Τυνησία|Λιβύη-Σχόλιο
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Τυνησία
"...Άντρες των...δυνάμεων ασφαλείας..."-του αστικού κράτους-
"...έκαναν...έφοδο σε δύο..."-"ύποπτα"-"...σπίτια που είχαν καταληφθεί
από
ισλαμιστές..."-"φανατικούς"-"...σε προάστιο της Τύνιδας..."-
και-
"...Από τις συγκρούσεις που ακολούθησαν σκοτώθηκαν
επτά ένοπλοι..."-"τρομοκράτες"-"...και ένας αστυνομικός..."
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 5ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στα
περί τη "Νέα Λιβύη" η "Le Figaro" έγραψε σε άρθρο της,
με τίτλο
"Des commandos americains dans le Sud libyen"
πως
σύμφωνα με "Γαλλική στρατιωτική πηγή"
μονάδα
ή μονάδες των "ήπια ιμπεριαλιστικών" Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων,
μεταμφιεσμένη|ες
σε νομάδες(!) και(αυτονόητα)
σε
συνεργασία με ενόπλους του "επίσημου" αστικού κράτους στην Λιβύη
(που
είναι βέβαια πρώην "ταξιαρχίες|μεραρχίες")
έχουν
μπει στα νότια της άτυχης "χώρας" από τα τέλη του 2013
για
να κυνηγήσουν "μυστικά" τους "τρομοκράτες" της Αλ-Κάιντα.
Το
εν λόγω άρθρο επίσης λέει ότι οι "πάρα πολύ προοδευτικές πλέον"
Αμερικανικές Ειδικές δυνάμεις
έχουν
ως ορμητήριο μία "μυστική" βάση στο νότο της Τυνησίας.
Από
την μεριά της η "πολιτισμένη" και "άλλος αέρας" Γαλλική κυβέρνηση αυτονόητα
"διέψευσε"
ότι "Γαλλική στρατιωτική πηγή" είχε πει οτιδήποτε τέτοιο
και
ακολούθησαν με "διαψεύσεις" η Τύνιδα και η Ουάσιγκτον.
(Βλέπε
το άρθρο του "Libya Herald",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Paris denies French press reports of commados operating in south").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου αξίζει τώρα να σχολιάσουμε σχετικά
με
την απόπειρα "χρωματιστής επανάστασης" στην Ουκρανία που προωθεί η Ε.Ε.-
δηλαδή
η
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"
όπου
η "χώρα μας" είναι μέλος(και έχει και την "προεδρία")-
μαζί
με "προσκείμενη" σε αυτήν "τοπική" μερίδα της κυρίαρχης τάξης
και
αιχμή του δόρατος τους ακροδεξιούς|Ναζί
ενάντια
στην "προσκείμενη" στην "ισχυρή" Ρωσία μερίδα της "τοπικής" άρχουσας τάξης
πως
είναι μία περαιτέρω απόδειξη για το ότι η υποχωρητικότητα των αρχόντων του Κρεμλίνου
απέναντι
στους "πολιτισμένους" Δυτικούς-
όπως
φάνηκε με την συναίνεση τους στα "πολιτισμένα" Diktat σε βάρος των "συμμάχων" τους
σε
Δαμασκό και Τεχεράνη για τα χημικά όπλα και πυρηνικό πρόγραμμα αντίστοιχα
αλλά
και με τις "κινήσεις καλής θέλησης" με την απελευθέρωση του Χονταρκόβσκι και των "Pussy Riot"-
το
μόνο που έκανε ήταν να ανοίξει την όρεξη σε Ουάσιγκτον,Βρυξέλλες και Βερολίνο
για
τις οποίες αυτή την στιγμή "the sky is the limit"1.
Η
"συζήτηση" που γίνεται στην Ουκρανία-
με
την ενεργό "μεσολάβηση" των απεσταλμένων του
"πολιτισμένου" κοινωνικού τερατουργήματος της "ηπείρου μας"-
μεταξύ
του "προσκείμενου" στην Μόσχα Γιανούκοβιτς
και
της "αντιπολίτευσης" των φιλελευθερό|Ναζί
είναι
για την αλλαγή του Συντάγματος
ώστε
να αποδυναμωθούν οι εξουσίες του προέδρου,για νέες "ελεύθερες"
βουλευτικές και προεδρικές εκλογές
και
για "μεταβατική κυβέρνηση" που θα τα επιβλέψει όλα αυτά.
Βεβαίως
η Μόσχα έχει(όπως έχουμε δει) πολλούς τρόπους να αντιδράσει
και
αργά ή γρήγορα θα το κάνει.
Όμως
το γεγονός είναι ότι αυτή την στιγμή τα πολιτικά σύνορα του ΝΑΤΟ και της "Ευρώπης"
έχουν
επί της ουσίας φτάσει στη μέση της Ουκρανίας
και
πως η λογική κατάληξη όλης αυτής της "Drang nach Osten" πορείας
είναι
η "αλλαγή καθεστώτος" στην Μόσχα.
Το
ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι γιατί η Ρωσική άρχουσα τάξη και το κράτος της
έχουν
αφήσει τα πράγματα να φτάσουν ως "εκεί" και δεν άσκησαν έγκαιρα την υπαρκτή
(για
καίρια σε αυτούς ζητήματα) τους ισχύ ώστε να κόψουν τον βήχα των "πολιτισμένων" Δυτικών?
Η
απάντηση φυσικά είναι πως μία μεγάλη μερίδα των από πάνω στην Ρωσική Ομοσπονδία
δεν
θα είχε πρόβλημα με το να γίνει "αλλαγή καθεστώτος" και στην Μόσχα-
αν
αυτό τους επέτρεπε να ξανά|κάνουν το πλιάτσικο σε βάρος των από κάτω
της
"μεταβατικής" δεκαετίας του 1990-
και
οι υπόλοιποι υποτίθεται "πιο στιβαροί" γνωρίζουν πόσο εύθραυστη είναι η βάση
της
πολιτικής "πυγμής"(απέναντι στην Δύση) που πρεσβεύουν "ακόμα και" μέσα στην ίδια τους την τάξη
και το κράτος της2
ή
για να το πούμε διαφορετικά η "ισχυρή" Ρωσία
επιδεικνύει
πολλά
από τα ίδια συμπτώματα "learned helplessness" απέναντι στην "πολιτισμένη" Δυτική επιθετικότητα
που
είχαν επιδείξει το Ιράκ και η Σερβία και η Λιβύη και τώρα επιδεικνύουν η πρώην "αδελφική" Συρία
και το "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν.
Βεβαίως
η "ισχυρή" Ρωσία είναι όντως πολύ πιο ισχυρή και αυτό σημαίνει ότι κατά καιρούς
και
όταν της "κολλάνε" εντελώς άτσαλα μπορεί να "δαγκώσει"
(βλέπε
πόλεμο με την Γεωργία το 2008 και το τι ενδεχομένως θα καταλήξει γίνει στην Ουκρανία)
οπότε
η διαδικασία στην δική της περίπτωση είναι πολύ πιο αργή
και
με πολύ περισσότερα μπρος-πίσω
για
τους Δυτικούς αλλά στις αδρές της γραμμές οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"3 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Λ.χ.
η Ουάσιγκτον έχει "επίσημα" προτείνει να λάβουν μέρος στην "φύλαξη"-
από
τους "φανατικούς τρομοκράτες" των εθνικά καταπιεσμένων λαών του Καυκάσου-
των
(γνωστών μας) Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι
και
ένοπλοι της(!) ώστε "να βοηθήσουν" τους Ρώσους όμοιους τους.
2)Και
κυρίως θα ήθελαν πάρα πολύ και αυτοί να κάνουν το ίδιο
αλλά
"συγκρατούνται" γιατί καταλαβαίνουν
ότι
κάτι τέτοιο θα σήμανε το τέλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
3)Όπου
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Νότια Αφρική
"...η
αστυνομία..."-του καπιταλιστικού κράτους-"...χρησιμοποίησε χειροβομβίδες κρότου-λάμψης
και
πλαστικές σφαίρες για να διαλύσει περίπου 3000 "βίαιους" εργαζόμενους που..."-
"πηγαία"-
"...απεργούν...στα..."-ιδιωτικά καπιταλιστικά-"...ορυχεία...στη ζώνη της πλατίνας..."-από τις-"...23 Ιανουαρίου..."-
όταν
η "μαχητική" ρεφορμιστική συνδικαλιστική γραφειοκρατία του AMCU
αναγκάστηκε
από
την πίεση της βάσης "της"να καλέσει σε απεργία κοντά 80000 εργάτες
με
αίτημα τον διπλασιασμό του μισθού.
(Βλέπε
το άρθρο των Πακιστανικών "Daily Times" της 5ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο).
Στην εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη
πολιτική περίοδο "πολιτικής ενότητας" με τον ρεφορμισμό:
Ενώ
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Τυνησία
"...Άντρες των...δυνάμεων ασφαλείας..."-του αστικού κράτους-
"...έκαναν...έφοδο σε δύο..."-"ύποπτα"-"...σπίτια που είχαν καταληφθεί
από
ισλαμιστές..."-"φανατικούς"-"...σε προάστιο της Τύνιδας..."-
και-
"...Από τις συγκρούσεις που ακολούθησαν σκοτώθηκαν
επτά ένοπλοι..."-"τρομοκράτες"-"...και ένας αστυνομικός..."
(Βλέπε
Σταλινικό ρεφορμιστικό "Ριζοσπάστη" της 5ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο)
στα
περί τη "Νέα Λιβύη" η "Le Figaro" έγραψε σε άρθρο της,
με τίτλο
"Des commandos americains dans le Sud libyen"
πως
σύμφωνα με "Γαλλική στρατιωτική πηγή"
μονάδα
ή μονάδες των "ήπια ιμπεριαλιστικών" Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων,
μεταμφιεσμένη|ες
σε νομάδες(!) και(αυτονόητα)
σε
συνεργασία με ενόπλους του "επίσημου" αστικού κράτους στην Λιβύη
(που
είναι βέβαια πρώην "ταξιαρχίες|μεραρχίες")
έχουν
μπει στα νότια της άτυχης "χώρας" από τα τέλη του 2013
για
να κυνηγήσουν "μυστικά" τους "τρομοκράτες" της Αλ-Κάιντα.
Το
εν λόγω άρθρο επίσης λέει ότι οι "πάρα πολύ προοδευτικές πλέον"
Αμερικανικές Ειδικές δυνάμεις
έχουν
ως ορμητήριο μία "μυστική" βάση στο νότο της Τυνησίας.
Από
την μεριά της η "πολιτισμένη" και "άλλος αέρας" Γαλλική κυβέρνηση αυτονόητα
"διέψευσε"
ότι "Γαλλική στρατιωτική πηγή" είχε πει οτιδήποτε τέτοιο
και
ακολούθησαν με "διαψεύσεις" η Τύνιδα και η Ουάσιγκτον.
(Βλέπε
το άρθρο του "Libya Herald",στο Διαδίκτυο,
με τίτλο
"Paris denies French press reports of commados operating in south").
Με
τα παραπάνω αξιομνημόνευτα κατά νου αξίζει τώρα να σχολιάσουμε σχετικά
με
την απόπειρα "χρωματιστής επανάστασης" στην Ουκρανία που προωθεί η Ε.Ε.-
δηλαδή
η
Νέο-Μεσαιωνική Αυτοκρατορική "πολιτισμένη Ευρώπη"
όπου
η "χώρα μας" είναι μέλος(και έχει και την "προεδρία")-
μαζί
με "προσκείμενη" σε αυτήν "τοπική" μερίδα της κυρίαρχης τάξης
και
αιχμή του δόρατος τους ακροδεξιούς|Ναζί
ενάντια
στην "προσκείμενη" στην "ισχυρή" Ρωσία μερίδα της "τοπικής" άρχουσας τάξης
πως
είναι μία περαιτέρω απόδειξη για το ότι η υποχωρητικότητα των αρχόντων του Κρεμλίνου
απέναντι
στους "πολιτισμένους" Δυτικούς-
όπως
φάνηκε με την συναίνεση τους στα "πολιτισμένα" Diktat σε βάρος των "συμμάχων" τους
σε
Δαμασκό και Τεχεράνη για τα χημικά όπλα και πυρηνικό πρόγραμμα αντίστοιχα
αλλά
και με τις "κινήσεις καλής θέλησης" με την απελευθέρωση του Χονταρκόβσκι και των "Pussy Riot"-
το
μόνο που έκανε ήταν να ανοίξει την όρεξη σε Ουάσιγκτον,Βρυξέλλες και Βερολίνο
για
τις οποίες αυτή την στιγμή "the sky is the limit"1.
Η
"συζήτηση" που γίνεται στην Ουκρανία-
με
την ενεργό "μεσολάβηση" των απεσταλμένων του
"πολιτισμένου" κοινωνικού τερατουργήματος της "ηπείρου μας"-
μεταξύ
του "προσκείμενου" στην Μόσχα Γιανούκοβιτς
και
της "αντιπολίτευσης" των φιλελευθερό|Ναζί
είναι
για την αλλαγή του Συντάγματος
ώστε
να αποδυναμωθούν οι εξουσίες του προέδρου,για νέες "ελεύθερες"
βουλευτικές και προεδρικές εκλογές
και
για "μεταβατική κυβέρνηση" που θα τα επιβλέψει όλα αυτά.
Βεβαίως
η Μόσχα έχει(όπως έχουμε δει) πολλούς τρόπους να αντιδράσει
και
αργά ή γρήγορα θα το κάνει.
Όμως
το γεγονός είναι ότι αυτή την στιγμή τα πολιτικά σύνορα του ΝΑΤΟ και της "Ευρώπης"
έχουν
επί της ουσίας φτάσει στη μέση της Ουκρανίας
και
πως η λογική κατάληξη όλης αυτής της "Drang nach Osten" πορείας
είναι
η "αλλαγή καθεστώτος" στην Μόσχα.
Το
ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι γιατί η Ρωσική άρχουσα τάξη και το κράτος της
έχουν
αφήσει τα πράγματα να φτάσουν ως "εκεί" και δεν άσκησαν έγκαιρα την υπαρκτή
(για
καίρια σε αυτούς ζητήματα) τους ισχύ ώστε να κόψουν τον βήχα των "πολιτισμένων" Δυτικών?
Η
απάντηση φυσικά είναι πως μία μεγάλη μερίδα των από πάνω στην Ρωσική Ομοσπονδία
δεν
θα είχε πρόβλημα με το να γίνει "αλλαγή καθεστώτος" και στην Μόσχα-
αν
αυτό τους επέτρεπε να ξανά|κάνουν το πλιάτσικο σε βάρος των από κάτω
της
"μεταβατικής" δεκαετίας του 1990-
και
οι υπόλοιποι υποτίθεται "πιο στιβαροί" γνωρίζουν πόσο εύθραυστη είναι η βάση
της
πολιτικής "πυγμής"(απέναντι στην Δύση) που πρεσβεύουν "ακόμα και" μέσα στην ίδια τους την τάξη
και το κράτος της2
ή
για να το πούμε διαφορετικά η "ισχυρή" Ρωσία
επιδεικνύει
πολλά
από τα ίδια συμπτώματα "learned helplessness" απέναντι στην "πολιτισμένη" Δυτική επιθετικότητα
που
είχαν επιδείξει το Ιράκ και η Σερβία και η Λιβύη και τώρα επιδεικνύουν η πρώην "αδελφική" Συρία
και το "θρησκευτικό" καπιταλιστικό καθεστώς του Ιράν.
Βεβαίως
η "ισχυρή" Ρωσία είναι όντως πολύ πιο ισχυρή και αυτό σημαίνει ότι κατά καιρούς
και
όταν της "κολλάνε" εντελώς άτσαλα μπορεί να "δαγκώσει"
(βλέπε
πόλεμο με την Γεωργία το 2008 και το τι ενδεχομένως θα καταλήξει γίνει στην Ουκρανία)
οπότε
η διαδικασία στην δική της περίπτωση είναι πολύ πιο αργή
και
με πολύ περισσότερα μπρος-πίσω
για
τους Δυτικούς αλλά στις αδρές της γραμμές οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές.
Έτσι
γίνονται αυτά τα πράγματα στην "εποχή μας"3 όπου:
Απουσιάζει
πλήρως ο συνειδητός παράγοντας ο οποίος να οδηγήσει την "αυθόρμητη" κίνηση των μαζών
με "διαρκή" βήματα
στην
"βίαιη" σοσιαλιστική επανάσταση
και την
επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Κατά
συνέπεια αυτό που χρειάζεται "εκεί" και "εδώ"
και
οπουδήποτε αλλού
είναι η
απόρριψη
όλων των άπειρων λάθος λύσεων
και η
υιοθέτηση
της
σωστής λύσης.
Η οποία είναι το άπλωμα της "διαρκούς" και "βίαιης"
επαναστατικής πολιτικής στις μάζες.
Αυτό εξασφαλίζεται μόνο με την οικοδόμηση ενός
πραγματικού μαζικού Επαναστατικού Μαρξιστικού
ρεύματος.
Για να προκύψει κάτι τέτοιο χρειάζεται η κατάλυση
των εμποδίων που θέτει η "πολιτική ενότητα" και
"μονιμότερη πολιτική συσπείρωση" με τον ρεφορμισμό
που διάφοροι "πολύ ριζοσπάστες" ή|και "αντικαπιταλιστές"
προωθούν διεθνώς και στην Ελλάδα-όπως λ.χ.
η εξαιρετικά δυσάρεστη και απολύτως απαράδεκτη ηγεσία της ΔΕΑ.
Σημειώσεις:
1)Λ.χ.
η Ουάσιγκτον έχει "επίσημα" προτείνει να λάβουν μέρος στην "φύλαξη"-
από
τους "φανατικούς τρομοκράτες" των εθνικά καταπιεσμένων λαών του Καυκάσου-
των
(γνωστών μας) Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι
και
ένοπλοι της(!) ώστε "να βοηθήσουν" τους Ρώσους όμοιους τους.
2)Και
κυρίως θα ήθελαν πάρα πολύ και αυτοί να κάνουν το ίδιο
αλλά
"συγκρατούνται" γιατί καταλαβαίνουν
ότι
κάτι τέτοιο θα σήμανε το τέλος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
3)Όπου
στην "δημοκρατική μεταβατική"
Νότια Αφρική
"...η
αστυνομία..."-του καπιταλιστικού κράτους-"...χρησιμοποίησε χειροβομβίδες κρότου-λάμψης
και
πλαστικές σφαίρες για να διαλύσει περίπου 3000 "βίαιους" εργαζόμενους που..."-
"πηγαία"-
"...απεργούν...στα..."-ιδιωτικά καπιταλιστικά-"...ορυχεία...στη ζώνη της πλατίνας..."-από τις-"...23 Ιανουαρίου..."-
όταν
η "μαχητική" ρεφορμιστική συνδικαλιστική γραφειοκρατία του AMCU
αναγκάστηκε
από
την πίεση της βάσης "της"να καλέσει σε απεργία κοντά 80000 εργάτες
με
αίτημα τον διπλασιασμό του μισθού.
(Βλέπε
το άρθρο των Πακιστανικών "Daily Times" της 5ης Φεβρουαρίου,
στο
Διαδίκτυο).
