Ισπανία-Ιράκ|Συρία-Βιβλίο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"1|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στο
"πολιτισμένο" Βέλγιο,ο πρώην επικεφαλής
της
καθαιρεθείσας "τοπικής" κυβέρνησης της Καταλονίας,
σε
"επίσημη" συνέντευξη του δήλωσε πως αποδέχεται
τις
"νέες ελεύθερες" εκλογές που έχει προκηρύξει
ο
θυσιαστής Ραχόι για να χρυσώσει το χάπι του(γνωστού
μας)
πραξικοπήματος του-δηλαδή αποδέχεται τη "νομιμότητα"
του
πραξικοπήματος των "αρχών" στην Μαδρίτη-
και
ζήτησε "εγγυήσεις" για την ασφάλεια
του
από αυτές(τις Ισπανικές "αρχές" δηλαδή που έχουν εξαγγείλει
την
άσκηση δίωξης ενάντια του για "στάση") ώστε
να
επιστρέψει στην Καταλονία και να συμμετέχει
στα
"νέα δημοκρατικά δρώμενα"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 1ης Νοεμβρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ousted Catalan leader accepts new elections,says "long road to independence"2),
στο
"μετά την αποχώρηση' Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που συνεχίζει
ο
ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος" Τραμπ,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες' επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον"ΙΚ και
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
4+2
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου).Κατά
τα
λοιπά,στα του πρώην Ιράκ,καταρχάς ο "πρωθυπουργός
της"
πρώην "χώρας",δήλωσε "επίσημα" σε συνέντευξη του
πως
σκοπεύει να περιορίσει αισθητά την "αυτονομία"
ή
αυτονομία που έχουν "απολαύσει"
έως
τώρα οι Κούρδοι "εκεί"
(Βλέπε
το άρθρο του "Independent",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iraq to end decades-old policy
of
semi-independent rule in Kurdistan,says PM")-ήτοι,
όπως
λέγαμε τρώγοντας έρχεται η όρεξη για την "κυβέρνηση"
στην
Βαγδάτη 3-ενώ σε πόλη πέριξ του Κιρκούκ "προέκυψε"
ότι
Κούρδος δημοσιογράφος δολοφονήθηκε από
τις
"Σιιτικές πολιτοφυλακές"
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "Comittee to Protect Journalists",
με τίτλο
"Kurdish journalist killed,others attacked amid post-referendum tensions").
Στα
της πρώην Συρίας τώρα,"προέκυψε" ότι υποβρύχιο του πολεμικού ναυτικού
"της"
Μόσχας εξαπέλυσε,"εκ νέου",πυραύλους Κρουζ κατά "στόχων του τρόμου"
του
"Χαλιφάτου πλέον" στην περιοχή του Ντέιρ Ελ-Ζουρ
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian submarine strikes ISIS in Syria
with
Kalibr cruise missiles from Mediterranean").Με τα παραπάνω αξιομνημόνευτα
κατά
νου,και αντί σχολίου στα παραπάνω,να προχωρήσουμε λέγοντας
πως
έπεσε στα χέρια μας το βιβλίο του Philip Cunliffe,
με τίτλο
"Lenin Lives!Reimagining the Russian Revolution 1917-2017"(εκδόσεις
Zero
Books,2017),που στο κέντρο του είναι
μία
"εναλλακτική" ιστορία του τι θα γινόταν
εάν
ο "βίαιος" Κόκκινος Οκτώβρης του 1917 είχε απλωθεί νικηφόρα
και
στις "χώρες" της "πολιτισμένης" Δύσης,ανοίγοντας έτσι
"βίαια"
τον δρόμο για τον Κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά) και
με
αυτό ως σκελετό ο συγγραφέας σχολιάζει το που έχουν οδηγηθεί
"τα
πράγματα" σήμερα,δηλαδή την ιστορία όπως όντως έγινε
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό.
Αφού
αναφέρουμε,προς αποφυγή "παρανοήσεων",πως εμείς
για
πρώτη φορά "συναντούμε" αυτό τον συγγραφέα και
πως
δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για τα πολιτικά πεπραγμένα
του
ως "συγκεκριμένου" φυσικού προσώπου,και συνεπακόλουθα
ότι
δεν αναλαμβάνουμε την παραμικρή ευθύνη για αυτά,
να
προχωρήσουμε λέγοντας πως το εν λόγω βιβλίο είναι-
σε
σύγκριση με το τι παίζει στο "τοπίο" διεθνώς 4-πάρα
πολύ
καλό και ως προς
το
πως βλέπει την ίδια την "βίαιη" επανάσταση
του
1917,και ως προς το πως βλέπει τις συνέπειες του απλώματος
της
και ως προς την κατανόηση του το τι είναι ο Κομμουνισμός(ομοίως)
αλλά
και ως προς την αντιδιαστολή που κάνει με τις "δραστηριότητες"
της
"Αριστεράς" διεθνώς την σήμερον ημέρα.Επίσης και εξίσου,
ενώ
δεν κάνει ευθέως καμία "πρόταση" είναι
και
ένα πολύ αισιόδοξο βιβλίο με την πραγματική και όχι
την
γιαλαντζί έννοια των διαφόρων "πλατιών" κυρίων,δηλαδή
με
την έννοια του ότι οι "απλοί" άνθρωποι
εάν
το αποφασίσουν πολιτικά,μπορούν
να
απελευθερωθούν "βίαια" κοινωνικά και να ξεφύγουν από
όλα
τα δεινά που τους επιβάλλει ο σε ιστορική παρακμή
και
πτώση καπιταλισμός.Βεβαίως
για
να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται η διαθεσιμότητα
του
συνειδητού παράγοντα-ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της νιοστής και δύο "Συμφωνίας για εκεχειρία" με
τους
"Ουκρανούς" στα Ανατολικά-που,οι αντί|"ηγεσίες των" Ρωσόφωνων
που
υπερασπίζουν τον εαυτό τους,αναμενόμενα,δέχτηκαν υπό την πίεση
του
Πούτιν-οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν,"εκ νέου",με
τα
πυρά τους-41 φορές εντός 24 ωρών-
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Donbass News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"41 ceasefire violations recorded in DPR in 24 hours").
2)Για
την ανάλυση του εν λόγω "φαινομένου",βλέπε
τα
όσα γράφαμε περί του "Καταλανικού ζητήματος"
στην
χτεσινή μας ανάρτηση.
3)Ήτοι,
αυτό που η "κυβέρνηση" στην Βαγδάτη επιχειρεί
να
κάνει τώρα σε βάρος των Κούρδων δεν θα τις βγει
διότι
δεν διαθέτει την πραγματική ισχύ για να το επιβάλλει
(όπως
έχουμε δει).Πλην όμως αυτή της η "προσπάθεια"
θα
σημάνει "νέες" αιματηρές περιπέτειες για τους Κούρδους,
που
έτσι πληρώνουν τους "χειρισμούς" και τα"σχέδια"
των
γραφειοκρατικών αντί|"ηγεσιών τους".
4)Το
"σε σύγκριση με το τι παίζει στο "τοπίο"
διεθνώς
"υποδηλώνει" ως διατύπωση πως υπάρχουν σημεία
στο
βιβλίο που δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν
σε
πολιτικά μπερδέματα κυρίως επειδή κατά την εκτίμηση
μας
ο συγγραφέας δεν είναι καθαρός
στο
θέμα της "φυσικότητας" ή μη των επαναστατικών ιδεών
(που
έχουμε αναλύσει).Παρόλα αυτά όμως,τα προτερήματα
του
ξεπερνούν κατά πολύ τα όποια ελαττώματα και αυτό
είναι
μία πολύ ευχάριστη έκπληξη σε μία "εποχή"
όπως
αυτήν που την "εμπειρία" της "απολαμβάνουμε".
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"1|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στο
"πολιτισμένο" Βέλγιο,ο πρώην επικεφαλής
της
καθαιρεθείσας "τοπικής" κυβέρνησης της Καταλονίας,
σε
"επίσημη" συνέντευξη του δήλωσε πως αποδέχεται
τις
"νέες ελεύθερες" εκλογές που έχει προκηρύξει
ο
θυσιαστής Ραχόι για να χρυσώσει το χάπι του(γνωστού
μας)
πραξικοπήματος του-δηλαδή αποδέχεται τη "νομιμότητα"
του
πραξικοπήματος των "αρχών" στην Μαδρίτη-
και
ζήτησε "εγγυήσεις" για την ασφάλεια
του
από αυτές(τις Ισπανικές "αρχές" δηλαδή που έχουν εξαγγείλει
την
άσκηση δίωξης ενάντια του για "στάση") ώστε
να
επιστρέψει στην Καταλονία και να συμμετέχει
στα
"νέα δημοκρατικά δρώμενα"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 1ης Νοεμβρίου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ousted Catalan leader accepts new elections,says "long road to independence"2),
στο
"μετά την αποχώρηση' Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που συνεχίζει
ο
ακροδεξιός|φασιστοειδής "ετερόδοξος" Τραμπ,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες' επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον"ΙΚ και
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
4+2
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου).Κατά
τα
λοιπά,στα του πρώην Ιράκ,καταρχάς ο "πρωθυπουργός
της"
πρώην "χώρας",δήλωσε "επίσημα" σε συνέντευξη του
πως
σκοπεύει να περιορίσει αισθητά την "αυτονομία"
ή
αυτονομία που έχουν "απολαύσει"
έως
τώρα οι Κούρδοι "εκεί"
(Βλέπε
το άρθρο του "Independent",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Iraq to end decades-old policy
of
semi-independent rule in Kurdistan,says PM")-ήτοι,
όπως
λέγαμε τρώγοντας έρχεται η όρεξη για την "κυβέρνηση"
στην
Βαγδάτη 3-ενώ σε πόλη πέριξ του Κιρκούκ "προέκυψε"
ότι
Κούρδος δημοσιογράφος δολοφονήθηκε από
τις
"Σιιτικές πολιτοφυλακές"
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "Comittee to Protect Journalists",
με τίτλο
"Kurdish journalist killed,others attacked amid post-referendum tensions").
Στα
της πρώην Συρίας τώρα,"προέκυψε" ότι υποβρύχιο του πολεμικού ναυτικού
"της"
Μόσχας εξαπέλυσε,"εκ νέου",πυραύλους Κρουζ κατά "στόχων του τρόμου"
του
"Χαλιφάτου πλέον" στην περιοχή του Ντέιρ Ελ-Ζουρ
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian submarine strikes ISIS in Syria
with
Kalibr cruise missiles from Mediterranean").Με τα παραπάνω αξιομνημόνευτα
κατά
νου,και αντί σχολίου στα παραπάνω,να προχωρήσουμε λέγοντας
πως
έπεσε στα χέρια μας το βιβλίο του Philip Cunliffe,
με τίτλο
"Lenin Lives!Reimagining the Russian Revolution 1917-2017"(εκδόσεις
Zero
Books,2017),που στο κέντρο του είναι
μία
"εναλλακτική" ιστορία του τι θα γινόταν
εάν
ο "βίαιος" Κόκκινος Οκτώβρης του 1917 είχε απλωθεί νικηφόρα
και
στις "χώρες" της "πολιτισμένης" Δύσης,ανοίγοντας έτσι
"βίαια"
τον δρόμο για τον Κομμουνισμό(χωρίς εισαγωγικά) και
με
αυτό ως σκελετό ο συγγραφέας σχολιάζει το που έχουν οδηγηθεί
"τα
πράγματα" σήμερα,δηλαδή την ιστορία όπως όντως έγινε
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό.
Αφού
αναφέρουμε,προς αποφυγή "παρανοήσεων",πως εμείς
για
πρώτη φορά "συναντούμε" αυτό τον συγγραφέα και
πως
δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για τα πολιτικά πεπραγμένα
του
ως "συγκεκριμένου" φυσικού προσώπου,και συνεπακόλουθα
ότι
δεν αναλαμβάνουμε την παραμικρή ευθύνη για αυτά,
να
προχωρήσουμε λέγοντας πως το εν λόγω βιβλίο είναι-
σε
σύγκριση με το τι παίζει στο "τοπίο" διεθνώς 4-πάρα
πολύ
καλό και ως προς
το
πως βλέπει την ίδια την "βίαιη" επανάσταση
του
1917,και ως προς το πως βλέπει τις συνέπειες του απλώματος
της
και ως προς την κατανόηση του το τι είναι ο Κομμουνισμός(ομοίως)
αλλά
και ως προς την αντιδιαστολή που κάνει με τις "δραστηριότητες"
της
"Αριστεράς" διεθνώς την σήμερον ημέρα.Επίσης και εξίσου,
ενώ
δεν κάνει ευθέως καμία "πρόταση" είναι
και
ένα πολύ αισιόδοξο βιβλίο με την πραγματική και όχι
την
γιαλαντζί έννοια των διαφόρων "πλατιών" κυρίων,δηλαδή
με
την έννοια του ότι οι "απλοί" άνθρωποι
εάν
το αποφασίσουν πολιτικά,μπορούν
να
απελευθερωθούν "βίαια" κοινωνικά και να ξεφύγουν από
όλα
τα δεινά που τους επιβάλλει ο σε ιστορική παρακμή
και
πτώση καπιταλισμός.Βεβαίως
για
να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται η διαθεσιμότητα
του
συνειδητού παράγοντα-ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της νιοστής και δύο "Συμφωνίας για εκεχειρία" με
τους
"Ουκρανούς" στα Ανατολικά-που,οι αντί|"ηγεσίες των" Ρωσόφωνων
που
υπερασπίζουν τον εαυτό τους,αναμενόμενα,δέχτηκαν υπό την πίεση
του
Πούτιν-οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν,"εκ νέου",με
τα
πυρά τους-41 φορές εντός 24 ωρών-
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Donbass News Agency",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"41 ceasefire violations recorded in DPR in 24 hours").
2)Για
την ανάλυση του εν λόγω "φαινομένου",βλέπε
τα
όσα γράφαμε περί του "Καταλανικού ζητήματος"
στην
χτεσινή μας ανάρτηση.
3)Ήτοι,
αυτό που η "κυβέρνηση" στην Βαγδάτη επιχειρεί
να
κάνει τώρα σε βάρος των Κούρδων δεν θα τις βγει
διότι
δεν διαθέτει την πραγματική ισχύ για να το επιβάλλει
(όπως
έχουμε δει).Πλην όμως αυτή της η "προσπάθεια"
θα
σημάνει "νέες" αιματηρές περιπέτειες για τους Κούρδους,
που
έτσι πληρώνουν τους "χειρισμούς" και τα"σχέδια"
των
γραφειοκρατικών αντί|"ηγεσιών τους".
4)Το
"σε σύγκριση με το τι παίζει στο "τοπίο"
διεθνώς
"υποδηλώνει" ως διατύπωση πως υπάρχουν σημεία
στο
βιβλίο που δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν
σε
πολιτικά μπερδέματα κυρίως επειδή κατά την εκτίμηση
μας
ο συγγραφέας δεν είναι καθαρός
στο
θέμα της "φυσικότητας" ή μη των επαναστατικών ιδεών
(που
έχουμε αναλύσει).Παρόλα αυτά όμως,τα προτερήματα
του
ξεπερνούν κατά πολύ τα όποια ελαττώματα και αυτό
είναι
μία πολύ ευχάριστη έκπληξη σε μία "εποχή"
όπως
αυτήν που την "εμπειρία" της "απολαμβάνουμε".