Ισραήλ|Ιράν-Ιράκ|Συρία-Παρατήρηση
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
1 "ισχυρή" Ρωσική και
1
Αμερικανική ιδιωτικές καπιταλιστικές εταιρείες
που
ειδικεύονται σε ζητήματα cyber-security ανακοίνωσαν
πως
η cyber-attack που έγινε εσχάτως στις εγκαταστάσεις
όπου
"φιλοξενούνται" οι "διαπραγματεύσεις"|Diktat
των
μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με
το
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν-
για
το πυρηνικό του πρόγραμμα-
έχει
"χαρακτηριστικά απολύτως συμβατά"
με
προηγούμενες cyber-attacks
που
εξαπολύθηκαν από το Ισραήλ-με
το
Σιωνιστικό κράτος βεβαίως να "διαψεύδει επισήμως"
και
να λέει πως "το πρόβλημα είναι η φιλοδοξία
του
Ιράν να κυριαρχήσει στην Μέση Ανατολή"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 12ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο),
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 13 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην "άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "United States Central Command",
με τίτλο
"June 11: Military airstrikes continue against ISIL terrorists in Syria and Iraq").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1-για
να
παρατηρήσουμε πως το σίγουρο είναι πως αν υπάρχει ένα κόμμα
που
η κυρίαρχη τάξη 'εδώ" και το κράτος της δεν θέλει να προβάλλεται
από
τα ΜΜΕ αυτό είναι το Σταλινικό ρεφορμιστικό ΚΚΕ.
Η
αφορμή για την παρατήρηση φυσικά είναι η "κάλυψη'-δηλαδή
η
μη|κάλυψη-του χτεσινού συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ ενάντια στην "συμφωνία'
σε
βάρος των μαζών με τους "εταίρους|θεσμούς" που επιδιώκει
η
κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία διαχειρίζεται
το
καπιταλιστικό κράτος "μας",αλλά βέβαια η εν λόγω διαπίστωση ισχύει
πολύ
γενικότερα(για όποιον έχει μάτια για να δει)Προκύπτει λοιπόν
το
πολιτικό ερώτημα του γιατί συμβαίνει αυτό.
Η
απάντηση είναι καταρχάς πως το ΚΚΕ είναι μεν αναμφίβολα ρεφορμιστικό
αλλά
με το σαφώς "πιο αριστερό' twist πως
η
εκδοχή του καπιταλισμού την οποία υποστηρίζει
δεν
έχει θέση για την κυρίαρχη τάξη "μας"-καθώς σε μία κρατικό|καπιταλιστική Ελλάδα2
αυτή
δεν θα υπήρχε-που όπως είναι προφανές της δημιουργεί ένα πελώριο πρόβλημα.
Εάν
στο παραπάνω θεμελιακό προσθέσουμε την(γνωστή μας) "αριστεροποίηση"
και
επίσης το γεγονός ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα που-όταν η γραφειοκρατία
η
οποία το ελέγχει θέλει-μπορεί να κινητοποιήσει(πολύ συγκροτημένα) κόσμο
σε
πλήρη αναντιστοιχία με το ποσοστό των χαρτιών που πετάχτηκαν
στις
κάλπες υπέρ του στην διάρκεια της σχετικής τελετουργίας-λ.χ.
ο
κόσμος που κινητοποιεί τώρα το ΚΚΕ(με το 5,5%) είναι πολύ μεγαλύτερος από
όσον
ποτέ μπόρεσε να κινήσει ο "πλατύς" ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν "αξιωματική αντιπολίτευση"-
και
ο οποίος κόσμος,όταν η γραφειοκρατία που τον ελέγχει θέλει, μπορεί
να
συγκρουστεί3 συγκριτικά λίαν αποτελεσματικά(βλέπε λ.χ. τι είχε γίνει
με
τους ναυτεργάτες παλαιότερα)-τότε γίνεται απολύτως σαφές
πως
η άρχουσα τάξη "μας" έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα μαζί του και για αυτό
δεν
θέλει να ακούγεται καθόλου\μα καθόλου.Βεβαίως,από την σκοπιά των εργατών
όλα
τα παραπάνω χαρακτηριστικά του ΚΚΕ έχουν και ένα "μικρό" πρόβλημα,
ότι
δηλαδή το εν λόγω κόμμα δεν επιδιώκει την "βίαιη" κοινωνική απελευθέρωση
τους-
όπως αποδεικνύει(για να μην πάμε παραπέρα)
η
υπεράσπιση από μέρους του της κοινωνικής αντεπανάστασης
στην
"Σοβιετική" Ένωση από το 1927 και μετά-αλλά φυσικά αυτή
η
"βίαιη" κοινωνική απελευθέρωση των εργατών δηλαδή)δεν μπορεί
να
γίνει με οποιουδήποτε είδους "αμβλύ εργαλείο" και απαιτεί οπωσδήποτε
την
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα|ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης'
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές'
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησε η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
στην
"εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους την Γκορλόβκα και σκότωσαν 3 "πολίτες"-
ήτοι
3 "γυναίκες'-ενώ τραυμάτισαν 2-παιδιά δηλαδή
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Two children,3 women killed in shelling
of
Donetsk region by Ukrainian forces-DPR"
και
του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Two children in Gorlovka that had been reported dead,
are
actually wounded,but alive").Κατά
τα
λοιπά,στην κατακτημένη Οδησσό,ο κυβερνήτης
της
πόλης που διόρισε ο "Ουκρανός πρόεδρος" Ποροσένκο-
ήτοι
ο(γνωστός μας από τον πόλεμο
του
2008) Γεωργιανός πρώην πρόεδρος Σαακασβίλι-διόρισε
τον
άνθρωπο του και πρώην υφυπουργό εσωτερικών της Γεωργίας
ως
αστυνομικό διοικητή!!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Georgian ex-deputy interior minister appointed chief
of
Ukraine΄s Odessa region police")
ή
για να το πούμε διαφορετικά και η Γεωργιανή Μαφία "εκεί".
2)Που
φυσικά δεν θα ήταν μέλος ούτε της "πολιτισμένης" Ε.Ε.
ούτε
του "πολιτισμένου" ΝΑΤΟ.
3)Που
φυσικά θυμίζει στους από πάνω τον Εμφύλιο
του
1946-49 όπως και τον Δεκέμβριο του 1944
που
η αντί|"ηγεσία" του ΚΚΕ δεν ήθελε στο ελάχιστο
μεν,
αλλά αναγκασμένη μπόρεσε να τους κάνει δε-
με
αποτελεσματικότητα τέτοια που άνευ της μαζικής επεμβάσεως
των
"δημοκρατών" Δυτικών ιμπεριαλιστών θα είχε αναμφίβολα επικρατήσει.
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
1 "ισχυρή" Ρωσική και
1
Αμερικανική ιδιωτικές καπιταλιστικές εταιρείες
που
ειδικεύονται σε ζητήματα cyber-security ανακοίνωσαν
πως
η cyber-attack που έγινε εσχάτως στις εγκαταστάσεις
όπου
"φιλοξενούνται" οι "διαπραγματεύσεις"|Diktat
των
μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με
το
"θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν-
για
το πυρηνικό του πρόγραμμα-
έχει
"χαρακτηριστικά απολύτως συμβατά"
με
προηγούμενες cyber-attacks
που
εξαπολύθηκαν από το Ισραήλ-με
το
Σιωνιστικό κράτος βεβαίως να "διαψεύδει επισήμως"
και
να λέει πως "το πρόβλημα είναι η φιλοδοξία
του
Ιράν να κυριαρχήσει στην Μέση Ανατολή"
(Βλέπε
τους Πακιστανικούς "Daily Times" της 12ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο),
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε 13 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά "φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην "άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική" Συρία εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "United States Central Command",
με τίτλο
"June 11: Military airstrikes continue against ISIL terrorists in Syria and Iraq").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου ας πάμε τώρα στην "χώρα μας"-
και
υπερήφανο μέλος
της
Νέο-Μεσαιωνικής Αυτοκρατορικής "πολιτισμένης Ευρώπης"1-για
να
παρατηρήσουμε πως το σίγουρο είναι πως αν υπάρχει ένα κόμμα
που
η κυρίαρχη τάξη 'εδώ" και το κράτος της δεν θέλει να προβάλλεται
από
τα ΜΜΕ αυτό είναι το Σταλινικό ρεφορμιστικό ΚΚΕ.
Η
αφορμή για την παρατήρηση φυσικά είναι η "κάλυψη'-δηλαδή
η
μη|κάλυψη-του χτεσινού συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ ενάντια στην "συμφωνία'
σε
βάρος των μαζών με τους "εταίρους|θεσμούς" που επιδιώκει
η
κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία διαχειρίζεται
το
καπιταλιστικό κράτος "μας",αλλά βέβαια η εν λόγω διαπίστωση ισχύει
πολύ
γενικότερα(για όποιον έχει μάτια για να δει)Προκύπτει λοιπόν
το
πολιτικό ερώτημα του γιατί συμβαίνει αυτό.
Η
απάντηση είναι καταρχάς πως το ΚΚΕ είναι μεν αναμφίβολα ρεφορμιστικό
αλλά
με το σαφώς "πιο αριστερό' twist πως
η
εκδοχή του καπιταλισμού την οποία υποστηρίζει
δεν
έχει θέση για την κυρίαρχη τάξη "μας"-καθώς σε μία κρατικό|καπιταλιστική Ελλάδα2
αυτή
δεν θα υπήρχε-που όπως είναι προφανές της δημιουργεί ένα πελώριο πρόβλημα.
Εάν
στο παραπάνω θεμελιακό προσθέσουμε την(γνωστή μας) "αριστεροποίηση"
και
επίσης το γεγονός ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα που-όταν η γραφειοκρατία
η
οποία το ελέγχει θέλει-μπορεί να κινητοποιήσει(πολύ συγκροτημένα) κόσμο
σε
πλήρη αναντιστοιχία με το ποσοστό των χαρτιών που πετάχτηκαν
στις
κάλπες υπέρ του στην διάρκεια της σχετικής τελετουργίας-λ.χ.
ο
κόσμος που κινητοποιεί τώρα το ΚΚΕ(με το 5,5%) είναι πολύ μεγαλύτερος από
όσον
ποτέ μπόρεσε να κινήσει ο "πλατύς" ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν "αξιωματική αντιπολίτευση"-
και
ο οποίος κόσμος,όταν η γραφειοκρατία που τον ελέγχει θέλει, μπορεί
να
συγκρουστεί3 συγκριτικά λίαν αποτελεσματικά(βλέπε λ.χ. τι είχε γίνει
με
τους ναυτεργάτες παλαιότερα)-τότε γίνεται απολύτως σαφές
πως
η άρχουσα τάξη "μας" έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα μαζί του και για αυτό
δεν
θέλει να ακούγεται καθόλου\μα καθόλου.Βεβαίως,από την σκοπιά των εργατών
όλα
τα παραπάνω χαρακτηριστικά του ΚΚΕ έχουν και ένα "μικρό" πρόβλημα,
ότι
δηλαδή το εν λόγω κόμμα δεν επιδιώκει την "βίαιη" κοινωνική απελευθέρωση
τους-
όπως αποδεικνύει(για να μην πάμε παραπέρα)
η
υπεράσπιση από μέρους του της κοινωνικής αντεπανάστασης
στην
"Σοβιετική" Ένωση από το 1927 και μετά-αλλά φυσικά αυτή
η
"βίαιη" κοινωνική απελευθέρωση των εργατών δηλαδή)δεν μπορεί
να
γίνει με οποιουδήποτε είδους "αμβλύ εργαλείο" και απαιτεί οπωσδήποτε
την
διαθεσιμότητα του συνειδητού παράγοντα|ο οποίος να οδηγήσει
την
"αυθόρμητη" κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου-
που
στην "εποχή μας" απουσιάζει πλήρως.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί' και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης'
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές'
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
στα "δρώμενα" στην Ουκρανία μετά το νικηφόρο πραξικόπημα
των
"χρωματιστών" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν" στο Κίεβο
που
προώθησε η "πολιτισμένη" Ε.Ε. και οι "ήπια ιμπεριαλιστικές" Η.Π.Α.
στην
"εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας για εκεχειρία"
στα
Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας του Κιέβου σφυροκόπησαν
με
το πυροβολικό τους την Γκορλόβκα και σκότωσαν 3 "πολίτες"-
ήτοι
3 "γυναίκες'-ενώ τραυμάτισαν 2-παιδιά δηλαδή
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Two children,3 women killed in shelling
of
Donetsk region by Ukrainian forces-DPR"
και
του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Two children in Gorlovka that had been reported dead,
are
actually wounded,but alive").Κατά
τα
λοιπά,στην κατακτημένη Οδησσό,ο κυβερνήτης
της
πόλης που διόρισε ο "Ουκρανός πρόεδρος" Ποροσένκο-
ήτοι
ο(γνωστός μας από τον πόλεμο
του
2008) Γεωργιανός πρώην πρόεδρος Σαακασβίλι-διόρισε
τον
άνθρωπο του και πρώην υφυπουργό εσωτερικών της Γεωργίας
ως
αστυνομικό διοικητή!!!
(Βλέπε
το άρθρο του "Itar-Tass",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Georgian ex-deputy interior minister appointed chief
of
Ukraine΄s Odessa region police")
ή
για να το πούμε διαφορετικά και η Γεωργιανή Μαφία "εκεί".
2)Που
φυσικά δεν θα ήταν μέλος ούτε της "πολιτισμένης" Ε.Ε.
ούτε
του "πολιτισμένου" ΝΑΤΟ.
3)Που
φυσικά θυμίζει στους από πάνω τον Εμφύλιο
του
1946-49 όπως και τον Δεκέμβριο του 1944
που
η αντί|"ηγεσία" του ΚΚΕ δεν ήθελε στο ελάχιστο
μεν,
αλλά αναγκασμένη μπόρεσε να τους κάνει δε-
με
αποτελεσματικότητα τέτοια που άνευ της μαζικής επεμβάσεως
των
"δημοκρατών" Δυτικών ιμπεριαλιστών θα είχε αναμφίβολα επικρατήσει.
