Ιράκ-Συρία-Αυστραλία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε' ότι πλήθος από "απλούς" ανθρώπους
που
διαδήλωναν στη Νατζάφ(και σε έτερες πόλεις της πρώην "χώρας")
"κατά
της διαφθοράς" μετά
από
"ειρηνικά|ειρηνικά"-εννοείται-κάλεσμα
του
(γνωστού μας) τυχοδιώκτη Μοκτάντα Αλ-Σαντρ ξέφυγαν
από
τον έλεγχο των "οργανωτών" και έκαναν ντου σε εμπορικό κέντρο-
το
οποίο ήταν και ένας από τους "συγκεκριμένους" 1 στόχους των διαδηλώσεων-
οι
ιδιωτικοί φρουροί "του" οποίου άνοιξαν πυρ ενάντια στους "πολίτες" σκοτώνοντας
4
από αυτούς και πυροδοτώντας έτσι την περαιτέρω οργή τους,
που
οδήγησε στην πυρπόληση του κτιρίου
(Βλέπε
το άρθρο του "The New Arab",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four Sadr supporters killed in Iraq΄s Najaf during anti-corruption mall protest"),
στα
της πρώην Συρίας 2 "προέκυψε" ότι η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία,
για
δεύτερη ημέρα στην σειρά εξαπέλυσε πλήγμα
με
τους πυραύλους της κατά θέσεων των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄-και "επισκεπτών Ιρανών"-στην πρώην "χώρα"
(Βλέπε
το άρθρο των "Ynet News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrian NGO: IDF jets launch missiles at southern Syria")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα των ενόπλων του κράτους|έθνους εποίκων
να
γεμίζει με ενθουσιασμό,αυτονόητα,όλους τους "εξεγερμένους"
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα
στην
"δημοκρατική" Αυστραλία,όπου στις χθεσινές "ελεύθερες" βουλευτικές εκλογές
"αυτής"
έχει "προκύψει" μεγάλη 'έκπληξη" καθώς ενώ όλες οι σφυγμομετρήσεις
επί
τουλάχιστον ένα χρόνο προέβλεπαν την άνετη νίκη του Εργατικού Κόμματος
τελικά
έγινε το αντίθετο και η Δεξιά βγήκε ξανά πρώτη
στα
κουκιά(αν και με μικρότερο ποσοστό που ίσχυσε όμως εξίσου
και
για τους Εργατικούς) που πετάχτηκαν στις κάλπες
στην
διάρκεια της σχετικής τελετουργίας
(Βλέπε
"Arab News" της 19ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του "Sydney Morning Herald",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Sc.H Morrison returned to power as "miracle" devastates the Labor Party"
και
του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Australia΄s conservative government on course for "miracle" election victory"),
με
το λίαν ενδιαφέρον του "συμβάντος" να βρίσκεται στο ότι
οι
εκλογές αυτές είχαν αποκληθεί από μεγάλο μέρος των ΜΜΕ
ως
οι "πρώτες που θα κριθούν από το ζήτημα του κλίματος",
με
τους Εργατικούς να "προτείνουν" πλήθος από "πράσινα μέτρα"3
για
να "αντιμετωπιστεί το πρόβλημα",
πλην
όμως πολλοί "απλοί" άνθρωποι 4
δεν
είδαν έτσι το "ζήτημα" καθώς θεώρησαν-δικαίως-
ότι
η εφαρμογή των "μέτρων" θα γινόταν σε βάρος τους
και
προτίμησαν να αποφύγουν την "εμπειρία",
που
μας ξανά|γυρίζει στο συνολικότερο "θέμα"
του
ότι όσο η "αντιμετώπιση" της αλλαγής του κλίματος-
που
προωθεί σε βάρος των από κάτω
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
δεν
δένεται άρρηκτα με την επαναστατική στρατηγική
της
"βίαιης" παγκόσμιας επιβολής
μίας
τελείως μη-"φυσικής" αταξικής κοινωνίας υψηλής τεχνολογίας
τόσο
δεν υπάρχει ούτε ούτε καν η πιθανότητα
(διότι
στο σημείο που έχει οδηγηθεί η "κατάσταση"
δεν
υπάρχει καμία βεβαιότητα)
οι
περισσότεροι "απλοί" άνθρωποι να συναινέσουν
στην
καταπολέμηση του "φαινομένου",με ότι αυτή συνεπάγεται.
Για
να γίνει κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο όμως,
η
απόλυτη προϋπόθεση είναι
η
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
που
να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
ο κάτοχος του "ατυχούς" mall ήταν όπως φαίνεται,
πρώην
συνεργάτης του Σαντρ με τον οποίο στη συνέχεια "προέκυψε"
μία
χωρίς αρχές "διαφωνία"(στο ίδιο).
2)Όπου,
η "πολιτισμένη" Ε.Ε. ανανέωσε-ομόφωνα-επί
1
"επιπλέον" χρόνο τις κυρώσεις που έχει επιβάλλει
στο
καθεστώς της Δαμασκού,με το πρόσχημα ότι αυτό,
όντως
καταπιέζει τον "λαό του"
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"EU extends sanctions against Syria by 1 year").
3)Καθώς
επίσης και "μέτρα" για την "φορολογία των πλούσιων"-
που
όμως "ερμηνεύτηκαν" από πολλούς "απλούς" ανθρώπους
ως
"μέτρα" ενάντια στους συνταξιούχους(πολύ πιθανό δικαίως)-
καθώς
και "αντί|ρατσιστικά μέτρα" για positive discrimination υπέρ των "ιθαγενών"
(οι
οποίοι και γενοκτονία μαζί με αρπαγή της γης τους έχουν υποστεί
"στο
παρελθόν" και εξακολουθούν να υφίστανται πλήθος διακρίσεις)
που
βεβαίως οι "απλοί" άνθρωποι απέρριψαν διότι τα "εξέλαβαν"
ως
επίθεση στα πολιτικά τους προνόμια(όπως και αντικειμενικά είναι).
4)Οι
ενδείξεις που βρήκαμε άμεσα διαθέσιμες(λ.χ.
στα
άρθρα του "Sydney Morning Herald" και του "Reuters"
που
παραθέσαμε) "υποδηλώνουν"
ότι
το προφίλ των "λαϊκών" ψηφοφόρων
της
Δεξιάς θυμίζει αυτούς που ψήφισαν Τραμπ,
ενώ
οι Εργατικοί(καθόλου τυχαία) δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα
σε
πολλές "άνετες" και hip περιοχές.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στο πρώην Ιράκ "προέκυψε' ότι πλήθος από "απλούς" ανθρώπους
που
διαδήλωναν στη Νατζάφ(και σε έτερες πόλεις της πρώην "χώρας")
"κατά
της διαφθοράς" μετά
από
"ειρηνικά|ειρηνικά"-εννοείται-κάλεσμα
του
(γνωστού μας) τυχοδιώκτη Μοκτάντα Αλ-Σαντρ ξέφυγαν
από
τον έλεγχο των "οργανωτών" και έκαναν ντου σε εμπορικό κέντρο-
το
οποίο ήταν και ένας από τους "συγκεκριμένους" 1 στόχους των διαδηλώσεων-
οι
ιδιωτικοί φρουροί "του" οποίου άνοιξαν πυρ ενάντια στους "πολίτες" σκοτώνοντας
4
από αυτούς και πυροδοτώντας έτσι την περαιτέρω οργή τους,
που
οδήγησε στην πυρπόληση του κτιρίου
(Βλέπε
το άρθρο του "The New Arab",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Four Sadr supporters killed in Iraq΄s Najaf during anti-corruption mall protest"),
στα
της πρώην Συρίας 2 "προέκυψε" ότι η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία,
για
δεύτερη ημέρα στην σειρά εξαπέλυσε πλήγμα
με
τους πυραύλους της κατά θέσεων των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄-και "επισκεπτών Ιρανών"-στην πρώην "χώρα"
(Βλέπε
το άρθρο των "Ynet News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Syrian NGO: IDF jets launch missiles at southern Syria")-
με
το "νέο" αυτό χτύπημα των ενόπλων του κράτους|έθνους εποίκων
να
γεμίζει με ενθουσιασμό,αυτονόητα,όλους τους "εξεγερμένους"
(τάχα
"μετριοπαθείς" ή μη αδιάφορο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου,ας πάμε τώρα
στην
"δημοκρατική" Αυστραλία,όπου στις χθεσινές "ελεύθερες" βουλευτικές εκλογές
"αυτής"
έχει "προκύψει" μεγάλη 'έκπληξη" καθώς ενώ όλες οι σφυγμομετρήσεις
επί
τουλάχιστον ένα χρόνο προέβλεπαν την άνετη νίκη του Εργατικού Κόμματος
τελικά
έγινε το αντίθετο και η Δεξιά βγήκε ξανά πρώτη
στα
κουκιά(αν και με μικρότερο ποσοστό που ίσχυσε όμως εξίσου
και
για τους Εργατικούς) που πετάχτηκαν στις κάλπες
στην
διάρκεια της σχετικής τελετουργίας
(Βλέπε
"Arab News" της 19ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
τα άρθρα του "Sydney Morning Herald",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Sc.H Morrison returned to power as "miracle" devastates the Labor Party"
και
του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Australia΄s conservative government on course for "miracle" election victory"),
με
το λίαν ενδιαφέρον του "συμβάντος" να βρίσκεται στο ότι
οι
εκλογές αυτές είχαν αποκληθεί από μεγάλο μέρος των ΜΜΕ
ως
οι "πρώτες που θα κριθούν από το ζήτημα του κλίματος",
με
τους Εργατικούς να "προτείνουν" πλήθος από "πράσινα μέτρα"3
για
να "αντιμετωπιστεί το πρόβλημα",
πλην
όμως πολλοί "απλοί" άνθρωποι 4
δεν
είδαν έτσι το "ζήτημα" καθώς θεώρησαν-δικαίως-
ότι
η εφαρμογή των "μέτρων" θα γινόταν σε βάρος τους
και
προτίμησαν να αποφύγουν την "εμπειρία",
που
μας ξανά|γυρίζει στο συνολικότερο "θέμα"
του
ότι όσο η "αντιμετώπιση" της αλλαγής του κλίματος-
που
προωθεί σε βάρος των από κάτω
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
και
τα κράτη που τον θωρακίζουν,
μέσα
στο τέλειο στρατηγικό κενό-
δεν
δένεται άρρηκτα με την επαναστατική στρατηγική
της
"βίαιης" παγκόσμιας επιβολής
μίας
τελείως μη-"φυσικής" αταξικής κοινωνίας υψηλής τεχνολογίας
τόσο
δεν υπάρχει ούτε ούτε καν η πιθανότητα
(διότι
στο σημείο που έχει οδηγηθεί η "κατάσταση"
δεν
υπάρχει καμία βεβαιότητα)
οι
περισσότεροι "απλοί" άνθρωποι να συναινέσουν
στην
καταπολέμηση του "φαινομένου",με ότι αυτή συνεπάγεται.
Για
να γίνει κάτι(χωρίς εισαγωγικά) τέτοιο όμως,
η
απόλυτη προϋπόθεση είναι
η
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα-
που
να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που,
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
ο κάτοχος του "ατυχούς" mall ήταν όπως φαίνεται,
πρώην
συνεργάτης του Σαντρ με τον οποίο στη συνέχεια "προέκυψε"
μία
χωρίς αρχές "διαφωνία"(στο ίδιο).
2)Όπου,
η "πολιτισμένη" Ε.Ε. ανανέωσε-ομόφωνα-επί
1
"επιπλέον" χρόνο τις κυρώσεις που έχει επιβάλλει
στο
καθεστώς της Δαμασκού,με το πρόσχημα ότι αυτό,
όντως
καταπιέζει τον "λαό του"
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"EU extends sanctions against Syria by 1 year").
3)Καθώς
επίσης και "μέτρα" για την "φορολογία των πλούσιων"-
που
όμως "ερμηνεύτηκαν" από πολλούς "απλούς" ανθρώπους
ως
"μέτρα" ενάντια στους συνταξιούχους(πολύ πιθανό δικαίως)-
καθώς
και "αντί|ρατσιστικά μέτρα" για positive discrimination υπέρ των "ιθαγενών"
(οι
οποίοι και γενοκτονία μαζί με αρπαγή της γης τους έχουν υποστεί
"στο
παρελθόν" και εξακολουθούν να υφίστανται πλήθος διακρίσεις)
που
βεβαίως οι "απλοί" άνθρωποι απέρριψαν διότι τα "εξέλαβαν"
ως
επίθεση στα πολιτικά τους προνόμια(όπως και αντικειμενικά είναι).
4)Οι
ενδείξεις που βρήκαμε άμεσα διαθέσιμες(λ.χ.
στα
άρθρα του "Sydney Morning Herald" και του "Reuters"
που
παραθέσαμε) "υποδηλώνουν"
ότι
το προφίλ των "λαϊκών" ψηφοφόρων
της
Δεξιάς θυμίζει αυτούς που ψήφισαν Τραμπ,
ενώ
οι Εργατικοί(καθόλου τυχαία) δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα
σε
πολλές "άνετες" και hip περιοχές.
