Φιλιππίνες-Ιράν-Εδάφιο

Φιλιππίνες-Ιράν-Εδάφιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στις "δημοκρατικές μεταβατικές" Φιλιππίνες έχει "προκύψει"
ότι
ο στρατός του αστικού κράτους "αυτών" επιδίδεται
σε
πλήθος "έξω|δικαστικές" δολοφονίες "πολιτών" 
που
θεωρούνται "συνοδοιπόροι" των "Κομμουνιστών ανταρτών"-
ήτοι
ένοπλων ρεφορμιστών
(Βλέπε
την ανάρτηση ιστοσελίδα
της,
υπεράνω υποψίας ΜΚΟ,"Human Rights Watch",
με τίτλο
"Killings escalate in Central Philippines")-
με
τους γραφειοκράτες αντί"επικεφαλής του"
εν
λόγω αγροτικού αντάρτικου να "'ανταμείβονται" βέβαια τώρα
για
την χωρίς αρχές στήριξη που(γνωρίζουμε ότι) έδωσαν
στις
προηγούμενες "ελεύθερες" προεδρικές εκλογές "εκεί"
στον
ακροδεξιό|φασιστοειδή "ετερόδοξο" Ντουτέρτε-
οι
Η.Π.Α. ανακοίνωσαν την επιβολή κυρώσεων
στον
Υπουργό Εξωτερικών του καθεστώτος των μουλάδων!!!
(Βλέπε
BBC της 1ης Αυγούστου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"US imposes sanctions on Iranian foreign minister Zarif")-
που,
ως κίνηση έχει κυρίως συμβολική σημασία
και
"υποδηλώνει" την "πυγμή" του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού
καθώς
με τον τρόπο που λειτουργεί το "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς
"του"
Ιράν πλήθος από τις καίριες χωρίς αρχές "διαπραγματεύσεις" που κατά καιρούς κάνει
είναι
αντικείμενο "χειρισμού" από πλήθος "άτυπους" απεσταλμένους
του
"Υπέρτατου Θρησκευτικού Ηγέτη" και των "Φρουρών της Επανάστασης"
κ.λ.π. 
Με τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας δούμε τώρα ένα εδάφιο
από
δηλώσεις του Ντε Γκολ σε στενό συνεργάτη του το Νοέμβριο του 1967-
ήτοι
"πριν" από τον Μάιο του 1968 και άρα(χωρίς εισαγωγικά) ανεπηρέαστες
από
τα μετέπειτα γεγονότα.
Έτσι
λοιπόν ο Ντε Γκολ έλεγε "τότε"
ότι:
"...Στην πραγματικότητα  βρισκόμαστε στην σκηνή ενός θεάτρου
όπου
συντηρώ μία αυταπάτη από το 1940.Προσπαθώ να δώσω την εντύπωση
ότι
η Γαλλία είναι μία σταθερή,αποφασισμένη και σε άνθιση χώρα,
ενώ
είναι ένα κουρασμένο έθνος που νοιάζεται μόνο για την άνεση του,
που
δεν θέλει προβλήματα,που δεν θέλει να πολεμήσει,που δεν θέλει
να
ταράξει τις σχέσεις του με οποιονδήποτε...Το όλο πράγμα είναι
μία
μόνιμη αυταπάτη...και προσποιούμαι ότι πιστεύω σε αυτήν...Κρατώ 
την
θεατρική παράσταση να συνεχίζεται όσο μπορώ και μετά από εμένα
τα
πράγματα θα ξαναγυρίσουν εκεί που βρίσκονταν πριν..."
(Βλέπε
το βιβλίο του σοβαρού αστού ιστορικού Julian Jackson,
με τίτλο
"A certain idea of France-The life of Charles De Gaulle",εκδόσεις Penguin 2019,
σελ.
713),με το θεωρητικό ερώτημα που τίθεται να είναι το τι ακριβώς "υπονοούσε"
ο
εν λόγω σημαντικός αστός πολιτικός?
Η
απάντηση είναι-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
ο Ντε Γκολ "έθιγε"-από τα πολύ δεξιά προφανώς-το "φαινόμενο"
που
εκ των υστέρων μάθαμε να αποκαλούμε "Τέλος της Ιστορίας"
και
που "προδρομικές εκφάνσεις" του σαφέστατα και "ήδη" έκαναν
την
εμφάνιση τους τα χρόνια εκείνα.Προφανώς λόγω
της
κοινωνικής του θέσης και της πολιτικής του διαμόρφωσης
δεν
μπορούσε να αναλύσει Μαρξιστικά αυτό που αντιλαμβανόταν
ότι
υπήρχε ως "διάθεση" στην "κοινωνία" αλλά
παρά
τις ιδεολογικές(με την Μαρξιστική έννοια) διατυπώσεις που χρησιμοποιούσε 1
οι
παρατηρήσεις του αποδείχτηκαν ορθές ως προς τα γεγονότα.
Στο
σημείο αυτό διάφοροι κύριοι θα προβάλλουν την "αντίρρηση"
πως
ο Μάιος του 1968 αποδεικνύει τάχα το αντίθετο,
πλην
όμως αυτό ισχύει(όσο ισχύει) αποκλειστικά και μόνο
για
το εργατικό σκέλος του "από μόνου του" ξεσηκωμού-
που
καθόλου τυχαία δεν βρήκε καμία επαναστατική καθοδήγηση 2-
ενώ
βέβαια δεν ισχύει στο ελάχιστο για το μη-εργατικό σκέλος
(ήτοι
του ξεσηκωμού των "μεσαίων τάξεων")
που
αντίθετα εκ των υστέρων καταλαβαίνουμε ότι ήταν τροφοδότης
όλων
των αντιλήψεων που διαμορφώνουν σήμερα την "Πολιτεία της Αρετής"
την
οποία "απολαμβάνουμε" ή για να το πούμε διαφορετικά
ο
Ντε Γκολ είχε δίκιο "προδρομικά"-όσο στρεβλά και να το διατύπωνε-
για
τις "μοριακές κοινωνικές διεργασίες" που γίνονταν 
όχι
μόνο στην Γαλλία αλλά και συνολικά στον "πολιτισμένο" κόσμο
και
που το αποκορύφωμα τους βλέπουμε στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλισμός"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ο
Ντε Γκολ ως πατριώτης που ήταν θεωρούσε "φυσικό"
να
επιδιώκουν τα "έθνη" το μεγαλείο(με την έννοια
των
μεγάλων κατορθωμάτων ή "κατορθωμάτων"
της
"επίσημης" ιστορίας) ενώ βέβαια τίποτα τέτοιο
δεν
ισχύει καθώς τα "έθνη" απλώς είναι αποκλειστικές πολιτικές ταυτότητες
που
χρησιμεύουν στην διεκδίκηση-υπό τις συνθήκες του καπιταλισμού-
από
"συγκεκριμένα" διαταξικά πληθυσμιακά σύνολα
ενός
αριθμού πολιτικών δικαιωμάτων-
και
αναπόφευκτα προνομίων απέναντι σε "αλλοεθνείς".
Ως
τέτοια προφανώς και δεν επιδιώκουν "φυσικά" το μεγαλείο
(με
την έννοια του Ντε Γκολ) όταν μπορούν να κάνουν
την
ίδια δουλειά(ήτοι διεκδίκηση δικαιωμάτων|προνομίων)
χωρίς
αυτό και από την διάσταση μεταξύ αυτής της ιδεολογικής προσδοκίας
του
Ντε Γκολ και της πραγματικότητας του Γαλλικού "έθνους" 
που
κυβερνούσε "δημοκρατικά",προέρχονται οι παραπάνω παρατηρήσεις.
2)Όπου,
για το "Κομμουνιστικό' Κόμμα Γαλλίας η άποψη του Ντε Γκολ
ήταν
από τουλάχιστον το φθινόπωρο του 1944-όταν τους είδε
πως
κατέθεσαν τα όπλα του αντάρτικου και συμμετείχαν
στην
κυβέρνηση "Εθνικής Ενότητας" υπό την προεδρία του
έτσι
επιτρέποντας την "ομαλή" ανοικοδόμηση του καπιταλιστικού κράτους-
ότι:
"...Οι Κομμουνιστές είναι καλάμια που είναι ζωγραφισμένα
να
μοιάζουν σιδερένια..."-!!!-"...Δεν μπορεί να γίνει επανάσταση
χωρίς
επαναστάτες..."-που είναι υπερβολικό γιατί "βίαιη" επανάσταση γίνεται
μεν
αλλά η νίκη της δεν εξασφαλίζεται δε χωρίς επαναστάτες όπως ξέρουμε
(βλέπε
το ίδιο βιβλίο σελ.342)
πλην
όμως παρά τις αναγκαίες διορθώσεις η γενική λογική
των
παρατηρήσεων του Ντε Γκολ ήταν ορθή       

                       

Μπαχρέιν-Κασμίρ-Σχόλιο

Μπαχρέιν-Κασμίρ-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) "αδελφικό Σουνιτικό" μοναρχικό τυραννικό
Μπαχρέιν
"προέκυψαν νέες ταραχές" από "απλά" μέλη
της
"θρησκευτικά" καταπιεσμένης "Σιιτικής κοινότητας"-
σε
πείσμα της "ειρηνικά|ειρηνικά" αντί|"ηγεσίας αυτής"-
με
αφορμή την εκτέλεση "ομόθρησκων
τους
ακτιβιστών" από τις "αρχές",
οι
οποίες("ταραχές") "αντιμετωπίστηκαν"
από
την αστυνομία του αστικού κράτους "τους"
με
δολοφονική καταστολή
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Renewed unrest grips Bahrain after authorities execute activists"
και
του AP,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Bahrain activists say 22-year-old man dies after protest"),
στο
(γνωστό μας) κατακτημένο Κασμίρ "προέκυψε"
ότι
οι στρατοί των καπιταλιστικών κρατών
"της"
"μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο" Ινδίας
και
"του" "δημοκρατικού μεταβατικού" Πακιστάν,
"εκ
νέου" αντήλλαξαν πυρά στην "Γραμμή της Ανακωχής"-
από
τους προηγούμενους πολέμους μεταξύ
των
δύο αδηφάγων "εθνικών" κυρίαρχων τάξεων-
με
απολογισμό τουλάχιστον 2 νεκρούς
και
πολλούς περισσότερους τραυματίες εκατέρωθεν
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 31ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"India and Pakistan trade fire,killing 2").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα
στην
"χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
για
να σχολιάσουμε-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
όπως εξηγούσαμε εσχάτως η εμμονή των υπέρ|θυσιαστών
της
ΝΔ με το "νόμο και την τάξη"-στις ποικίλες "εκφάνσεις του"-
δεν
έχει να κάνει με το ότι επί της πρότερης κυβερνητικής θητείας 
του
πρώην "πλατιού" και νυν υπέρ|θυσιαστικού ΣΥΡΙΖΑ
τάχα
η "ανομία" επηρέασε αρνητικά την κερδοφορία
του
κεφαλαίου αλλά με την πολύ απλή και πεζή εξασφάλιση
των
"δεόντων" πολιτικών προνομίων των "νομοταγών πολιτών" 
σε
αντιδιαστολή με τους μη-"νομοταγείς".
Ως
μέρος λοιπόν αυτού του "εγχειρήματος"-αντικειμενικά
και
ασχέτως "προθέσεων"1-μπορεί να θεωρηθεί και
η
"χρονική σύμπτωση"
της 
απελευθέρωσης μετά από "ανεξάρτητη" δικαστική απόφαση
του
δολοφόνου του Γρηγορόπουλου που,ως "δείγμα γραφής",
αυτό
που "υποδηλώνει" είναι ότι η διαδικασία εξασφάλισης
των
"δεόντων" πολιτικών προνομίων στους "νομοταγείς πολίτες"
θα
είναι μία "εξέλιξη" λίαν προκλητική για όσους δεν "μετέχουν"
των
"αξιών τους",που συνεπάγεται
ότι
υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο κάποια στιγμή
να
γίνουν μεγάλες "ταραχές" από μερίδες των "no future" από κάτω-
οι
οποίες,ειρήσθω εν παρόδω,είναι "πολύ πιο διευρυμένες" αριθμητικά
σε
σχέση με το τι ήταν τον Δεκέμβριο του 2008 "πριν" τα "Μνημόνια".
Εάν
λοιπόν συμβεί κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο τότε θα δούμε
"εκ
νέου" τι σημαίνει να "προκύπτει" μία "από μόνη της" κοινωνική έκρηξη 2
ενώ
απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας-
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
όπως
και "είθισται" στην "εποχή μας"3.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.                   
Σημειώσεις:
1)Όπου,
η διατύπωση "υποδηλώνει" ότι δεν μας απασχολεί
η
παρά|φιλολογία περί του εάν η απελευθέρωση
του
εν λόγω δολοφόνου ήταν προϊόν των αλλαγών
στον
Ποινικό Κώδικα που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ
(όπως
"αφηγείται" η ΝΔ)
ή
αποτέλεσμα τυχόν πίεσης
της
κυβέρνησης του υπέρ|θυσιαστή Μητσοτάκη του Β΄
ή
απλώς εφαρμογή του "Συντάγματος και των νόμων"
από
τους "ανεξάρτητους" δικαστές.
Αυτό
που μας απασχολεί
είναι
το αντικειμενικό πολιτικό αποτέλεσμα της εν λόγω "εξέλιξης"
το
οποίο αναλύουμε παραπάνω.
2)Και-
παρεκτός εάν γίνει κάποια καραμπόλα
και
το "σκηνικό" μετατραπεί "από μόνο του"
σε
"κανονική" νικηφόρα λαϊκή εξέγερση-
το
τι σημαίνει η καταστολή της από τις "αρχές"
στην
τωρινή "μετά τα Μνημόνια" φάση.
3)Όπου,
αφενός στο(γνωστό μας) τυραννικό(Βόρειο) Σουδάν-
στην
"Μαύρη" Αφρική-έχει "προκύψει" ότι
ο
στρατός και η αστυνομία του αστικού κράτους
"του"
άνοιξαν,"εκ νέου",πυρ και έριξαν βροχή δακρυγόνων
ενάντια
σε "ειρηνικά|ειρηνικά" διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν-
μετά
από κάλεσμα της "αντιπολίτευσης"-για την δολοφονία
των
μαθητών γυμνασίου|λυκείου που βλέπαμε χθες
από
τους ενόπλους "των" "μεταβατικών αρχών"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Sudan security forces fire shots,tear gas at protests").Αφετέρου       
στα
των(γνωστών μας) "χωρίς προηγούμενο" πυρκαγιών στον Αρκτικό Κύκλο-
που
"συνδέονται" με την αλλαγή του κλίματος σε βάρος των από κάτω
που
προωθεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
έχει
"προκύψει" πριν δύο ημέρες στην Σιβηρία
η
"αίφνης επιπλέον" αυθημερόν ανάφλεξη
3,2
εκατομμυρίων εκταρίων δάσους(!!!)
που
ισοδυναμεί με περίπου
30
εκατομμύρια στρέμματα
(Βλέπε
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Siberian forest fires spark potential "disaster" for Arctic")-"αισίως".            

Σουδάν-Βραζιλία

Σουδάν-Βραζιλία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) τυραννικό(Βόρειο) Σουδάν-στην "Μαύρη" Αφρική 1-
έχει
"προκύψει" ότι οι ένοπλοι του αστικού κράτους "του" σκότωσαν
με
τα πυρά τους 4 μαθητές  γυμνασίου|λυκείου
οι
οποίοι συμμετείχαν σε,εννοείται,"ειρηνικά|ειρηνικά" διαδήλωση
που
είχε καλέσει η "αντιπολίτευση",η οποία(γνωρίζουμε ότι)
έχει
υπογράψει "συμφωνία" για τριετή "μετάβαση στην δημοκρατία"
με
τους σφαγιαστικούς στρατιωτικούς 
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four students shot dead at Sudan protest: opposition medic"),
στην
(καλά τώρα) Βραζιλία-όπου διαχειριζόταν "δημοκρατικά"
επί
τόσα χρόνια το καπιταλιστικό κράτος το "πλατύ" ΡΤ-
έχει
"προκύψει" πως σε συγκρούσεις συμμοριών σε φυλακή-
που
"θα  έπρεπε σύμφωνα με τις προδιαγραφές" να έχει
μόνο
200 κρατουμένους αλλά στην πράξη είχε 309-
"αίφνης",
σκοτώθηκαν 52 τουλάχιστον φυλακισμένοι
(Βλέπε
"Sputnik International" της 30ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Brazil jail riot in Para state leaves 52 dead as gangs fight")-
με
το παραπάνω "φαινόμενο" που πολλάκις έχουμε δει(και όχι μόνο
στην
Βραζιλία) να μην είναι παρά η "αυτό|ρύθμιση" του "προβλήματος"
του
"πλεονάσματος" των "επικίνδυνων αρσενικών" στις λαϊκές τάξεις,
δηλαδή
ενός "υπερβολικού" και "δύσκολα αφομοιώσιμου" εφεδρικού στρατού εργασίας
ή
για να το πούμε διαφορετικά οι από πάνω και το κράτος τους "εκεί"
δεν
έχουν το παραμικρό πρόβλημα να σκοτώνουν μαζικά τους από κάτω που "περισσεύουν"
(όπως
"υποδηλώνουν" και οι πολύνεκρες επιχειρήσεις "κοινωνικής κάθαρσης" στις φτωχογειτονιές)
 πλην
όμως τους αρέσει πολύ περισσότερο όταν αυτοί σκοτώνονται μεταξύ
τους,
απαλλάσσοντας με αυτό τον τρόπο τις "αρχές" από τον σχετικό "κόπο" και "έγνοια".
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"2
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημειώσεις:
1)Όπου,
σύμφωνα με την υπεράνω υποψίας "Αριστερή φεμινίστρια"-
ήτοι
"ταυτοτική" ρεφορμίστρια-Silvia Federici
στο
διάστημα μεταξύ του 1991 και του 2001 κάπου 23000 "γυναίκες"
είχαν
δολοφονηθεί "εκεί" ως "μάγισσες"
(Βλέπε
το βιβλίο της προαναφερθείσας συγγραφέως
με τίτλο
"Το κυνήγι των μαγισσών χθες και σήμερα" από τις "Εκδόσεις των Ξένων"
2019,
σελ.97 και συνολικότερα σελ.91-125),που "υποδηλώνει" ότι
από
το 2001 έως τώρα ο αριθμός των "γυναικών" που διώκονται
ή
εξοντώνονται έτσι είναι πολύ μεγαλύτερος,με το όλο "φαινόμενο"
(που
έχουμε πολλάκις θίξει "παλαιότερα")
να
"συνδέεται" άρρηκτα με τις "κοινωνικές εντάσεις" που παράγει
στην
"αγνή ύπαιθρο"-
με
τα "παραδοσιακά" προκαπιταλιστικά "ήθη και έθιμα" της-
η
ιδιωτικοποίηση της γης και
η
"όλο και πιο" μεγάλη "αγοραιοποίηση" της "κοινωνίας" γενικότερα,
ως
αποτέλεσμα αυτού που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.           
2)Όπου,
στην πρώην Συρία αφενός "προέκυψε" ότι μαχητικά αεροπλάνα 
της
αντί|"τρομοκρατικής συμμαχίας" των Αμερικανών στην διάρκεια
της
"αποχώρησης τους" από την πρώην "χώρα" έπληξαν "στόχο
του
τρόμου" του ΙΚ και σκότωσαν 5 "φανατικούς" τουλάχιστον
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Coalition says strike kills Daesh militants in Syria")
και
αφετέρου η "ισχυρή" Ρωσική πολεμική αεροπορία πλήττει
πόλεις
(και τον υποτελή πληθυσμό που παραμένει σε αυτές)
τις
οποίες έχουν κατακτήσει οι "σχεδόν άοπλοι εξεγερμένοι"
που
με τις καραβιές όπλων τις οποίες τους στέλνει η "Τουρκία"
έχουν
φρενάρει την προέλαση των ενόπλων "του" τυράννου Άσαντ του Β΄
στην
τάχα "αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη" του Ιντλίμπ
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Rebels say Russian-led raids target cities in Syria northwest").
Στο
πρώην Ιράκ τώρα "προέκυψε" και δεύτερο πλήγμα
από
"άγνωστο" μη-επανδρωμένο αεροπλάνο
κατά
"προσκείμενης" στο "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς
"του"
Ιράν  "Σιιτικής πολιτοφυλακής" ,
που
η καλώς πληροφορημένη ιστοσελίδα "DEBKA" λέει
ότι
και τα δύο χτυπήματα ήταν από την Ισραηλινή πολεμική αεροπορία
(Βλέπε
το άρθρο στην ιστοσελίδα της
με τίτλο
"Second Israeli attack on Iranian targets in E. Iraq reported by Iraqi sources")
και
εάν αυτές οι πληροφορίες ισχύουν(που το βρίσκουμε πολύ πιθανό)
τότε
έχουμε μία ικανή και σημαντική γεωγραφική επέκταση της στρατιωτικής καμπάνιας
του
κράτους|έθνους εποίκων κατά των ενόπλων "του" καθεστώτος των μουλάδων.
           

Βραζιλία-Χονγκ Κονγκ

Βραζιλία-Χονγκ Κονγκ
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(καλά τώρα) Βραζιλία-όπου διαχειριζόταν "δημοκρατικά"
επί
τόσα χρόνια το αστικό κράτος το "πλατύ" ΡΤ-έχει "προκύψει" 
ότι
πλήθος από βαριά οπλισμένους "πολίτες" που "ασχολούνται"
με
την εξόρυξη χρυσού-ήτοι μπράβοι των "επενδυτών"-εισέβαλαν
σε
περιοχή που "συνταγματικά" είναι "κατοχυρωμένη" για τους "ιθαγενείς"
και
δολοφόνησαν με πολλές μαχαιριές έναν εκ των αντί|"επικεφαλής
των
φυλών",ακολουθώντας πιστά τις προτροπές του φασίστα Μπολσονάρο
που
ως μέρος της "ατζέντας του"-την οποία "ελεύθερα" ενέκρινε ο "λαός"1-
είχε
περιλάβει και την "αξιοποίηση" της γης των "ιθαγενών"
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Brazil΄s indigenous people: Miners kill one in invasion of protected reserve"),
στο
(γνωστό μας) "επίσημα" ολιγαρχικό Χονγκ Κονγκ "προέκυψαν
εκ
νέου" συγκρούσεις μεταξύ των "αρνητικών" διαδηλωτών
που
"πλέον" όλο και περισσότερο αναπτύσσουν μία αυτονομιστική "αιχμή"
και
της αστυνομίας του "τοπικού" καπιταλιστικού κράτους
που
εξαπέλυσε κτηνώδη καταστολή
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 29ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Hong Kong protests: Police fire tear gas near China΄s liaison office")
ή
για να το ξανά|πούμε διαφορετικά,όντως σε σχέση με την ανεκδιήγητη
και
"ειρηνικά|ειρηνικά" υποτιθέμενη "Επανάσταση της Ομπρέλας"
έχει
υπάρξει ριζοσπαστικοποίηση στο Χονγκ Κονγκ,πλην όμως αυτή
η
ριζοσπαστικοποίηση έγινε προς την κατεύθυνση της ανεξαρτητοποίησης
από
την "ισχυρή" Κίνα και-τόσο "επί της ουσίας" όσο και "κατά βάση"-
της
δημιουργίας μίας "χρηματοπιστωτικής" πόλης κράτους
στο
"πρότυπο" της Σιγκαπούρης,που μπορεί να "λύνει"
ή
να μην "λύνει" το "πρόβλημα" των "πολιτών εκεί"2 αλλά σίγουρα είναι-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
μία
πολύ δεξιά "λύση"3 ότι και να λένε διάφοροι,
χωρίς
βέβαια τα παραπάνω να σημαίνουν στο ελάχιστο
την
οποιαδήποτε έγκριση ή|και "ανοχή" της μαζικής καταστολής
που
ετοιμάζουν "πλέον" πυρετωδώς οι άρχοντες του Πεκίνου
για
να καλύψουν την τέλεια πολιτική χρεοκοπία τους .
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"4
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"5
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
υπενθυμίζουμε ότι,ο Μπολσονάρο προεκλογικά "επιχειρηματολογούσε"
ότι
οι "συνταγματικά προστατευμένες" περιοχές των "ιθαγενών"
είναι
πολύ μεγάλες και "άρα στερούν" γη από τους ακτήμονες "κανονικούς πολίτες",
δηλαδή
έπαιζε πάνω στην εκτίμηση κόστους|οφέλους των εν λόγω "πολιτών"
και
τους έλεγε ότι τόσα χρόνια με το "Κίνημα των Ακτημόνων"
και
τα λοιπά ρεφορμιστικά "δεν έχετε καταφέρει τίποτα"
καθώς
η ισχύς των  καπιταλιστών γαιοκτημόνων είναι πολύ μεγάλη και
μόνο
με έναν εμφύλιο πόλεμο θα έσπαγε
που
"εσείς δεν θέλετε να κάνετε διότι θεωρείτε
ότι
το κόστος του θα ξεπερνούσε το όφελος.
Αφού
λοιπόν είναι έτσι ψηφίστε εμένα να γίνει
το
ντου στην γη των ιθαγενών που και είναι άφθονη
και
οι νυν κάτοχοι της είναι αδύναμοι και μπορούν
να
εξοντωθούν χωρίς πρόβλημα,οπότε
να
η win-win λύση".
2)Όπου,
μία τελείως υποθετική-και πιθανότατα ουτοπική
πλην
της περιπτώσεως του state collapse
στην
"ισχυρή" Κίνα-ανεξαρτητοποίηση της πόλης
θα
έφερνε μεν σε όλους τους "πολίτες" που θα "μετείχαν"
το
όφελος του να μην έχουν τους άρχοντες του Πεκίνου
στο
κεφάλι τους καθώς και την "επίσημη" απόκτηση
κάποιων
πολιτικών προνομίων(που δεν ξέρουμε όμως
εάν
θα αντιστάθμιζαν την απώλεια της Κινεζικής υπηκοότητας
που
είναι "ισχυρή") αλλά από εκεί και πέρα για τους πιο φτωχούς
ή
δεν θα έφερνε καθόλου οφέλη-σε αντίθεση με τις "μεσαίες τάξεις"-
ή
θα έφερνε και ζημιά με δεδομένο τον ακραία "χρηματοπιστωτικό"
και
"αγοραίο" χαρακτήρα που θα είχε το Χονγκ Κονγκ
ως
ανεξάρτητη πόλη|κράτος.
3)Το
πολύ δεξιό αυτής της "λύσης" φαίνεται και
από
την ελάχιστη έως μηδενική έως τώρα απήχηση
που
είχαν οι τουλάχιστον δίμηνες "ταραχές" του Χονγκ Κονγκ
στους
από κάτω στην υπόλοιπη Κίνα,οι οποίοι,όπως εξηγούσαμε,
για
λόγους "αρνητικής ισότητας" δεν συμπαρατάσσονται
με
κάποιους που θεωρούν πως προσπαθούν να ξεφύγουν
την
κοινή μοίρα της καταπίεσης δια της διεκδίκησης προνομίων
που
είναι κληρονομιά της αποικιοκρατίας.
4)Όπου,
στην(γνωστή μας) κατακτημένη Σομαλία-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει εκ νέου" ότι Αμερικανικό μη-επανδρωμένο αεροπλάνο
έπληξε
με τους πυραύλους του "στόχο του τρόμου"
και
σκότωσε 1 "φανατικό" τουλάχιστον
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. airstrike kills suspected IS coordinator in Somalia").
5)Όπου,
ειρήσθω εν παρόδω,το μένος κατά του "Ρουβίκωνα"
και
κατά του "πανεπιστημιακού ασύλου" από πλευράς
των
υπέρ||θυσιαστών της ΝΔ δεν έχει βέβαια να κάνει
με
το ότι αυτά "απείλησαν" τάχα την κερδοφορία
του
κεφαλαίου αλλά με την "ανάγκη" πολιτικής αναβάθμισης
των
"νομοταγών πολιτών" σε αντιδιαστολή με
τους
"μη-νομοταγείς",
κοινώς
πάλι μιλάμε για πολιτικά προνόμια.   

                       

Χονγκ Κονγκ-Ρωσία-Ερώτημα

Χονγκ Κονγκ-Ρωσία-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) "επίσημα" ολιγαρχικό Χονγκ Κονγκ
έχει
"προκύψει" ότι η αστυνομία του "τοπικού" αστικού κράτους
"του"
εξαπέλυσε κτηνώδη καταστολή-με ρίψη βροχής δακρυγόνων
και
πλαστικών σφαιρών-κατά ικανού πλήθους "πολιτών"
που
παραβίασαν την απαγόρευση της(!!!) να διαδηλώσουν "αρνητικά"
στον
τόπο που έγινε η γνωστή μας επίθεση των Τριάδων
κατά
των "απλών" ανθρώπων 
και
σε διαμαρτυρία για την "δράση" αυτών των "πατριωτικών στοιχείων"
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Hong Kong protests: Police fire tear gas at Yuen Long rally"),
στην
"ισχυρή" Ρωσία "προέκυψε"
ότι
η αστυνομία του καπιταλιστικού κράτους
"της"
συνέλαβε άνω των 1000 "πολιτών" οι οποίοι συμμετείχαν
σε
διαδήλωση διαμαρτυρίας  1 της "αντιπολίτευσης"
για
τον αποκλεισμό των υποψηφίων της από
τις
"ελεύθερες" αυτό|διοικητικές εκλογές που θα γίνουν
στην
Μόσχα με φαιδρό πρόσχημα
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 28ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russia protests: Thousand arrests at Moscow rally") 
ή
για να το συνοψίσουμε,οι άρχοντες του Πεκίνου και του Κρεμλίνου
είναι
όντως "ισχυροί" πλην όμως "ακόμα και" τώρα που η κρίση
του
πολιτικού εποικοδομήματος "ανθεί" τόσο έντονα
και
στην "πολιτισμένη" Δύση φοβούνται την σκιά τους πολύ-πολύ περισσότερο
από
ότι οι "ομόλογοι τους" διαχειριστές
του
(συγκριτικά) ισχυρότερου(από τους δικούς τους) 
"Ευρώ|
Ατλαντικού" ιμπεριαλισμού,με όλα του τα χάλια.
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα
στην
"χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"- 
για
να δούμε-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
το
θεωρητικό ερώτημα του εάν όπως λέμε οι "απλοί" άνθρωποι
σε
γενικές γραμμές όντως "καταλαβαίνουν" το τι γίνεται γύρω τους
τότε
ποια είναι η λειτουργία της ιδεολογίας(με την Μαρξιστική έννοια)
αφού
δεν είναι αυτή της "πλύσης εγκεφάλου"  κ.λ.π.?
Η
απάντηση είναι καταρχάς ότι η ιδεολογία δεν είναι παρά
το
αναπόφευκτο προϊόν του πως οι "άνθρωποι" που βρίσκονται
σε
διαφορετικές "κοινωνικές καταστάσεις"-
οι
οποίες δεν είναι στο ελάχιστο "φυσικές"-
θέλουν
να βλέπουν την ταξική "κοινωνία"2   
και
με αυτή την έννοια δεν είναι παρά η εκδήλωση στον πολιτικό|κοινωνικό
"τομέα"
της ικανότητας που έχει το βιολογικό είδος "μας" για ομιλία|γενίκευση 3
κ.λ.π.
Με αυτό σαφές ο δεύτερος ρόλος της ιδεολογίας είναι αυτός
της
συσπείρωσης των ομοϊδεατών καθώς όπως έχουμε πολλάκις εξηγήσει
όλες
οι πολιτικό|ιδεολογικές "απευθύνσεις" γίνονται προς όσους "ήδη" συμφωνούν
και
όχι βέβαια προς όσους διαφωνούν 4.
Ο
τρίτος ρόλος της ιδεολογίας είναι αυτός του ρυθμιστή των "κοινωνικών εντάσεων"
και
για να τον δούμε καλύτερα ας  ξεκινήσουμε με ένα παράδειγμα από την "εμπειρία":
Έστω
λοιπόν τα "Μνημόνια" και ας φανταστούμε ότι στην "αρχή τους" αντί
να
είναι όλη η γνωστή φιλολογία για το "χρέος" και η "Ιθάκη" και "μαζί τα φάγαμε"
κ.λ.π.
υπήρχε απλώς μία δήλωση από τους καπιταλιστές και το κράτος τους
που
έλεγε ότι για να αποκατασταθεί η κερδοφορία τους σε "επαρκές" επίπεδο
θα
επιβάλλουν κτηνώδεις "θυσίες" στον υποτελή πληθυσμό
για
την επιβίωση του οποίου δεν τους καίγεται καρφάκι
και
τίποτα πέραν αυτού.
Η
δεύτερη "εναλλακτική" διατύπωση ενώ θα ήταν σαφώς πολύ λιγότερο ιδεολογική
την
ίδια στιγμή θα ισοδυναμούσε με κήρυξη εμφύλιου πολέμου
(που,
εκείνη την στιγμή οι από πάνω και το κράτος τους δεν ήταν σε θέση να κάνουν) 
προς
τους λοιπούς  "πολίτες"
οι
οποίοι θα βρίσκονταν υπό πολύ μεγάλη πίεση να αντιδράσουν στο πραγματικό,
ενώ
αντίθετα με την πρώτη ιδεολογική διατύπωση που όντως υπήρξε οι λοιποί "πολίτες"-
που,
εννοείται ότι,με την μία "κατάλαβαν"(λες και ήταν τόσο δύσκολο) το τι παιζόταν-
είχαν
την διακριτική ευχέρεια να "διαβαθμίσουν"5 κατά την "βούληση τους"
(ήτοι
την εκτίμηση κόστους|οφέλους τους)
το
πόσο και πως θα αντιδράσουν,εάν αυτή η αντίδραση θα ήταν στο συμβολικό
ή
στο πραγματικό,εάν θα είναι απλώς αντίκρουση και "αποδόμηση"
των
"αφηγήσεων" ή|και  οτιδήποτε παραπάνω κ.λ.π.
και
ακριβώς για αυτό οι από πάνω και το κράτος τους και οι "εταίροι" την προτίμησαν 
(την
ιδεολογική διατύπωση) ώστε να μην στριμώξουν τελείως στον τοίχο
τους
"απλούς" ανθρώπους και τους υποχρεώσουν
σε
κάποιο "απονενοημένο διάβημα που όλοι θα μετανιώσουμε".
Με
αυτή την έννοια η ιδεολογία χρησιμοποιήθηκε για να ρυθμίσει
τις
"κοινωνικές εντάσεις"6 παίζοντας άτυπα στις εκτιμήσεις κόστους|οφέλους
των
από κάτω και εκμεταλλευόμενοι(οι πομποί της) το τέλειο στρατηγικό κενό
που
¨είθισται" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.             
Σημειώσεις:
1)Όπου,
πριν μία εβδομάδα είχε ξανά|γίνει διαδήλωση της "αντιπολίτευσης"
στην
Μόσχα για το ίδιο "ζήτημα" που ήταν "ακόμα" μεγαλύτερη
(Βλέπε
λ.χ. το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Over 20000 rally in Moscow as election anger boils over")
και
η οποία "πυροδότησε" το όργιο καταστολής που ακολούθησε.
2)Όπου,
εννοείται ότι,η απαρχή της ιδεολογίας βρίσκεται στην "αντιμετώπιση"
(για
την ακρίβεια στην αδυναμία αντιμετώπισης-χωρίς εισαγωγικά)
της
καταπίεσης που ασκεί η φύση στους "ανθρώπους"(της οποίας είναι μέρος)
και
με αυτή την έννοια έχει την αφετηρία της στην πρωτόγονη αταξική κοινωνία,
αλλά
στο παραπάνω κείμενο αφήνουμε αυτό το "σκέλος" του "ζητήματος" στην άκρη.
3)Η
οποία ικανότητα του βιολογικού είδους "μας" έχει "την σχέση της"
με
την ανθρώπινη ικανότητα για εργασία βέβαια.
4)Στην
αυταπάτη περί του ότι έχουν τάχα γίνει ποτέ απόπειρες
να
πεισθούν όσοι διαφωνούν συμβάλλει και το γεγονός
ότι
εξ΄ορισμού τον δημόσιο λόγο μπορούν να τον ακούσουν όλοι-
"και
άρα" μοιάζει σαν να "απευθύνεται" σε όλους
και
όχι μόνο στους ομοϊδεάτες όπου όντως "απευθύνεται".
5)Στην
"διαβάθμιση" αυτή "συνέβαλλαν" τα μέγιστα,προφανώς
οι
"πολιτικές δυνάμεις" που πρόσφεραν στους "απλούς" ανθρώπους
όλων
των ειδών τις "επιλογές"-πλην μίας βέβαια,δηλαδή
της
"βίαιης" εργατικής επανάστασης.
 6)Ένα
αντίστροφο παράδειγμα όπου η ιδεολογία
να
χρησιμοποιείται για να ρυθμίσει πάλι
τις
"κοινωνικές εντάσεις" αλλά προς την κλιμάκωση
είναι
βέβαια η δημόσια ρητορεία της Ισπανικής και
της
Χιλιανής κυρίαρχης τάξης το 1936 και το 1973 αντίστοιχα
οι
οποίες πρακτικά καλούσαν|προκαλούσαν σε εμφύλιο πόλεμο.             

Μεσόγειος-Αρκτική-Σχόλιο

Μεσόγειος-Αρκτική-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στα ανοιχτά της "Νέας Λιβύης" έχει "προκύψει"
ότι
σαπιοκάραβο με "λαθρομετανάστες" που προσπαθούσαν
να
φτάσουν στο "Festung Europa" βυθίστηκε,"αίφνης",
με
απολογισμό 1 ενδεχομένως έως και 150 "σκουρόχρωμους" 
που
να έχουν καταλήξει στον πάτο της Μεσογείου
και
"Θάλασσας ειρήνης και των κινημάτων" βεβαίως
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 27ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Libya shipwreck: Scores of migrants feared drowned"),
στον
Αρκτικό Κύκλο και ειδικότερα σε Αλάσκα,Σιβηρία,Γροιλανδία
και
Σκανδιναβία έχουν "προκύψει" εδώ και πάνω από ένα μήνα
"χωρίς
προηγούμενο" μεγάλες δασικές πυρκαγιές που ουδείς επιχειρεί
να
τις σβήσει(και που φυσικά εξακολουθούν να καίνε)2,
των
οποίων η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα είναι
ίση
με αυτήν ολόκληρης της "πολιτισμένης" Σουηδίας και που
είναι
ορατές από το διάστημα 
(Βλέπε
τα άρθρα του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Arctic wildfires: What΄s caused huge swathes of fires to spread?"
και
του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Unprecedented" wildfires burning across the Arctic are visible from space")-
με
το "φαινόμενο" να "συνδέεται",προφανώς,
με
την αλλαγή του κλίματος
σε
βάρος των από κάτω
που
προωθεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό.
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"3-
για
να σχολιάσουμε-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
εννοείται πως ο εγγενής Νιτσεϊσμός των "μεσαίων τάξεων"4 ήρθε
και
ταίριασε σαν γάντι σε όλη την αντίληψη περί "φυσικότητας"
καθώς
είναι πολύ εύκολο εάν κάποιοι "πολίτες" πιστεύουν ότι
οι
υπόλοιποι "δεν καταλαβαίνουν"-διότι οι αστοί τάχα
τους
έχουν κάνει "πλύση εγκεφάλου" κ.λ.π.-να πιστέψουν
και
ότι οι ίδιοι είναι "υπεράνθρωποι"5 και αντίστροφα
εάν
πιστεύουν ότι οι ίδιοι  είναι "υπεράνθρωποι"
να
βλέπουν τους "συμπολίτες τους" ως αυτούς
που
"δεν καταλαβαίνουν" κ.λ.π.
Το
"πρόβλημα" με την παραπάνω "θεσπέσια κόσμο-αντίληψη" δημιουργήθηκε
όταν
προσπάθησε να συνδυαστεί-υποτίθεται-με την επιδίωξη
(σε
επίπεδο ιδεολογικής-με την Μαρξιστική έννοια-αναφοράς)
της
"βίαιης" κοινωνικής απελευθέρωσης της ανθρωπότητας,
στις
γραμμές της(νυν) πρώην άκρας αριστεράς
όταν
αυτή "ακόμα" δήλωνε  "επαναστατική"
καθώς
υπάρχει μία εγγενής αντίφαση στο να επιδιώκει
(ή
τέλος πάντων να δηλώνει ότι επιδιώκει) κανείς
την
αταξική κοινωνία
και
ταυτόχρονα να θεωρεί τον εαυτό του "υπεράνθρωπο",
από
την οποία αντίφαση πηγάζει
μία
αδιαμφισβήτητη πολιτική αναποτελεσματικότητα
για
λόγους που "θα έπρεπε" να είναι προφανείς.
Η
προαναφερθείσα αναποτελεσματικότητα έφερε με την σειρά
της
την πολιτική|οργανωτική κρίση  που "λύθηκε"
με
την εξάλειψη της αντίφασης από τα πολύ δεξιά:
Αντί,
δηλαδή να εγκαταλειφθεί το "σκεπτικό"
του
"υπέρ-ανθρωπισμού"  και τα λοιπά Νιτσεϊκά
των
"μεσαίων τάξεων" μαζί με την προϋπάρχουσα "φυσικότητα"
αυτό
που εγκαταλείφθηκε ήταν η ιδεολογική αναφορά
στην
"βίαιη" εργατικής επανάσταση
που
αντικαταστήθηκε από την "ειλικρινή" αποδοχή
της
αιωνιότητας της ταξικής κοινωνίας(στην οποία
οι
"υπεράνθρωποι" ταιριάζουν)
δια
της-"αντικαπιταλιστικής" και  "πολύ ριζοσπαστικής"-υιοθέτησης του ρεφορμισμού,
με
την συνέχεια που γνωρίζουμε.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.         
Σημειώσεις:
1)Να
επισημάνουμε πάντως ότι το γεγονός είναι πως
το
εν λόγω body-count έχει μειωθεί(συγκριτικά) τα τελευταία χρόνια
και
αυτό ως αποτέλεσμα της μείωσης των "ροών"
που
σε ένα βαθμό είναι και αποτέλεσμα της ύψωσης "ακόμα
πιο"
αποτελεσματικών "τειχών" κ.λ.π. τα οποία αποθαρρύνουν
πολλούς
"σκουρόχρωμους" από το να κάνουν την απόπειρα να φτάσουν 
ή
για να το πούμε διαφορετικά
αφού
δεν υπήρξε  η "βίαιη" επαναστατική αντιμετώπιση του "προβλήματος"
υπήρξε
η αντεπαναστατική,ρατσιστική,σοβινιστική κ.λ.π. "λύση" στο "πρόβλημα"         
όπως
και αναμενόταν καθώς το μόνο που δεν μπορούσε να γίνει
ήταν
η εγκαθίδρυση του αναρχοφιλελεύθερου παραδείσου που ονειρεύονται οι κύριοι.
2)Οι
¨αρχές" στην "ισχυρή" Ρωσία μάλιστα λένε ρητά ότι
"αφού
οι φωτιές δεν πλησιάζουν κατοικημένες περιοχές δεν αξίζει..."-!!!-
"...να
επιχειρηθεί το σβήσιμο τους..."(στο άρθρο του BBC).
3)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
οι
εν πλω ένοπλοι "της" χούντας του Κιέβου κατέλαβαν "ισχυρό" Ρωσικό τάνκερ
(!!!
χωρίς όμως να φωνάζει η "διεθνής κοινή γνώμη" όπως με το Ιράν)
με
το πρόσχημα ότι όντως αυτό συμμετείχε στην παγίδευση από τους
εν
πλω ενόπλους "των" αρχόντων του Κρεμλίνου  πλοίων του πολεμικού ναυτικού
"της"
"Ουκρανίας" στα "πέριξ" της προσαρτημένης Κριμαίας που είχαμε δει
(Βλέπε
το άρθρο του "Ukrinform",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"SBU detains Russian tanker that blocked Ukrainian ships in Kerch Strait").
4)Σε
κάθε περίπτωση ο Νίτσε "από την αρχή" έγραφε για τις "μεσαίες τάξεις"
της
"εποχής του" που ήθελαν μία κατάλληλη ιδεολογία(με
την
Μαρξιστική έννοια) η οποία να "δικαιολογεί" το μένος τους ενάντια
στους
εργάτες που δια της επαναστατικής μερίδας τους απειλούσαν
την
προοπτική της "ανόδου" τους στην "κοινωνία".
Για
τους από πάνω τώρα ο Νιτσεϊσμός δεν χρειαζόταν
αφού
αυτοί εξ ΄ορισμού είχαν την κοινωνική εξουσία και τον πλούτο
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) δεν χρειάζονταν τις ιδεολογικές  "ενέσεις"
που
οι "μεσαίες τάξεις" χρειάζονταν.
5)Όπου
γνωρίζουμε ότι, όλοι οι κύριοι θα "αρνηθούν κατηγορηματικά"
πως
θεωρούν εαυτούς "υπέρ|ανθρώπους"  πλην όμως
τι
πέραν του "υπέρ|ανθρωπισμού" μπορεί να είναι
η
βαθύτατα ριζωμένη πεποίθηση τους ότι τα πάντα τους επιτρέπονται-
σε
συνδυασμό βέβαια με την άποψη ότι οι λοιποί "συμπολίτες τους"
τάχα
"δεν καταλαβαίνουν"?        

Ιράν-Πουέρτο Ρίκο-Σχόλιο

Ιράν-Πουέρτο Ρίκο-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην "πολιτισμένη" Βρετανία η κυβέρνηση "αυτής" ανακοίνωσε 1
πως
από εδώ και στο εξής όλα τα εμπορικά πλοία
"υπό
την σημαία του" Ηνωμένου Βασιλείου που θα κινούνται
στον
Περσικό Κόλπο θα έχουν στα "ευαίσθητα σημεία αυτού"
την
συνοδεία από πολεμικό πλοίο "του" Λονδίνου που
να
"αποκρούει" τις "περαιτέρω αντιστασιακές" απόπειρες των ενόπλων
"του"
καθεστώτος των μουλάδων να καταλαμβάνουν πλοία
ως
απάντηση στην ασφυκτική πίεση των Αμερικανικών κυρώσεων,
της
κατάληψης "Ιρανικού" τάνκερ από τους Βρετανούς
στο
Γιβραλτάρ κ.λ.π.
(Βλέπε
το Λιβανικό "Daily Star" της 26ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran tanker seizure: Royal Navy frigate to escort UK ships"),
στο
(γνωστό μας) Πουέρτο Ρίκο "προέκυψε" ότι
ο
υπέρ|θυσιαστής κυβερνήτης "αυτού" αναγκάστηκε
να
ανακοινώσει την παραίτηση του υπό την πίεση
των
συνεχιζόμενων μεγάλων διαδηλώσεων-"όλων των προσήμων"-
των
"απλών" ανθρώπων που πυροδοτήθηκαν από την "διαρροή"
της
ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του εν λόγω "δημόσιου ανδρός"
και
της "αποκάλυψης"2 στους από κάτω της απόλυτης περιφρόνησης
που
έτρεφε για αυτούς,της διαφθοράς του κ.λ.π.
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Puerto Rico governor announces resignation after mass protests")-
το
οποίο ως "εξέλιξη" σαφώς και είναι μία(περιορισμένη) επιτυχία
για
τους "απλούς" ανθρώπους που ελπίζουμε ότι θα επηρεάσει
την
εκτίμηση κόστους|οφέλους τους επαρκώς ώστε να συνεχίσουν
τις
"ακρότητες" με στόχο αφενός τους "πολιτειακούς θεσμούς"  συνολικότερα
και
αφετέρου τους "ειδικά Μνημονιακούς" μηχανισμούς  που στήθηκαν
"εκεί"
επί "προοδευτικού" Ομπάμα για να επιβάλλουν την αποπληρωμή
του
"χρέους".Από εκεί και πέρα όμως και "ακόμα και" εάν γίνουν
όλα
αυτά που αναφέραμε-το οποίο είναι ένα μεγάλο "εάν"-
το
γεγονός παραμένει πως το Πουέρτο Ρίκο
"από
μόνο του" δεν μπορεί να "λύσει το πρόβλημα"
διότι
είναι μέρος("επίσημο" προτεκτοράτο)
του
Αμερικανικού αστικού κράτους 3
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) το τι θα γίνει "εκεί"
θα
καθοριστεί από τι θα κάνουν οι από κάτω
στις
υπόλοιπες Η.Π.Α.,
εάν
δηλαδή ξεπεράσουν με όποια καραμπόλα
το
απόλυτο μπλοκάρισμα που προσπαθεί
να
τους επιβάλλει η "Αντίσταση" ή όχι.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά τα "πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"4-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημειώσεις:
1)Όπου,
την απόφαση αυτή δεν την έλαβε ο πατριώτης θυσιαστής
και
"νέος" πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αλλά απλώς την επικύρωσε
καθώς
την όλη "προετοιμασία" για την ανακοίνωση και υλοποίηση της
είχε
κάνει η προκάτοχος του υπέρ|θυσιάστρια Theresa May αποδεικνύοντας έμπρακτα
την
"συνέχεια του κράτους".
2)Η
"αποκάλυψη" φυσικά απλώς ήταν η στιγμή
όπου
τα όσα καλώς γνώριζαν οι "απλοί" άνθρωποι
αλλά
εκτιμούσαν ότι "δεν άξιζε τον κόπο" να αντιδράσουν-
με
το όποιο κόστος αυτής της αντίδρασης-έγινε αδύνατο
να
αγνοηθούν "πλέον" από αυτούς από τον φόβο
ότι
η συνέχιση της μη-αντίδρασης τους θα αποθράσυνε
τελείως
τον εν λόγω υπέρ|θυσιαστή "δημόσιο άνδρα" και την συμμορία του
με
ότι αυτό θα συνεπαγόταν. 
3)Όπου,
σε σχέση με το "ζήτημα" της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο-
για
το οποίο στην διάρκεια των δεκαετιών έχει υπάρξει μεγάλη "συζήτηση"-
η
θέση μας είναι πως ενώ σαφώς ο "λαός" του νησιού έχει τέτοιο δικαίωμα
(ήτοι
δεν μιλάμε για οτιδήποτε ανάλογο με τις "περιπτώσεις"
της
Σκωτίας και της Καταλονίας)
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού-
και
όχι "άλλη" βέβαια-
το
καλύτερο που θα έκανε θα ήταν να μην το ασκήσει
καθώς
εάν το κάνει θα αναβαθμίσει μεν ως ένα βαθμό τα πολιτικά
του
προνόμια αλλά ταυτόχρονα θα υπονομεύσει "ακόμα
πιο"
πολύ την θεωρητική δυνατότητα που υπάρχει να κινηθεί
"βίαια"
προς την επιβολή του απολύτως τεχνητού Κομμουνισμού
(χωρίς
εισαγωγικά) καθώς "οικονομικά μιλώντας" το Πουέρτο Ρίκο
"από
μόνο του" θα ήταν "ακόμα πιο" φτωχό και εξαθλιωμένο
από
ότι τώρα που είναι μέρος των Η.Π.Α. και άρα(χωρίς εισαγωγικά)
η
ταξική διαίρεση σε αυτό θα γινόταν "ακόμα πιο" βαθιά κ.λ.π.
ενώ
βέβαια τυχόν "εγχείρημα" κάποιου "Σοσιαλισμού σε μία χώρα"
(που
υπάρχει στα κεφάλια των "Αριστερών" υπέρμαχων της ανεξαρτησίας) 
θα
παρήγε ένα τέτοιο κακέκτυπο
των
αείμνηστων καθεστώτων του κρατικού καπιταλισμού
της
Ανατολικής Ευρώπης και της "Σοβιετικής" Ένωσης 
που
καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε.
4)Όπου,
στην "πολιτισμένη" Γαλλία η υπουργός  Άμυνας
της
κυβέρνησης του φιλελεύθερου υπέρ|θυσιαστή
Μακρόν
ανακοίνωσε "επίσημα" την προώθηση
ενός
προγράμματος αντί|δορυφορικών όπλων λέιζερ
ως
"περαιτέρω" δώρο για τους ενόπλους "της" "La Republique"
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"France to develop anti-satellite weapons") στον ανταγωνισμό
τους
με τους ενόπλους "των" λοιπών Μεγάλων ιμπεριαλιστικών Δυνάμεων.            

Κίνα-Βρετανία

Κίνα-Βρετανία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
οι άρχοντες του Πεκίνου 1 ανακοίνωσαν "επίσημα"-για πρώτη φορά-
ότι
ο στρατός του αστικού κράτους "τους" είναι "διαθέσιμος"-
"εάν
το ζητήσει" η "επίσημα" ολιγαρχική κυβέρνηση της πόλης- 
για
να καταστείλει τις(γνωστές μας) "αρνητικές ταραχές"
τις
οποίες κάνουν μεγάλες μερίδες των "απλών" ανθρώπων στο Χονγκ Κονγκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"China says army can be deployed at Hong Kong΄s request")-
που,
30 χρόνια και  κάτι(χωρίς εισαγωγικά) από την σφαγή
στην
πλατεία Τιεν Αν Μεν "υποδηλώνει" το πόση απειλή αισθάνεται
η
"ισχυρή" Κινεζική άρχουσα τάξη από  την "αρνητική" αμφισβήτηση
που
βρίσκει στην πόλη,η οποία τόσο "επί της ουσίας" όσο και "κατά βάση"
ως
"μήνυμα" προβάλλει ότι μπορούν οι "πολίτες" να είναι "Κινέζοι"
και
"σύγχρονοι" και "χρηματοπιστωτικοί" χωρίς να δηλώνουν
την
όποια "νομιμοφροσύνη" στους άρχοντες του Πεκίνου
ή
στον "επίσημο" Κινεζικό πατριωτισμό 2-
στην
Ε.Ε.-δηλαδή τη Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Βρετανία 3 "προέκυψε" ότι διάδοχος
της
υπέρ|θυσιάστριας Theresa May στην ηγεσία των Συντηρητικών
και
την πρωθυπουργία ανέλαβε ο πατριώτης θυσιαστής Μπόρις Τζόνσον-
εν
μέσω ενός "χωρίς προηγούμενο" οργίου παραιτήσεων και απολύσεων υπουργών
(οι
οποίες έφτασαν 17 τον αριθμό!!!)-που δηλώνει πως η "αποστολή
του"
είναι η προώθηση του υποτιθέμενου "Brexit",
με
ή χωρίς "συμφωνία" με την "Ένωση"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 25ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Boris Johnson overhauls cabinet on first day as PM")
για
το οποίο θα μας επιτραπεί να αμφιβάλλουμε-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
καθώς
πέραν του υπαρκτού "ζητήματος"
της
προσωπικής πολιτικής "ειλικρίνειας
του"4
υπάρχουν αντικειμενικά εμπόδια στην υλοποίηση
των
όποιων "προθέσεων" του "νέου" Βρετανού πρωθυπουργού
και
αυτό έχει να κάνει με το ότι η πλειοψηφία των μελών
της
"Μητέρας όλων των Ναών της Δημοκρατίας"-
από
την οποία αντλεί τη "νομιμότητα του" ο Μπόρις Τζόνσον-
δεν
θέλει το "Brexit" σε όποια μορφή και για αυτό
έως
τώρα το εμπόδισε|αναίρεσε με το "κομψό" πραξικόπημα
(που
έχουμε αναλυτικά περιγράψει) ανακλώντας ως προς αυτό
πιστά
την "βούληση" της πλειοψηφίας της Βρετανικής κυρίαρχης τάξης
και
του κράτους της.
Έτσι
λοιπόν,τυχόν απόπειρα του
"νέου"
πατριώτη θυσιαστή πρωθυπουργού όντως να προωθήσει
το
υποτιθέμενο "Brexit" το πιθανότερο  είναι ότι
θα
πυροδοτήσει μεγάλης κλίμακας "πολιτειακές τριβές"
που
εάν τα γεγονότα "εξελιχθούν ομαλά" ενδεχομένως
και
να ρίξουν την κυβέρνηση του,
έτσι
πυροδοτώντας "ελεύθερες" εκλογές στις οποίες-"επιτέλους"-
το
Εργατικό Κόμμα υπό τον "νέο Αριστερό" επικεφαλής
του
Τζερεμυ Κόρμπυν "μας" να κερδίσει την(τουλάχιστον)
"ανοχή"
του μεγάλου κεφαλαίου  ώστε να μπλοκαριστεί
με
τη νίκη του και "επίσημα" το υποτιθέμενο "Brexit",
που
διακαώς επιθυμούν
οι
"παγκοσμιοποιημένες μεσαίες τάξεις",
οι
οποίες και είναι η κοινωνική βάση των Εργατικών.
Εάν
τώρα τα γεγονότα "δεν εξελιχθούν ομαλά"-
ήτοι
κλείσει την Βουλή για ένα διάστημα ο Μπόρις Τζόνσον
ώστε
να μην μπορεί να του βάλει εμπόδια και γενικότερα
κάνει
ένα αντί|πραξικόπημα στο "κομψό" πραξικόπημα
που
"ήδη" έκαναν οι οπαδοί του "Bremain"
τότε
υπάρχει ενδεχόμενο να "τελεστεί"
το
κάποιου είδους "Brexit".
Σε
κάθε περίπτωση πάντως η έως τώρα "εξέλιξη"
της
"κατάστασης" αυτό που "υποδηλώνει" είναι
ότι
με όποιο "σενάριο"-είτε "ομαλό" είτε "ανώμαλο"-
η
"δημοκρατία"(αστική προφανώς) στην Βρετανία
θα
βγει τουλάχιστον "πολύ πιο" αποδυναμωμένη
από
ότι ήταν πριν το 2016 επιβεβαιώνοντας
ότι
η όποια εκδήλωση
της
"λαϊκής βούλησης" που πάει ενάντια
στον
"δεύτερο όροφο" του εποικοδομήματος
τιμωρείται
πολύ αυστηρά από τους από πάνω 
και
τους κοινωνικούς και πολιτικούς κολαούζους τους.     
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημειώσεις:
1)Όπου,
με αφορμή το "ζήτημα" της χρήσης των Τριάδων ως μέσου "συνετισμού"
των
"αρνητικών ταραξιών" στο Χονγκ Κονγκ(το οποίο είχαμε δει)
το
Λιβανικό "Daily Star" έχει ένα λίαν ενδιαφέρον άρθρο
με τίτλο
"Infernal affairs: How triads embraced Communist China",
το
οποίο λέει πως "ήδη" από το 1993 οι άρχοντες του Πεκίνου
είχαν
"αναγνωρίσει" τις "πατριωτικές αρετές" της εν λόγω Μαφίας
και
έκτοτε κατά καιρούς την χρησιμοποιούν σε "ανεπίσημες" επιθέσεις 
κατά
"αντιφρονούντων" κάθε λογής.
2)Που,
καθόλου τυχαία είναι ακριβώς και το "μήνυμα"
της
ύπαρξης της Ταϊβάν,έτσι εξηγώντας το μένος
των
αρχόντων του Πεκίνου ενάντια της-το οποίο
με
την σειρά του εκμεταλλεύεται
ο
Αμερικανικός ιμπεριαλισμός,εννοείται.
3)Η
οποία,"αίφνης",ανακοίνωσε ότι θα αποστείλει
250
"επιπλέον" από τους ενόπλους "της" στο(γνωστό
μας)
κατακτημένο Μαλί-στην "Μαύρη" Αφρική-
ώστε
να δράσουν αντί|"τρομοκρατικά" κατά των "φανατικών"
(Βλέπε
το άρθρο του "The Defense Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mali: UK to deploy 250 troops to MINUSMA
for
long-range reconaissance missions").
4)Καθώς,
όπως είχαμε "παλαιότερα" δει,
ο
Μπόρις Τζόνσον έως την αρχή
της
"ελεύθερης" προεκλογικής εκστρατείας 
για
το δημοψήφισμα του 2016,
δεν
είχε αποφασίσει εάν τον βόλευε περισσότερο
στην
"άνοδο" του να είναι υπέρ του "Brexit"  ή του "Bremain".                    

Συρία-Ειρηνικός Ωκεανός-Ερώτημα

Συρία-Ειρηνικός Ωκεανός-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην πρώην Συρία "προέκυψε' ότι η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία,
"εκ
νέου",έπληξε με τους πυραύλους της θέσεις των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄στα "πέριξ" του προσαρτημένου Γκολάν
(Βλέπε
"Sputnik International" της 24ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Israelli missiles" strike strategic hill near Golan Heights-state media")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα του κράτους|έθνους εποίκων εντός
της
πρώην "χώρας" να γεμίζει ενθουσιασμό,εννοείται,
όλους
τους ενόπλους της "δημοκρατικής" αντεπανάστασης 
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο)-
στον
(γνωστό μας) Ειρηνικό Ωκεανό "προέκυψε" ότι στρατηγικά βομβαρδιστικά
"των"
αρχόντων του Κρεμλίνου και "των" αρχόντων του Πεκίνου,
που
συμμετείχαν σε "κοινή αντιστασιακή" ιμπεριαλιστική επίδειξη δύναμης,
"αίφνης"
δέχτηκαν πραγματικά "προειδοποιητικά πυρά"(!!!) από
την
πολεμική αεροπορία της "δημοκρατικής" Νότιας Κορέας-
που
"συνδέεται" με τον ισχυρότερο Αμερικανικό ιμπεριαλισμό 1-
καθώς
παραβίαζαν επίτηδες τον εναέριο χώρο της
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"South Korea claims "warning shots" fired after Russian military aircraft violated airspace"
και
του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russia-Chinese air patrol in Asia-Pacific draws shots from South Korea").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος της Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
για
να δούμε το εξής θεωρητικό ερώτημα:
Ότι
δηλαδή εφόσον ισχυριζόμαστε-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
πως
οι πολιτικές προτιμήσεις των "ανθρώπων" δεν είναι "φυσικές"
(καθώς
η ταξική "κοινωνία" γενικότερα και ο
νυν
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός δεν είναι "φυσική"|'φυσικός")
σε
τι διαφέρει ηθικά ή "αξιακά" ένας υπέρμαχος
της
"βίαιης" επιβολής του απολύτως τεχνητού Κομμουνισμού
(χωρίς
εισαγωγικά) από έναν υπέρμαχο της διαιώνισης
του
νυν σε ιστορική παρακμή και πτώση συστήματος
της
εκμετάλλευσης και της καταπίεσης?
Ή
μήπως είναι όλα προτιμήσεις
και
δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα πέραν αυτού?
Η
απάντηση μας είναι πως σαφώς και όλα είναι προτιμήσεις
αλλά
ταυτόχρονα μπορούν να ειπωθούν πολλά πέραν αυτού
διότι
ο στρατηγικός στόχος που επιδιώκει ο καθένας
μπορεί
να αποτιμηθεί αντικειμενικά
στην
απλή και πεζή βάση
του
εάν βλάπτει ή ωφελεί τους "ανθρώπους".
Κοινώς
γνωρίζουμε ότι ουδείς "άνθρωπος" θέλει
να
υφίσταται εκμετάλλευση και καταπίεση-
"άσχετα"
με το τι κάνει από εκεί και πέρα για να αντιμετωπίσει
αυτά
τα "φαινόμενα"-
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) μία πολιτική προτίμηση
που-
ενώ δεν είναι καθόλου "αυτονόητη" και "φυσική"
κ.λ.π-.
περιλαμβάνει 2 την εξαφάνιση τους(εκμετάλλευσης
και
καταπίεσης δηλαδή) είναι αντικειμενικά ανώτερη
από
μία πολιτική προτίμηση που δεν την περιλαμβάνει.
Αυτό
είναι ο μόνος λογικός πυρήνας
που
στην βάση του να μπορέσει να γίνει
μία
κουβέντα περί του "ηθικού πλεονεκτήματος"
της
"βίαιης" επαναστατικής στρατηγικής προοπτικής.
Με
τα παραπάνω σαφή θα χρειαστεί να γίνουν
δύο
αιρέσεις|αποσαφηνίσεις:
Ότι
δηλαδή καταρχάς το "ηθικό πλεονέκτημα" βρίσκεται
στον
επιδιωκόμενο στρατηγικό στόχο
και
όχι στα φυσικά πρόσωπα που τον επιδιώκουν 3
τα
οποία δεν αποκτούν από αυτόν
και
ένα γενικότερο πέπλο "αρετής" 4
που
να καλύπτει την συμπεριφορά τους
η
οποία δεν συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές τους επιδιώξεις 5.
Κατά
δεύτερον,το "ηθικό πλεονέκτημα" αυτό εξακολουθεί
να
ισχύει μόνο στον βαθμό που οι εμπλεκόμενοι "άνθρωποι"   
όντως
επιδιώκουν την "βίαιη" επιβολή
του
απολύτως τεχνητού Κομμουνισμού(χωρίς εισαγωγικά)
όπως
αυτό αποδεικνύεται από τις αντικειμενικές συνέπειες
των
πράξεων τους
και
όχι βέβαια από τους όποιους επικοινωνιακούς ισχυρισμούς τους.
Με
τα παραπάνω εξίσου σαφή
να
παρατηρήσουμε ότι η έως τώρα συζήτηση
έχει
ένα "μικρό πρόβλημα":
Ότι
δηλαδή είναι τελείως "ψιλά γράμματα" καθώς-
όπως
και "είθισται" στην "εποχή
μας"-
απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.           
Σημειώσεις:
1)Όπου,
Αμερικανός στρατηγός δήλωσε "επίσημα" πως
την
εβδομάδα που πέρασε τα πολεμικά πλοία
"της"
Ουάσιγκτον στον Περσικό Κόλπο άνοιξαν πυρ
και
κατά δεύτερου μη-επανδρωμένου αεροπλάνου
του
"θρησκευτικού" καπιταλιστικού καθεστώτος
"του"
Ιράν και ενδέχεται να το κατέρριψαν
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. military took defensive action
against
second Iranian drone last week").
2)Η
διατύπωση "υποδηλώνει"
την
γνώση του ότι οι περισσότεροι
"απλοί"
άνθρωποι δεν είχαν,δεν έχουν
και
δεν πρόκειται να έχουν ως στρατηγικό στόχο
την
"βίαιη" επιβολή της μη-"φυσικής" αταξικής κοινωνίας
για
όλους τους λόγους που έχουμε αναλύσει.
3)Τα
οποία φυσικά πρόσωπα υιοθετούν την όποια πολιτική στάση
υπό
την ώθηση αντικειμενικών παραγόντων και ακριβώς
για
αυτό δεν τίθεται ζήτημα ιδιαίτερου επαίνου-
κοινώς
εάν κάτι(χωρίς εισαγωγικά) είναι είτε αναπόφευκτο
είτε
αδύνατο(όπως έλεγε ορθά ο Hal Draper
στο
κατά τα λοιπά πολύ μπερδεμένο "πλέον"-
λόγω
"φυσικότητας"-κείμενο του "The Inevitability of Socialism"
που
είχαμε "παλαιότερα" δει)  τότε
δεν
τίθεται ζήτημα επαίνου ή ψόγου.
4)Κοινώς
είμαστε ενάντια στον πολιτικό Φαρισαϊσμό,
που
είναι ο ορισμός της "ενάρετης" στάσης.
5)Ήτοι,
επειδή κάποιος δηλώνει "επαναστάτης"
αυτό
δεν σημαίνει λ.χ. ότι "άρα του επιτρέπεται"
να
πυροβολεί τους "πολίτες" που μπαίνουν μπροστά
του
στην ουρά του σουπερμάρκετ και τον καθυστερούν-
με
το παράδειγμα
να
είναι επίτηδες "τραβηγμένο" αλλά που εκτιμούμε
ότι
δίνει την γενική ιδέα που συνίσταται στο
όχι
στο Νιτσεϊσμό("επίσημο" ή μη) που κατακλύζει
τους
διάφορους "πλατιούς" κύκλους.                

Κασμίρ-Νιγηρία-Βενεζουέλα

Κασμίρ-Νιγηρία-Βενεζουέλα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) κατακτημένο Κασμίρ "προέκυψε"
ότι
οι στρατοί των αστικών κρατών "της" "μεγαλύτερης δημοκρατίας
του
κόσμου" Ινδίας και "του" "δημοκρατικού μεταβατικού" Πακιστάν,
"εκ
 νέου",αντήλλαξαν πυρά στην "Γραμμή της Ανακωχής"-από
τους
προηγούμενους πολέμους μεταξύ
των
δύο αδηφάγων "εθνικών" κυρίαρχων τάξεων-
με
απολογισμό 1 τουλάχιστον Πακιστανό στρατιώτη νεκρό
(Βλέπε
το άρθρο των "AP News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Pakistan says India fire in Kashmir kills soldier"),
στην
"δημοκρατική μεταβατική" Νιγηρία-στην "Μαύρη" Αφρική-
έχει
"προκύψει" ότι η αστυνομία του αστικού "της" άνοιξε πυρ
κατά
"νέας" διαδήλωσης "θρησκευτικά" καταπιεσμένων "Σιιτών πολιτών"
που
ζητούσαν την απελευθέρωση του αντί||"ηγέτη τους"
(από
τις φυλακές "της χώρας" όπου τον έχουν βάλει οι "αρχές"),
με
απολογισμό έναν τουλάχιστον νεκρό
(Βλέπε
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Nigerian police and Shiite group clash in capital,one dead").
Στην
(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα τώρα,"προέκυψε
αίφνης
νέο" blackout στο μεγαλύτερο μέρος της "χώρας" που,εννοείται 
ότι
το Chavismo-το οποίο διαχειρίζεται "δημοκρατικά"(?) και πρώην
τάχα
"φιλολαϊκά" το αστικό κράτος-αποδίδει "αφηγηματικά"
σε
"επίθεση με ηλεκτρομαγνητικό όπλο"
(Βλέπε
BBC της 23ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Venezuela suffers massive blackout in latest power outage"
και
του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Venezuela blames national blackout on "elecromagnetic weapon"),
που,
προφανώς και δεν ισχύει για λόγους που είχαμε αναλύσει "παλαιότερα",
πλην
όμως ενώ αυτό το "συμβάν"(το blackout δηλαδή) είναι πολύ βλαπτικό
για
τους "απλούς" ανθρώπους δεν είναι και τόσο-και για την ακρίβεια 
δεν
είναι καθόλου-βλαπτικό για την κυρίαρχη τάξη "τους" και το κράτος
της
που επωφελούνται από αυτό για να "δικαιολογήσουν"
μία
μελλοντική ιδιωτικοποίηση του όλου δικτύου ηλεκτροδότησης.
Στο
σημείο αυτό κάθε λογής κύριοι θα σπεύσουν να "αντιτείνουν"
πως
η "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα δεν έχει καμία σχέση με το τι γίνεται
λ.χ.
στην "χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
καθώς
"εκεί ηγεμονεύει ακόμα" ο "Αριστερός" Βοναπαρτιστής
και
ημιτελής πραξικοπηματίας  Μαδούρο,"οπότε" όσο
δεν
έρχεται στην διαχείριση η Δεξιά "αντιπολίτευση"-
που
επιδιώκει την "αλλαγή καθεστώτος" με την υποστήριξη
των
Αμερικανών-δεν υπάρχει περίπτωση ιδιωτικοποιήσεων.
Η
απάντηση στην παραπάνω "αντίρρηση"  είναι-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
όσοι "επιχειρηματολογούν" έτσι προφασίζονται ότι αγνοούν
πως
στην Βενεζουέλα το Chavismo παραμένει έως τώρα διότι
"πλέον"
αντιπροσωπεύει(χωρίς εισαγωγικά) πολιτικά-μετά από 20ετία
στην
χωρίς διακοπή διαχείριση του καπιταλιστικού κράτους-την πλειοψηφία
της
κυρίαρχης τάξης και του κράτους της,σε αντίθεση με
την
Δεξιά "αντιπολίτευση" που αντιπροσωπεύει "πλέον" μόνο
μία
μειοψηφία των από πάνω και ακριβώς για αυτό δεν έχει πετύχει
έως
τώρα η "αλλαγή καθεστώτος" την οποία επιδιώκει 1.
Με
το παραπάνω σαφές έπεται ότι βεβαίως και τα συνεχή blackout
"εκεί"
χρησιμεύουν στους από πάνω για να θέτουν τις επικοινωνιακές βάσεις
μίας
μελλοντικής ιδιωτικοποίησης που όσοι θεωρούν ότι
ο
πολύ πραγματικός παγκόσμιος "Καπιταλισμός του 21ου αιώνα"-
ο
οποίος "τοπικά" υποδύεται τον "Σοσιαλισμό"-τάχα δεν έχει στην "ατζέντα του"2
θα
"εκπλαγούν" πολύ\πολύ έντονα και από εκεί και πέρα προφανώς
και
ο ανεκδιήγητος Γκουάιντο θέλει διακαώς να την περάσει-
εάν
και όποτε,"επιτέλους",του επιτραπεί να διαχειριστεί το αστικό κράτος.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.   
Σημειώσεις:
1)Όπου,
παρακολουθώντας τα "δρώμενα εκεί" γίνεται προφανές
ότι
δεν στέκει "πλέον" η "αρχική" περιγραφή μίας ρεφορμιστικής κυβέρνησης
που
"απλώς" ήταν τυχερή λόγω της ύπαρξης των εσόδων από το φυσικό αέριο
και
το πετρέλαιο(την οποία κρατήσαμε πολύ περισσότερο καιρό από όσο
ήταν
δικαιολογημένο από αδράνεια τρόπον τινά) και ότι η μόνη περιγραφή
που
ταιριάζει στα γεγονότα είναι αυτή που παρουσιάζουμε στο κείμενο.               
2)Όπου,
βεβαίως,εάν "εναλλακτικά" είχε με όποιο σενάριο κερδίσει
τις
"ελεύθερες" εκλογές "εδώ" ο πρώην "πλατύς" και νυν υπέρ|θυσιαστικός ΣΥΡΙΖΑ
θα
"έπρεπε" να "αντιμετωπίσει" την "κρίση της ΔΕΗ"
και
βέβαια η "λύση" που θα "επέλεγε"
θα
έμοιαζε σαν δύο σταγόνες νερό με αυτήν που προωθούν
τώρα
οι υπέρ|θυσιαστές της ΝΔ-το οποίο,προς αποφυγήν "παρανοήσεων",
δεν
σημαίνει ότι "άρα δικαιολογούνται" και "τι να κάνουν"
ή
ότι τάχα "δεν χρειάζονται" οι δυνατότερες δυνατές αντιδράσεις
στην
επίθεση τους κ.λ.π.       

Χονγκ Κονγκ-Πουέρτο Ρίκο

Χονγκ Κονγκ-Πουέρτο Ρίκο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο(γνωστό μας) Χονγκ Κονγκ "προέκυψε  νέα" μεγάλη-
και
προφανώς "αρνητική"-διαδήλωση κατά
της
"επίσημα" ολιγαρχικής κυβέρνησης της πόλης,
η
οποία πήρε "πλέον" χαρακτήρα ανοιχτής απόρριψης
των
αρχόντων του Πεκίνου,"αναγκάζοντας" έτσι
την
"τοπική" αστυνομία του αστικού κράτους
να
εξαπολύσει "εκ νέου" κτηνώδη καταστολή
κατά
των "απλών" διαδηλωτών
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Hong Kong police use tear gas,rubber bullets
as
protesters target Chinese govt. office"),
οι
"αρχές εκεί"-προφανώς πολύ πιεσμένες-αποφάσισαν
να
εξαπολύσουν κατά των "αρνητικών" διαδηλωτών
και 1
τις συμμορίες της Μαφίας των "Τριάδων"2,
που
πάντοτε "πιστές στο καθήκον" επιτέθηκαν με ρόπαλα
στους
"αρνητικά ταραξίες πολίτες"  σε σταθμό του μετρό,
με
άμεσο απολογισμό 36 τραυματίες
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 22ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του Λιβανικού "Daily Star",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Masked men assault anti-govt. protesters in Hong Kong train station").
Στο
(γνωστό μας) Πουέρτο Ρίκο τώρα έχουν "προκύψει" εδώ και μία εβδομάδα
μεγάλες
διαδηλώσεις των "απλών" ανθρώπων που ζητούν την παραίτηση
του
υπέρ|θυσιαστή κυβερνήτη "αυτού"-
με
αφορμή την "διαρροή" της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας
του
εν λόγω "εκπροσώπου του λαού" στην οποία αυτός και οι συνεργάτες
του
εμφανίζονται να χλευάζουν τους νεκρούς του "χωρίς προηγούμενο" κυκλώνα
(που
γνωρίζουμε) να παραδέχονται γιγάντια διαφθορά,να κάνουν σεξιστικά  σχόλια κ.λ.π.-
τις
οποίες η αστυνομία του "τοπικού" καπιταλιστικού κράτους "αντιμετωπίζει"
με
κτηνώδη καταστολή
(Βλέπε
το άρθρο των "CBS News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Puerto Rico demonstrations turn violent
as
journalists allege multi-billion dollar corruption")
και
ως αποτέλεσμα τους 
ο
προαναφερθείς υπέρ|θυσιαστής κυβερνήτης ανακοίνωσε
ότι
παρόλο που δεν παραιτείται
(το
οποίο θα πυροδοτήσει  αναμφίβολα "νέες ταραχές") 
δεν
θα επιδιώξει "νέα" θητεία αφήνοντας έτσι ημιτελές το "έργο του"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Puerto Rico governor "won΄t seek re-electon" after mass protests").
Η
πραγματική αιτία προφανώς για την προαναφερθείσα "αναταραχή"
είναι
οι πελώριες "θυσίες" που έχουν υποστεί οι "απλοί" άνθρωποι "εκεί"
για
να πληρωθεί το "χρέος"-μετά την "επίσημη" χρεοκοπία
των
"τοπικών αρχών" επί "προοδευτικού" Ομπάμα οπότε
(χωρίς
εισαγωγικά) και επιβλήθηκαν τα "εκεί Μνημονιακά προγράμματα"-
σε
συνδυασμό με τις,"αίφνης",πελώριες καταστροφές 
και
εκατόμβες του "χωρίς προηγούμενο" κυκλώνα που "συνδέεται"
με
την αλλαγή του κλίματος σε βάρος των από κάτω(που προωθεί
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό),
και
το "μικρό πρόβλημα"3
της
όλης αυτής "αναταραχής" να είναι,
όπως
και "είθισται" στην "εποχή μας",
ότι:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει 
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
πριν γίνουν αυτά τα τελευταία "συμβάντα" είχε "προκύψει"
στο
Χονγκ Κονγκ μία "διαδήλωση υποστήριξης της αστυνομίας"
(!!!),
με υποτίθεται 100000 συμμετέχοντες που τώρα μπορούμε
να
κατανοήσουμε ότι είχαν οργανώσει οι "Τριάδες".
2)Οι
άρχοντες του Πεκίνου θέλουν να αποφύγουν όσο μπορούν
να
στείλουν τον στρατό "τους" να "καθαρίσει" την κατάσταση
στην
πόλη διότι ξέρουν πως μία τέτοια κίνηση θα έχει μεγάλο κόστος
σε
όλα τα επίπεδα και ακριβώς για αυτό στράφηκαν στις "Τριάδες"
που
ιστορικά καθώς έχουν παίξει τον ρόλο του "ανεπίσημου" μπράβου τόσο
για
το Κουομιντάνγκ,όσο και για την Βρετανική αποικιακή διοίκηση
δεν
είχαν την παραμικρή αντίρρηση να κάνουν το ίδιο
και
για τους Κινέζους "Κομμουνιστές"-με την εξήγηση
του
προαναφερθέντος "αινίγματος" να βρίσκεται στο γεγονός
ότι
οι Μαφίες ειδικότερα και το οργανωμένο έγκλημα γενικότερα
είναι
κεφάλαιο(απλώς για όποιους λόγους μη-"επίσημα" αναγνωρισμένο)
και
κατά συνέπεια θέλει να τα έχει καλά με το αστικό κράτος
(και
άρα-χωρίς εισαγωγικά-τους όποιους διαχειριστές αυτού) 
για
τους ίδιους λόγους που,πάντα και παντού,
το
"επίσημα" αναγνωρισμένο ιδιωτικό κεφάλαιο και το κράτος του
έχουν
τις καλύτερες δυνατές "σχέσεις". 
3)Ήτοι,
τα "συμβάντα" στο Πουέρτο Ρίκο έχουν εξασφαλίσει
την
"υποστήριξη" του "δημοκρατικού σοσιαλιστή" Μπέρνι Σάντερς "μας"
και
ταυτόχρονα πυροδοτήσει "επίσημα" σχόλια από τον Λευκό Οίκο
για
το πως "δικαιώνουν τον Τραμπ"(!!!) για την αντίθεση του
στην
παροχή ομοσπονδιακής βοήθειας στους πληγέντες από
τον
"χωρίς προηγούμενο"κυκλώνα(!!!)
ή
για να το πούμε διαφορετικά είναι όλων των "προσήμων".      

Αιθιοπία-Κίνα|Βιετνάμ-Συνέχεια

Αιθιοπία-Κίνα|Βιετνάμ-Συνέχεια
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) τυραννική Αιθιοπία-στην "Μαύρη" Αφρική 1-
έχει
"προκύψει" ότι σε "αίφνης ταραχές" που έγιναν από μέλη "λαότητας"
η
οποία ζητά την αυτονομία της,οι ένοπλοι του αστικού κράτους
"της"
Αντίς Αμπέμπα σκότωσαν με τα πυρά τους έως και 17 "πολίτες"
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ethiopia: At least 17 killed in violence over Sidama autonomy"),
στον
(γνωστό μας) Ειρηνικό Ωκεανό "προέκυψε" ότι σε ύδατα αυτού 
όπου
μπορεί να βρεθεί πολύς υποθαλάσσιος πλούτος και τα οποία διεκδικούν για
τις
"εθνικές ΑΟΖ" τους τόσο η "ισχυρή" Κίνα όσο και το πρώην "Σοσιαλιστικό" Βιετνάμ
τα
πολεμικά πλοία "του" Πεκίνου και "του" Ανόι βρίσκονται αντιμέτωπα
(Βλέπε
"South China Morning Post" της 21ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Vietnam,China in South China Sea standoff"
και
του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Vietnam demands China withdraw vessel from South China Sea").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου να συνεχίσουμε τα όσα γράφαμε
χτες
περί της 50ης επετείου της αποβίβασης των "ανθρώπων" στην Σελήνη
με
τον εξής συλλογισμό-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια:
Ότι
δηλαδή,τα χρόνια από το 1405 έως το 1433(A.D.) η αυτοκρατορία
των
Μινγκ είχε στείλει έως και 7 μεγάλης κλίμακας ναυτικές αποστολές
στον
Ινδικό Ωκεανό που κάποια  ή κάποιες  από αυτές είχαν φτάσει  έως
και
την Μαδαγασκάρη και οι οποίες αποδείκνυαν πως η αυτοκρατορική 
Κίνα
"τότε" είχε τεχνολογικά κάθε δυνατότητα να κάνει μεγάλα υπερπόντια ταξίδια
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά) να κάνει πρώτη αυτό που αργότερα έκαναν
οι
Πορτογάλοι και οι Ισπανοί και συνολικότερα οι(νυν) "πολιτισμένοι Ευρωπαίοι",
δηλαδή
να "ανακαλύψει" τον υπόλοιπο κόσμο και συνεπακόλουθα να επιδοθεί
στις
γενοκτονίες των "ιθαγενών" και ολικό πλιάτσικο αυτών μαζί με το δουλεμπόριο
κ.λ.π.
που ήταν η βάση
της
πρωταρχικής συσσώρευσης(όπως "θα έπρεπε" να γνωρίζουμε).
Πλην
όμως,τίποτα τέτοιο δεν έγινε και με τις αλλαγές αυτοκράτορα
και
των σχετικών δολοφονικών φατριών που επικρατούσαν στην Κινεζική αυλή
αυτό
που "προέκυψε" ήταν το για τα καλά σταμάτημα των ναυτικών αποστολών
που
αναφέρθηκαν,η πλήρης εγκατάλειψη της προώθησης της ναυτικής τεχνολογίας
και
η "ενασχόληση" της Αυλής αποκλειστικά "πλέον" με τα "συγκεκριμένα ζητήματα"
της
λυσσαλέας εκμετάλλευσης του υποτελούς πληθυσμού εντός των ορίων
της
αυτοκρατορίας,των συνεχών πολέμων με τους βαρβάρους στα σύνορα
της
Κεντρικής Ασίας
κ.λ.π.
Τηρουμένων των αναλογιών η μη-συνέχιση του διαστημικού προγράμματος μετά
την
αποβίβαση των "ανθρώπων" στην Σελήνη το 1969-παρά το ότι
οι
τεχνολογικές δυνατότητες υπήρχαν- μπορεί να θεωρηθεί ως το  ισοδύναμο
για
το νυν σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμό
με
το σταμάτημα των ναυτικών ταξιδιών από την αυτοκρατορική Κίνα "τότε"2 
και
όλη η φιλολογία ή|και η πραγματικότητα ότι σήμερα τα διαστημικά ταξίδια 3
θα
τα κάνει η "ισχυρή" Κίνα ή|και η "ανερχόμενη" Ινδία 4 κ.λ.π.
δεν
αλλάζουν το γεγονός ότι αυτές οι διαστημικές αποστολές-
παρά
το γεγονός ότι πολύ καλά γίνονται  όσες γίνονται-
είναι
"too little,too late"-για την δημιουργία του "ενάρετου κύκλου"
που
βλέπαμε ότι θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί με την συνέχιση
των
διαστημικών ταξιδιών-διότι "προκύπτουν" σε έναν κόσμο
του
οποίου το "περιβάλλον" έχει υποστεί 50 χρόνων "επιπλέον"
πορεία
προς το(πολύ) χειρότερο συγκριτικά με την "κατάσταση" το 1969
ενώ
η εργατική τάξη του "πλανήτη μας" παρά το πολύ μεγαλύτερο μέγεθος
κ.λ.π.
της είναι σε πολύ χειρότερη θέση από "τότε"  και την ίδια στιγμή
οι
καπιταλιστές και οι "μεσαίες τάξεις" είναι σε πολύ ισχυρότερη θέση από "τότε",
που,
όλα μαζί "συνθέτουν" ένα "τοπίο" το οποίο δεν είναι καθόλου "ευχάριστο",
πλην
όμως είναι απολύτως αναμενόμενο στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
ομοίως,στο(γνωστό μας) κατακτημένο Μαλί
έχει
"προκύψει" ότι μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά ελικόπτερα
"του"
Παρισιού σκότωσαν σε επίθεση τους 5 με 9 "φανατικούς τρομοκράτες"
(Βλέπε
το άρθρο του "The Defense Post",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mali: "Terrorists" killed in French airstrike near Niger border").
2)Ήτοι,
μιλάμε για το σημείο στο οποίο η "κοινωνία"-δηλαδή
ο
τρόπος παραγωγής-δείχνει ότι δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί
τις
τεχνολογικές δυνατότητες που έχει
ή
για να το πούμε διαφορετικά γίνεται ορατή-
σε
όποιον θέλει να δει,εννοείται-
η
αντίφαση μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων.
3)Τα
όσα λέει ο  ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος"
Τραμπ
περί της επανάληψης των διαστημικών ταξιδιών από τις Η.Π.Α. 
εμείς
τα ακούμε με πολύ μεγάλη επιφύλαξη
διότι
για να γινόταν κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο
θα
χρειάζονταν κοινωνικές λογικές
που
δεν τις βλέπουμε στο ελάχιστο "εκεί",
είτε
στο φασισταριό
που
είναι το "περιβάλλον" και τα "ακροατήρια του"                   
είτε
στα "περιβάλλοντα" και "ακροατήρια" της "Αντίστασης"
και
αυτό είναι όλο,
με
το ίδιο και με το παραπάνω να ισχύει
και
για την "πολιτισμένη" Ε.Ε.
4)Όπου,
'προέκυψε" ότι στην "αγνή" ύπαιθρο
της
"μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο"
ένας
"Ινδουιστικός" όχλος λιντσάρισε
3
"πολίτες" με το πρόσχημα ότι προσπαθούσαν
να
κλέψουν ιερές αγελάδες   
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"India "cow vigilantes" lynch three men").

Ιράν"Αντίρρηση"

Ιράν-"Αντίρρηση"
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
οι ένοπλοι "του" "θρησκευτικού" καπιταλιστικού καθεστώτος
"του"
Ιράν κατέλαβαν τάνκερ "Βρεταννικής ιδιοκτησίας"1 στον Περσικό Κόλπο,
ως
"αντιστασιακή" απάντηση στην(γνωστή μας) κατάληψη Ιρανικού τάνκερ
στο
Γιβραλτάρ από ενόπλους "του" Ηνωμένου Βασιλείου
(Βλέπε
BBC της 20ης Ιουλίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iran seizes British oil tanker in Strait of Hormuz"),
αλλά
επίσης(η κατάληψη του "Βρετανικού" τάνκερ δηλαδή)
ως
"αντιστασιακή" απάντηση
και
στην δυνητική απώλεια από το καθεστώς των μουλάδων
2
πλοίων στην(καλά τώρα) Βραζιλία-όπου διαχειριζόταν "δημοκρατικά"
το
αστικό κράτος επί πολλά χρόνια το "πλατύ" ΡΤ-από έλλειψη καυσίμων
(!!!)
καθώς η "ελεύθερα" εκλεγμένη κυβέρηση του φασίστα Μπολσονάρο
εφαρμόζει
τις Αμερικανικές κυρώσεις και δεν τα ανεφοδιάζει(τα "Ιρανικά" πλοία)
ώστε
να μπορέσουν να αποπλεύσουν
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Two more Iranian vessels may be stranded in Brazil as U.S. sanctions bite"),
με
την ίδια στιγμή με τα παραπάνω να "προκύπτει" ότι η Ουάσιγκτον
στέλνει
κάποιες εκατοντάδες από τους ενόπλους "της" στην Σαουδική Αραβία
ώστε
να "συμβάλλουν στην ενίσχυση της περιφερειακής ασφάλειας"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Saudi king approves hosting U.S. troops to enhance regional security")
όπως
επίσης(να "προκύπτει" δηλαδή) ότι στο πρώην Ιράκ 2,"αίφνης",
1
"άγνωστο"3 μη-επανδρωμένο αεροπλάνο βομβάρδισε θέσεις
των
"Φρουρών της Επανάστασης" και λοιπών "Σιιτικών πολιτοφυλακών",
με
απολογισμό 1 νεκρό τουλάχιστον 
(Βλέπε
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Unidentified aircraft targets IRGC and Hezbollah military camp in Iraq").
 Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
για
να δούμε το με αφορμή την σημερινή 50η επέτειο της αποβίβασης
των
"ανθρώπων" στην Σελήνη(που είχαμε σχολιάσει συγκριτικά εσχάτως) 
την
"αντίρρηση" που προβάλλεται από διάφορους  στα λεγόμενα "μας",
με
το φοβερό "επιχείρημα" ότι οι πόροι που δαπανήθηκαν για
τις
αποστολές στην Σελήνη δεν πήγαν στους φτωχούς.
Η
απάντηση στην προαναφερθείσα "αντίρρηση" είναι-
από
την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-
ότι
βεβαίως και δεν πήγαν οι πόροι αυτοί στους φτωχούς 4,
πλην
όμως τις επόμενες δεκαετίες έως τα σήμερα που δεν έγιναν
και
δεν γίνονται Σεληνιακές αποστολές οι πόροι πάλι δεν πάνε στους φτωχούς
αλλά
αντίθετα σε όλα όσα κατευθύνει τους πόρους ο "νεοφιλελευθερισμός".
Άρα
(χωρίς εισαγωγικά) λοιπόν το κριτήριο για την αποτίμηση
του
διαστημικού προγράμματος  δεν μπορεί να είναι αυτό
αλλά
αντίθετα το πόσο ως επιστημονικό επίτευγμα
συνέβαλλε-
δυνητικά τουλάχιστον-στο να μπορέσουν οι "άνθρωποι"
να
κερδίσουν κάποιους πόντους
στην
μάταιη τεχνολογική "φυγή τους προς τα εμπρός"
απέναντι
στην καταπίεση που τους ασκεί η φύση(της οποίας είναι μέρος) 5.
Με
αυτό το κριτήριο λοιπόν,προφανώς και το διαστημικό πρόγραμμα
πολύ
καλώς έγινε όσο έγινε και το μεγάλο κρίμα είναι ότι σταμάτησε
καθώς
βρέθηκε αντιμέτωπο τόσο με την εχθρότητα των καπιταλιστών
(που
απεχθάνονταν την ιδέα του συγκεντρωτικού
και
οιονεί "κεντρικό|σχεδιαστικού" χαρακτήρα τον οποίο έπαιρνε
παρά
τα κέρδη που τους εξασφάλιζε μέσω των μεγάλων εταιρειών
που
συμμετείχαν σε αυτό) όσο και των "κινημάτων"(δηλαδή
των
νυν "παγκοσμιοποιημένων μεσαίων τάξεων"),για
τους
ίδιους ακριβώς λόγους,καθόλου,μα καθόλου,τυχαία.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ. 
Σημειώσεις: 
1)Όπου,
από ότι φαίνεται ούτε ένα μέλος του πληρώματος
του
εν λόγω τάνκερ δεν είναι Βρετανός "πολίτης",
αλλά
αντίθετα όλοι είναι "σκουρόχρωμοι",
το
οποίο σημαίνει "αναλώσιμοι" και ακριβώς
για
αυτό πολύ πιθανά κατέλαβαν οι "Ιρανοί"
αυτό
το τάνκερ-ώστε να μπορέσουν να κάνουν
μία
"επιπλέον αντιστασιακή χειρονομία"
και
να "ασκήσουν πίεση" χωρίς όμως να χρειαστεί
να
"φτάσουν στα άκρα".
2)Όπου,
στην πρώην "χώρα" αφενός αεροπλάνα
της
αντί|"τρομοκρατικής συμμαχίας" των Αμερικανών
έπληξαν
θέσεις των "φανατικών" του ΙΚ και σκότωσαν 10 από αυτούς
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"10 IS militants killed in U.S.-led airstrike in northern Iraq")
και
αφετέρου η "Τουρκική" πολεμική αεροπορία έπληξε θέσεις
των
ανταρτών του ΡΚΚ "εκεί" ως "απάντηση" για την δολοφονία
ενός
διπλωμάτη της Άγκυρας στο Ερμπίλ σε "τρομοκρατική" επίθεση
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Jazeera",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Turkey bombs Kurdish region in Iraq after diplomat killed").             
3)Το
πιθανότερο είναι ότι το χτύπημα το εξαπέλυσαν
οι
"Σουνίτες τρομοκράτες" του "Χαλιφάτου πλέον"
για
να δείξουν ότι είναι παρόντες στην μάχη κατά
του
"προαιώνιου δια|δογματικού εχθρού",
αλλά
αφήνουμε ένα ενδεχόμενο το χτύπημα να
το
εξαπέλυσε το Ισραήλ,με τους ενόπλους
του
κράτους|έθνους εποίκων να μιμούνται
για
ξεκάρφωμα την "μεθοδολογία" των "φανατικών".
4)Αν
και βέβαια την δεκαετία του 1960 έγιναν
οι
μεγαλύτερες αυξήσεις στην κάλυψη του "κράτους πρόνοιας"
στις
Η.Π.Α. μετά την δεκαετία του 1930 και το "New Deal".
5)Ήτοι,
να ξανά|επαναλάβουμε ότι εάν είχε εγκατασταθεί μόνιμος σταθμός
στην
Σελήνη και είχε γίνει το ταξίδι στον Άρη κ.λ.π. που
όλα
αυτά ήταν τεχνολογικά απολύτως εφικτά σήμερα
οι
"άνθρωποι" θα ήταν σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουν
την
"κρίση του περιβάλλοντος" τόσο από την άποψη γνώσεων
όσο
και από την άποψη της πολιτικής|οργανωτικής λογικής-
καθώς
η αλλαγή του κλίματος σε βάρος των από κάτω
(που
προκαλεί ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό)
αυτό
που απαιτεί είναι μία κεντρικά|οργανωμένη|σχεδιαστική απάντηση-
όσο
και από την άποψη του ηθικού καθώς αντί να έχουν οι "άνθρωποι"
την
(ακριβή) αίσθηση ότι βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα σε μία χύτρα
που
η θερμοκρασία της ανεβαίνει
θα
αισθάνονταν μέρος ενός είδους
που
"ήδη" έχει απλωθεί στο ηλιακό σύστημα
και
"ήδη" έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία
πολύ
δύσκολες τεχνολογικές προκλήσεις 
κ.λ.π.
πλην όμως όλα αυτά τα θετικά είχαν ένα μειονέκτημα
για
τους καπιταλιστές και τις μεσαίες τάξεις:
Ότι
θα άλλαζαν τις εκτιμήσεις κόστους|οφέλους
των
από κάτω,επιτρέποντας σε πολλούς(και
όχι
όλους προφανώς) από αυτούς να σκεφθούν
ότι
όντως δυνητικά μπορεί να φτιαχτεί
"βίαια"
μία απολύτως τεχνητή κοινωνία
χωρίς
εκμετάλλευση και καταπίεση,
δηλαδή
ο Κομμουνισμός(χωρίς εισαγωγικά).