Λιβύη|Υεμένη-Ιράκ|Συρία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στη "Νέα Λιβύη", μαχητικά αεροσκάφη που "πρόσκεινται"
στην
"κυβέρνηση" του Τομπρούκ βομβάρδισαν
στην
Τρίπολη στρατόπεδο "ταξιαρχιών|μεραρχιών" που "πρόσκεινται"
στην
"κυβέρνηση" "της"-ήτοι την 2η "κυβέρνηση"
της
"απελευθερωμένης χώρας"-καθώς και το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Libya΄s recognized government launches air strike on camp in Tripoli"),
στην
πρώην "Ευρύτερη" και νυν "Μεταβατική"(στην "Δημοκρατία")
Υεμένη
ο υπό|"ατυχής" μέχρι πρότινος πρόεδρος,ανακήρυξε
το
'Αντεν-όπου έχει καταφύγει κοντά σε ενόπλους "του"-
ως
"προσωρινή πρωτεύουσα" της "χώρας"
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Yemeni president declares Aden provisional capital"),
μεε
την "κανονική" πρωτεύουσα Σάανα να βρίσκεται υπό
τον
έλεγχο των "Σιιτικών φυλών" των Χούθι,οι ένοπλοι των οποίων προελαύνουν
και
καταλαμβάνουν πόλεις εν μέσω ενόπλων συγκρούσεων
και
με τους "Σουνίτες" πιστούς στον υπό|"ατυχή" μέχρι πρότινος πρόεδρο αλλά
και
με τους "φανατικούς" της Αλ-Κάιντα,του ΙΚ κ.λ.π.
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 23ης Μαρτίου,στο Διαδίκτυο).
Έτσι
λοιπόν συμπληρώνεται η "εικόνα" και πολλές από τις "χώρες"
της
Μέσης Ανατολής όπου εκδηλώθηκαν μεγαλύτερης
ή
μικρότερης κλίμακας "πηγαίοι" πολύνεκροι λαϊκοί ξεσηκωμοί
το
2011 σήμερα βρίσκονται "επίσημα" σε κατάσταση "state collapse".
Η
"συγκεκριμένη" αιτία βεβαίως βρίσκεται το ότι η συνδυασμένη και άνιση ανάπτυξη
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού στην Μέση Ανατολή οδήγησε
στην
δημιουργία αδύναμων1 αστικών τάξεων που χρειάζονταν την "πλαισίωση"
από
ένα τυραννικό καθεστώς για να κυριαρχήσουν και όταν αυτό αποδυναμώθηκε
από
τις "αυθόρμητες ακρότητες" των από κάτω προέκυψε η "state collapse"-δεδομένου
του
τέλειου στρατηγικού κενού("ειρηνικά|ειρηνικά" κ.λ.π.) μεταξύ
των
εργατών που μόνοι αυτοί ως τάξη
θα
μπορούσαν να φτιάξουν ένα καινούργιο κράτος2 σαρώνοντας "βίαια"
τα
απομεινάρια του παλιού.Η βαθύτερη αιτία φυσικά,που έχει γενική εφαρμογή,είναι
ότι
όταν οι μάζες κινούνται στην κλίμακα που το έκαναν στην Μέση Ανατολή
τότε,
αυτό είναι "μήνυμα" ότι το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
στην
εν λόγω "κοινωνία" έχει φτάσει στα ιστορικά όρια του και είτε
θα
αντικατασταθεί "βίαια" από κάποιο ανώτερο
(και
εννοείται μη-εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό)
είτε
θα υπάρξει οπισθοδρόμηση
στην
βαρβαρότητα(με την Μαρξιστική έννοια).Κατά τα λοιπά,αυτονόητα,
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία,
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός" πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 5 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον"
ΙΚ
και στην "άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 22ης Μαρτίου).Έτσι γίνονται αυτά
τα
πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει
την κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"2-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Η
οποία αδυναμία έχει τις ρίζες της πολύ λιγότερο από ότι νομίζεται
στα
υποτιθέμενα "φεουδαρχικά κατάλοιπα" και πολύ περισσότερο
στην
"ηγεμονία"-επί προκαπιταλιστικής φάσης-του εμπορικού κεφαλαίου
(ήτοι
στον γνωστό μας συγκριτικά προχωρημένο χαρακτήρα της "Αραβικής Ανατολής"
τον
Μεσαίωνα)
που,
ως "προδρομική" μορφή του κεφαλαίου,δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί
τις
πιο εξελιγμένες μορφές του που αναπτύχθηκαν στην "πολιτισμένη" Δύση
και
κυριάρχησαν παγκόσμια την εποχή του ιμπεριαλισμού.
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
ενώ
στην "εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους τον σιδηροδρομικό σταθμό του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Kiev fighters shelled railway terminal of Donetsk")
στην
"Ουκρανία ως τέτοια" έχει φτάσει σε παροξυσμό
η
κόντρα-για το μοίρασμα της λείας- μεταξύ
του
μεγάλου ολιγάρχη και χρηματοδότη του
"ως
τέτοιου" Ναζιστικού τάγματος "Ντνίπρο"Ιγκόρ Κολομόϊσκυ με
τον
ολιγάρχη "πρόεδρο" Ποροσένκο και σε αυτό
το
"πλαίσιο" είχαμε την ανακατάληψη από ενόπλους(!)
του
Κολομόϊσκυ των γραφείων ιδιωτικής καπιταλιστικής εταιρείας
στην
οποία(καθώς
το
αδύναμο αστικό κράτος είχε συμμετοχή) είχε αντικατασταθεί
ο
επικεφαλής από εκλεκτό του Ποροσένκο καθώς και
την
οχύρωση(!) από Ναζί ενόπλους του τάγματος "Ντνίπρο"(!) των γραφείων
της
κυριότερης(κρατικοκαπιταλιστικής) εταιρείας φυσικού αερίου
της
"Ουκρανίας" την οποία το "η Ουκρανική κυβέρνηση"-
ήτοι
ο Ποροσένκο δηλαδή-θέλει να πάρει από τον έλεγχο
που
ως τώρα ασκεί ο Κολομόισκυ
(Βλέπε
τα άρθρα του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Oligarch governor raids oil company HQ in Kiev"
και
"Ukrainian oligarch helps "fortify" state oil ang gas company against "raiders").
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στη "Νέα Λιβύη", μαχητικά αεροσκάφη που "πρόσκεινται"
στην
"κυβέρνηση" του Τομπρούκ βομβάρδισαν
στην
Τρίπολη στρατόπεδο "ταξιαρχιών|μεραρχιών" που "πρόσκεινται"
στην
"κυβέρνηση" "της"-ήτοι την 2η "κυβέρνηση"
της
"απελευθερωμένης χώρας"-καθώς και το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Libya΄s recognized government launches air strike on camp in Tripoli"),
στην
πρώην "Ευρύτερη" και νυν "Μεταβατική"(στην "Δημοκρατία")
Υεμένη
ο υπό|"ατυχής" μέχρι πρότινος πρόεδρος,ανακήρυξε
το
'Αντεν-όπου έχει καταφύγει κοντά σε ενόπλους "του"-
ως
"προσωρινή πρωτεύουσα" της "χώρας"
(Βλέπε
το άρθρο του "Xinhua",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Yemeni president declares Aden provisional capital"),
μεε
την "κανονική" πρωτεύουσα Σάανα να βρίσκεται υπό
τον
έλεγχο των "Σιιτικών φυλών" των Χούθι,οι ένοπλοι των οποίων προελαύνουν
και
καταλαμβάνουν πόλεις εν μέσω ενόπλων συγκρούσεων
και
με τους "Σουνίτες" πιστούς στον υπό|"ατυχή" μέχρι πρότινος πρόεδρο αλλά
και
με τους "φανατικούς" της Αλ-Κάιντα,του ΙΚ κ.λ.π.
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 23ης Μαρτίου,στο Διαδίκτυο).
Έτσι
λοιπόν συμπληρώνεται η "εικόνα" και πολλές από τις "χώρες"
της
Μέσης Ανατολής όπου εκδηλώθηκαν μεγαλύτερης
ή
μικρότερης κλίμακας "πηγαίοι" πολύνεκροι λαϊκοί ξεσηκωμοί
το
2011 σήμερα βρίσκονται "επίσημα" σε κατάσταση "state collapse".
Η
"συγκεκριμένη" αιτία βεβαίως βρίσκεται το ότι η συνδυασμένη και άνιση ανάπτυξη
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμού στην Μέση Ανατολή οδήγησε
στην
δημιουργία αδύναμων1 αστικών τάξεων που χρειάζονταν την "πλαισίωση"
από
ένα τυραννικό καθεστώς για να κυριαρχήσουν και όταν αυτό αποδυναμώθηκε
από
τις "αυθόρμητες ακρότητες" των από κάτω προέκυψε η "state collapse"-δεδομένου
του
τέλειου στρατηγικού κενού("ειρηνικά|ειρηνικά" κ.λ.π.) μεταξύ
των
εργατών που μόνοι αυτοί ως τάξη
θα
μπορούσαν να φτιάξουν ένα καινούργιο κράτος2 σαρώνοντας "βίαια"
τα
απομεινάρια του παλιού.Η βαθύτερη αιτία φυσικά,που έχει γενική εφαρμογή,είναι
ότι
όταν οι μάζες κινούνται στην κλίμακα που το έκαναν στην Μέση Ανατολή
τότε,
αυτό είναι "μήνυμα" ότι το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
στην
εν λόγω "κοινωνία" έχει φτάσει στα ιστορικά όρια του και είτε
θα
αντικατασταθεί "βίαια" από κάποιο ανώτερο
(και
εννοείται μη-εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό)
είτε
θα υπάρξει οπισθοδρόμηση
στην
βαρβαρότητα(με την Μαρξιστική έννοια).Κατά τα λοιπά,αυτονόητα,
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία,
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός" πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 5 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον"
ΙΚ
και στην "άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 22ης Μαρτίου).Έτσι γίνονται αυτά
τα
πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει
την κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"-
δηλαδή
στην "χώρα μας"
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"2-
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Η
οποία αδυναμία έχει τις ρίζες της πολύ λιγότερο από ότι νομίζεται
στα
υποτιθέμενα "φεουδαρχικά κατάλοιπα" και πολύ περισσότερο
στην
"ηγεμονία"-επί προκαπιταλιστικής φάσης-του εμπορικού κεφαλαίου
(ήτοι
στον γνωστό μας συγκριτικά προχωρημένο χαρακτήρα της "Αραβικής Ανατολής"
τον
Μεσαίωνα)
που,
ως "προδρομική" μορφή του κεφαλαίου,δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί
τις
πιο εξελιγμένες μορφές του που αναπτύχθηκαν στην "πολιτισμένη" Δύση
και
κυριάρχησαν παγκόσμια την εποχή του ιμπεριαλισμού.
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
ενώ
στην "εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους τον σιδηροδρομικό σταθμό του Ντονέτσκ
(Βλέπε
το άρθρο του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Kiev fighters shelled railway terminal of Donetsk")
στην
"Ουκρανία ως τέτοια" έχει φτάσει σε παροξυσμό
η
κόντρα-για το μοίρασμα της λείας- μεταξύ
του
μεγάλου ολιγάρχη και χρηματοδότη του
"ως
τέτοιου" Ναζιστικού τάγματος "Ντνίπρο"Ιγκόρ Κολομόϊσκυ με
τον
ολιγάρχη "πρόεδρο" Ποροσένκο και σε αυτό
το
"πλαίσιο" είχαμε την ανακατάληψη από ενόπλους(!)
του
Κολομόϊσκυ των γραφείων ιδιωτικής καπιταλιστικής εταιρείας
στην
οποία(καθώς
το
αδύναμο αστικό κράτος είχε συμμετοχή) είχε αντικατασταθεί
ο
επικεφαλής από εκλεκτό του Ποροσένκο καθώς και
την
οχύρωση(!) από Ναζί ενόπλους του τάγματος "Ντνίπρο"(!) των γραφείων
της
κυριότερης(κρατικοκαπιταλιστικής) εταιρείας φυσικού αερίου
της
"Ουκρανίας" την οποία το "η Ουκρανική κυβέρνηση"-
ήτοι
ο Ποροσένκο δηλαδή-θέλει να πάρει από τον έλεγχο
που
ως τώρα ασκεί ο Κολομόισκυ
(Βλέπε
τα άρθρα του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Oligarch governor raids oil company HQ in Kiev"
και
"Ukrainian oligarch helps "fortify" state oil ang gas company against "raiders").
