Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Μεξικό-Ιράκ|Συρία-Σχόλιο

Μεξικό-Ιράκ|Συρία-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στο "δημοκρατικό μεταβατικό" Μεξικό-σε ένα "επεισόδιο"
του
(γνωστού μας) "ιδιότυπου" εμφυλίου πολέμου μεταξύ αδηφάγων φατριών
της
κυρίαρχης τάξης και του κράτους της για το μοίρασμα της λείας
από
αυτό που συμβατικά ονομάζουμε νεοφιλεύθερη παγκοσμιοποίηση
ο
οποίος αποκαλείται "πόλεμος κατά των ναρκωτικών"-
σε
φυλακή κοντά στο Μοντερέυ(η οποία "φιλοξενεί" 4600 φυλακισμένους
ενώ
η "κατά τις προδιαγραφές των αρχών χωρητικότητα
της"
είναι 3635 φυλακισμένοι) κρατούμενοι που "πρόσκεινταν"
σε
"αντίπαλα" καρτέλ συγκρούστηκαν μεταξύ τους με μαχαίρια και ρόπαλα
κ.λ.π.,
με απολογισμό 52 νεκρούς και πολλούς περισσότερους τραυματίες
(Βλέπε
το άρθρο του BBC,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Mexico prison riot leaves 52 dead near Monterrey"),
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη 'χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα εξαπέλυσε 13 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) "επίσημες" επιδρομές κατά "φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην 'άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε 1 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμό ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 11ης Φεβρουαρίου).Από την μεριά
τους,
τα "ισχυρά" Ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα εξαπέλυσαν μέσα
στην
τελευταία εβδομάδα συνολικά 510 "νέες" επιδρομές
κατά
1900 "στόχων του τρόμου" στην πρώην Συρία
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russian warplanes destroyed almost 1900 in Syria over week").Κατά
τα
λοιπά,ο Κέρρυ ανακοίνωσε "επίσημα" και συνοδευόμενος από
τον
Λαβρόφ και τον σχετικό "αρμόδιο" του επαίσχυντου ιμπεριαλιστικού
Ο.Η.Ε.
ότι σε μία εβδομάδα "...θα ξεκινήσει η εκεχειρία..." μεταξύ των ενόπλων
"του"
τυράννου Άσαντ του Β΄και των "δημοκρατών" αντεπαναστατών ώστε
να
ξανά|ξεκινήσουν οι "ειρηνευτικές συνομιλίες"
(Βλέπε
BBC της 12ης Φεβρουαρίου,στο Διαδίκτυο)-
η
οποία όμως("εκεχειρία" δηλαδή) "αίφνης"
δεν
θα περιλαμβάνει το ΙΚ και το Μέτωπο Νούσρα(στο ίδιο) που σημαίνει
ότι
ο πόλεμος θα συνεχίσει σε κάθε περίπτωση και ο μοναδικός στόχος
της
"νέας" αυτής "ειρηνευτικής προσπάθειας" είναι η διάσωση των "εξεγερμένων"
στην
περιοχή του Χαλεπιού από την πίεση που τους βάζουν οι ένοπλοι
"του"
Συριακού Μπάαθ με την βοήθεια των αεροπορικών επιδρομών
των
ιπτάμενων ενόπλων "της" Μόσχας,με τους άρχοντες του Κρεμλίνου
να
το δέχονται αυτό λόγω της ανησυχίας1 τους για τις αυξανόμενες πιθανότητες
μίας
ολικής αναμέτρησης μεταξύ των άνισης ισχύος Μεγάλων ιμπεριαλιστικών Δυνάμεων
την
οποία λ.χ. σαφέστατα προσπαθεί να προκαλέσει η Σαουδική Αραβία
(και
αυτονόητα η "Τουρκία" και συνολικότερα οι "Σουνίτες αδελφοί")
όπως
δείχνει η "επίσημη" δήλωση του στρατιωτικού εκπροσώπου
"της"
για το ότι η απόφαση του Ριάντ για αποστολή στρατευμάτων στην πρώην Συρία
(που
γνωρίζουμε) "...είναι τελεσίδικη και δεν πρόκειται να ανακληθεί..."
(Βλέπε
το άρθρο του "Al-Arabiya",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Saudi΄s decision to send troops in Syria "final").Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"2-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"3-για
να
σχολιάσουμε ότι:
Σε
περίπτωση που-το οποίο,προς αποφυγή "παρανοήσεων", δεν αποτελεί
σε
καμία περίπτωση "προφητεία" αλλά απλώς έλλογη προετοιμασία
για
τυχόν "συμβάντα"-ο(γνωστός
μας)
κλιμακούμενος "μεσαιό|ταξικός" ξεσηκωμός και ιδιαίτερα΄
οι
"αγωνιζόμενοι αγρότες" που είναι η αιχμή του δόρατος του καταφέρουν
με
όποια καραμπόλα να οδηγήσουν την κυβέρνηση(που σε κάθε περίπτωση φθείρουν)
σε
πτώση τότε η πολιτική σημασία αυτού του γεγονότος θα καθοριστεί αναδρομικά4
από
το τι θα κάνουν οι εργάτες στις πόλεις-ήτοι αν οι εργάτες επωφελούμενοι
της
έστω στιγμιαίας "αρρυθμίας" των από πάνω καταφέρουν "εκ του φυσικού"
να
μπουν μαζικά σε κίνηση ενάντια στα αφεντικά "τους" και τις κτηνώδεις "θυσίες'
κ.λ.π.
τότε εκ των υστέρων θα μπορούμε να πούμε πως
η
προαναφερθείσα "μεσαιό|ταξική εξέγερση" κατάφερε εντελώς άθελα της
να
πυροδοτήσει εξελίξεις σε προοδευτική(χωρίς εισαγωγικά) κατεύθυνση.
Εάν
οι εργάτες δεν κινηθούν ή δεν κινηθούν επαρκώς τότε εκ των υστέρων
θα
μπορούμε να πούμε
ότι
ο "μεσαιό|ταξικός" ξεσηκωμός θα έχει πυροδοτήσει εξελίξεις σε "ακόμα
πιο"
αντιδραστική κατεύθυνση καθώς θα έχουμε μία μερίδα "μικρών" εκμεταλλευτών
που
θα έχουν ρίξει μία νυν ακραία θυσιαστική αλλά πρώην "Αριστερή" και "πλατιά"
κ.λ.π. 
κυβέρνηση με ότι αυτό συνεπάγεται ιδεολογικά(με
την
Μαρξιστική αλλά και την τρέχουσα έννοια).Όμως "ακόμα και"
αν
οι εργάτες δράσουν-πάντα σε τέτοιο ενδεχόμενο-με τον καλύτερο "πηγαίο" τρόπο
θα
παραμένει το γεγονός ότι η ίδια τους η δράση θα κλιμακώσει τα "διακυβεύματα"
σε
πολύ υψηλό επίπεδο που θα κάνει απολύτως απαραίτητη την διαθεσιμότητα
του
συνειδητού παράγοντα-ο οποίος να οδηγήσει την "αυθορμητη" κίνηση
των
μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα' και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές'
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.                
Σημειώσεις:
1)Όπως
λ.χ. δείχνει η συνέντευξη του "ισχυρού" Μεντβέντεφ
στην-
υπεράνω υποψίας "Γερμανική"-"Handelsblatt" όπου λέει πως
τυχόν
χερσαίο ένοπλο ντου Η.Π.Α. και "Σουνιτών αδελφών"
στην
πρώην Συρία θα πυροδοτήσει έναν μεγαλύτερο
και
'...αιώνιο..."(!!!) πόλεμο
(Βλέπε
το άρθρο του "Sputnik International",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Russia΄s PM Medvedev warns of new war
if
US,Arab troops invade Syria")-χωρίς βέβαια
να
παραλείψει(ο Μεντβέντεφ δηλαδή) να κατηγορήσει
την
"πολιτισμένη" Ε.Ε. για την υποτιθέμενη-
και
παντελώς ανύπαρκτη-"πολιτική ανοιχτών συνόρων" της(!!!)
για
τους "λαθρομετανάστες" που,εννοείται, είναι τάχα "τρομοκράτες'.  
2)Όπου
φυσικά το πρόβλημα της "εμπλοκής" του "πολιτισμένου" ΝΑΤΟ-μετά
και
από το "επίσημο αίτημα" της θυσιαστικής κυβέρνησης
του
πρώην "πλατιού"(του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή)-στον δολοφονικό διωγμό
των
"λαθρομεταναστών" στο "Αιγαίο μας" δεν είναι το ότι
τάχα
δίνει πόντους στην "Τουρκία" στον υπό|ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό
των
2 αδηφάγων κυρίαρχων τάξεων αλλά στο ότι είναι ένα "επιπλέον" βήμα
στην
"ρευστοποίηση" της "εθνικής κυριαρχίας" που-με δεδομένο
ότι
τα όποια αστικοδημοκρατικά δικαιώματα έχουν "απολαύσει'
οι
από κάτω έχει γίνει μόνο στο "πλαίσιο" του κράτους|"έθνους"-οδηγεί
ή
σε κάθε περίπτωση συμβάλλει και στην περαιτέρω "ρευστοποίηση" αυτών
(των
αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων των μαζών δηλαδή).
3)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετα το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές' Η.Π.Α.,
στην
"εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία' στα Ανατολικά,
οι
ένοπλοι της χούντας του Κιέβου έπληξαν "εκ νέου" με τα πυρά τους
το
χωριό Σβομπόντνοε στην αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία'
του
Ντονέτσκ και τραυμάτισαν 1 "πολίτη"
(Βλέπε
το άρθρο του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Civilian got wounded in time
of
artillery shelling in the village Svobodnoe of the DPR").
4)Ο
αναδρομικός καθορισμός της πολιτικής σημασίας
τυχόν
τέτοιου "συμβάντος" δεν έχει τίποτα το "εκπληκτικό"
και
φυσικά οφείλεται στο θεμελιακό γεγονός
ότι
καθώς οι "μεσαίες τάξεις" δεν μπορούν να κυβερνήσουν
την
"κοινωνία" και συνεπακόλουθα "από μόνες
τους"
είναι μία τυφλή δύναμη η όποια κίνηση τους-όσο σαματατζίδικη
και
να είναι-παίρνει σε τελική(όπως και σε πρώτη) ανάλυση
την
σημασία της από το τι κάνουν με αυτή την κίνηση
(των
"μεσαίων τάξεων" δηλαδή) οι 2 βασικές τάξεις
του
σε ιστορική παρακμή και πτώση εκμεταλλευτικού
και
καταπιεστικού τρόπου παραγωγής "μας".