστινίων-
με
το πρόσχημα ότι "υποκινούν την βία"-
για
λογαριασμό του Σιωνιστικού κράτους
καθώς
επίσης και ότι σβήνει λογαριασμούς
από
παράγοντες στην "ισχυρή" Ρωσία-
λ.χ.
αυτόν του(γνωστού μας) πρώην αντάρτη
που
ο Πούτιν έχει κάνει δερβέναγα του
στην
εθνικά καταπιεσμένη Τσετσενία-
για
λογαριασμό του Αμερικανικού κράτους
και
των κυρώσεων του στην "ισχυρή" Ρωσία
(Βλέπε
το άρθρο του "The Intercept",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Facebook says it is deleting access
at
the directions of U.S. and Israeli governments")-
που,
φυσικά,πρόκειται για λογοκρισία
και
είναι "ακόμα πιο" κακό,
όχι,
προφανώς,ποιοτικά αλλά ποσοτικά.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Στο
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν,"προέκυψε"
ότι
συνεχίστηκαν για 4η ημέρα οι "ταραχές" κατά των "αρχών
εκεί"
και η συνεπακόλουθη κτηνώδης|δολοφονική 1 καταστολή
των
ενόπλων του αστικού κράτους,με την κοινωνική σύνθεση
των
"ταραξιών" να είναι σαφώς διαταξική-
αλλά
με πολύ υπαρκτή την συμμετοχή
από
τους εργάτες και γενικότερα τις λαϊκές τάξεις-και
τις
πολιτικές απόψεις των "ταραξιών" να είναι
τελείως
χύμα στο κύμα καθώς έχουν ακουστεί "έως και" συνθήματα
υπέρ
του "ατυχούς" Σάχη(!!!) που ανετράπη το 1979
(Βλέπε
"Arab News" της 1ης Ιανουαρίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα των Πακιστανικών "Daily Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran warns protesters will "pay the price" as unrest turns deadly"
και
του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran protests: Citizens have right to criticize,not destroy-Rouhani").
Την
ίδια στιγμή βέβαια,ο ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος"
Τραμπ
και γενικότερα οι Ρεπουμπλικάνοι στις Η.Π.Α. δηλώνουν
πολύ
χαρούμενοι για προφανείς λόγους και ομοίως αποφασισμένοι
να
"στηρίξουν τον αγώνα του Ιρανικού λαού για δημοκρατία"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Trump,Republican allies endorse Iranian protests").
Με
την παραπάνω "εικόνα" σαφή,
το
πολιτικό|θεωρητικό ερώτημα που τίθεται
τόσο
στην "χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"2-
όσο
και διεθνώς είναι το ποια είναι η δέουσα στάση απέναντι
σε
κάτι(χωρίς εισαγωγικά) που ενώ σαφώς είναι δίκαιο-
ήτοι
πολύ καλά κάνει ο "απλός" κόσμος "εκεί" και ξεσηκώνεται ενάντια
στους
παπάδες και το καπιταλιστικό κράτος που διαχειρίζονται-εξίσου
σαφώς
έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες να εξελιχθεί
(εάν
η όλη αυτή ιστορία επεκταθεί) σε μία "εμπειρία"
που
ενώ δεν θα είναι ακριβώς ταυτόσημη με το τι έγινε
στη
"Νέα Λιβύη" και την πρώην Συρία-καθώς ο Ιρανικός καπιταλισμός
είναι
πολύ πιο ισχυρός και άρα(χωρίς εισαγωγικά) η "χώρα"
δεν
θα αποσυντεθεί ενώ υπάρχει μία εργατική τάξη που,αν και αφανώς,
όντως
σαλεύει και σε περίπτωση που το πράγμα επεκταθεί
το
πιθανότερο είναι ότι θα μπει σε μεγάλης κλίμακας κίνηση-
θα
είναι επαρκώς κακή και ταυτόχρονα θα "σηματοδοτεί"
μία
νίκη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην "Ευρύτερη Περιοχή"?
Η
απάντηση είναι ότι αυτή την στιγμή και στο σημείο
όπου
έχουν οδηγηθεί "τα πράγματα" το πρώτο και βασικό είναι
να
λέγεται η αλήθεια για το τι συμβαίνει "εκεί" και όχι
να
προωθούνται "αφηγήσεις" ή|και αντί|"αφηγήσεις"
του
τύπου αυτών που προωθήθηκαν και προωθούνται
όλα
αυτά τα χρόνια με τις συνέπειες που "απολαμβάνουμε".
Το
δεύτερο και "ακόμα πιο" βασικό-από την σκοπιά
του
Επαναστατικού Μαρξισμού και όχι "άλλη" βέβαια-είναι
ο
καθορισμός του τι εμείς επιδιώκουμε από αυτή την κατάσταση
η
οποία είναι "αμφίσημη"3 κ.λ.π. δηλαδή ο στόχος
του
ότι από αυτή την ιστορία θέλουμε να βγει
μία
"βίαιη" εργατική κοινωνική επανάσταση και
όχι
μία "δημοκρατική" πολιτική αντεπανάσταση
και,
με δεδομένο τον στόχο,να προωθηθούν στο μέτρο
του
δυνατού οι δυνάμεις και οι "πρακτικές εκεί"
που
"εφάπτονται" της "βίαιης" πορείας για τον κομμουνισμό
(χωρίς
εισαγωγικά) τις οποίες θα μπορούμε να γνωρίζουμε
μόνο
εάν δεν υπάρξει "παρέμβαση"-
που
να συσκοτίζει την "εικόνα"- από
τις
"αφηγήσεις" και αντί|"αφηγήσεις" τις οποίες αναφέραμε
πριν
Προϋπόθεση για όλα αυτά βέβαια είναι η διαθεσιμότητα
του
συνειδητού παράγοντα-ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
όπως και "είθισται" στην "εποχή
μας"4,
απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
επιβεβαιώθηκε ότι όντως σκοτώθηκαν 2 διαδηλωτές
από
τα πυρά των "αρχών εκεί",οι οποίες για να καλύψουν
το
έγκλημα τους ισχυρίζονται ψευδώς ότι τους "ταραξίες"
τους
σκότωσαν "ξένοι πράκτορες".
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της νιοστής και τρία "Συμφωνίας για εκεχειρία" με
τους
"Ουκρανούς" στα Ανατολικά-που,οι αντί|'ηγεσίες των" Ρωσόφωνων
που
υπερασπίζουν τον εαυτό τους,αναμενόμενα,δέχτηκαν υπό την πίεση
του
Πούτιν-οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν,"εκ νέου",με
τα
πυρά τους-4 φορές εντός 24 ωρών-
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Donbass News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four ceasefire violations recorded in DPR in 24 hours").
3)Ήτοι,
να υπενθυμίσουμε ότι "από μόνη της" καμία κατάσταση-
ούτε
καν η πλέον ευνοϊκή με δημιουργία εργατικών συμβουλίων
κ.λ.π.-
δεν οδηγεί "βιαίως" στον κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά)
διότι
(όπως έδειξε και η Γερμανική Επανάσταση το 1918)
η
επιδίωξη του κομμουνισμού είναι πολιτικός στόχος
των
επαναστατών και
όχι
"φυσική τάση" των "απλών" ανθρώπων.
4)Όπου,
στην διάρκεια των νυν "ταραχών" στο Ιράν,
οι
"αρχές εκεί" επέβαλλαν το μπλοκάρισμα
ενός
Διαδικτυακού καναλιού με το πρόσχημα
ότι
"ενθάρρυνε την βία" και,προφανώς,
την
συνεργασία της εταιρείας που το έχει
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Telegram shuts down "violence-inciting" channel
at
Iran΄s request,angers Snowden")-
που,
φυσικά,πρόκειται για λογοκρισία
και
είναι πολύ κακό.
Την
ίδια στιγμή όμως "αποκαλυπτόταν" ότι
η
διεύθυνση του "Facebook" παραδέχθηκε
ότι
σβήνει λογαριασμούς Παλαιστινίων-
με
το πρόσχημα ότι "υποκινούν την βία"-
για
λογαριασμό του Σιωνιστικού κράτους
καθώς
επίσης και ότι σβήνει λογαριασμούς
από
παράγοντες στην "ισχυρή" Ρωσία-
λ.χ.
αυτόν του(γνωστού μας) πρώην αντάρτη
που
ο Πούτιν έχει κάνει δερβέναγα του
στην
εθνικά καταπιεσμένη Τσετσενία-
για
λογαριασμό του Αμερικανικού κράτους
και
των κυρώσεων του στην "ισχυρή" Ρωσία
(Βλέπε
το άρθρο του "The Intercept",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Facebook says it is deleting access
at
the directions of U.S. and Israeli governments")-
που,
φυσικά,πρόκειται για λογοκρισία
και
είναι "ακόμα πιο" κακό,
όχι,
προφανώς,ποιοτικά αλλά ποσοτικά.