Γάζα|Ουκρανία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
Ισραηλινά
μαχητικά αεριωθούμενα εξαπέλυσαν 4 επιδρομές κατά της Γάζας
πλήττοντας
"θέσεις του τρόμου"(!)
με
απολογισμό από 2 έως 7 Παλαιστίνιους τραυματίες
(ανάλογα
με την πηγή)
και
πρόσχημα την πρότερη εξαπόλυση 1 ρουκέτας από την Λωρίδα
ενάντια στο
"επίσημο" έδαφος του Σιωνιστικού κράτους
που
εξερράγη χωρίς να προκαλέσει θύματα ή ζημιές
(Βλέπε
Πακιστανικούς "Daily Times" της 1ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στην
Ουκρανία και στα περί την "χρωματιστή επανάσταση" που προωθεί "εκεί" η Ε.Ε.-
δηλαδή
η Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος(και έχει και την "προεδρία")-
μαζί
με την "προσκείμενη" σε αυτήν "τοπική" μερίδα της κυρίαρχης τάξης
σε
βάρος της "ισχυρής" Ρωσίας
και της
"προσκείμενης" σε αυτήν "τοπικής" μερίδας της άρχουσας τάξης
"...για
πρώτη φορά,θέση στις εξελίξεις πήρε ο στρατός..."-του αστικού κράτους-
"...με
ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Άμυνας..."-
όπου-
"...γίνεται έκκληση στον Ουκρανό Πρόεδρο να λάβει "επειγόντως" μέτρα
για τη
"σταθεροποίηση της κατάστασης..."-και-"...Σημειώνεται..."-
πως-
"...μία κλιμάκωση του κινήματος αμφισβήτησης απειλεί
την
εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας...".
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 1ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Όπως
είναι προφανές αυτή η "καλυμμένη" απειλή πραξικοπήματος
(ή
σε κάθε περίπτωση κάλεσμα σε μεγάλης κλίμακας δολοφονική καταστολή κατά των "χρωματιστών")
προέρχεται
από την συνειδητοποίηση1 των "εθνικών" στρατηγών πως τυχόν συνέχιση
των
"απελευθερωτικών" δραστηριοτήτων
του
μπλοκ των "προσκείμενων" στην Ε.Ε. φιλελευθερό|Ναζί
και
πολύ περισσότερο τυχόν επικράτηση του
θα
οδηγούσε αργά ή γρήγορα σε τέτοια αντίδραση των αρχόντων του Κρεμλίνου
που
θα έσπαγε την "χώρα" στην μέση με την απόσχιση2 της(ή μέρους της) Ανατολικής πλευράς της
που
(όπως γνωρίζουμε ")παραδοσιακά κλίνει" προς την Μόσχα
σε αντίθεση
με την Δυτική πλευρά της που "παραδοσιακά κλίνει" προς τον "Δυτικό πολιτισμό".
Με
την σειρά του το σπάσιμο της "χώρας" στην μέση
(είτε
γινόταν "ειρηνικά και με δημοψήφισμα"|
όπως
λ.χ. στο Νότιο Σουδάν όπου οι "εθνοτικές" ένοπλες συγκρούσεις
μεταξύ
των αδηφάγων αστικών φατριών
για
τον έλεγχο των πετρελαϊκών εσόδων αυτονόητα
εξακολουθούν
να
μαίνονται παρά την "συμφωνία εκεχειρίας" και με τους πρόσφυγες να έχουν φτάσει τις 700000|
είτε
με την βία)
θα
έσπαγε
και
τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις στην μέση
που
αυτονόητα θα έβλαπτε την υλική θέση των επικεφαλής τους
οι οποίοι
κάνουν και την εν λόγω "παρέμβαση".
Χωρίς
να κάνουμε καμία "προφητεία" λοιπόν για το τι μέλλει γενέσθαι
(δεδομένης
της "ρευστότητας" του "σκηνικού")
είναι
προφανές ότι η κατάσταση έχει γίνει "πολύ πιο" εκρηκτική
από
ότι ήταν στην διάρκεια της πρώτης "χρωματιστής επανάστασης"
που
υπέστη η άτυχη "χώρα"
και
η αιτία είναι φυσικά πως αφενός η ταξική πόλωση είναι πολύ μεγαλύτερη-
δεδομένης
και της τρέχουσας διεθνής οικονομικής κρίσης
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού-
(ενώ
το στρατηγικό κενό των από κάτω παραμένει τέλειο)
και
αφετέρου για τον ίδιο λόγο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για το ξανά|μοίρασμα του πλανήτη
(και όχι μόνο)
είναι
"πολύ πιο" οξυμμένοι.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Η
οποία συνειδητοποίηση βέβαια σίγουρα "βοηθήθηκε"
από
2 κουβέντες στο αυτί τους από μέρους των "ισχυρών" Ρώσων στρατηγών
με
τους οποίους ως το 1991 οι νυν Ουκρανοί υψηλόβαθμοι ήταν στον ίδιο "Σοβιετικό" στρατό.
2)Στο
πρότυπο του τι πάει να γίνει με την Κριμαία
κάθε φορά
που "ανακύπτει" το θέμα της παραμονής "εκεί" του Ρωσικού στόλου
της
Μαύρης Θάλασσας.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
Ισραηλινά
μαχητικά αεριωθούμενα εξαπέλυσαν 4 επιδρομές κατά της Γάζας
πλήττοντας
"θέσεις του τρόμου"(!)
με
απολογισμό από 2 έως 7 Παλαιστίνιους τραυματίες
(ανάλογα
με την πηγή)
και
πρόσχημα την πρότερη εξαπόλυση 1 ρουκέτας από την Λωρίδα
ενάντια στο
"επίσημο" έδαφος του Σιωνιστικού κράτους
που
εξερράγη χωρίς να προκαλέσει θύματα ή ζημιές
(Βλέπε
Πακιστανικούς "Daily Times" της 1ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στην
Ουκρανία και στα περί την "χρωματιστή επανάσταση" που προωθεί "εκεί" η Ε.Ε.-
δηλαδή
η Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"
όπου
η "χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος(και έχει και την "προεδρία")-
μαζί
με την "προσκείμενη" σε αυτήν "τοπική" μερίδα της κυρίαρχης τάξης
σε
βάρος της "ισχυρής" Ρωσίας
και της
"προσκείμενης" σε αυτήν "τοπικής" μερίδας της άρχουσας τάξης
"...για
πρώτη φορά,θέση στις εξελίξεις πήρε ο στρατός..."-του αστικού κράτους-
"...με
ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Άμυνας..."-
όπου-
"...γίνεται έκκληση στον Ουκρανό Πρόεδρο να λάβει "επειγόντως" μέτρα
για τη
"σταθεροποίηση της κατάστασης..."-και-"...Σημειώνεται..."-
πως-
"...μία κλιμάκωση του κινήματος αμφισβήτησης απειλεί
την
εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας...".
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 1ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Όπως
είναι προφανές αυτή η "καλυμμένη" απειλή πραξικοπήματος
(ή
σε κάθε περίπτωση κάλεσμα σε μεγάλης κλίμακας δολοφονική καταστολή κατά των "χρωματιστών")
προέρχεται
από την συνειδητοποίηση1 των "εθνικών" στρατηγών πως τυχόν συνέχιση
των
"απελευθερωτικών" δραστηριοτήτων
του
μπλοκ των "προσκείμενων" στην Ε.Ε. φιλελευθερό|Ναζί
και
πολύ περισσότερο τυχόν επικράτηση του
θα
οδηγούσε αργά ή γρήγορα σε τέτοια αντίδραση των αρχόντων του Κρεμλίνου
που
θα έσπαγε την "χώρα" στην μέση με την απόσχιση2 της(ή μέρους της) Ανατολικής πλευράς της
που
(όπως γνωρίζουμε ")παραδοσιακά κλίνει" προς την Μόσχα
σε αντίθεση
με την Δυτική πλευρά της που "παραδοσιακά κλίνει" προς τον "Δυτικό πολιτισμό".
Με
την σειρά του το σπάσιμο της "χώρας" στην μέση
(είτε
γινόταν "ειρηνικά και με δημοψήφισμα"|
όπως
λ.χ. στο Νότιο Σουδάν όπου οι "εθνοτικές" ένοπλες συγκρούσεις
μεταξύ
των αδηφάγων αστικών φατριών
για
τον έλεγχο των πετρελαϊκών εσόδων αυτονόητα
εξακολουθούν
να
μαίνονται παρά την "συμφωνία εκεχειρίας" και με τους πρόσφυγες να έχουν φτάσει τις 700000|
είτε
με την βία)
θα
έσπαγε
και
τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις στην μέση
που
αυτονόητα θα έβλαπτε την υλική θέση των επικεφαλής τους
οι οποίοι
κάνουν και την εν λόγω "παρέμβαση".
Χωρίς
να κάνουμε καμία "προφητεία" λοιπόν για το τι μέλλει γενέσθαι
(δεδομένης
της "ρευστότητας" του "σκηνικού")
είναι
προφανές ότι η κατάσταση έχει γίνει "πολύ πιο" εκρηκτική
από
ότι ήταν στην διάρκεια της πρώτης "χρωματιστής επανάστασης"
που
υπέστη η άτυχη "χώρα"
και
η αιτία είναι φυσικά πως αφενός η ταξική πόλωση είναι πολύ μεγαλύτερη-
δεδομένης
και της τρέχουσας διεθνής οικονομικής κρίσης
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού-
(ενώ
το στρατηγικό κενό των από κάτω παραμένει τέλειο)
και
αφετέρου για τον ίδιο λόγο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για το ξανά|μοίρασμα του πλανήτη
(και όχι μόνο)
είναι
"πολύ πιο" οξυμμένοι.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας" όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Η
οποία συνειδητοποίηση βέβαια σίγουρα "βοηθήθηκε"
από
2 κουβέντες στο αυτί τους από μέρους των "ισχυρών" Ρώσων στρατηγών
με
τους οποίους ως το 1991 οι νυν Ουκρανοί υψηλόβαθμοι ήταν στον ίδιο "Σοβιετικό" στρατό.
2)Στο
πρότυπο του τι πάει να γίνει με την Κριμαία
κάθε φορά
που "ανακύπτει" το θέμα της παραμονής "εκεί" του Ρωσικού στόλου
της
Μαύρης Θάλασσας.