Ιράκ|Συρία-Λιβύη-Αργεντινή|Βολιβία
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ,
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
14
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 24ης Φεβρουαρίου).Κατά
τα
λοιπά,ενώ σύμφωνα με την Μόσχα
τα
"ισχυρά" Ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα εξαπέλυσαν 62
"νέες"
επιδρομές ενάντια σε 187 "στόχους του τρόμου" εντός 48 ωρών στην πρώην Συρία
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian warplanes strike almost 200 terrorist targets in two days"),
ο
Κέρρυ,αυτονόητα,εξήγησε-με αφορμή την μερική "εκεχειρία"|φάρσα
που
η Ουάσιγκτον και οι άρχοντες του Κρεμλίνου προωθούν στην πρώην "χώρα"-
πως
αν αυτή(η "εκεχειρία" δηλαδή) "δεν δουλέψει"-ήτοι δεν εξασφαλίσει
δια
της διπλωματικής οδού την "απελευθερωτική αλλαγή καθεστώτος"
που
οι "δημοκράτες" αντεπαναστάτες δεν κατάφεραν ως τώρα
να
πετύχουν στο πεδίο της μάχης ενάντια στους ενόπλους
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄ παρά την αμέριστη στήριξη που απολαμβάνουν
από
τους "πολιτισμένους" Δυτικούς ιμπεριαλιστές και τους κάθε λογής κολαούζους
τους-
τότε θα ενεργοποιηθεί κάποιο από τα "...Σχέδια Β
τα
οποία σίγουρα εξετάζονται αυτή την στιγμή..." και πρόσθεσε
πως
"...ίσως ήδη να είναι πολύ αργά για να κρατηθεί ενωμένη η Συρία..."1
(Βλέπε
το άρθρο του-υπεράνω υποψίας-"Guardian",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"John Kerry says partition of Syria could be part of "plan B",
if
peace talks fail") ή για να το πούμε διαφορετικά η Ουάσιγκτον
και
οι Βρυξέλλες κ.λ.π. λένε(και λέγανε από την "αρχή" δηλαδή)
ότι
"αν δεν μπορούμε εμείς να έχουμε αποκλειστικά
στην
κατοχή μας το παιχνίδι..."-την πρώην Συρία δηλαδή-"...για
να
παίζουμε,τότε θα το σπάσουμε για να μην μπορεί να το έχει κανένας άλλος"
(χωρίς
εισαγωγικά).Με τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου
ας
πάμε τώρα στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"2|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Γαλλία,όπου "προέκυψε"
η
ημί-"επίσημη" επιβεβαίωση πως ένοπλοι των ειδικών δυνάμεων και
της
DGSE της "la Republique" βρίσκονται "μυστικά" στη "Νέα Λιβύη",
με
εντολή του "άλλος αέρας" θυσιαστή Ολάντ,
και
εννοείται "ήδη" έχουν εμπλακεί σε "frappes ponctuelles tres ciblees"-
ήτοι
"εξαιρετικά στοχευμένα επιλεκτικά πλήγματα"-κατά των "φανατικών"
από
τις "ταξιαρχίες|μεραρχίες" που έχουν ορκιστεί πίστη και αφοσίωση στο ΙΚ
(Βλέπε
το άρθρο της-υπεράνω υποψίας3-"Le Monde",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"La France mene des operations secretes en Libye").
Στην
(γνωστή μας) Αργεντινή τώρα,οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες αναγκάστηκαν
να
καλέσουν 24ωρη απεργία στον δημόσιο τομέα κατά
του
ωκεανού κτηνωδών "θυσιών" που έχει εξαπολύσει ο "νέος" Δεξιός πρόεδρος
"της
χώρας"-ο οποίος διαδέχτηκε "δημοκρατικά" τους τάχα "φιλολαϊκούς" Περονικούς
στην
διαχείριση του αστικού κράτους-μερικές από
τις
οποίες(κτηνώδεις "θυσίες" δηλαδή) περιλαμβάνουν την απόλυση
30000
δημόσιων υπαλλήλων4(μέσα σε μόλις 2 μήνες!),την κατάργηση των επιδοτήσεων
στα
καύσιμα,την υποτίμηση του πέσο και το συνεπακόλουθο ανέβασμα
του
πληθωρισμού στο 30%
(Βλέπε
το άρθρο των Πακιστανικών "Daily Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Argentine΄s new president faces strike,discontent as prices leap")-με όλα αυτά
να
έχουν προκαλέσει μεν μία μείωση της δημοτικότητας του "νέου" θυσιαστή κατά
11%
αλλά δε αυτή(η δημοτικότητα του δηλαδή) να παραμένει στο 60%
(στο
ίδιο) δείχνοντας ανάγλυφα ποιες ήταν οι πολιτικές συνέπειες της προηγούμενης
τάχα
"φιλολαϊκής" διαχείρισης στην συνείδηση των μαζών5.Κατά τα λοιπά,
στην
(γνωστή μας) Βολιβία και το "ελεύθερο δημοψήφισμα" της για το αν θα μπορούσε
ο
"αριστερός" Βοναπαρτιστής Μοράλες να απολαύσει και 4η θητεία στην
τάχα
"φιλολαϊκή" διαχείριση του καπιταλιστικού κράτους,με καταμετρημένο
το
99% των χαρτιών που πετάχθηκαν στην κάλπη στην διάρκεια της σχετικής τελετουργίας
έχει
"προκύψει" πως το όχι επικράτησε με 51,3% έναντι 48,7% του ναι και
ο
"Έβο μας" αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι έχασε
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 25ης Φεβρουαρίου,στο Διαδίκτυο) παρά
τις
άοκνες προσπάθειες των ιθαγενορεφορμιστών να μαζέψουν κουκιά υπέρ του,
προς
μεγάλη χαρά της Δεξιάς "αντιπολίτευσης" και των,εννοείται,Η.Π.Α.
που
"ήδη" τρίβουν τα χέρια τους μπρος στην προοπτική των κτηνωδών "θυσιών"
που
θα επιβάλλουν όταν ο εν λόγω "πλατύς" ρεφορμιστής τους παραχωρήσει "δημοκρατικά'
την
διαχείριση στο "πρότυπο" της Αργεντινής ή για να το πούμε διαφορετικά
έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Που
φυσικά και ισχύει χωρίς το "ίσως".
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν "εκ νέου"
με
το πυροβολικό τους τα βόρεια προάστια του Ντονέτσκ και την Γκορλόβκα
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Militia source claims northern suburbs of Donetsk
and
Gorlovka were shelled at night").
3)Νε
υπενθυμίσουμε πως "ήδη"
οι
Καταστασιακοί-άσχετα με τον εντελώς λάθος αναρχοσυνδικαλισμό
τους-
χαρακτήριζαν την "Le Monde" την δεκαετία του 1960
ως
την "εφημερίδα όλων των εξουσιών".
4)Οι
εν λόγω απολύσεις έγιναν με τόσο θυσιαστικό πάθος
και
δημιούργησαν τέτοια κενά στις στοιχειώδεις λειτουργίες του Δημοσίου
ώστε
επιβλήθηκε από τα πράγματα η(προσωρινή) επαναπρόσληψη 5000
από
τους απολυμένους(στο ίδιο).
5)Για
τις οποίες συνέπειες στην συνείδηση των από κάτω βλέπε
και
το κείμενο του-υπεράνω υποψίας για τον ρεφορμισμό
του-
James Petras(στην ιστοσελίδα του)
με τίτλο
"Epilogue: Argentina,the end of Post-Neoliberalism
and
the rise of the hard Right".
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
4
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές
κατά
"φανατικών" του "Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ,
στην
"άφιξη" της στην πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
14
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 24ης Φεβρουαρίου).Κατά
τα
λοιπά,ενώ σύμφωνα με την Μόσχα
τα
"ισχυρά" Ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα εξαπέλυσαν 62
"νέες"
επιδρομές ενάντια σε 187 "στόχους του τρόμου" εντός 48 ωρών στην πρώην Συρία
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian warplanes strike almost 200 terrorist targets in two days"),
ο
Κέρρυ,αυτονόητα,εξήγησε-με αφορμή την μερική "εκεχειρία"|φάρσα
που
η Ουάσιγκτον και οι άρχοντες του Κρεμλίνου προωθούν στην πρώην "χώρα"-
πως
αν αυτή(η "εκεχειρία" δηλαδή) "δεν δουλέψει"-ήτοι δεν εξασφαλίσει
δια
της διπλωματικής οδού την "απελευθερωτική αλλαγή καθεστώτος"
που
οι "δημοκράτες" αντεπαναστάτες δεν κατάφεραν ως τώρα
να
πετύχουν στο πεδίο της μάχης ενάντια στους ενόπλους
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄ παρά την αμέριστη στήριξη που απολαμβάνουν
από
τους "πολιτισμένους" Δυτικούς ιμπεριαλιστές και τους κάθε λογής κολαούζους
τους-
τότε θα ενεργοποιηθεί κάποιο από τα "...Σχέδια Β
τα
οποία σίγουρα εξετάζονται αυτή την στιγμή..." και πρόσθεσε
πως
"...ίσως ήδη να είναι πολύ αργά για να κρατηθεί ενωμένη η Συρία..."1
(Βλέπε
το άρθρο του-υπεράνω υποψίας-"Guardian",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"John Kerry says partition of Syria could be part of "plan B",
if
peace talks fail") ή για να το πούμε διαφορετικά η Ουάσιγκτον
και
οι Βρυξέλλες κ.λ.π. λένε(και λέγανε από την "αρχή" δηλαδή)
ότι
"αν δεν μπορούμε εμείς να έχουμε αποκλειστικά
στην
κατοχή μας το παιχνίδι..."-την πρώην Συρία δηλαδή-"...για
να
παίζουμε,τότε θα το σπάσουμε για να μην μπορεί να το έχει κανένας άλλος"
(χωρίς
εισαγωγικά).Με τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου
ας
πάμε τώρα στην Ε.Ε.-δηλαδή
τη
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"2|όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και ειδικότερα
στην
"πολιτισμένη" Γαλλία,όπου "προέκυψε"
η
ημί-"επίσημη" επιβεβαίωση πως ένοπλοι των ειδικών δυνάμεων και
της
DGSE της "la Republique" βρίσκονται "μυστικά" στη "Νέα Λιβύη",
με
εντολή του "άλλος αέρας" θυσιαστή Ολάντ,
και
εννοείται "ήδη" έχουν εμπλακεί σε "frappes ponctuelles tres ciblees"-
ήτοι
"εξαιρετικά στοχευμένα επιλεκτικά πλήγματα"-κατά των "φανατικών"
από
τις "ταξιαρχίες|μεραρχίες" που έχουν ορκιστεί πίστη και αφοσίωση στο ΙΚ
(Βλέπε
το άρθρο της-υπεράνω υποψίας3-"Le Monde",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"La France mene des operations secretes en Libye").
Στην
(γνωστή μας) Αργεντινή τώρα,οι συνδικαλιστές γραφειοκράτες αναγκάστηκαν
να
καλέσουν 24ωρη απεργία στον δημόσιο τομέα κατά
του
ωκεανού κτηνωδών "θυσιών" που έχει εξαπολύσει ο "νέος" Δεξιός πρόεδρος
"της
χώρας"-ο οποίος διαδέχτηκε "δημοκρατικά" τους τάχα "φιλολαϊκούς" Περονικούς
στην
διαχείριση του αστικού κράτους-μερικές από
τις
οποίες(κτηνώδεις "θυσίες" δηλαδή) περιλαμβάνουν την απόλυση
30000
δημόσιων υπαλλήλων4(μέσα σε μόλις 2 μήνες!),την κατάργηση των επιδοτήσεων
στα
καύσιμα,την υποτίμηση του πέσο και το συνεπακόλουθο ανέβασμα
του
πληθωρισμού στο 30%
(Βλέπε
το άρθρο των Πακιστανικών "Daily Times",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Argentine΄s new president faces strike,discontent as prices leap")-με όλα αυτά
να
έχουν προκαλέσει μεν μία μείωση της δημοτικότητας του "νέου" θυσιαστή κατά
11%
αλλά δε αυτή(η δημοτικότητα του δηλαδή) να παραμένει στο 60%
(στο
ίδιο) δείχνοντας ανάγλυφα ποιες ήταν οι πολιτικές συνέπειες της προηγούμενης
τάχα
"φιλολαϊκής" διαχείρισης στην συνείδηση των μαζών5.Κατά τα λοιπά,
στην
(γνωστή μας) Βολιβία και το "ελεύθερο δημοψήφισμα" της για το αν θα μπορούσε
ο
"αριστερός" Βοναπαρτιστής Μοράλες να απολαύσει και 4η θητεία στην
τάχα
"φιλολαϊκή" διαχείριση του καπιταλιστικού κράτους,με καταμετρημένο
το
99% των χαρτιών που πετάχθηκαν στην κάλπη στην διάρκεια της σχετικής τελετουργίας
έχει
"προκύψει" πως το όχι επικράτησε με 51,3% έναντι 48,7% του ναι και
ο
"Έβο μας" αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι έχασε
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 25ης Φεβρουαρίου,στο Διαδίκτυο) παρά
τις
άοκνες προσπάθειες των ιθαγενορεφορμιστών να μαζέψουν κουκιά υπέρ του,
προς
μεγάλη χαρά της Δεξιάς "αντιπολίτευσης" και των,εννοείται,Η.Π.Α.
που
"ήδη" τρίβουν τα χέρια τους μπρος στην προοπτική των κτηνωδών "θυσιών"
που
θα επιβάλλουν όταν ο εν λόγω "πλατύς" ρεφορμιστής τους παραχωρήσει "δημοκρατικά'
την
διαχείριση στο "πρότυπο" της Αργεντινής ή για να το πούμε διαφορετικά
έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Που
φυσικά και ισχύει χωρίς το "ίσως".
2)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν "εκ νέου"
με
το πυροβολικό τους τα βόρεια προάστια του Ντονέτσκ και την Γκορλόβκα
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Militia source claims northern suburbs of Donetsk
and
Gorlovka were shelled at night").
3)Νε
υπενθυμίσουμε πως "ήδη"
οι
Καταστασιακοί-άσχετα με τον εντελώς λάθος αναρχοσυνδικαλισμό
τους-
χαρακτήριζαν την "Le Monde" την δεκαετία του 1960
ως
την "εφημερίδα όλων των εξουσιών".
4)Οι
εν λόγω απολύσεις έγιναν με τόσο θυσιαστικό πάθος
και
δημιούργησαν τέτοια κενά στις στοιχειώδεις λειτουργίες του Δημοσίου
ώστε
επιβλήθηκε από τα πράγματα η(προσωρινή) επαναπρόσληψη 5000
από
τους απολυμένους(στο ίδιο).
5)Για
τις οποίες συνέπειες στην συνείδηση των από κάτω βλέπε
και
το κείμενο του-υπεράνω υποψίας για τον ρεφορμισμό
του-
James Petras(στην ιστοσελίδα του)
με τίτλο
"Epilogue: Argentina,the end of Post-Neoliberalism
and
the rise of the hard Right".
