Ιράκ|Συρία-Γαλλία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
25
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ,
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
2
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Μαρτίου).Κατά
τα
λοιπά,στα της "ειρηνευτικής διαπραγμάτευσης"|φάρσας για
την
πρώην Συρία,ο τύραννος Άσαντ ο Β΄προσφέρθηκε,για πρώτη φορά,
να
συμπεριλάβει και παράγοντες της "αντιπολίτευσης"
σε
"νέα μεταβατική κυβέρνηση" για την πρώην "χώρα",
η
οποία όμως θα "λειτουργεί" εντός των ορίων του υπάρχοντος "Συντάγματος"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Assad says he can form new Syrian government with opposition")-
που,
ενώ προφανώς δεν πρόκειται στο ελάχιστο να οδηγήσει(η "πρόταση" Άσαντ δηλαδή)
στον
"εκδημοκρατισμό" της πρώην Συρίας(ο οποίος σε κάθε περίπτωση είναι αδύνατος
πλην
της "βίαιης" εργατικής επανάστασης που όμως ουδείς επιδιώκει μέσα
στο
τέλειο στρατηγικό κενό) είναι παρόλα αυτά μία ικανή παραχώρηση για
τα
κριτήρια του Συριακού Μπάαθ που γνωρίζουμε πως αποκαλούσε "τρομοκράτες"
τους
"εξεγερμένους",όπως και φυσικά είναι όλοι τους.Επίσης,η παραχώρηση αυτή δεν γίνεται
υπό
το κράτος της στρατιωτικής ήττας αλλά αντίθετα υπό συνθήκες επιτυχιών στα μέτωπα
χάρη
στην "στήριξη" των "ισχυρών" Ρωσικών αεροπορικών επιδρομών κατά "στόχων
του
τρόμου" και κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται(η "πρόταση" του καθεστώτος
της
Δαμασκού δηλαδή) στην πίεση της Μόσχας στον "σύμμαχο" της ώστε
να
επιτευχθεί η "συναινετική αλλαγή καθεστώτος",να εξασφαλίσει την "επένδυση
της
εκεί" και συνεπακόλουθα να μπορέσουν οι άρχοντες του Κρεμλίνου να επιστρέψουν
στην
θεία μακαριότητα του απόλυτου πλιάτσικου σε βάρος του υποτελούς
"τους"
πληθυσμού χωρίς "εξωτερικές οχλήσεις".Πλην όμως, αυτό το "ωραίο σχέδιο"
δεν
δείχνει,πολύ αναμενόμενα,να ευοδώνεται καθώς έσπευσαν οι Η.Π.Α. να δηλώσουν
ότι
"μετάβαση" με την συμμετοχή του Άσαντ "...is not on for us..."!!!
(Βλέπε
το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. says new Syrian government including Assad a "non-starter")
και
φυσικά οι "δημοκράτες" αντεπαναστάτες,μετά από αυτή
την
σαφέστατη εκδήλωση προτίμησης του μεγάλου πάτρωνα τους απέρριψαν
και
αυτοί την "πρόταση".Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"1|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Γαλλία όπου,ενώ ο "άλλος αέρας" θυσιαστής Ολάντ "συνομιλούσε"
με
τον Ομπάμα στην Ουάσιγκτον για τον σχηματισμό της "νέας Λιβυκής κυβέρνησης"!!!
(Βλέπε
"Sputnik International" της 1ης Απριλίου,στο Διαδίκτυο),στο Παρίσι και
σε
πολλές πόλεις της "χώρας",για 1η φορά από την έναρξη των κινητοποιήσεων
που
αναγκάστηκαν να καλέσουν οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες κατά
της
επί το πολύ θυσιαστικότερο "τροποποίησης" του "παλαιού" νόμου|φάρσα για το 35ωρο,
η
συμμετοχή στις διαδηλώσεις ήταν οριακά αξιοπρεπής(για τα Γαλλικά μέτρα) με
τα
νούμερα να κυμαίνονται μεταξύ 400000 και 1200000
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"France labour reform: Hundreds of thousands protest") που
σε
αρκετές περιπτώσεις(ίσως περισσότερες από τις προηγούμενες φορές) επιδόθηκαν
και
σε "ακρότητες",στις οποίες φυσικά η αστυνομία του αστικού κράτους "απάντησε"
με
βροχή δακρυγόνων,συλλήψεις κ.λ.π.
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Tear gas,clashes,broken windows: Anti-labor reform protesters rally accross France").
Το
πολιτικό ερώτημα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι το αν όλα αυτά "υποδηλώνουν"
πως
θα έχουμε "ταραχώδεις εξελίξεις εκεί"?
Η
απάντηση είναι πως θεωρητικά τίποτε δεν αποκλείει να έχουμε μία "ταραχώδη" εξέλιξη
καθώς
φυσικά η ταξική πόλωση και γενικότερα το "εύφλεκτο υλικό" μέσα
στην
Γαλλική "κοινωνία" είναι πελώρια|ο.Τούτου δοθέντος όμως πρέπει να επισημάνουμε
ότι
μόλις χθες κατάφεραν σε όλη την Γαλλία να φτάσουν τα νούμερα2 των συμμετεχόντων
(στην
βάση της πιο αισιόδοξης εκτίμησης) στο ισοδύναμο των όσων είχαν κινητοποιηθεί
πέρσι
από τις "μεσαίες τάξεις"-και φυσικά τα δεξιά-μόνο στο Παρίσι για
την
διαβόητη "Je suis Charlie" διαδήλωση ή για να το πούμε διαφορετικά
αν
οι τωρινές κινητοποιήσεις συνεχίσουν και μεγαλώσουν θα αποτελούν
την
αρχή ανάκαμψης του κινήματος μετά από μία πελώρια κοιλιά 10 χρόνων
από
την κορύφωση του προηγούμενου κύματος των από κάτω το 2005-6|
με
την(γνωστή μας) κοινωνική έκρηξη στα προάστια και τη νίκη ενάντια
στο
"Νόμο Πρώτης Απασχόλησης"|η οποία(κοιλιά του κινήματος δηλαδή)
δεν
ήταν στο ελάχιστο "φυσική" και μοιραία αλλά προϊόν
της
πλήρους("πλατιάς") απουσίας στην "εποχή μας"
του
συνειδητού παράγοντα,ο οποίος
να
οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στο
"Ναό της Δημοκρατίας" στο Κίεβο,ο "πρόεδρος του σώματος" πρότεινε
να
γίνει "νέος υπουργός Οικονομικών" της "Ουκρανίας"
ο
θυσιαστής πρώην υπουργός Οικονομικών της "πολιτισμένης" Σλοβακίας(!!!)
και
το "σώμα" τώρα θα αποφανθεί επί της εν λόγω "προτάσεως"
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Slovakia΄s ex-minister may head Ukraine΄s Finance Ministry")-καθόλου,
μα
καθόλου "εκπληκτικά".
2)Να
επισημάνουμε επίσης πως ο αναβαθμισμένος ρόλος(χωρίς εισαγωγικά)
των
φοιτητών στις κινητοποιήσεις "εκεί" ξανά|φέρνει το μοντέλο(αλλά
ως
τώρα στο πολύ πιο αδύναμο) του Δεκέμβρη του 1995-όπου(ξέρουμε ότι)
οι
εργάτες στον ιδιωτικό τομέα δρούσαν δια της "αντιπροσώπευσης" τους
από
τους εργάτες του δημόσιου τομέα-με την διαφορά επί το χείρον
ότι
τον ρόλο(ομοίως) των εργαζόμενων του Δημοσίου παίρνουν σε μεγάλο βαθμό ως τώρα
οι
"no future" φοιτητές.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
25
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ,
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
2
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Μαρτίου).Κατά
τα
λοιπά,στα της "ειρηνευτικής διαπραγμάτευσης"|φάρσας για
την
πρώην Συρία,ο τύραννος Άσαντ ο Β΄προσφέρθηκε,για πρώτη φορά,
να
συμπεριλάβει και παράγοντες της "αντιπολίτευσης"
σε
"νέα μεταβατική κυβέρνηση" για την πρώην "χώρα",
η
οποία όμως θα "λειτουργεί" εντός των ορίων του υπάρχοντος "Συντάγματος"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Assad says he can form new Syrian government with opposition")-
που,
ενώ προφανώς δεν πρόκειται στο ελάχιστο να οδηγήσει(η "πρόταση" Άσαντ δηλαδή)
στον
"εκδημοκρατισμό" της πρώην Συρίας(ο οποίος σε κάθε περίπτωση είναι αδύνατος
πλην
της "βίαιης" εργατικής επανάστασης που όμως ουδείς επιδιώκει μέσα
στο
τέλειο στρατηγικό κενό) είναι παρόλα αυτά μία ικανή παραχώρηση για
τα
κριτήρια του Συριακού Μπάαθ που γνωρίζουμε πως αποκαλούσε "τρομοκράτες"
τους
"εξεγερμένους",όπως και φυσικά είναι όλοι τους.Επίσης,η παραχώρηση αυτή δεν γίνεται
υπό
το κράτος της στρατιωτικής ήττας αλλά αντίθετα υπό συνθήκες επιτυχιών στα μέτωπα
χάρη
στην "στήριξη" των "ισχυρών" Ρωσικών αεροπορικών επιδρομών κατά "στόχων
του
τρόμου" και κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται(η "πρόταση" του καθεστώτος
της
Δαμασκού δηλαδή) στην πίεση της Μόσχας στον "σύμμαχο" της ώστε
να
επιτευχθεί η "συναινετική αλλαγή καθεστώτος",να εξασφαλίσει την "επένδυση
της
εκεί" και συνεπακόλουθα να μπορέσουν οι άρχοντες του Κρεμλίνου να επιστρέψουν
στην
θεία μακαριότητα του απόλυτου πλιάτσικου σε βάρος του υποτελούς
"τους"
πληθυσμού χωρίς "εξωτερικές οχλήσεις".Πλην όμως, αυτό το "ωραίο σχέδιο"
δεν
δείχνει,πολύ αναμενόμενα,να ευοδώνεται καθώς έσπευσαν οι Η.Π.Α. να δηλώσουν
ότι
"μετάβαση" με την συμμετοχή του Άσαντ "...is not on for us..."!!!
(Βλέπε
το άρθρο των "Yahoo News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"U.S. says new Syrian government including Assad a "non-starter")
και
φυσικά οι "δημοκράτες" αντεπαναστάτες,μετά από αυτή
την
σαφέστατη εκδήλωση προτίμησης του μεγάλου πάτρωνα τους απέρριψαν
και
αυτοί την "πρόταση".Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"1|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Γαλλία όπου,ενώ ο "άλλος αέρας" θυσιαστής Ολάντ "συνομιλούσε"
με
τον Ομπάμα στην Ουάσιγκτον για τον σχηματισμό της "νέας Λιβυκής κυβέρνησης"!!!
(Βλέπε
"Sputnik International" της 1ης Απριλίου,στο Διαδίκτυο),στο Παρίσι και
σε
πολλές πόλεις της "χώρας",για 1η φορά από την έναρξη των κινητοποιήσεων
που
αναγκάστηκαν να καλέσουν οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες κατά
της
επί το πολύ θυσιαστικότερο "τροποποίησης" του "παλαιού" νόμου|φάρσα για το 35ωρο,
η
συμμετοχή στις διαδηλώσεις ήταν οριακά αξιοπρεπής(για τα Γαλλικά μέτρα) με
τα
νούμερα να κυμαίνονται μεταξύ 400000 και 1200000
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"France labour reform: Hundreds of thousands protest") που
σε
αρκετές περιπτώσεις(ίσως περισσότερες από τις προηγούμενες φορές) επιδόθηκαν
και
σε "ακρότητες",στις οποίες φυσικά η αστυνομία του αστικού κράτους "απάντησε"
με
βροχή δακρυγόνων,συλλήψεις κ.λ.π.
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Tear gas,clashes,broken windows: Anti-labor reform protesters rally accross France").
Το
πολιτικό ερώτημα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι το αν όλα αυτά "υποδηλώνουν"
πως
θα έχουμε "ταραχώδεις εξελίξεις εκεί"?
Η
απάντηση είναι πως θεωρητικά τίποτε δεν αποκλείει να έχουμε μία "ταραχώδη" εξέλιξη
καθώς
φυσικά η ταξική πόλωση και γενικότερα το "εύφλεκτο υλικό" μέσα
στην
Γαλλική "κοινωνία" είναι πελώρια|ο.Τούτου δοθέντος όμως πρέπει να επισημάνουμε
ότι
μόλις χθες κατάφεραν σε όλη την Γαλλία να φτάσουν τα νούμερα2 των συμμετεχόντων
(στην
βάση της πιο αισιόδοξης εκτίμησης) στο ισοδύναμο των όσων είχαν κινητοποιηθεί
πέρσι
από τις "μεσαίες τάξεις"-και φυσικά τα δεξιά-μόνο στο Παρίσι για
την
διαβόητη "Je suis Charlie" διαδήλωση ή για να το πούμε διαφορετικά
αν
οι τωρινές κινητοποιήσεις συνεχίσουν και μεγαλώσουν θα αποτελούν
την
αρχή ανάκαμψης του κινήματος μετά από μία πελώρια κοιλιά 10 χρόνων
από
την κορύφωση του προηγούμενου κύματος των από κάτω το 2005-6|
με
την(γνωστή μας) κοινωνική έκρηξη στα προάστια και τη νίκη ενάντια
στο
"Νόμο Πρώτης Απασχόλησης"|η οποία(κοιλιά του κινήματος δηλαδή)
δεν
ήταν στο ελάχιστο "φυσική" και μοιραία αλλά προϊόν
της
πλήρους("πλατιάς") απουσίας στην "εποχή μας"
του
συνειδητού παράγοντα,ο οποίος
να
οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στο
"Ναό της Δημοκρατίας" στο Κίεβο,ο "πρόεδρος του σώματος" πρότεινε
να
γίνει "νέος υπουργός Οικονομικών" της "Ουκρανίας"
ο
θυσιαστής πρώην υπουργός Οικονομικών της "πολιτισμένης" Σλοβακίας(!!!)
και
το "σώμα" τώρα θα αποφανθεί επί της εν λόγω "προτάσεως"
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Slovakia΄s ex-minister may head Ukraine΄s Finance Ministry")-καθόλου,
μα
καθόλου "εκπληκτικά".
2)Να
επισημάνουμε επίσης πως ο αναβαθμισμένος ρόλος(χωρίς εισαγωγικά)
των
φοιτητών στις κινητοποιήσεις "εκεί" ξανά|φέρνει το μοντέλο(αλλά
ως
τώρα στο πολύ πιο αδύναμο) του Δεκέμβρη του 1995-όπου(ξέρουμε ότι)
οι
εργάτες στον ιδιωτικό τομέα δρούσαν δια της "αντιπροσώπευσης" τους
από
τους εργάτες του δημόσιου τομέα-με την διαφορά επί το χείρον
ότι
τον ρόλο(ομοίως) των εργαζόμενων του Δημοσίου παίρνουν σε μεγάλο βαθμό ως τώρα
οι
"no future" φοιτητές.