Πέμπτη 2 Μαΐου 2019

Τυνησία-Κασμίρ-Ερώτημα

Τυνησία-Κασμίρ-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην "δημοκρατική μεταβατική" Τυνησία έχει "προκύψει"
ότι
οι εργαζόμενοι στην διανομή καυσίμων ανάγκασαν
τους
συνδικαλιστές γραφειοκράτες "τους" να καλέσουν τριήμερη απεργία
με
αίτημα τις αυξήσεις,προκαλώντας έτσι-μαζί με τις δυσκολίες
στην
τροφοδότηση των "πολιτών" με καύσιμα-"μεγάλη ανησυχία"
στην
υπέρ|θυσιαστική κυβέρνηση της "χώρας" που βρίσκεται αντιμέτωπη
με
"ρεύμα εργατικής αναταραχής" την ίδια στιγμή που οι "δανειστές"
και
οι "θεσμοί" της ζητούν να επιβάλλει "ακόμα πιο" μεγάλες "θυσίες"
στους
"απλούς" ανθρώπους
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Strike by Tunisia fuel workers leads to queues and empty pumps"),
στο
(γνωστό μας) κατακτημένο Κασμίρ έχει "προκύψει" ότι
οι
στρατοί των αστικών κρατών "της" "μεγαλύτερης δημοκρατίας
στον
κόσμο" Ινδίας και "του" "δημοκρατικού μεταβατικού" Πακιστάν,
"εκ
νέου",αντήλλαξαν πυρά πυροβολικού μεταξύ τους στην "Γραμμή
της
Ανακωχής"-από τους προηγούμενους πολέμους μεταξύ των
δύο
αδηφάγων "εθνικών" κυρίαρχων τάξεων-με απολογισμό
1
νεκρό "πολίτη"-σε Πακιστανικό έδαφος-τουλάχιστον
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 3ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"India,Pakistan exchange heavy fire,shelling along Line of Control").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου και με αφορμή
ότι
σύμφωνα με "αγνούς" μελετητές το 2018 ήταν η χρονιά
που
οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως έφτασαν στο υψηλότερο επίπεδο
που
έχουν καταγραφεί από το 1988(ήτοι 1,8 τρις.δολάρια),
με
τις πρώτες έξι "χώρες" στην κατάταξη να είναι
οι
Η.Π.Α.,η Κίνα,η Σαουδική Αραβία,η Ινδία,
η
Γαλλία και η Ρωσία 
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Global defence spending hits highest ever amount in 2018-Report")
να
δούμε το ερώτημα του τι "υποδηλώνουν" τα παραπάνω στοιχεία?
Η
απάντηση-από την πλευρά του μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού
και
όχι "άλλη" βέβαια-είναι ότι καταρχάς δεν "υποδηλώνουν"
πως
αυτή την στιγμή οι στρατιωτικές δαπάνες είναι οι υψηλότερες ποτέ,
όπως
λανθασμένα αφήνει να εννοηθεί ο τίτλος του άρθρου παραθέσαμε,
για
τον πολύ απλό και πεζό λόγο ότι αυτού του είδους οι τόσο συνολικές καταγραφές 1 
μόνο
από το 1988 έχουν ξεκινήσει οπότε(χωρίς εισαγωγικά) και προφανώς
σε
παλαιότερες "εποχές" οι στρατιωτικές δαπάνες διεθνώς ήταν πολύ υψηλότερες-
λ.χ.
σε πολλές στιγμές του "Παλαιού" Ψυχρού Πολέμου πέραν,εννοείται,
από
τα χρόνια που "τελούνταν" οι  Παγκόσμιοι Πόλεμοι.
Αυτό
που όντως "υποδηλώνουν" όμως τα στοιχεία αυτά είναι πως
οι
άρχουσες τάξεις και τα κράτη τους παγκόσμια εκτιμούν
πως
"χρειάζονται" να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες
στο
υψηλότερο σημείο των τελευταίων 30 χρόνων
διότι
οι εντάσεις και οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους
έχουν
φτάσει στο σημείο που να το "απαιτεί" αυτό
καθώς
η βαθύτατη κρίση
(σε
όλα τα επίπεδα και όχι "απλώς το οικονομικό")
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού 
θέτει
ξανά στην ημερήσια διάταξη το "ζήτημα"
του
ιμπεριαλιστικού ξανά|μοιράσματος του "πλανήτη μας",
με
ότι αυτό συνεπάγεται 2 στην "εποχή μας" 3
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση 
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό 
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.           
Σημειώσεις:
1)Που
"ακόμα και" τώρα δεν είναι καθόλου πλήρης καθώς
η
(περιλάλητη) "διαφάνεια" στις κρατικές δαπάνες απουσιάζει
σε
πλήθος από "χώρες" de jure και εκεί που τυπικά "είναι εξασφαλισμένη"
δεν
υπάρχει de facto(ήτοι "δημιουργική λογιστική" ποικίλων ειδών)
που
"υποδηλώνει" ότι τα στοιχεία αυτά θα έπρεπε(χωρίς εισαγωγικά)
να
εκληφθούν ως ενδεικτικά τάσεων και τίποτα παραπάνω.
2)Που,
δεν σημαίνει "γραμμικά" ότι έπεται Παγκόσμιος Πόλεμος-
καθώς
υπάρχει ο ανασταλτικός παράγοντας των πυρηνικών όπλων,
ο
οποίος δεν υπήρχε το 1914 ή το 1939-αλλά σημαίνει
πως
αυτό το ενδεχόμενο
είναι
μέσα στην "τρέχουσα ατζέντα" των από πάνω
και
όχι "κάτι μακρινό"  κ.λ.π.
3)Όπου,
επανερχόμενοι στα της(γνωστής
μας)
"Μπολιβαριανής" Βενεζουέλας
μία
"αντιπολιτευόμενη" ΜΚΟ
δίνει
το νούμερο των 4 νεκρών και 239 τραυματιών "πολιτών"
που
έχουν σκοτώσει οι ένοπλοι "του" Chavismo-
που
διαχειρίζεται "δημοκρατικά"(?) και πρώην τάχα "φιλολαϊκά"
το
αστικό κράτος-
σε
όλα τα "επεισόδια" που "συνδέονται" με τα "συμβάντα εκεί"
περί
την Πρωτομαγιά(και τα οποία έχουμε δει) και συνολικότερα
το
νούμερο των 57 νεκρών "πολιτών" ομοίως φέτος από την στιγμή 
που
η Δεξιά "αντιπολίτευση"-που επιδιώκει την "αλλαγή καθεστώτος"
με
την στήριξη των Αμερικανών-ανακήρυξε πρόεδρο τον ανεκδιήγητο Γκουάιντο
(Βλέπε
το άρθρο των NBC News,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four dead in Venezuela clashes
after
opposition uprising human rights group says") που
ως
στοιχεία επιβεβαιώνουν τα όσα λέγαμε περί
της
επίτηδες περιορισμένης(συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια
όπου
υπήρχαν πολύ περισσότερες απώλειες "πολιτών"
καθώς
οι "αρνητικές ταραχές"
των
"απλών" ανθρώπων ήταν πολύ μεγαλύτερες)  "εμπλοκής"
των
μαζών σε αυτή την ιστορία καθώς ούτε οι Δεξιοί
ούτε
οι Chavistas θέλουν να τις δουν να βγαίνουν στο προσκήνιο
είτε
"θετικά" είτε "αρνητικά" για προφανείς ταξικούς λόγους.