Δ.Όχθη-Ιράκ|Συρία-Ερώτημα
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
στην
Δυτική Όχθη και ειδικότερα στο στρατόπεδο προσφύγων
του
Τζενίν,η Ισραηλινή συνοριοφυλακή-στην διάρκεια επιδρομής
της
προς αναζήτηση "υπόπτων"-πυροβόλησε ενάντια σε
και
σκότωσε 1 Παλαιστίνιο,με το πρόσχημα
ότι
πέταξε "αυτοσχέδιο" εκρηκτικό μηχανισμό κατά
των
ενόπλων του Σιωνιστικού κράτους
(Βλέπε
το άρθρο του Σταλινικού ρεφορμιστικού1 "90,2",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν νεαρό Παλαιστίνιο
στον
προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν"),
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά 'φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην 'άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική' Συρία εξαπέλυσε 5 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "United States Central Command",
με τίτλο
"June 10: Military airstrikes continue against ISIL in Syria and Iraq").Κατά
τα
λοιπά,ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε "επίσημα" πως η Ουάσιγκτον
θα
στείλει 450 "επιπλέον στρατιωτικούς εκπαιδευτές"-για να ενισχύσουν
τον
λίαν παραπαίοντα στρατό του αδύναμου "Ιρακινού" αστικού κράτους-
στην
επαρχία του Ανμπάρ-ήτοι στο "Σουνιτικό Τρίγωνο"
(Βλέπε
"Arab News" της 11ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου αξίζει να δούμε λίγο
το
θεωρητικό ερώτημα του γιατί ενώ όλα αυτά τα χρόνια-
ας
πούμε συμβατικά από την εμφάνιση
του
αείποτε "αντικαπιταλιστικού κινήματος που ξεκίνησε στο Σιάτλ"2-υπάρχει
ένας
συνεχής κινηματικός ορυμαγδός διεθνώς τελικά όλο αυτό
δεν
έχει καταλήξει πουθενά?Η απάντηση είναι ότι-πολύ απλά-
δεν
υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει ένας "μεσαιοταξικός τρόπος παραγωγής"-
ήτοι
μπορεί να υπάρξει μόνο
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός(σε όποια εκδοχή) ή
η
"βιαίως" επιβεβλημένη εργατική εξουσία που να κινείται προς τον κομμουνισμό
(χωρίς
εισαγωγικά)-και κατά συνέπεια εφόσον όλος αυτός
ο
κινηματικός ορυμαγδός έγινε και γίνεται υπό την "ηγεμονία" των ποικιλιών
της
"μεσαίας τάξεως"-μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό-το πρακτικό αποτέλεσμα είναι
"the
cuckoo clock" για τους από κάτω καθώς οι "μεσαίες τάξεις" δεν μπορούν
να
κυβερνήσουν την κοινωνία και εφόσον απεχθάνονται την προοπτική
της
"βίαιης" κοινωνικής απελευθέρωσης των εργατών-διότι κάτι τέτοιο
θα
έδινε οριστικό τέλος στην "ηγεμονία" τους-το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι
να
διαχειρίζονται κουτσά-στραβά το υπάρχον σύστημα της εκμετάλλευσης και
της
καταπίεσης-όπου τους επιτρέπεται-και αυτό είναι όλο.
Δεν
είναι καθόλου τυχαίο πως το υψηλότερο "επίτευγμα"
τους
στα χρόνια αυτού που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι
ο
"αριστερός" Βοναπαρτισμός
της
"Μπολιβαριανής" μπουρζουαζίας|γραφειοκρατίας στην Βενεζουέλα(για
την
οποία έχουμε δει) και από αυτή την "κορυφή" το πράγμα πηγαίνει προς τα κάτω με
τον
πάτο φυσικά να βρίσκεται στους "απελευθερωτές" και "Τάμαροντ" κ.λ.π.
στην
Μέση Ανατολή και τους "χρωματιστούς" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν"-
στα
"δρώμενα"3 στην Ουκρανία που προώθησαν η Ε.Ε.|δηλαδή
η
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη",όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και τον θλιβερό "πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ|
που
διαχειρίζεται το καπιταλιστικό κράτος "μας" σε Λαϊκό Μέτωπο με τους ΑΝΕΛ-
να
είναι πιο κάτω από την μέση και να ακολουθεί το "ακόμα πιο" δεξιό "Podemos" κ.λ.π.
ή
για να το πούμε διαφορετικά έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη"
κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
αυτονόητα,θα ήταν ευχής έργον η συμμετοχή όσο
το
δυνατόν περισσότερου κόσμου στις κινητοποιήσεις
που
κάνει σήμερα το ΠΑΜΕ\ΚΚΕ κατά της διαβόητης συμφωνίας
με
τους "εταίρους|θεσμούς" την οποία επιδιώκει ο "πλατύς" ΣΥΡΙΖΑ
σε
βάρος των μαζών-ήτοι τουλάχιστον θα είναι μία από
τα
"σαφώς πιο αριστερά" κινηματική διαμαρτυρία.
2)Που
φυσικά δεν σημαίνει ότι τάχα "άρα" το Σιάτλ
και
η Γένοβα και "ακόμα και" οι υγιείς πλευρές της Φλωρεντίας
λ.χ
"δεν έπρεπε να γίνουν"(δεν μιλάμε για το έκτρωμα
στην
Πράγα προφανώς) αλλά ότι στην πράξη αποδείχθηκε
πως
όλο αυτό "ηγεμονεύτηκε" πλήρως από τις "μεσαίες τάξεις"
με
τις συνέπειες που γνωρίζουμε.
3)Όπου,
στην "εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας
για
εκεχειρία" στα Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας
του
Κιέβου σφυροκόπησαν με το πυροβολικό τους
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
41
φορές ενντός 24 ωρών
(Βλέπε
το άρθρο του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"41 instances of ceasefire regime violations by Ukrainian forces
was
registered in the last 24 hours-MOD DPR").
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" για τον ρεφορμισμό:
Ενώ
"ειρηνευτικά διαδικαστικά" και "εθνικά συμφιλιωτικά"
στην
Δυτική Όχθη και ειδικότερα στο στρατόπεδο προσφύγων
του
Τζενίν,η Ισραηλινή συνοριοφυλακή-στην διάρκεια επιδρομής
της
προς αναζήτηση "υπόπτων"-πυροβόλησε ενάντια σε
και
σκότωσε 1 Παλαιστίνιο,με το πρόσχημα
ότι
πέταξε "αυτοσχέδιο" εκρηκτικό μηχανισμό κατά
των
ενόπλων του Σιωνιστικού κράτους
(Βλέπε
το άρθρο του Σταλινικού ρεφορμιστικού1 "90,2",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν νεαρό Παλαιστίνιο
στον
προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν"),
στο
"μετά την αποχώρηση" Ιράκ,η Αμερικανική πολεμική αεροπορία
στην
"επιστροφή" της στην άτυχη "χώρα",που διέταξε
ο
"πάρα πολύ προοδευτικός πλέον" Ομπάμα,εξαπέλυσε
16
"επιπλέον"(των όσων γνωρίζουμε) επιδρομές κατά 'φανατικών"
του
"Χαλιφάτου πλέον" ΙΚ και στην 'άφιξη" της
στην
πρώην "αδελφική' Συρία εξαπέλυσε 5 "επιπλέον"
(των
όσων γνωρίζουμε) βομβαρδισμούς ομοίως
(Βλέπε
την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της "United States Central Command",
με τίτλο
"June 10: Military airstrikes continue against ISIL in Syria and Iraq").Κατά
τα
λοιπά,ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε "επίσημα" πως η Ουάσιγκτον
θα
στείλει 450 "επιπλέον στρατιωτικούς εκπαιδευτές"-για να ενισχύσουν
τον
λίαν παραπαίοντα στρατό του αδύναμου "Ιρακινού" αστικού κράτους-
στην
επαρχία του Ανμπάρ-ήτοι στο "Σουνιτικό Τρίγωνο"
(Βλέπε
"Arab News" της 11ης Ιουνίου,στο Διαδίκτυο).
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου αξίζει να δούμε λίγο
το
θεωρητικό ερώτημα του γιατί ενώ όλα αυτά τα χρόνια-
ας
πούμε συμβατικά από την εμφάνιση
του
αείποτε "αντικαπιταλιστικού κινήματος που ξεκίνησε στο Σιάτλ"2-υπάρχει
ένας
συνεχής κινηματικός ορυμαγδός διεθνώς τελικά όλο αυτό
δεν
έχει καταλήξει πουθενά?Η απάντηση είναι ότι-πολύ απλά-
δεν
υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει ένας "μεσαιοταξικός τρόπος παραγωγής"-
ήτοι
μπορεί να υπάρξει μόνο
ο
σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός(σε όποια εκδοχή) ή
η
"βιαίως" επιβεβλημένη εργατική εξουσία που να κινείται προς τον κομμουνισμό
(χωρίς
εισαγωγικά)-και κατά συνέπεια εφόσον όλος αυτός
ο
κινηματικός ορυμαγδός έγινε και γίνεται υπό την "ηγεμονία" των ποικιλιών
της
"μεσαίας τάξεως"-μέσα στο τέλειο στρατηγικό κενό-το πρακτικό αποτέλεσμα είναι
"the
cuckoo clock" για τους από κάτω καθώς οι "μεσαίες τάξεις" δεν μπορούν
να
κυβερνήσουν την κοινωνία και εφόσον απεχθάνονται την προοπτική
της
"βίαιης" κοινωνικής απελευθέρωσης των εργατών-διότι κάτι τέτοιο
θα
έδινε οριστικό τέλος στην "ηγεμονία" τους-το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι
να
διαχειρίζονται κουτσά-στραβά το υπάρχον σύστημα της εκμετάλλευσης και
της
καταπίεσης-όπου τους επιτρέπεται-και αυτό είναι όλο.
Δεν
είναι καθόλου τυχαίο πως το υψηλότερο "επίτευγμα"
τους
στα χρόνια αυτού που συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι
ο
"αριστερός" Βοναπαρτισμός
της
"Μπολιβαριανής" μπουρζουαζίας|γραφειοκρατίας στην Βενεζουέλα(για
την
οποία έχουμε δει) και από αυτή την "κορυφή" το πράγμα πηγαίνει προς τα κάτω με
τον
πάτο φυσικά να βρίσκεται στους "απελευθερωτές" και "Τάμαροντ" κ.λ.π.
στην
Μέση Ανατολή και τους "χρωματιστούς" φιλελευθερό|Ναζί του "Ευρώ|Μαϊντάν"-
στα
"δρώμενα"3 στην Ουκρανία που προώθησαν η Ε.Ε.|δηλαδή
η
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη",όπου
η
"χώρα μας" είναι υπερήφανο μέλος-και τον θλιβερό "πλατύ" ΣΥΡΙΖΑ|
που
διαχειρίζεται το καπιταλιστικό κράτος "μας" σε Λαϊκό Μέτωπο με τους ΑΝΕΛ-
να
είναι πιο κάτω από την μέση και να ακολουθεί το "ακόμα πιο" δεξιό "Podemos" κ.λ.π.
ή
για να το πούμε διαφορετικά έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη"
κίνηση των μαζών με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια,αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" για τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Όπου,
αυτονόητα,θα ήταν ευχής έργον η συμμετοχή όσο
το
δυνατόν περισσότερου κόσμου στις κινητοποιήσεις
που
κάνει σήμερα το ΠΑΜΕ\ΚΚΕ κατά της διαβόητης συμφωνίας
με
τους "εταίρους|θεσμούς" την οποία επιδιώκει ο "πλατύς" ΣΥΡΙΖΑ
σε
βάρος των μαζών-ήτοι τουλάχιστον θα είναι μία από
τα
"σαφώς πιο αριστερά" κινηματική διαμαρτυρία.
2)Που
φυσικά δεν σημαίνει ότι τάχα "άρα" το Σιάτλ
και
η Γένοβα και "ακόμα και" οι υγιείς πλευρές της Φλωρεντίας
λ.χ
"δεν έπρεπε να γίνουν"(δεν μιλάμε για το έκτρωμα
στην
Πράγα προφανώς) αλλά ότι στην πράξη αποδείχθηκε
πως
όλο αυτό "ηγεμονεύτηκε" πλήρως από τις "μεσαίες τάξεις"
με
τις συνέπειες που γνωρίζουμε.
3)Όπου,
στην "εφαρμογή" της διαβόητης "νέας συμφωνίας
για
εκεχειρία" στα Ανατολικά,οι ένοπλοι της χούντας
του
Κιέβου σφυροκόπησαν με το πυροβολικό τους
την
αστικής φύσεως "Λαϊκή Δημοκρατία" του Ντονέτσκ
41
φορές ενντός 24 ωρών
(Βλέπε
το άρθρο του "Novorossia Today",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"41 instances of ceasefire regime violations by Ukrainian forces
was
registered in the last 24 hours-MOD DPR").
