Συρία-Βρετανία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στα της πρώην Συρίας "προέκυψε" ότι
η
Ισραηλινή πολεμική αεροπορία έπληξε,"εκ νέου",
με
τους πυραύλους της θέσεις των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄-και "επισκεπτών Ιρανών"-
εντός
της πρώην "χώρας",στα πέριξ της Δαμασκού
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrian TV says Damascus targeted "from direction of" Israel")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα των ενόπλων του κράτους|έθνους εποίκων
να
γεμίζει ενθουσιασμό,εννοείται,όλους τους ενόπλους
της
"δημοκρατικής" αντεπανάστασης
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο)-
στην
Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Βρετανία "προέκυψε"
ότι
κατέρρευσαν χωρίς αποτέλεσμα
οι
"συνομιλίες" μεταξύ της κυβέρνησης της υπέρ|θυσιάστριας Theresa May
και
του Εργατικού Κόμματος-υπό το "Νέο Αριστερό" επικεφαλής
του
Τζέρεμυ Κόρμπυν "μας"-για το πως
τάχα
θα "υλοποιούνταν" το υποτιθέμενο "Brexi
(Βλέπε
το Λιβανικό "Daily Star" της 18ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"No chance of passing Brexit bill by end-July,
says
Labour΄s Corbyn"),καθόλου,μα καθόλου,"εκπληκτικά"
καθώς
βέβαια η αντικειμενική(και ασχέτως "προθέσεων") λειτουργία
των
προαναφερθέντων διακομματικών "συνομιλιών"
ήταν
να ροκανιστεί ο χρόνος με "κινητικότητα" επί του "ζητήματος"
χωρίς
να υπάρχει η παραμικρή κίνηση 1 διότι πως θα μπορούσε αυτή
να
υπάρχει όταν οι Εργατικοί είναι οι βασικοί εκφραστές
(χωρίς
εισαγωγικά) του "Bremain" και των "ακροατηρίων"
που
το υποστηρίζουν αναφανδόν?
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"2
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ήτοι,
να ξανά|τονίσουμε πως το οι Εργατικοί παίζουν
έναν
καίριο ρόλο στην υλοποίηση του "κομψού" πραξικοπήματος
κατά
των αστικό|δημοκρατικών δικαιωμάτων των "απλών" ανθρώπων
που
γίνεται "εκεί'-με την de facto αναίρεση του υποτιθέμενου Brexit-
καθώς
το Συντηρητικό Κόμμα δεν θα μπορούσε ποτέ από μόνο του
(και
διαιρεμένο τρομερά καθώς είναι για το "ζήτημα") να "τελέσει"
ένα
τέτοιο "έργο" για λογαριασμό της πλειοψηφίας της κυρίαρχης τάξης
(και
μεγάλου μέρους του κράτους της).
Άρα
(χωρίς εισαγωγικά) λοιπόν η "πολιτισμένη" Βρετανία
έχει
την "ευτυχία" να ανήκει στην κατηγορία των "χωρών"
που
υπέστησαν πραξικόπημα(άσχετα με το εάν η επιτυχία του
στην
Βρετανική περίπτωση θα αποδειχτεί οριστική ή όχι)
για
λογαριασμό της "αγοράς"
όχι
από "αγροίκους στρατιωτικούς" ή φασίστες κ.λ.π.
αλλά
από τους πλέον politically correct "Αριστερούς"
που
θα μπορούσαν να βρεθούν,
και
μάλιστα εν μέσω των επευφημιών
(ή
έστω της "κατανόησης")
της
"παγκόσμιας δημοκρατικής κοινής γνώμης".
2)Όπου,
οι Η.Π.Α. "ως τέτοιες" επέβαλλαν "νέες" κυρώσεις
σε
παράγοντες της "ισχυρής" Ρωσίας με το πρόσχημα
ότι
όντως αυτοί "εμπλέκονται" σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"US slaps sanctions over Russia rights despite revived ties")-
ως
"συμπλήρωμα" προφανώς τα παραπάνω της "προσέγγισης"
των
δύο άνισης ισχύος ιμπεριαλιστικών δυνάμεων
που
εσχάτως είδαμε να γίνεται με το ταξίδι του Πόμπεο
και
της συνάντησης του με τον "ισχυρό" Πούτιν.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στα της πρώην Συρίας "προέκυψε" ότι
η
Ισραηλινή πολεμική αεροπορία έπληξε,"εκ νέου",
με
τους πυραύλους της θέσεις των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄-και "επισκεπτών Ιρανών"-
εντός
της πρώην "χώρας",στα πέριξ της Δαμασκού
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrian TV says Damascus targeted "from direction of" Israel")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα των ενόπλων του κράτους|έθνους εποίκων
να
γεμίζει ενθουσιασμό,εννοείται,όλους τους ενόπλους
της
"δημοκρατικής" αντεπανάστασης
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο)-
στην
Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Βρετανία "προέκυψε"
ότι
κατέρρευσαν χωρίς αποτέλεσμα
οι
"συνομιλίες" μεταξύ της κυβέρνησης της υπέρ|θυσιάστριας Theresa May
και
του Εργατικού Κόμματος-υπό το "Νέο Αριστερό" επικεφαλής
του
Τζέρεμυ Κόρμπυν "μας"-για το πως
τάχα
θα "υλοποιούνταν" το υποτιθέμενο "Brexi
(Βλέπε
το Λιβανικό "Daily Star" της 18ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"No chance of passing Brexit bill by end-July,
says
Labour΄s Corbyn"),καθόλου,μα καθόλου,"εκπληκτικά"
καθώς
βέβαια η αντικειμενική(και ασχέτως "προθέσεων") λειτουργία
των
προαναφερθέντων διακομματικών "συνομιλιών"
ήταν
να ροκανιστεί ο χρόνος με "κινητικότητα" επί του "ζητήματος"
χωρίς
να υπάρχει η παραμικρή κίνηση 1 διότι πως θα μπορούσε αυτή
να
υπάρχει όταν οι Εργατικοί είναι οι βασικοί εκφραστές
(χωρίς
εισαγωγικά) του "Bremain" και των "ακροατηρίων"
που
το υποστηρίζουν αναφανδόν?
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"2
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ήτοι,
να ξανά|τονίσουμε πως το οι Εργατικοί παίζουν
έναν
καίριο ρόλο στην υλοποίηση του "κομψού" πραξικοπήματος
κατά
των αστικό|δημοκρατικών δικαιωμάτων των "απλών" ανθρώπων
που
γίνεται "εκεί'-με την de facto αναίρεση του υποτιθέμενου Brexit-
καθώς
το Συντηρητικό Κόμμα δεν θα μπορούσε ποτέ από μόνο του
(και
διαιρεμένο τρομερά καθώς είναι για το "ζήτημα") να "τελέσει"
ένα
τέτοιο "έργο" για λογαριασμό της πλειοψηφίας της κυρίαρχης τάξης
(και
μεγάλου μέρους του κράτους της).
Άρα
(χωρίς εισαγωγικά) λοιπόν η "πολιτισμένη" Βρετανία
έχει
την "ευτυχία" να ανήκει στην κατηγορία των "χωρών"
που
υπέστησαν πραξικόπημα(άσχετα με το εάν η επιτυχία του
στην
Βρετανική περίπτωση θα αποδειχτεί οριστική ή όχι)
για
λογαριασμό της "αγοράς"
όχι
από "αγροίκους στρατιωτικούς" ή φασίστες κ.λ.π.
αλλά
από τους πλέον politically correct "Αριστερούς"
που
θα μπορούσαν να βρεθούν,
και
μάλιστα εν μέσω των επευφημιών
(ή
έστω της "κατανόησης")
της
"παγκόσμιας δημοκρατικής κοινής γνώμης".
2)Όπου,
οι Η.Π.Α. "ως τέτοιες" επέβαλλαν "νέες" κυρώσεις
σε
παράγοντες της "ισχυρής" Ρωσίας με το πρόσχημα
ότι
όντως αυτοί "εμπλέκονται" σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"US slaps sanctions over Russia rights despite revived ties")-
ως
"συμπλήρωμα" προφανώς τα παραπάνω της "προσέγγισης"
των
δύο άνισης ισχύος ιμπεριαλιστικών δυνάμεων
που
εσχάτως είδαμε να γίνεται με το ταξίδι του Πόμπεο
και
της συνάντησης του με τον "ισχυρό" Πούτιν.
