Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022

Σομαλία-Σχόλιο

Σομαλία-Σχόλιο

Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη

ιστορική περίοδο 1 που ακολούθησε την ρεφορμιστική κατρακύλα:

Ενώ,

στην(γνωστή μας) Σομαλία-στην "Μαύρη" Αφρική-έχει "προκύψει" 

ότι

οι ένοπλοι "της" Ουάσιγκτον-που "επέστρεψαν εκεί" μετά την αντιστροφή

από

τον εκλεκτό της "Αντίστασης" Biden της "αποχώρησης" που είχε διατάξει

ο

ακροδεξιός|φασιστοειδής Τραμπ-σκότωσαν 

με 

αντί"τρομοκρατική" αεροπορική επιδρομή τους 

έναν 

επικεφαλής των "φανατικών"  

(Βλέπε 

το άρθρο του "CNN",στο Διαδίκτυο,

με τίτλο

"US airstrike killed killed an al-Shabab leader in Somalia on Saturday"),

να

δούμε στην "χώρα μας"-και υπερήφανο μέλος 

της

Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"-

την

λίαν ενδιαφέρουσα απολογητική για την επιδρομή 

του 

Ελληνικού υπό|ιμπεριαλισμού στην Μικρά Ασία 

το 

1919 A.D.-1922 A.D. του Γιώργου Καραμπελιά 

με τίτλο

"1909-1922: Επανάσταση και Αντεπανάσταση στην Ελλάδα"

(από

τις "Εναλλακτικές Εκδόσεις" 2022)-που,καθόλου τυχαία,

δεν

λέει κουβέντα για την συμμετοχή του Ελληνικού Στρατού 

στην

ιμπεριαλιστική εκστρατεία στην Ουκρανία το 1919 A.D. κατά των Μπολσεβίκων 

και

υπέρ των Λευκών αντεπαναστατών 2 η οποία ήταν από τα "προαπαιτούμενα" 

της 

Συμμαχικής έγκρισης της κατάληψης της Σμύρνης από την Ελλάδα.

Ένα

από τα βασικά επιχειρήματα του εν λόγω βιβλίου είναι

ότι 

αποδεικνύεται πως η εισβολή στην Μικρά Ασία ήταν απελευθερωτική 

από

το ότι τόσο οι Ελληνικοί πληθυσμοί "εκεί" όσο και 

λ.χ.

οι εναπομείναντες(από την γενοκτονία του 1915 A.D.-1916 A.D.)

Αρμένιοι 

δεν ήθελαν με τίποτε την συνέχιση του Οθωμανικού|Τουρκικού 

ζυγού-

το οποίο προφανώς και ισχύει-

και 

ότι αν σε αυτούς προσθέσουμε και λ.χ. τους Κούρδους-

που,

δεν γίνεται|είναι αναχρονισμός 

διότι 

συνεργάστηκαν με τους Τούρκους

στην

σφαγή των Αρμενίων και μόνο "αργότερα"

(από 

το 1925 A.D. και μετά) άρχισαν να εξεγείρονται 

ενάντια 

στην  παραβίαση από τον Κεμάλ των υποσχέσεων 

περί 

"ισότιμης μεταχείρισης" κ.λ.π-και έτερες ελάσσονες "λαότητες".

τότε

περίπου ο μισός πληθυσμός της Μικράς Ασίας 

δεν 

ήταν Τουρκικός(που ισχύει προφανώς),

με 

ότι αυτό συνεπάγεται.

Πλην

όμως,και "πέραν" της αίρεσης που αναφέραμε 

για 

τους Κούρδους,το "πρόβλημα" αυτής της άποψης 

είναι

ότι ο Ελληνικός στρατός δεν πήγε "εκεί" 

ως

μέρος μίας διεθνούς απελευθερωτικής αποστολής

αλλά 

ως υποδεέστερο μέρος μίας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας

η

οποία μοίραζε την λεία από τη νίκη της 

στον 

Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο 

με 

στόχο αυστηρά την "προώθηση των εθνικών συμφερόντων"

και

όχι την απελευθέρωση όλων των καταπιεσμένων-

που

σημαίνει ότι με τίποτα δεν βγαίνει η εξίσωση πάνω στην οποία βασίζεται 

ο

συγγραφέας για να μιλήσει για "απελευθερωτική αποστολή" 

και

ότι οι "κατά συνέπεια" μομφές του ενάντια 

στους 

"φυσικούς" Επαναστάτες Μαρξιστές του "τότε"

(ως

το 1927 A.D. δηλαδή) 

που 

την θεωρούσαν ιμπεριαλιστική

δεν

έχουν καμία βάση 

ή 

για να το πούμε διαφορετικά όντως υπάρχει κριτική 

που

ορθά μπορεί να τους γίνει σήμερα 3 

αλλά 

ο συγγραφέας εμποδίζεται από την άποψη 

του

να την κάνει διότι η πατριωτική αφετηρία του είναι εσφαλμένη   

πέρα 

για πέρα,τόσο για "τότε" όσο και για τις ημέρες μας 

όπου,

προφανώς και ισχύει(όπως έχουμε πολλάκις εξηγήσει "παλαιότερα") 

ότι 

το "έθνος μας"-

με 

την μη-"φυσική" Μαρξιστική έννοια

της 

αποκλειστικής πολιτικής ταυτότητας ενός δια|ταξικού συνόλου "ανθρώπων" 

που

μέσω αυτής εξασφαλίζουν πολιτικά δικαιώματα|πολιτικά προνόμια 

σε

βάρος "αλλόδοξων" και "αλλοεθνών"-

εάν 

συνεχίσει έτσι 

πολύ 

πιθανά ως το τέλος του αιώνα να έχει παύσει να υπάρχει

(και

ενδεχομένως με εξαιρετικά "όχι ευχάριστους" τρόπους 

που

θα "περιλαμβάνουν" την αναγκαστική προσφυγιά, 

ή|και 

την σφαγή)

αλλά 

αυτό,μιλώντας για την Ελλάδα,είναι μέρος 

μίας

διαδικασίας που ξεκίνησε το αργότερο την δεκαετία 

του

1940 A.D.-

όταν 

ή άρχουσα τάξη 

"μας" 

κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με τις δικές της δυνάμεις

δεν

μπορούσε να εξασφαλίσει την ταξική|κρατική κυριαρχία

της 

ούτε απέναντι στις "έξωθεν" απειλές ούτε απέναντι 

στον

"εσωτερικό εχθρό" και αποφάσισε να "εκχωρήσει μερικώς"

το

"έργο" αυτό σε "προστάτες" ενώ την ίδια ώρα οι από κάτω

προτίμησαν

να υποστηρίξουν ένα ακραιφνώς αντεπαναστατικό κόμμα 

για

να τους "σώσει"(το οποίο τους οδήγησε στην ήττα και την σφαγή) -    

και,

από εκεί και πέρα κάθε δεκαετία γίνεται εντονότερη 

με

αποκορύφωμα,προφανώς,την ένταξη στην "Ευρώπη"

και

την εθελοντική παραχώρηση "εθνικής κυριαρχίας"

που

η "κίνηση" αυτή συνεπαγόταν, 

τα

"στη συνέχεια" υπέρ|θυσιαστικά "Μνημόνια"

(που,

η επιβολή τους συνεπαγόταν το ισοδύναμο   

ενός

χαμένου πολέμου),

την

"ακόμα πιο" κακή ανεμπόδιστη 

(τόσο

από την έγκαιρη επιβολή μίας "εξωτερικής" καραντίνας

όσο

και από την συνεπή εφαρμογή μίας "εσωτερικής" καραντίνας) 

"άνθιση" 

του επικίνδυνου|θανατηφόρου ιού 4 στις γραμμές του υποτελούς πληθιυσμού-

που,

οι εγκληματικές "αρχές" προώθησαν και προωθούν με ενθουσιασμό 

ώστε

με τις μαζικές δολοφονίες μελών των(κυρίως) "ευάλωτων κατηγοριών" 

(οι

οποίες βρίσκουν την-τουλάχιστον-"ανοχή" των-στατιστικά μιλώντας-μη|ευάλωτων) 

να

"διασώσουν" την "αναξιοπαθούσα" κερδοφορία του κεφαλαίου-           

κ.λ.π.

αλλά που,όμως.τα αντίστοιχα της,βρίσκονται 

και 

σε πλήθος έτερων "χωρών" 

για

τον πολύ απλό και πεζό λόγο 

ότι 

ο σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός  

μέσω

της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων 

έχει 

αρχίσει το ξεπέρασμα του κράτους|"έθνους"

(από

τα πάρα πολύ Δεξιά,μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό)  

και

αυτό με τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει.

Έπεται

λοιπόν ότι όποιος πραγματικά δεν θέλει 

να 

δει τα φυσικά πρόσωπα που αποτελούν 

τον

"λαό μας" να περνούν υπό τον ζυγό 

(ή|και

από το λεπίδι) κάποιου κατακτητή 

ή

να χάνονται σε κάποιο "ταυτοτικό" πόλεμο "Λιβανικού" τύπου

(με 

τις "ροές")  

ή

να υποδουλώνονται από κάποιο "εθνοσωτήριο" φασισμό

(που,

θα "αντιμετωπίσει" υποτίθεται τις "ροές") 

πρέπει 

να "αφήσει τους πεθαμένους να θάψουν εαυτούς"

και

να υιοθετήσει την μοναδική πιθανότητα-

και

σχεδόν ανύπαρκτη-που υπάρχει

ώστε

η σύντομη(από τους Μυκηναϊκούς χρόνους 

μέχρι

σήμερα στην χρονική κλίμακα 

της 

πορείας του βιολογικού ανθρώπινου είδους) ιστορία 

των 

"λαών" που μίλησαν ελληνικά να συνεχίσει μέσα 

σε 

μία κοινωνικά απελευθερωμένη "ανθρωπότητα"   

που 

θα έχει "προκύψει" από την "βίαιη" επαναστατική επιβολή

μίας

παγκόσμιας αταξικής "κοινωνίας" 

την

οποία όμως,ουδείς,μα ουδείς,θέλει

όπως 

και θα αναμενόταν στην "εποχή μας"5 

όπου:

Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας 

ο

οποίος να οδηγήσει 

την

"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα 

στην

"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση 

και την

επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου. 

Σημειώσεις:

1)Και 

για την ακρίβεια στην 4η Οκτωβρίου 2022 A.D.

2)Το 

οποίο συνεπαγόταν ότι αυτή(η εκστρατεία) στρεφόταν

και

κατά του λίαν αδύναμου πρώτου ανεξάρτητου αστικού "Ουκρανικού" κράτους

το

οποίο δεχόταν ταυτόχρονα επίθεση 

τόσο 

από τους μεγάλο|Ρώσους σοβινιστές στρατηγούς  των Λευκών 

όσο 

και από το εργατικό κράτος που "τύχαινε" να είναι 

κυρίως 

Ρωσικό ως προς την "εθνική σύνθεση" του πυρήνα του.

3)Η 

οποία συνίσταται(όπως "παλαιότερα" είχαμε δει)

στο

ότι ενώ καλώς τάχθηκαν κατά της υπό|ιμπεριαλιστικής επιδρομής

"ξέχασαν"

τους πληθυσμούς που υφίσταντο τον Οθωμανικό|Τουρκικό ζυγό 

και

δεν φρόντισαν να απαιτήσουν την ασφαλή και συντεταγμένη εκκένωση 

τους 

ώστε να μην πέσουν θύματα της "στη συνέχεια"

(αλλά

που "ήδη" είχε ξεκινήσει από την "εποχή" των Βαλκανικών πολέμων) 

σφαγής 

και εθνοκάθαρσης την οποία υπέστησαν.

Η

μετά πολλά χρόνια "αποκάλυψη" υποτίθεται του Κορδάτου 

περί 

"απόπειρας της Σοβιετικής Ένωσης να μεσολαβήσει την τελευταία 

στιγμή"

(την οποία και ο Καραμπελιάς αναφέρει) δεν αξίζει απολύτως τίποτα

και

είναι μία προφανής απόπειρα "απάλυνσης των εντυπώσεων" 

για 

την "παράλειψη" που είχαν κάνει στις θέσεις τους 

οι

"φυσικοί" επαναστάτες το 1919 A.D.-1922 A.D.

4)Του

οποίου ο πλέον πρόσφατος "επίσημος" απολογισμός παγκόσμια ανέρχεται

σε

6551654 νεκρούς "πολίτες" και 623663879 μολυσμένους ομοίως.

5)Όπου,

στην "θεματική" της συνεχιζόμενης εισβολής των ενόπλων 

"του"-

τάχα "αναξιοπαθούντος"-Ρωσικού ιμπεριαλισμού 

στην

"επικράτεια" της χούντας του Κιέβου 

έχει

"προκύψει" το ενδιαφέρον και λίαν διδακτικό στοιχείο

πως

το 80% των "μεσαίου μεγέθους" εταιρειών "της" Γερμανίας

δεν

έχουν στο ελάχιστο "εγκαταλείψει" το "πεδίο εργασιών"

τους

στην Ρωσική Ομοσπονδία λόγω κυρώσεων,

ούτε 

βέβαια και "προτίθενται"

να

το κάνουν αυτό,όσα εγκλήματα και να συνεπάγεται 

η

κτηνώδης εισβολή των "οικοδεσποτών τους" αρχόντων 

του

Κρεμλίνου στην "Ουκρανία" 

(Βλέπε 

το άρθρο του "REMIX",στο Διαδίκτυο,

με τίτλο

"80% of German medium-sized businesses 

have

remained in Russia despite sanctions").