"Επανορθώσεις"|Σχόλιο
Έχει "προκύψει"1 στο μάζεμα των διαχειριστών
των
αστικών κρατών "της" Βρετανικής Κοινοπολιτείας
η
"επίσημη" δήλωση από τους συγκεντρωμένους prominenti
πως
"ήρθε η ώρα για να ανοίξει η συζήτηση
περί
των επανορθώσεων για την δουλεία"
(Βλέπε
το άρθρο του "Reuters",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Commonweatlh leaders say "time has come"
for
discussion on slavery reparations"),
με
τον "ενάρετο νέο" υπέρ|θυσιαστή πρωθυπουργό
"του"
Λονδίνου και αρχηγό των Εργατικών Keir Starmer
(όπως
και το "νέο" βασιλιά Κάρολο)
να
έχει για τα μάτια του κόσμου "αντισταθεί"
στο
"αίτημα" των "ομολόγων" τους
αλλά
στην πραγματικότητα να το έχει
πίσω
από τις κουρτίνες ενθαρρύνει,
όπως
ακριβώς έκαναν
και
οι "ενάρετοι" υπέρ|θυσιαστές Συντηρητικοί προκάτοχοι
τους,
για τον πολύ απλό και πεζό λόγο
ότι
αυτή η "πολιτική συζήτηση" είναι
ένα
ιδανικό επικοινωνιακό όπλο
στην
ταξική πάλη που διεξάγουν
οι
από πάνω στον Global North
ενάντια
στους "απλούς" ανθρώπους
των
"επικρατειών" τους.
Τούτο
συμβαίνει διότι η εν λόγω διεκδίκηση
ζητάει
τα σπασμένα για την δουλεία
όχι
"απλώς" από πληθυσμούς
που
"πλέον" δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν
(αφού,
στην "περίπτωση" του Ηνωμένου Βασιλείου,
είχε
καταργηθεί το 1833 A.D.,δηλαδή 190 χρόνια πριν 2)
αλλά
και από "χώρες" οι οποίες ενώ
επί
αιώνες την άσκησαν σε πολύ μεγάλη κλίμακα
και
οι άρχουσες τάξεις τους επωφελήθηκαν
τα
μέγιστα από αυτήν
παρόλα
τούτα είναι και εκείνες
που
τόσο την κατάργησαν "επίσημα"
και-
ως τώρα-"οριστικά" 3
για
πρώτη φορά στην ιστορία των ταξικών "κοινωνιών"
όσο
και επεδίωξαν αυτή την κατάργηση να την απλώσουν διεθνώς
και
σε έναν λίαν υπαρκτό βαθμό το πέτυχαν.
Θα
προβληθεί η "ένσταση" ότι αυτό έγινε
διότι
με την "λήξη" της πρωταρχικής συσσώρευσης
ο
"ανερχόμενος τότε"
και
νυν σε ιστορική παρακμή και πτώση καπιταλισμός
είχε
περισσότερο "ανάγκη" να εκμεταλλεύεται
την
"ελεύθερη" εργατική δύναμη
και
λιγότερο την εργασία των δούλων
που,
σε μεγάλο βαθμό ισχύει 4,
αλλά
και είναι εντελώς άσχετο με το "θέμα"
διότι
τα πάντα στον κόσμο έχουν αιτίες
και
το σημαντικό είναι το αποτέλεσμα-
που,
στο "ζήτημα" το οποίο μας απασχολεί
ήταν
μία κόσμο|ιστορική αλλαγή-
εντός
των ορίων των "κοινωνικών σχηματισμών"
της
εκμετάλλευσης και της καταπίεσης-
που,
δεν είχε γίνει από καμία ταξική "κοινωνία" πριν,
ούτε
τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες,
ούτε
βέβαια τους κάθε λογής πολυθεϊσμούς,ανιμισμούς
κ.λ.π.
Έπεται λοιπόν ότι η διεκδίκηση των "επανορθώσεων"
για
την δουλεία από τις "επικράτειες"
που,
"τελικά",ήταν αυτές που την κατάργησαν
πρώτες
και πρωτοστάτησαν στην γενίκευση
της
απαγόρευσης της παγκόσμια
(όποιες
και όσο ιδιοτελείς να ήταν οι "προθέσεις"
τους
όταν το έκαναν 5)
είναι
μία "κίνηση" τελείως αδικαιολόγητη
μεν
αλλά πολύ "λογική"
δε
μέσα στον παραλογισμό της
καθώς:
Οι μεν κυρίαρχες τάξεις με τα κράτη τους
στο
Global South μέσω αυτής υπόσχονται αναβάθμιση-
"έστω"
στο συμβολικό-
των
πολιτικών δικαιωμάτων|πολιτικών προνομίων
(σε
βάρος "αλλόδοξων" και "αλλοεθνών")
των
"λαών τους"
ενώ
τα όποια "πρακτικά" οφέλη
θα
πάνε,εννοείται,στα δικά τους σεντούκια
και
την ίδια στιγμή
οι
"Ευρώ|Ατλαντικές" κυρίαρχες τάξεις
με
τα κράτη τους μπορούν να υποβαθμίζουν
κατά
το δοκούν τα πολιτικά δικαιώματα||πολιτικά προνόμια
(σε
βάρος "αλλόδοξων" και "αλλοεθνών")
των
"δικών τους" από κάτω
με
το "σκεπτικό" ότι αυτά είναι "κληροδοτήματα"
της
δουλείας και έτσι να αποδυναμώνουν "ακόμα
πιο"
πολύ τον "εθνικό κορμό" που τους μπαίνει εμπόδιο
με
την διεκδίκηση για "εθνική προτίμηση" 6
στην
"ακόμα πιο" μεγάλη "εμβάπτιση"
σε
ότι συμβατικά αποκαλούμε νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.
Κοντολογίς,
μιλάμε για την μαύρη αντίδραση
αλλά
με εξαιρετικά "Αντιστασιακό πρόσημο"
που,
δεν έχει απολύτως τίποτα το "εκπληκτικό"
υπό
συνθήκες της πάνδημης "μετά βδελυγμίας" απόρριψης
της
στρατηγικής επιδίωξης
για
"βίαιη" και επαναστατική παγκόσμια επιβολή
μίας
απολύτως τεχνητής αταξικής "κοινωνίας"
όπως
αυτή επιβεβαιώνεται από κάθε λογής παραδείγματα
εκ
των οποίων το-έως τώρα-περισσότερο "εμβληματικό"
είναι
η "παλλαϊκή" στήριξη στην ανεμπόδιστη
(τόσο
από την έγκαιρη επιβολή μίας "εξωτερικής" καραντίνας
όσο
και από την συνεπή εφαρμογή μίας "εσωτερικής" καραντίνας)
"άνθιση"
του επικίνδυνου|θανατηφόρου ιού στις γραμμές του υποτελούς πληθυσμού,
που,
οι εγκληματικές "αρχές" προώθησαν και προωθούν με ενθουσιασμό
ώστε
με τις μαζικές δολοφονίες μελών των(κυρίως) "ευάλωτων κατηγοριών"
(οι
οποίες βρίσκουν την-τουλάχιστον-"ανοχή" των-στατιστικά μιλώντας-μη|ευάλωτων)
να
"διασώσουν" την "αναξιοπαθούσα" κερδοφορία του κεφαλαίου.
Έτσι
ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" 7 στην "εποχή μας"
όπου:
Απουσιάζει πλήρως ο παράγοντας
ο
οποίος να οδηγήσει με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή αυτού που θα έπρεπε να είναι η δικτατορία του προλεταριάτου.
Σημειώσεις:
1)Και
για την ακρίβεια στις 27 Οκτωβρίου 2024 A.D.
2)Ενώ,
το δουλεμπόριο είχε απαγορευτεί δύο δεκαετίες πριν περίπου.
3)Εάν
"ξεχάσουμε" την "πρόσκαιρη" αναβίωση της de facto δουλείας
τόσο
από τους Ναζί και την Αυτοκρατορική Ιαπωνία
όσο
και την κοινωνική αντεπανάσταση στην Ε.Σ.Σ.Δ.
(από
το 1927 A.D.) και μετά,
για
να μην μιλήσουμε για τη "Νέα Λιβύη"
με
την "επάνοδο" του de facto δουλεμπορίου
υπό
την "αιγίδα" των "εξεγερμένων".
4)Για
την ακρίβεια
η
δουλεία παρέμεινε εξαιρετικά κερδοφόρα
ως
την κατάργηση της,
πλην
όμως η αναπτυσσόμενη αστική "κοινωνία"
είχε
δημιουργήσει "πλέον" την υλική βάση ώστε
η
μισθωτή εργασία να φαίνεται
η
μόνη "θεμιτή" μορφή εκμετάλλευσης
με
τις ανάλογες ιδεολογίες(με την υλιστική έννοια)
να
"εμφανίζονται κατά συνέπεια" στα μυαλά πολλών
που,
"στη συνέχεια" αγωνίστηκαν και επέβαλαν
την
απαγόρευση υποδούλωσης.
5)Μία
από τις κακές(χωρίς εισαγωγικά) "προθέσεις τους"
ήταν
η χρήση του "ανθρωπιστικού" αιτήματος
για
κατάργηση της δουλείας
ώστε
να "δικαιολογήσουν" την αποικιακή επέκταση
στην
"Μαύρη" Αφρική,
πλην
όμως τούτο πάλι δεν αναιρεί το αποτέλεσμα.
6)Όπως
λ.χ. στην "πολιτισμένη" Ιταλία
όπου
υπό την "ετερόδοξη" κυβέρνηση Μελόνι,
το
υπουργείο Άμυνας "της" Ρώμης εξύμνησε
τον
ηρωισμό των Ιταλών στρατιωτών
"του"
Μουσολίνι(!!!!) που πολέμησαν
στο
πλευρό των Ναζί στην μάχη του Ελ-Αλαμέιν
τον
Οκτώβριο του 1942 A.D.,λέγοντας
ότι
"πέθαναν για την ελευθερία"!!!!
(Βλέπε
το άρθρο των "Times of Israel",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Italy commends defeated fascist troops
who
fought with Nazis in key WWII battle"),
με
το κλειδί να μην βρίσκεται,προφανώς,
σε
επιζώντες εκείνης της "εποχής"
που
"πρέπει" να "εξευμενιστούν"
αλλά
με σημερινά "ακροατήρια"
τα
οποία θέλουν
μία
"αναδρομική" πολιτική αναβάθμιση
και
δεν τους νοιάζει στο ελάχιστο
εάν
τούτη θα γίνει με την εξύμνιση
των
"τοτινών" φασιστών.
7)Όπου,
στην "θεματική"
της
συνεχιζόμενης εισβολής των ενόπλων
"του"-
τάχα "αναξιοπαθούντος"-Ρωσικού ιμπεριαλισμού
στην
"επικράτεια" της χούντας του Κιέβου
έχει
"προκύψει" ότι στην μετά-"Σοβιετική"
Γεωργία
στις "ελεύθερες" βουλευτικές εκλογές
που
"τελέστηκαν εκεί"-με μπόλικα "επεισόδια"
και
"παρατυπίες"-το 53% των κουκιών
πήρε
το κόμμα των νυν "ετερόδοξων" διαχειριστών
και
το 38% το μπλοκ του "προσκείμενου" στην "Ευρώπη" hip
(Βλέπε
το άρθρο των "Arab News",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Ruling party set to win Georgia election
amid
opposition protests"),
με
κύριο "επιχείρημα"(η νίκη του "Γεωργιανού Ονείρου")
το
ότι οι εν λόγω ακροδεξιοί|φασιστοειδείς
θα
τα έχουν καλά με τον "υπέρτατο ηγέτη"
Πούτιν
και έτσι θα αποφύγουν μία επανάληψη
σε
βάρος της "επικράτειας" της Τιφλίδας
της
τερατώδους "Μοσχοβίτικης" επιδρομής στην "Ουκρανία",
πλην
όμως(όπως εξηγούσαμε) "ακόμα και"
εάν
γίνει αυτό οι "απλοί" Γεωργιανοί
δεν
θα μπορέσουν να αποφύγουν
να
πολεμήσουν υπέρ των αρχόντων του Κρεμλίνου
είτε
στην "επικράτεια" των πραξικοπηματιών
του
"Ευρώ|Μαϊντάν" είτε οπουδήποτε αλλού
στραφούν
οι ακόρεστες εδαφικές ορέξεις
των
αρχόντων του Κρεμλίνου.
