Αλγερία-Ονδούρα-Βενεζουέλα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) τυραννική Αλγερία έχει "προκύψει"
ότι
μπράβος των αφεντικών πυροβόλησε ενάντια σε
και
τραυμάτισε 13(τουλάχιστον) "πολίτες",οι οποίοι συμμετείχαν σε "από μόνη
της"
διαμαρτυρία έξω από εργοστάσιο εμφιαλωμένου νερού εταιρείας
στην
οποία οι "αρχές" έχουν δώσει δια της ιδιωτικοποίησης τον έλεγχο
της
παροχής νερού(με όλους τους τρόπους) στον υποτελή πληθυσμό
μίας
ολόκληρης περιοχής της "χώρας"1
(Βλέπε
το άρθρο του "The New Arab",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Thirteen wounded at Algeria water protest"),
στην
(γνωστή μας) Ονδούρα έχει "προκύψει" ότι "απλοί" άνθρωποι
που
διαδήλωναν ενάντια σε υπέρ|θυσιαστικές αντί|μεταρρυθμίσεις"-
στους
"τομείς" της Υγείας και της Παιδείας- του Δεξιού προέδρου
"της"
"χώρας" αφού ξέφυγαν προς στιγμήν από τον ασφυκτικό έλεγχο
της
"ειρηνικά|ειρηνικά αντιπολίτευσης" επιτέθηκαν "από μόνοι τους"
σε
δημόσια κτίρια και "έβαλαν φωτιές" και "προκάλεσαν καταστροφές",
έτσι
"υποχρεώνοντας" την αστυνομία του αστικού κράτους
να
εξαπολύσει κτηνώδη καταστολή
με
βροχή δακρυγόνων και κανόνια νερού και πλαστικές σφαίρες
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Honduran protesters torch mayor΄s office in rally against reforms").
Στην
(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα τώρα "προέκυψε"
ότι
η υποστηριζόμενη από τις Η.Π.Α. Δεξιά "αντιπολίτευση"
την
παραμονή της Πρωτομαγιάς
όπου
ισχυριζόταν ότι οι "πολίτες" οπαδοί της
θα
έκαναν "χωρίς προηγούμενο" σε μέγεθος διαδηλώσεις
κάλεσε
τους στρατιωτικούς του καπιταλιστικού κράτους-που διαχειρίζεται "δημοκρατικά"
(?)
και πρώην τάχα "φιλολαϊκά" το "Chavismo"-να σταματήσουν
να
υποστηρίζουν τον "Αριστερό" Βοναπαρτιστή Μαδούρο
και
να αρχίσουν να υποστηρίζουν την ίδια,ελπίζοντας με αυτό
τον
τρόπο πως η "αλλαγή καθεστώτος" θα γινόταν χωρίς
την
παραμικρή ενεργό εμπλοκή της οποιασδήποτε μερίδας των μαζών-
που
στο "ιδανικό σενάριο"θα περιορίζονταν να χειροκροτούν το τετελεσμένο γεγονός-
τις
οποίες κοινωνικά τρέμει όσο "δικές της" και υποτίθεται να είναι.
Στην
έκκληση αυτή κάποιοι από τους στρατιωτικούς όντως ανταποκρίθηκαν,
οι
περισσότεροι έως τώρα όχι-καθώς η 'Μπολιβαριανή" μπουρζουαζία
και
γραφειοκρατία τους έχει "ήδη" δώσει αυτά που η Δεξιά "αντιπολίτευση"
και
οι Αμερικανοί απλώς υπόσχονται να τους δώσουν-και μετά
από
μία σειρά από ομιχλώδεις συγκρούσεις με κάποιες δεκάδες τραυματίες
η
"κατάσταση" έχει επανέλθει στην "ομαλότητα'",αλλά
πάντα
εν αναμονή τυχόν παραπλήσιων "συμβάντων"
(Βλέπε
BBC της 1ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Guaido calls for military uprisng in Venezuela to topple Maduro"),
με
το δικό μας σχόλιο στα παραπάνω να ξανά|είναι-από την πλευρά
του
μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού και όχι "άλλη" βέβαια-
πως
το κλειδί των "εξελίξεων" στην "Μπολιβαριανή χώρα" είναι
ότι
και οι δύο αντιδραστικότατες και αδηφάγες αστικές φατρίες
που
συγκρούονται για την "ηγεμονία εκεί" φοβούνται τον "απλό" κόσμο
σε
αδιανόητο βαθμό και αυτό καθορίζει την τακτική τους-
όπως
και των "εξωτερικών" υποστηρικτών τους 2.
Μόνο
με αυτό τον μπούσουλα μπορεί κανείς να καταλάβει
το
γιατί ο ανεκδιήγητος Γκουάιντο σε μία "χώρα"
όπου-
σύμφωνα με τα "Μπολιβαριανά" στοιχεία-το τουλάχιστον
70%
του πληθυσμού δεν θέλει τον ημιτελή πραξικοπηματία Μαδούρο
και
όπου η "οικονομία αυτής" βρίσκεται σε τέλεια κατάρρευση κ.λ.π.
το
μόνο "ουσιαστικό" που έχει κάνει όλους αυτούς τους μήνες 3 είναι να "παρευρίσκεται"
σε
pourparlers με τους "εθνικούς" καραβανάδες ελπίζοντας να τους προσεταιριστεί
για
να τον κάνουν αυτοί πρόεδρο
αλλά
εξίσου και επίσης και το γιατί
η
υποτίθεται "νόμιμη Μπολιβαριανή" διαχείριση αφήνει
τον
Γκουάιντο και γενικότερα τους Δεξιούς
να
προσπαθούν επί μήνες με το πάσο τους και εντελώς ανοιχτά να οργανώσουν
την
"αλλαγή καθεστώτος" κ.λ.π.
Το
λίαν ενδιαφέρον του "σκηνικού" που περιγράφουμε
είναι
πως ενώ είναι απολύτως προφανές και δημόσιο
την
ίδια στιγμή μοιάζει σαν να μην υπάρχει για τα ΜΜΕ,
όχι
απλώς(και προφανώς) τα αστικά
αλλά
εξίσου και επίσης τα "Αριστερά"4
που
βέβαια δεν προκαλεί την παραμικρή "έκπληξη"
καθώς
έτσι ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"5
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ήτοι,
το εν λόγω "συμβάν" ήταν|είναι μία "Αλγερινή" εκδοχή
των
"πολέμων για το νερό" που(γνωρίζουμε ότι) "προέκυπταν" στην Βολιβία
στις
αρχές της δεκαετίας του 2000.
2)Όπου,
οι Αμερικανοί ισχυρίζονται πως είχαν διαπραγματευθεί
με
παράγοντες του στενού κύκλου του Μαδούρο να φύγει
αυτός
από την "χώρα" αλλά ότι υπήρξε υπαναχώρηση από
την
"Μπολιβαριανή" μεριά,ενδεχομένως με την ενθάρρυνση
της
"ισχυρής" Ρωσίας
(Βλέπε
τα άρθρα του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Maduro was ready to leave Venezuela
but
Russia convinced him to reverse course-Pompeo"
και
"U.S. envoy says Venezuelan officials negotiated to help restore order")-
που
μπορεί να ισχύουν ή μπορεί απλώς να είναι απόπειρα πρόκλησης διχόνοιας
στις
"Μπολιβαριανές" γραμμές αλλά σε κάθε περίπτωση είναι χαρακτηριστικά
του
πόσο από τα πάνω και χωρίς καμία εμπλοκή του κόσμου θέλει
η
Ουάσιγκτον να γίνει αυτή η "αλλαγή καθεστώτος",
καθώς
βέβαια η ταξική πόλωση είναι αδιανόητα μεγαλύτερη
από
την "Ουκρανία" το 2014 λ.χ. οπότε
(χωρίς
εισαγωγικά) "ακόμα και" ένα "Μαϊντάν"-όσο "αρνητικό"
και
να ήταν-θα μπορούσε να στραφεί ενάντια σε όλους τους αστούς
και
όχι απλώς την μερίδα που θα ήθελαν οι καθοδηγητές του.
3)Μαζί
με το "σκηνικό" που συνέβαλλε να στηθεί με την "ανθρωπιστική βοήθεια"
στα
σύνορα βέβαια-που καθόλου τυχαία ήταν μέσα στην ζούγκλα
και
μακριά από τις μεγάλες πόλεις και τον πολύ κόσμο.
4)Όπου,
περιττό να προσθέσουμε ότι σε μεγάλο βαθμό το ότι
ο
"απλός" κόσμος στην Βενεζουέλα "ενημερώνεται"
από
τους "καλοθελητές του" ότι βρίσκεται μπρος
στο
υποτιθέμενο "δίλημμα" να "επιλέξει"
μεταξύ
της Δεξιάς "αντιπολίτευσης" και του "Chavismo" οφείλεται-
πέραν
των όποιων "εσωτερικών διεργασιών"-και στην στάση
της
διεθνούς "Αριστεράς" με την αναφανδόν στήριξη-"κριτική" ή μη-
του
"Chavismo",που "απλώς υποδηλώνει" το τι η "Αριστερά"
είχε
και έχει ως κοινωνικό ιδεώδες διότι-για να μην τρελαθούμε-
δεν
καταλήγει οποιοσδήποτε "πολίτης" να υποστηρίζει
σε
μόνιμη βάση κοινωνικά εκτρώματα "απλώς από σπόντα"
και
τάχα "αμηχανία" κ.λ.π.
5)Όπου,
ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε "επίσημα" ότι "σκέφτεται"
να
χαρακτηρίσει την "Μουσουλμανική Αδελφότητα"
ως
"τρομοκρατική οργάνωση"-με ότι αυτό συνεπάγεται
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"White House to designate Muslim Brotherhood terrorist organisation")-
μετά
(λένε οι Αμερικανοί) από "προτροπή" του "κοσμικού"("Τάμαροντ"
κ.λ.π.)
πραξικοπηματία χασάπη Σίσι
αλλά
προφανώς και της μοναρχίας στο Ριάντ.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ,
στην(γνωστή μας) τυραννική Αλγερία έχει "προκύψει"
ότι
μπράβος των αφεντικών πυροβόλησε ενάντια σε
και
τραυμάτισε 13(τουλάχιστον) "πολίτες",οι οποίοι συμμετείχαν σε "από μόνη
της"
διαμαρτυρία έξω από εργοστάσιο εμφιαλωμένου νερού εταιρείας
στην
οποία οι "αρχές" έχουν δώσει δια της ιδιωτικοποίησης τον έλεγχο
της
παροχής νερού(με όλους τους τρόπους) στον υποτελή πληθυσμό
μίας
ολόκληρης περιοχής της "χώρας"1
(Βλέπε
το άρθρο του "The New Arab",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Thirteen wounded at Algeria water protest"),
στην
(γνωστή μας) Ονδούρα έχει "προκύψει" ότι "απλοί" άνθρωποι
που
διαδήλωναν ενάντια σε υπέρ|θυσιαστικές αντί|μεταρρυθμίσεις"-
στους
"τομείς" της Υγείας και της Παιδείας- του Δεξιού προέδρου
"της"
"χώρας" αφού ξέφυγαν προς στιγμήν από τον ασφυκτικό έλεγχο
της
"ειρηνικά|ειρηνικά αντιπολίτευσης" επιτέθηκαν "από μόνοι τους"
σε
δημόσια κτίρια και "έβαλαν φωτιές" και "προκάλεσαν καταστροφές",
έτσι
"υποχρεώνοντας" την αστυνομία του αστικού κράτους
να
εξαπολύσει κτηνώδη καταστολή
με
βροχή δακρυγόνων και κανόνια νερού και πλαστικές σφαίρες
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Honduran protesters torch mayor΄s office in rally against reforms").
Στην
(γνωστή μας) "Μπολιβαριανή" Βενεζουέλα τώρα "προέκυψε"
ότι
η υποστηριζόμενη από τις Η.Π.Α. Δεξιά "αντιπολίτευση"
την
παραμονή της Πρωτομαγιάς
όπου
ισχυριζόταν ότι οι "πολίτες" οπαδοί της
θα
έκαναν "χωρίς προηγούμενο" σε μέγεθος διαδηλώσεις
κάλεσε
τους στρατιωτικούς του καπιταλιστικού κράτους-που διαχειρίζεται "δημοκρατικά"
(?)
και πρώην τάχα "φιλολαϊκά" το "Chavismo"-να σταματήσουν
να
υποστηρίζουν τον "Αριστερό" Βοναπαρτιστή Μαδούρο
και
να αρχίσουν να υποστηρίζουν την ίδια,ελπίζοντας με αυτό
τον
τρόπο πως η "αλλαγή καθεστώτος" θα γινόταν χωρίς
την
παραμικρή ενεργό εμπλοκή της οποιασδήποτε μερίδας των μαζών-
που
στο "ιδανικό σενάριο"θα περιορίζονταν να χειροκροτούν το τετελεσμένο γεγονός-
τις
οποίες κοινωνικά τρέμει όσο "δικές της" και υποτίθεται να είναι.
Στην
έκκληση αυτή κάποιοι από τους στρατιωτικούς όντως ανταποκρίθηκαν,
οι
περισσότεροι έως τώρα όχι-καθώς η 'Μπολιβαριανή" μπουρζουαζία
και
γραφειοκρατία τους έχει "ήδη" δώσει αυτά που η Δεξιά "αντιπολίτευση"
και
οι Αμερικανοί απλώς υπόσχονται να τους δώσουν-και μετά
από
μία σειρά από ομιχλώδεις συγκρούσεις με κάποιες δεκάδες τραυματίες
η
"κατάσταση" έχει επανέλθει στην "ομαλότητα'",αλλά
πάντα
εν αναμονή τυχόν παραπλήσιων "συμβάντων"
(Βλέπε
BBC της 1ης Μαϊου,στο Διαδίκτυο
και
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Guaido calls for military uprisng in Venezuela to topple Maduro"),
με
το δικό μας σχόλιο στα παραπάνω να ξανά|είναι-από την πλευρά
του
μη-"φυσικού" Επαναστατικού Μαρξισμού και όχι "άλλη" βέβαια-
πως
το κλειδί των "εξελίξεων" στην "Μπολιβαριανή χώρα" είναι
ότι
και οι δύο αντιδραστικότατες και αδηφάγες αστικές φατρίες
που
συγκρούονται για την "ηγεμονία εκεί" φοβούνται τον "απλό" κόσμο
σε
αδιανόητο βαθμό και αυτό καθορίζει την τακτική τους-
όπως
και των "εξωτερικών" υποστηρικτών τους 2.
Μόνο
με αυτό τον μπούσουλα μπορεί κανείς να καταλάβει
το
γιατί ο ανεκδιήγητος Γκουάιντο σε μία "χώρα"
όπου-
σύμφωνα με τα "Μπολιβαριανά" στοιχεία-το τουλάχιστον
70%
του πληθυσμού δεν θέλει τον ημιτελή πραξικοπηματία Μαδούρο
και
όπου η "οικονομία αυτής" βρίσκεται σε τέλεια κατάρρευση κ.λ.π.
το
μόνο "ουσιαστικό" που έχει κάνει όλους αυτούς τους μήνες 3 είναι να "παρευρίσκεται"
σε
pourparlers με τους "εθνικούς" καραβανάδες ελπίζοντας να τους προσεταιριστεί
για
να τον κάνουν αυτοί πρόεδρο
αλλά
εξίσου και επίσης και το γιατί
η
υποτίθεται "νόμιμη Μπολιβαριανή" διαχείριση αφήνει
τον
Γκουάιντο και γενικότερα τους Δεξιούς
να
προσπαθούν επί μήνες με το πάσο τους και εντελώς ανοιχτά να οργανώσουν
την
"αλλαγή καθεστώτος" κ.λ.π.
Το
λίαν ενδιαφέρον του "σκηνικού" που περιγράφουμε
είναι
πως ενώ είναι απολύτως προφανές και δημόσιο
την
ίδια στιγμή μοιάζει σαν να μην υπάρχει για τα ΜΜΕ,
όχι
απλώς(και προφανώς) τα αστικά
αλλά
εξίσου και επίσης τα "Αριστερά"4
που
βέβαια δεν προκαλεί την παραμικρή "έκπληξη"
καθώς
έτσι ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" στην "εποχή μας"5
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Ήτοι,
το εν λόγω "συμβάν" ήταν|είναι μία "Αλγερινή" εκδοχή
των
"πολέμων για το νερό" που(γνωρίζουμε ότι) "προέκυπταν" στην Βολιβία
στις
αρχές της δεκαετίας του 2000.
2)Όπου,
οι Αμερικανοί ισχυρίζονται πως είχαν διαπραγματευθεί
με
παράγοντες του στενού κύκλου του Μαδούρο να φύγει
αυτός
από την "χώρα" αλλά ότι υπήρξε υπαναχώρηση από
την
"Μπολιβαριανή" μεριά,ενδεχομένως με την ενθάρρυνση
της
"ισχυρής" Ρωσίας
(Βλέπε
τα άρθρα του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Maduro was ready to leave Venezuela
but
Russia convinced him to reverse course-Pompeo"
και
"U.S. envoy says Venezuelan officials negotiated to help restore order")-
που
μπορεί να ισχύουν ή μπορεί απλώς να είναι απόπειρα πρόκλησης διχόνοιας
στις
"Μπολιβαριανές" γραμμές αλλά σε κάθε περίπτωση είναι χαρακτηριστικά
του
πόσο από τα πάνω και χωρίς καμία εμπλοκή του κόσμου θέλει
η
Ουάσιγκτον να γίνει αυτή η "αλλαγή καθεστώτος",
καθώς
βέβαια η ταξική πόλωση είναι αδιανόητα μεγαλύτερη
από
την "Ουκρανία" το 2014 λ.χ. οπότε
(χωρίς
εισαγωγικά) "ακόμα και" ένα "Μαϊντάν"-όσο "αρνητικό"
και
να ήταν-θα μπορούσε να στραφεί ενάντια σε όλους τους αστούς
και
όχι απλώς την μερίδα που θα ήθελαν οι καθοδηγητές του.
3)Μαζί
με το "σκηνικό" που συνέβαλλε να στηθεί με την "ανθρωπιστική βοήθεια"
στα
σύνορα βέβαια-που καθόλου τυχαία ήταν μέσα στην ζούγκλα
και
μακριά από τις μεγάλες πόλεις και τον πολύ κόσμο.
4)Όπου,
περιττό να προσθέσουμε ότι σε μεγάλο βαθμό το ότι
ο
"απλός" κόσμος στην Βενεζουέλα "ενημερώνεται"
από
τους "καλοθελητές του" ότι βρίσκεται μπρος
στο
υποτιθέμενο "δίλημμα" να "επιλέξει"
μεταξύ
της Δεξιάς "αντιπολίτευσης" και του "Chavismo" οφείλεται-
πέραν
των όποιων "εσωτερικών διεργασιών"-και στην στάση
της
διεθνούς "Αριστεράς" με την αναφανδόν στήριξη-"κριτική" ή μη-
του
"Chavismo",που "απλώς υποδηλώνει" το τι η "Αριστερά"
είχε
και έχει ως κοινωνικό ιδεώδες διότι-για να μην τρελαθούμε-
δεν
καταλήγει οποιοσδήποτε "πολίτης" να υποστηρίζει
σε
μόνιμη βάση κοινωνικά εκτρώματα "απλώς από σπόντα"
και
τάχα "αμηχανία" κ.λ.π.
5)Όπου,
ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε "επίσημα" ότι "σκέφτεται"
να
χαρακτηρίσει την "Μουσουλμανική Αδελφότητα"
ως
"τρομοκρατική οργάνωση"-με ότι αυτό συνεπάγεται
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"White House to designate Muslim Brotherhood terrorist organisation")-
μετά
(λένε οι Αμερικανοί) από "προτροπή" του "κοσμικού"("Τάμαροντ"
κ.λ.π.)
πραξικοπηματία χασάπη Σίσι
αλλά
προφανώς και της μοναρχίας στο Ριάντ.