Σάββατο 6 Ιουλίου 2024

Ιράν-Σχόλιο

Ιράν-Σχόλιο

Έχει "προκύψει"1 στο "θρησκευτικό" καπιταλιστικό 

καθεστώς 

"του" Ιράν πως στον δεύτερο γύρο 

των 

"όχι ακριβώς ελεύθερων" προεδρικών εκλογών 

που 

"τελέστηκαν" προχθές ο "μεταρρυθμιστής" υποψήφιος 

πήρε 

16,3 εκατομμύρια χαρτιά που πετάχτηκαν στην κάλπη

έναντι 

13,5 ομοίως τα οποία εξασφάλισε ο "συντηρητικός αντίπαλος"

του,

έτσι εξασφαλίζοντας με συμμετοχή 49,6%(έναντι 40% του πρώτου 

γύρου) 

για το "εκεί hip" ένα μέρος(σε μεγάλο βαθμό συμβολικό)

της 

πολυπόθητης διαχείρισης από το οποίο τους είχε "στερήσει"

η 

"εκεί ετεροδοξία"

(Βλέπε 

το άρθρο των "AP News",στο Διαδίκτυο,

με τίτλο 

"Reformist Pezeshkian beats hardliner 

to 

win Iran presidential election,promising outreach to West"),

με 

την προαναφερθείσα "ειρηνική εξέλιξη" να επιβεβαιώνει

ότι 

(όπως λέγαμε μετά τον πρώτο γύρο)

μία 

μεγάλη μερίδα των "εκεί απλών" ανθρώπων 

στην 

βάση των εκτιμήσεων κόστους-οφέλους τους 

δεν 

βλέπουν να κερδίζουν από τον "ιδεολογικό" 

υπό|

ιμπεριαλισμό του καθεστώτος των μουλάδων- 

είτε 

αυτός έχει να κάνει 

με 

τις "υπέρ ομοδόξων παρεμβάσεις"

των 

ενόπλων "του" καθεστώτος "της" Τεχεράνης 

στην 

πρώην Συρία και το πρώην Ιράκ 

είτε 

με τα "Αντιστασιακά" καμώματα του 

ενάντια 

στους "Εβραίους" έχοντας πρόσχημα 

τους 

από τα πάρα πολύ Δεξιά μεν 

πλην 

εθνικά καταπιεσμένους δε Παλαιστίνιους-

και 

θα προτιμούσαν τον(τουλάχιστον) περιορισμό του 

αφού 

γνωρίζουν πως η ύπαρξη του "συνδέεται" 

άρρηκτα 

με την καταπίεση που υφίστανται στο "εσωτερικό"

από 

το "αντίπαλο" δια|ταξικό μπλοκ το οποίο "ηγεμονεύει" 

στην 

Ιρανική "κοινωνία" από το 1979 A.D. 2 

Πλην 

όμως θα απογοητευθούν οικτρά από 

τον 

"μεταρρυθμιστή εκπρόσωπο τους"-

όπως 

έγινε και στις προηγούμενες παρόμοιες "περιπτώσεις"

όπου 

υπέστησαν πελώρια αδειάσματα-

και 

"στη συνέχεια" θα επιδοθούν "εκ νέου"

σε 

μεγάλης κλίμακας "αρνητικές ταραχές"

που 

θα "αντιμετωπιστούν" 

με 

δολοφονική καταστολή αναπαράγοντας 

τον 

γνωστό φαύλο κύκλο.

Ξανά|

βλέπουμε δηλαδή την αναγκαιότητα 

της 

διαίρεσης των "εθνικών επικρατειών" 

πριν 

η "αντιπαράθεση" μεταξύ 

των

εξαιρετικά αντιδραστικών "αντίπαλων" κοινωνικών φατριών 

ξεπεράσει 

το όριο της μη-επιστροφής

διότι 

εάν συμβεί αυτό τότε 

η 

"απεμπλοκή" από τον φαύλο κύκλο 

γίνεται 

πρακτικά αδύνατη 

και 

οι πιθανότητες 

της 

εμφάνισης στοιχείων "θετικής" ταξικής πάλης-

η 

οποία να διευκολύνει την στρατηγική επιδίωξη 

της 

"βίαιης" και επαναστατικής παγκόσμιας επιβολής 

μίας 

απολύτως τεχνητής αταξικής "κοινωνίας"-

σχεδόν

εξαφανίζονται.

Για 

να δώσουμε ένα "συγκεκριμένο" παράδειγμα 

ας 

πάμε στη μετά-"Σοβιετική" Γεωργία στην οποία 

οι 

νυν "ηγεμονεύοντες ετερόδοξοι" προωθούν-

με 

"πρότυπο" τι έχουν "ήδη" κάνει οι άρχοντες του Κρεμλίνου-

στο

"Ναό της Δημοκρατίας" στην Τιφλίδα 

ένα 

νόμο κατά των "ομοφυλόφιλων" στη "συνέχεια"

του

νόμου που(γνωρίζουμε ότι) είχαν περάσει 

για 

τις ΜΚΟ ως "ξένα πρακτορεία"

(Βλέπε 

το άρθρο του "Eurasia Daily Monitor",στο Διαδίκτυο,

με τίτλο 

"Georgian parliament passes first reading 

of 

Russia-style anti-LGBT legislation").

Έχει 

λοιπόν περάσει η Γεωργία το σημείο μη-επιστροφής 

που 

λέγαμε παραπάνω ή όχι?

Για 

να κριθεί τούτο 

θα 

χρειαζόταν να υπάρχουν 

"επί 

τόπου" εκείνοι που 

να 

μην θέλουν στο ελάχιστο να οξύνουν

τον 

ή τους Culture War-Culture Wars,

να 

μην θέλουν να χυθεί σταγόνα αίματος 

σε 

αυτόν ή αυτούς 3

(διότι 

για τους ίδιους 

δεν 

θα είχε καμία σημασία 3

είτε 

η "παραδοσιακή οικογένεια"

είτε 

οι κάθε λογής "νέες αξίες"

με 

την έννοια ότι ο καθένας 

δικαιούται

να ακολουθεί τις προτιμήσεις του-

εφόσον 

δεν βλάπτουν τους υπόλοιπους-

και 

πέραν τούτου ουδέν) 

αλλά 

αντίθετα ως υπέρμαχοι 

της 

"βίαιης" επιβολής 

της

εντελώς πάρα φύσιν γενικής απελευθέρωσης 

να 

κάνουν ότι μπορούν 

για 

την προώθηση 

της 

επιδιώκοντας

ως 

αναγκαίο βήμα 

τον 

αφοπλισμό, τρόπον τινά,

της 

ωρολογιακής βόμβας 

της 

"ταυτοτικής" σύγκρουσης. 

Τέτοια 

πολιτική παρουσία προφανώς 

και 

δεν υπάρχει πουθενά 

καθώς  

άπαντες επιθυμούν 

την 

διαιώνιση της όποιας ποικιλίας

(τους 

αρέσει)  της ταξικής "κοινωνίας"

και 

το δείχνουν με κάθε "ευκαιρία"

που 

η έως τώρα πλέον "εμβληματική"

είναι 

η "σχετιζόμενη" 

με 

την πάνδημη-"παλλαϊκή" στήριξη στην ανεμπόδιστη 

(τόσο 

από την έγκαιρη επιβολή μίας "εξωτερικής" καραντίνας 

όσο 

και από την συνεπή εφαρμογή μίας "εσωτερικής" καραντίνας) 

"άνθιση"

του επικίνδυνου|θανατηφόρου ιού στις γραμμές του υποτελούς πληθυσμού

που,

οι εγκληματικές "αρχές" προώθησαν και προωθούν με ενθουσιασμό 

ώστε 

με τις μαζικές δολοφονίες μελών των(κυρίως) "ευάλωτων κατηγοριών"

(οι

οποίες βρίσκουν την-τουλάχιστον-"ανοχή" των-στατιστικά μιλώντας-μη|ευάλωτων) 

να 

"διασώσουν" την "αναξιοπαθούσα" κερδοφορία του κεφαλαίου.

Έτσι 

ακριβώς γίνονται αυτά "τα πράγματα" 4 στην "εποχή μας"

όπου:

Απουσιάζει πλήρως ο παράγοντας 

ο 

οποίος να οδηγήσει με "διαρκή" βήματα 

στην

"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση 

και την

επιβολή αυτού που θα έπρεπε να είναι η δικτατορία του προλεταριάτου.   

Σημειώσεις:

1)Και 

για την ακρίβεια στις 7 Ιουλίου 2024 A.D. 

2)Εκ 

των υστέρων και στην βάση των νυν γνώσεων μας 

τα 

όσα έγιναν στο Ιράν "τότε" ήταν 

και 

ένα "Culture War" μεταξύ δια|ταξικών μπλοκ 

στο 

σημερινό "πρότυπο"

εκτός 

όλων των υπολοίπων 

που 

ξέρουμε ότι ήταν 

(λ.χ. 

μία εργατική επανάσταση 

με 

στόχο την επιβολή 

μίας 

"λαογενούς" ταξικής "κοινωνίας"

την 

οποία έπνιξε 

η 

"θρησκευτική" αντεπανάσταση του Χομεϊνί).  

3)Η 

διατύπωση είναι προσαρμογή της διάσημης 

ρήσης 

του Μπίσμαρκ το 1878 A.D. περί του ότι 

"τα 

Βαλκάνια δεν αξίζουν τα κόκκαλα 

ούτε 

ενός Πομερανού γρεναδιέρου"

με 

την οποία ο εν λόγω από τα πάνω 

"βίαιος"

αστός επαναστάτης εξηγούσε

ότι 

υπήρχαν αυτά για τα οποία άξιζε να κάνει πόλεμο 

(λ.χ.

την ενοποίηση της Γερμανίας-

άσχετα

ότι για εμάς αυτό "τελικά" αποδείχθηκε 

ότι 

"δεν βοήθησε" στο ελάχιστο τους σκοπούς 

που 

επιδιώκουμε ότι περί του αντιθέτου αυταπάτες 

και 

να ήθελαν να έχουν οι Μαρξ και Ένγκελς)     

και 

εκείνα για τα οποία δεν άξιζε-

λ.χ. 

οι διπλωματικοί "πόντοι" στα Βαλκάνια σε εκείνη την φάση.  

4)Όπου,

στην "θεματική" της συνεχιζόμενης εισβολής των ενόπλων 

"του"-

τάχα "αναξιοπαθούντος"-Ρωσικού ιμπεριαλισμού 

στην

"επικράτεια" της χούντας του Κιέβου 

έχει 

"προκύψει" στην Ρωσική Ομοσπονδία 

ότι 

οι "τοπικοί αρμόδιοι" στην Μόσχα 

κάνουν 

σχεδόν αδύνατη την χρήση "κανονικού" ψηφοδελτίου

στις 

"όχι ελεύθερες" δημοτικές εκλογές 

και 

αντίθετα "ωθούν" τους "πολίτες" 

στην

χρήση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας 

(Βλέπε 

το άρθρο των "The Moscow Times",στο Διαδίκτυο,

με τίτλο 

"Moscow scraps paper ballots in favour 

of 

online voting") 

ώστε 

η νόθευση των "επιλογών τους"

να 

γίνεται πολύ πιο εύκολα     

στο 

"φόντο" τα παραπάνω 

της 

"όλο και πιο" μεγάλης καταστολής 

που 

συνεπάγεται 

η 

τερατώδης "Μοσχοβίτικη" επιδρομή στην "Ουκρανία".