Ιράκ-Δυτική Όχθη
Έχει "προκύψει"1 για το πρώην Ιράκ
μία
εκτίμηση πως φέτος οι ένοπλοι
του
αστικού κράτους "της" Άγκυρας-που
έχουν
εισβάλλει "εκεί"- έπληξαν
με
"κανονική" αεροπορία, πυροβολικό
και
μη-επανδρωμένα αεροπλάνα 833 φορές
τις
"αυτόνομες" ή αυτόνομες Κουρδικές περιοχές
με
υποτίθεται στόχο τους
από
τα πάρα πολύ Δεξιά μεν
πλην
εθνικά καταπιεσμένους
δε
"τρομοκράτες" του ΡΚΚ
(Βλέπε
το άρθρο της "RUDAW",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Turkey attacks Kurdistan Region
over
800 times this year: monitor").
Κατά
τα λοιπά, στην Δυτική Όχθη έχει "προκύψει"
η
επίτηδες διάπραξη ενός εγκλήματος πολέμου
από
Ισραηλινούς στρατιώτες σε βάρος ενός τραυματισμένου
ενόπλου
της "Αντίστασης" που είχε συλληφθεί αιχμάλωτος
μετά
από ανταλλαγή πυρών με τους κατακτητές
και
ο οποίος δέθηκε στο καπό ενός τζιπ
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Israeli army strapped wounded Palestinian to jeep")
με
το όλο "σκηνικό" να είναι-εννοείται-συνειδητή αντιγραφή
με
αντεστραμμένο το "πρόσημο"
του
"σκηνικού" των εγκλημάτων πολέμου κατά
"Ιουδαίων"
αμάχων τα οποία επίτηδες διέπραξαν οι ένοπλοι "της" Χαμάς
και
"της" Τζιχάντ στις 7 Οκτωβρίου 2023 A.D.
(ιδιαίτερα
των σκηνών με ομήρους-τραυματισμένους
ή
μη-που σύρονται σε οχήματα
για
να μεταφερθούν στην Γάζα οι οποίες γέμισαν
το
Διαδίκτυο προκαλώντας την μέγιστη χαρά
στα
"ακροατήρια" της παγκόσμιας αντισημιτικής κοινής γνώμης)
από
τους ενόπλους του κράτους|έθνους εποίκων.
Στην
παρούσα "φάση" της "πολιτικής συζήτησης"
θα
μπορούσαμε να περιοριστούμε να πούμε
ότι
"what goes around comes around"
αλλά
αυτό δεν αρκεί από την σκοπιά
του
Χομπσιανού Επαναστατικού Κομμουνισμού-
και
όχι "άλλη" βέβαια.
Έτσι
λοιπόν χρησιμοποιούμε αυτό το "περιστατικό"
για
να ξανά-τονίσουμε το ότι
εάν
οι όποιοι καταπιεσμένοι θέλουν να απελευθερωθούν
με
το όπλο στο χέρι(προφανώς)
τότε
είναι τρέλα από μέρους τους να επιδίδονται
σε
φρικαλεότητες διότι εξ΄ ορισμού
είναι
η πλέον αδύναμη μερίδα
και
άρα(χωρίς εισαγωγικά)
η
τήρηση των κανόνων του πολέμου
είναι
συγκριτικά προς όφελος τους-
εκτός
του ότι είναι καλή καθεαυτή
και
συγκλίνει με την στρατηγική επιδίωξη
της
"βίαιης" και επαναστατικής παγκόσμιας επιβολής
μίας
απολύτως τεχνητής αταξικής "κοινωνίας".
Στο
σημείο αυτό ερχόμαστε "συγκεκριμένα"
στους
από τα πάρα πολύ Δεξιά μεν
πλην
εθνικά καταπιεσμένους δε Παλαιστίνιους
"υπέρ"
τάχα των οποίων θα προβληθεί η "ένσταση"
των
Νέο-Νιτσεϊστών
που
λέει ότι η "Σιωνιστική οντότητα"
δεν
θα τηρούσε ποτέ τους κανόνες του πολέμου
πλην
όμως η "ένσταση" αυτή είναι εντελώς ψευδής
διότι
πρώτον σε όλους τους Άραβο-Ισραηλινούς πολέμους
που
έγιναν σε γενικές γραμμές 2 ο στρατός της "επικράτειας"'
του
Τελ-Αβίβ τους τήρησε,δεύτερον τους τήρησε
σε
όποιες "εμπλοκές" έχουν γίνει με τους ενόπλους
της
διεφθαρμένης ως το κόκκαλο "Παλαιστινιακής Αρχής"
και
τρίτον έχει τηρήσει τις άπειρες "κατά καιρούς ανακωχές"
που
έχουν γίνει στην διάρκεια των ετών
με
τους ενόπλους "του" Ισλαμορεφορμισμού(από
την
στιγμή που αυτοί απέκτησαν την "ηγεμονία"
στην
Λωρίδα).Έπεται των παραπάνω
ότι
η σε μεγάλο βαθμό τήρηση των κανόνων του πολέμου
στην
σύγκρουση με τους "ιθαγενείς" δεν θα ήταν αδύνατη
από
την Ισραηλινή πλευρά
εάν
οι Παλαιστίνιοι δεν υιοθετούσαν από την πρώτη στιγμή
(πηγαίνοντας
πίσω
στο "μακρινό" 1929 A.D. δηλαδή
και
"ακόμα πιο" πριν)
μία
επίτηδες antinomian "στάση" στο "ζήτημα"
η
οποία ανακλούσε την ηθελημένη αυταπάτη τους
ότι
ως μέρος της Umma είναι πολύ πιο ισχυροί
από
τους "Εβραίους" που σε κάθε περίπτωση
είναι-
υποτίθεται-"δειλοί" και "θα το βάλουν στα πόδια
με
την πρώτη ευκαιρία".
Αυτή
την αλαζονεία-που οφειλόταν στο
ότι
οι "άνθρωποι του Σαββάτου" οι οποίοι ζούσαν
σε
"Μουσουλμανικές χώρες"
ήταν
δεύτερης κατηγορίας(και λίγο λέμε)
υπήκοοι
οπότε(χωρίς εισαγωγικά) οι "άνθρωποι
της
Παρασκευής" είχαν και έχουν μεγάλη δυσκολία
στο
να τους δεχτούν ως επί ίσοις όροις αντιπάλους-
την
ενίσχυσαν και την ενισχύουν
οι
ανά τον κόσμο δηλητηριώδεις "αλληλέγγυοι"
των
Παλαιστίνιων που τους ενθάρρυναν και τους ενθαρρύνουν
με
το αντιδραστικότατο ιδεολόγημα
ότι
οι καταπιεσμένοι επειδή είναι τέτοιοι
έχουν
τάχα περισσότερα δικαιώματα 3.
Καθώς
όμως ο πραγματικός κόσμος κρίνεται
από
το τι σκέπτονται και οι δύο πλευρές 3
(στην
πραγματικότητα προφανώς από πολύ περισσότερα
αλλά
κάνουμε αφαίρεση χάριν της "συζήτησης")
και
όχι μόνο η μία
οι
"ιδέες" αυτές συνέβαλαν τα μέγιστα
στο
να γίνει "διαχρονικά"
η
σύγκρουση των Παλαιστίνιων
με
τους Ισραηλινούς
ένας
συναγωνισμός σε ωμότητες
και
πέραν τούτου ουδέν.
Τα
παραπάνω δεν είναι καθόλου "ευχάριστα"
βέβαια,
πλην όμως υπό συνθήκες της
λ.χ.
"παλλαϊκής" υποστήριξης στην ανεμπόδιστη
(τόσο
από την έγκαιρη επιβολή μίας "εξωτερικής" καραντίνας
όσο
και από την συνεπή εφαρμογή μίας "εσωτερικής" καραντίνας)
"άνθιση"
του επικίνδυνου|θανατηφόρου ιού στις γραμμές του υποτελούς πληθυσμού-
που,
οι εγκληματικές "αρχές" προώθησαν και προωθούν με ενθουσιασμό
ώστε
με τις μαζικές δολοφονίες μελών των(κυρίως) "ευάλωτων κατηγοριών"'
(οι
οποίες βρίσκουν την-τουλάχιστον-" ανοχή" των-στατιστικά μιλώντας-μη|ευάλωτων)
να
"διασώσουν" την "αναξιοπαθούσα" κερδοφορία του κεφαλαίου-
είναι
και απολύτως αναμενόμενα στην "εποχή μας" 4
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή αυτού που θα έπρεπε να είναι η δικτατορία του προλεταριάτου.
Σημειώσεις:
1)Και
για την ακρίβεια στις 24 Ιουνίου 2024 A.D.
2)Με
τις όποιες εξαιρέσεις-αναφέρονται λ.χ. εκτελέσεις
ομάδων
Αιγύπτιων αιχμαλώτων στο Σινά το 1967 A.D.-
να
"συνδέονται" άρρηκτα
(που
δεν τις κάνει στο ελάχιστο "δικαιολογημένες" εννοείται)
με
πρότερες Αραβικές φρικαλεότητες ή δημόσιες απειλές
για
τέτοιες(λ.χ. η παραληρηματική ρητορεία του ραδιόφωνου
του
Καϊρου όταν έφτιαχνε "κλίμα" για τον πόλεμο λέγοντας
ότι
"ήρθε η ώρα" του να πεταχτούν οι "Εβραίοι" στην θάλασσα,
να
"γίνει μεγάλη σφαγή"
κ.λ.π.).
Αντίθετα, με τους ενόπλους
της
Αραβικής Λεγεώνας "της" Ιορδανίας-που ήταν
οι
πλέον αποτελεσματικοί στρατιωτικά αντίπαλοι των Ισραηλινών
μεν
αλλά δε τηρούσαν αυστηρά τους κανόνες του πολέμου
πρακτικά
δεν υπάρχουν γνωστά "περιστατικά"' εκατέρωθεν φρικαλεοτήτων.
3)Πρόκειται
για την ηθελημένη αυταπάτη
ότι
μία εξ΄ορισμού "διμερής"
ή
"πολυμερής" κοινωνική λειτουργία
(στην
ταξική "κοινωνία")
όπως
ο πόλεμος μπορεί να καθοριστεί μονομερώς
και
δη από την πλέον αδύναμη πλευρά.
4)Όπου,
στην "θεματική" της συνεχιζόμενης εισβολής των ενόπλων
"του"-
τάχα "αναξιοπαθούντος"-Ρωσικού ιμπεριαλισμού
στην
"επικράτεια" της χούντας του Κιέβου
έχει
"προκύψει" το δημόσιο κάλεσμα
από
"γυναίκα εκπρόσωπο του λαού"
στην
Ρωσική Ομοσπονδία να περάσει ειδικός νόμος
για
καταστολή των πρώην κρατουμένων που είχαν "συμμετοχή"
στην
τερατώδη "Μοσχοβίτικη" επιδρομή στην "Ουκρανία"
στη
"συνέχεια" του σκοτωμού-μετά από βιασμό-
ενός
κοριτσιού δώδεκα ετών από έναν τέτοιο "συμμετέχοντα"
(Βλέπε
το άρθρο των "The Moscow Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian politician says law needed
to
protect society from convicts who fought in Ukraine").
Κατά
τα λοιπά,στην Ρωσική Ομοσπονδία "προέκυψαν"
και
πολύνεκρα χτυπήματα από "φανατικούς"
στον
εθνικά καταπιεσμένο Καύκασο
τα
οποία-καθόλου τυχαία-"περιέλαβαν"
και
επιθέσεις σε συναγωγές
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Deadly attacks in Dagestan synagogues and churches").
