Κίνα|Βραζιλία-Ιράκ|Συρία-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "ισχυρή" Κίνα και ειδικότερα στο Χουνάν(στο κέντρο),
με
αφορμή τον ομιχλώδη θάνατο μίας "γυναίκας"
από
εντομοκτόνο, εκατοντάδες αγροτών επιτέθηκαν στην αστυνομία
του
αστικού κράτους-κάνοντας ντου σε αστυνομικό τμήμα
και
αυτοκίνητα-και υποχρεώνοντας τις "αρχές" να κινητοποιήσουν
900
τουλάχιστον ένοπλους τους για να επαναφέρουν την "τάξη"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 21ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο),
στην
(καλά τώρα) Βραζιλία-όπου διαχειρίζεται "δημοκρατικά"
το
καπιταλιστικό κράτος το "πλατύ" ΡΤ-"προέκυψε" από "επίσημα" στοιχεία
ότι
το 2014 δολοφονήθηκαν κάπου 138 Ινδιάνοι "ιθαγενείς"(για
να
διευκολυνθεί η αρπαγή της γης τους από τους"επενδυτές" προφανώς),που είναι
μία
αύξηση(του αριθμού των τέτοιων δολοφονιών) κατά
42%
σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Number of indigenous Brazilian Indian deaths highest in 29 years-report").
Στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ τώρα,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην "άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε 6 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 20ης Ιουνίου).Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου προκύπτει το πολιτικό ερώτημα
του
πως-σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην "χώρα μας" και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1 περί
την
διαβόητη "διαπραγμάτευση" σε βάρος των μαζών μεταξύ
της
κυβέρνησης Λαϊκού Μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που διαχειρίζεται
το
αστικό κράτος "μας" και τους "θεσμούς|εταίρους"-είχαμε εκτιμήσει
ότι
η επίτευξη "συμφωνίας" σε βάρος των μαζών δεν θα ήταν καθόλου
μία
εύκολη υπόθεση για τον θλιβερό "πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ(που την επιδιώκει)?
Η
απάντηση είναι ότι οι περισσότεροι σχολιαστές επί του θέματος υποτιμούν αισθητά
την
αντιδραστικότητα της "πολιτισμένης" Ε.Ε.-ακόμα και αν πολύ ορθά τάσσονται ενάντια
της
όπως λ.χ. το Σταλινικό ρεφορμιστικό ΚΚΕ από τα σαφώς "πιο αριστερά"-
ή
για να το πούμε διαφορετικά επιμένουν να την θεωρούν(την "πολιτισμένη" Ε.Ε.
και
την "πολιτισμένη" Ευρωζώνη ως "φυσική" απόρροια αυτής) ως ένα "οικονομικό" φαινόμενο
και
όχι ως διεθνές πολιτικό(με την έννοια της συμπυκνωμένης οικονομίας που έλεγε
ο
Λένιν) καθεστώς.Κατά συνέπεια παρερμηνεύουν το τι γίνεται
στην
διαβόητη "διαπραγμάτευση" που δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε "παζάρι",
διότι
στην προκειμένη περίπτωση οι "εταίροι|θεσμοί" έχουν εξασφαλίσει ότι "πάρε"-
σε
βάρος των μαζών-
θα
μπορούσαν λογικά να εξασφαλίσουν σε ένα "παζάρι" με την μεγαλύτερη ευκολία
(όπως
ξέρουμε από τις δημόσιες και γραπτές δηλώσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο
και
του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Λαϊκού Μετώπου "μας")
και
δεν τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο καθώς αυτό που θέλουν δεν είναι την παράδοση άνευ όρων
του
"εταίρου"(του θλιβερού "πλατιού" ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή),την οποία έχουν εξασφαλίσει
εδώ
και καιρό,αλλά την πολιτική του εξόντωση.Έχουμε λοιπόν όχι ένα φαινόμενο
μίας
οποιουδήποτε τύπου διαπραγμάτευσης μεταξύ άνισων σε ισχύ πλευρών αλλά
το
σημερινό ισοδύναμο2
της
επιβολής της "τάξεως" σε μία "απείθαρχη" επαρχία προς παραδειγματισμό
των
υπολοίπων ή όπως έλεγαν "τους καιρούς της δόξας"
στην
Αυτοκρατορία των Αψβούργων μία "Strafexpedition"(εκστρατεία τιμωρίας3), άσχετα
με
το ότι αυτό δεν γίνεται(ως τώρα) με κανόνια και ξιφολόγχες-που εννοείται δεν βρίσκει
την
παραμικρή απάντηση καθώς στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως
ο
συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των
μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
στην
'εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους την αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία'
του
Ντονέτσκ 31 φορές εντός 24 ωρών
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ukrainian servicemen shell DPR territory 31 times over 24 hours-Defense ministry").
2)Που
φυσικά στρέφεται ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ όχι λόγω
της
παντελώς ανύπαρκτης "ριζοσπαστικότητας" του αλλά στο βαθμό
που-
πάρα πολύ δυστυχώς και χάρη στους διάφορους καλοθελητές-είναι "φορέας"
των
οικτρών αυταπατών των μαζών-οι οποίες(οι μάζες δηλαδή)-είναι
και
ο πραγματικός στόχος.Ακριβώς για αυτό η απόλυτη αδιαλλαξία
των
"θεσμών|εταίρων" είχε στραφεί(πιο "κομψά") και ενάντια
στον
θυσιαστή Σαμαρά πιο πριν στο βαθμό που αυτός ενδιαφερόταν για την εκλογική
του
επιβίωση-ήτοι ελάμβανε υπόψη έστω με έναν τερατωδώς στρεβλό τρόπο
τις
λαίκές αντιδράσεις-και τον θυσιαστή Παπανδρέου τον Γ'
(με
καθόλου "κομψό" τρόπο) στην υπόθεση του(γνωστού μας) "δημοψηφίσματος"-
ήτοι
ομοίως.Η αιτία για αυτή την επιδίωξη τιμωρίας των λαϊκών μαζών
δεν
είναι προφανώς "εθνική" αλλά ταξική-ότι δηλαδή από τις "χώρες"
της
Ευρωζώνης η αντίδραση από τα κάτω στις "θυσίες" στην Ελλάδα υπήρξε
η
μεγαλύτερη(άσχετα του ότι δεν πήγε πουθενά μέσα
στο
τέλειο στρατηγικό κενό) λόγω της πρότερης συγκριτικής αδυναμίας
του
Ελληνικού καπιταλισμού κ.λ.π.
3)Με
το μόνο ενδεχόμενο "όριο" της που εμείς βλέπουμε να είναι ο φόβος
των
"εταίρων|θεσμών" μήπως έτσι τραντάξουν αισθητά το τερατόμορφο οικοδόμημα τους
αλλά
και πάλι όλο αυτό πολύ αμφίβολο.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "ισχυρή" Κίνα και ειδικότερα στο Χουνάν(στο κέντρο),
με
αφορμή τον ομιχλώδη θάνατο μίας "γυναίκας"
από
εντομοκτόνο, εκατοντάδες αγροτών επιτέθηκαν στην αστυνομία
του
αστικού κράτους-κάνοντας ντου σε αστυνομικό τμήμα
και
αυτοκίνητα-και υποχρεώνοντας τις "αρχές" να κινητοποιήσουν
900
τουλάχιστον ένοπλους τους για να επαναφέρουν την "τάξη"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 21ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο),
στην
(καλά τώρα) Βραζιλία-όπου διαχειρίζεται "δημοκρατικά"
το
καπιταλιστικό κράτος το "πλατύ" ΡΤ-"προέκυψε" από "επίσημα" στοιχεία
ότι
το 2014 δολοφονήθηκαν κάπου 138 Ινδιάνοι "ιθαγενείς"(για
να
διευκολυνθεί η αρπαγή της γης τους από τους"επενδυτές" προφανώς),που είναι
μία
αύξηση(του αριθμού των τέτοιων δολοφονιών) κατά
42%
σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο
(Βλέπε
το άρθρο του RT,στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Number of indigenous Brazilian Indian deaths highest in 29 years-report").
Στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ τώρα,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην "άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε 6 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα του "U.S. Department of Defense"
με
την ημερομηνία της 20ης Ιουνίου).Με
τα
παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου προκύπτει το πολιτικό ερώτημα
του
πως-σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην "χώρα μας" και υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1 περί
την
διαβόητη "διαπραγμάτευση" σε βάρος των μαζών μεταξύ
της
κυβέρνησης Λαϊκού Μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που διαχειρίζεται
το
αστικό κράτος "μας" και τους "θεσμούς|εταίρους"-είχαμε εκτιμήσει
ότι
η επίτευξη "συμφωνίας" σε βάρος των μαζών δεν θα ήταν καθόλου
μία
εύκολη υπόθεση για τον θλιβερό "πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ(που την επιδιώκει)?
Η
απάντηση είναι ότι οι περισσότεροι σχολιαστές επί του θέματος υποτιμούν αισθητά
την
αντιδραστικότητα της "πολιτισμένης" Ε.Ε.-ακόμα και αν πολύ ορθά τάσσονται ενάντια
της
όπως λ.χ. το Σταλινικό ρεφορμιστικό ΚΚΕ από τα σαφώς "πιο αριστερά"-
ή
για να το πούμε διαφορετικά επιμένουν να την θεωρούν(την "πολιτισμένη" Ε.Ε.
και
την "πολιτισμένη" Ευρωζώνη ως "φυσική" απόρροια αυτής) ως ένα "οικονομικό" φαινόμενο
και
όχι ως διεθνές πολιτικό(με την έννοια της συμπυκνωμένης οικονομίας που έλεγε
ο
Λένιν) καθεστώς.Κατά συνέπεια παρερμηνεύουν το τι γίνεται
στην
διαβόητη "διαπραγμάτευση" που δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε "παζάρι",
διότι
στην προκειμένη περίπτωση οι "εταίροι|θεσμοί" έχουν εξασφαλίσει ότι "πάρε"-
σε
βάρος των μαζών-
θα
μπορούσαν λογικά να εξασφαλίσουν σε ένα "παζάρι" με την μεγαλύτερη ευκολία
(όπως
ξέρουμε από τις δημόσιες και γραπτές δηλώσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο
και
του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Λαϊκού Μετώπου "μας")
και
δεν τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο καθώς αυτό που θέλουν δεν είναι την παράδοση άνευ όρων
του
"εταίρου"(του θλιβερού "πλατιού" ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή),την οποία έχουν εξασφαλίσει
εδώ
και καιρό,αλλά την πολιτική του εξόντωση.Έχουμε λοιπόν όχι ένα φαινόμενο
μίας
οποιουδήποτε τύπου διαπραγμάτευσης μεταξύ άνισων σε ισχύ πλευρών αλλά
το
σημερινό ισοδύναμο2
της
επιβολής της "τάξεως" σε μία "απείθαρχη" επαρχία προς παραδειγματισμό
των
υπολοίπων ή όπως έλεγαν "τους καιρούς της δόξας"
στην
Αυτοκρατορία των Αψβούργων μία "Strafexpedition"(εκστρατεία τιμωρίας3), άσχετα
με
το ότι αυτό δεν γίνεται(ως τώρα) με κανόνια και ξιφολόγχες-που εννοείται δεν βρίσκει
την
παραμικρή απάντηση καθώς στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως
ο
συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των
μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησαν η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
στην
'εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους την αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία'
του
Ντονέτσκ 31 φορές εντός 24 ωρών
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ukrainian servicemen shell DPR territory 31 times over 24 hours-Defense ministry").
2)Που
φυσικά στρέφεται ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ όχι λόγω
της
παντελώς ανύπαρκτης "ριζοσπαστικότητας" του αλλά στο βαθμό
που-
πάρα πολύ δυστυχώς και χάρη στους διάφορους καλοθελητές-είναι "φορέας"
των
οικτρών αυταπατών των μαζών-οι οποίες(οι μάζες δηλαδή)-είναι
και
ο πραγματικός στόχος.Ακριβώς για αυτό η απόλυτη αδιαλλαξία
των
"θεσμών|εταίρων" είχε στραφεί(πιο "κομψά") και ενάντια
στον
θυσιαστή Σαμαρά πιο πριν στο βαθμό που αυτός ενδιαφερόταν για την εκλογική
του
επιβίωση-ήτοι ελάμβανε υπόψη έστω με έναν τερατωδώς στρεβλό τρόπο
τις
λαίκές αντιδράσεις-και τον θυσιαστή Παπανδρέου τον Γ'
(με
καθόλου "κομψό" τρόπο) στην υπόθεση του(γνωστού μας) "δημοψηφίσματος"-
ήτοι
ομοίως.Η αιτία για αυτή την επιδίωξη τιμωρίας των λαϊκών μαζών
δεν
είναι προφανώς "εθνική" αλλά ταξική-ότι δηλαδή από τις "χώρες"
της
Ευρωζώνης η αντίδραση από τα κάτω στις "θυσίες" στην Ελλάδα υπήρξε
η
μεγαλύτερη(άσχετα του ότι δεν πήγε πουθενά μέσα
στο
τέλειο στρατηγικό κενό) λόγω της πρότερης συγκριτικής αδυναμίας
του
Ελληνικού καπιταλισμού κ.λ.π.
3)Με
το μόνο ενδεχόμενο "όριο" της που εμείς βλέπουμε να είναι ο φόβος
των
"εταίρων|θεσμών" μήπως έτσι τραντάξουν αισθητά το τερατόμορφο οικοδόμημα τους
αλλά
και πάλι όλο αυτό πολύ αμφίβολο.
